അരികിൽ കിടന്നിരുന്ന ഫോൺ എടുത്തതും, അവൾ പേടിയോടെ ആ ഫോൺ സ്ക്രീൻ അവനു നേരെ തിരിച്ചു… വിളിച്ചയാളുടെ പേര് റോഷൻ വായിച്ചു; നിക്സൻ.
അവനൊപ്പം ആ പേര് കണ്ട് രേഷ്മ ചേച്ചിയും ഒന്ന് പേടിച്ചു.
“വേണ്ട… എടുക്ക്….”, കോൾ കട്ട്‌ ചെയ്യാൻ ഒരുങ്ങിയ ശ്രീലക്ഷ്മിയോടായി റോഷൻ പറഞ്ഞു…
അവന്റെ കുണ്ണ അപ്പോഴും അവളുടെ പൂറ്റിൽ തന്നെയായിരുന്നു….
“മ്മ്…”, അവൾ ഫോൺ അറ്റന്റ് ചെയ്ത്, സ്പീക്കറിൽ ഇട്ടു.
“ഇപ്പഴെങ്കിലും ഫോൺ എടുത്തല്ലോഡി, കൂത്തിച്ചി മോളെ…”, അടങ്ങാത്ത ദേഷ്യവും അതേ സമയം പ്രതികാര തൃഷ്ണയും കലർന്ന സ്വരത്തിൽ നിക്സന്റെ ശബ്ദം മുഴങ്ങി.
അവരാരും മറുപടി പറഞ്ഞില്ല. നിക്സൻ തുടർന്നു.
“മിണ്ടാതെ നിക്കാതെ കൊടുക്കടി ഫോൺ നിന്റെ മറ്റവന്…”, അവൻ അലറി.
അപ്രതീക്ഷിതമായി അങ്ങനൊരു ശബ്ദം കേട്ടതും ശ്രീലക്ഷ്മി ശരിക്കും പേടിച്ചു. കൂടെ രേഷ്മ ചേച്ചിയും.
ഇരുവരെയും സമാധാനിപ്പിക്കും വിധം തല അനക്കിക്കൊണ്ട്, റോഷൻ അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്നും ഫോൺ കൈപ്പറ്റി. അവൻ എഴുന്നേൽക്കവെ, പൂറിന്റെ ചൂടിലമർന്ന് ഇരിക്കുകയായിരുന്ന അവന്റെ കുട്ടൻ വെളിയിലേക്ക് ഊരി വന്നു…
നിക്സൻ വിളിച്ചതിന്റെ പേടിയാണോ, അതോ ഏറെ ആഗ്രഹിച്ച കുട്ടൻ തന്റെ പൂവിൽ നിന്നും കളി പൂർത്തിയാക്കാതെ പുറത്തേക്ക് പോയതാണോ തന്നെ അപ്പോൾ കൂടുതൽ നിരാശയാക്കിയതെന്ന് ശ്രീലക്ഷ്മിക്ക് തിരിച്ചറിയാനായില്ല.
സ്പീക്കറിൽ നിന്നും കോൾ മാറ്റി, റോഷൻ വാതിലിനരികിലേക്ക് നീങ്ങി നിന്നു… സംഭാഷണം കേൾക്കാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ലെങ്കിലും, അവന്റെ ഭാവം അറിയാനുള്ള ആകാംക്ഷയോടെ ആ രണ്ട് നഗ്നസുന്ദരികളും, കട്ടിലിൽ എഴുന്നേറ്റ് കുത്തിയിരുന്നു.
“പറയടാ.. അവൾടെ മറ്റവനാ സംസാരിക്കുന്നേ… കുട്ടന്റെ മകുടത്തിലേക്ക് തൊലി തിരികെ കയറ്റിയിടുന്നതിനൊപ്പം, റോഷൻ ആറ്റിട്യൂഡിൽ മറുപടി നൽകി.
*
“കളി നീ തുടങ്ങിയതിന്റെ ആന്ന് ഞാൻ നിനക്കൊരു ലാസ്റ്റ് വാണിംഗ് തന്നു… പക്ഷെ നീ കേട്ടില്ല…”, ഉത്സവപ്പറമ്പിൽ കൂട്ടാളികൾക്കൊപ്പം നിന്നുകൊണ്ട് നിക്സൻ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.
റോഷൻ : “ഞാൻ പറഞ്ഞത് നീയും കേട്ടില്ലല്ലോ…!”
“ഇല്ലടാ മൈരേ… നിന്നെപ്പോലുള്ള പൂറിമക്കള് പറയുമ്പോ കേൾക്കാനല്ല നിക്സൻ ഇവിടെ ഇരിക്കുന്നത്…”, സവർണ്ണതയും ഗർവ്വും നിറഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ അവൻ അലറി…
അവന്റെ ഭാവം കണ്ട്, കൂടെയുള്ള ഗുണ്ടകൾ ഏത് നിമിഷവും കടന്നുവരാൻ സാധ്യതയുള്ള അവന്റെ ആഞ്ജക്കായി കാതോർത്തു.
“നിന്റെ കൂട്ടുകാരനേം കുടുംബത്തേം.. ദാ ഇപ്പോ എന്റെ പിച്ചാത്തി പിടിയിൽ കൊരുക്കാൻ പോവാ ഞാൻ…”, ആറാട്ട് കണ്ട് നിൽക്കുന്ന ഭാർഗ്ഗവിയേയും അഞ്ജുവിനേയും നോക്കി, ക്രൂരമായ ആനന്ദം നിറഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ അവൻ തുടർന്നു, “അതിന് മുൻപായി അത് നിന്നെ അറിയിക്കണമെന്ന് തോന്നി… അതിനാടാ ഞാൻ വിളിച്ചേ, കുണ്ണേ…”
പറഞ്ഞു തീർന്നതും, ഉത്സവപ്പറമ്പിൽ വെടിക്കെട്ടിന് മുൻപായി ആദ്യ കതിന പൊട്ടി… അത് കേൾക്കവെ, റോഷന്റെ ഉള്ളിലും മറ്റൊരു കതിന പൊട്ടി.
“നിക്സാ… വേണ്ട… നമുക്കിത് ഇവിടെ വച്ച് നിർത്താം… അതാ ഇരു കൂട്ടർക്കും നല്ലത്”, പ്രശ്നം കൂടുതൽ അപകടത്തിലേക്ക് പോകാതിരിക്കാൻ കരുതി, റോഷൻ താഴ്മയോടെ അപേക്ഷിച്ചു.
“പറച്ചിലിന്റെ സമയം കഴിഞ്ഞെടാ മൈരേ… ഇനി ചെയ്ത്താണ്… നീ തന്നതിന് എല്ലാം ചേർത്ത് ഒരു മറു ചെയ്ത്ത്…”, അവനത് പറയവെ അടുത്ത ഒരു കതിനയും പൊട്ടി…
നിക്സൻ കൂടെയുള്ള ഗുണ്ടകൾക്ക് നേരെ നോക്കി… ആഞ്ജ മനസ്സിലായ മട്ടിൽ, അവരിൽ രണ്ടു പേർ ഊരിപ്പിടിച്ച കത്തിയുമായി ഭാർഗ്ഗവിയുടെയും അഞ്ജുവിന്റേയും നേർക്ക് കുതിച്ചു…
“നിനക്ക് വേണ്ടപ്പെട്ടവരെയൊക്കെ ഇന്ന് രാത്രി യമപുരിക്ക് അയച്ച ശേഷം, ഞാൻ നാളെ നിന്നെ കാണാൻ എത്തും… എന്നിട്ട് നിന്നേക്കൊണ്ട് പൂർ നക്കിക്കാൻ, എന്നെ ഊമ്പിച്ച ആ നായിന്റെ മോളെ, നിന്റെ മുന്നിലിട്ട് ഞാൻ വെട്ടി നുറുക്കും…”
നിക്സന്റെ പറച്ചില് കേട്ട്, റോഷൻ ഒരു നിമിഷം ശ്രീലക്ഷ്മിയെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി… അവളുടെ കണ്ണുകൾ ഭയത്താൽ തുടിക്കുന്നത് അവനവിടെ നിന്നു കണ്ടു. റോഷൻ മുറിക്ക് വെളിയിലേക്ക് നീങ്ങി. തങ്ങളുടെ കൺവട്ടത്ത് നിന്നും അവൻ മറഞ്ഞതും, ശ്രീലക്ഷ്മിയും രേഷ്മ ചേച്ചിയും കൂടുതൽ പരിഭ്രമത്തോടെ പരസ്പരം നോക്കി.
ഈ സമയം ഗുണ്ടകൾ കുറേക്കൂടി ഇരകൾക്ക് അരികിലേക്ക് എത്തിച്ചേർന്ന് കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
“എന്നാ വക്കട്ടെ റോഷാ… ഇവരെയൊക്കെ ഇനി ഏത് ദൈവമാണ് രക്ഷിക്കുക എന്ന് എനിക്കൊന്ന് കണ്ടറിയണം…”, ഒരു വിജയിയുടെ അഹംഭാവത്തിൽ നിക്സൻ ഉറക്കെ ഉറക്കെ ചിരിച്ചു…
മരണം തൊട്ടു പിന്നിൽ എത്തിച്ചേർന്നറിയാതെ, ഭാർഗ്ഗവിയും അഞ്ജുവും കുളത്തിൽ മുങ്ങി നിവരുന്ന മൂർത്തിയെ തൊഴുകൈകളോടെ നോക്കി… വെടിക്കെട്ടുകാരൻ കമ്പക്കെട്ടിനു തീ കൊടുത്തു…
അപ്രതീക്ഷിതമായി, പെട്ടന്ന് റോഷന്റെ മുഖത്തെ പേടി ഒറ്റയടിക്ക് മാഞ്ഞു. നിക്സന്റെ പൊട്ടിച്ചിരിക്ക് മറുപടിയെന്നോണം അവനും ഉറക്കെ ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി.
“എന്താടാ മൈരേ… ഉറ്റവർക്കുള്ള കൊലച്ചിരിയാണോ…?”, ഭാവമാറ്റത്തിന്റെ അർത്ഥം മനസിലാവാതെ നിക്സൻ വീണ്ടും കൊണച്ചു.
ജയിലർ സിനിമയിലെ രജനികാന്തിനെ അനുസ്മരിപ്പിക്കും വിധം, ഉറക്കെ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ടു റോഷൻ അതിന് മറുപടി നൽകി.
റോഷൻ : “മാനുകളെ വേട്ടയാടാൻ നീയിറങ്ങിയ കാട്ടിൽ, നിന്നെ വേട്ടയാടാൻ പുലി പതുങ്ങി നിൽക്കുന്നത് നീ കാണുന്നുണ്ടോ, നിക്സാ…?”
നിക്സൻ അമ്പരപ്പോടെ, വിമലിന്റെ കുടുംബം നിന്നിടത്തേക്ക് കണ്ണുകൾ തിരിച്ചു. അവൻ പറഞ്ഞ പുലിയെ തിരക്കി നരിയുടെ കണ്ണുകൾ ഇരുട്ടിൽ, വട്ടം കറങ്ങി…
കരിമരുന്ന് പ്രയോഗം സംഭവിച്ചു… പകലെന്ന പോലെ ചുറ്റും അതിന്റെ വെളിച്ചം പടർന്നു… ആ വെളിച്ചത്തിൽ, കൂട്ടത്തിൽ ആരാലും ശ്രദ്ധിക്കപ്പെടാതെ നിന്നിരുന്ന ഒരുവൻ തന്റെ അരയിൽ നിന്നും ഒരു മൂർച്ചയേറിയ കത്തി വെളിയിലേക്കെടുത്തു; ആയുദ കട്ടി.
വെളിച്ചത്തിൽ അയാളുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞു കണ്ടതും തന്റെ സകല നാഡീവ്യൂഹങ്ങളും നിശ്ചലമായത് പോലെ നിക്‌സന് തോന്നി. ആ പുലി അജ്മലായിരുന്നു…
അതെ… റോഷൻ ബാലാജിയോട് അന്വേഷിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടത് നിക്‌സനെക്കുറിച്ചായിരുന്നില്ല… മറിച്ച് അജ്മലിനെക്കുറിച്ചായിരുന്നു… റോഷൻ പറഞ്ഞ കഥകളിൽ ഒന്ന് തെറ്റെന്ന് ബാലാജി തിരുത്തിപ്പറഞ്ഞത് അജ്മലിന്റെ മരണത്തെക്കുറിച്ചും… ലാക്സനെ കൊന്നവനോട് പ്രതികാരം വീട്ടിയ ശേഷം, അമ്മയേയും ശ്രീലക്ഷ്മിയേയും ഫേസ് ചെയ്യാൻ മനസ്സ് സമ്മതിക്കാതെ, അയാൾ ഇത്ര കാലവും സ്വയം ഒളിവിൽ കഴിയുകയായിരുന്നു…
ഒന്നുമറിയാതെ, കണ്ണുകളടച്ചു ആറാട്ട് തൊഴുകുകയായിരുന്നു ഭാർഗ്ഗവിയും അഞ്ജുവും. ഇവർക്ക് നേരെ ഗുണ്ടകൾ കത്തി വീശിയ നിമിഷം, ഇടയിലേക്ക് പാഞ്ഞെത്തിയ അജ്മൽ ഒറ്റ സെക്കന്റ്‌ കൊണ്ട്, ഇരുവരുടെയും കഴുത്തിൽ കത്തി കുത്തിയിറക്കി.
