“അപ്പോ… ഇനിയങ്ങോട്ട് എല്ലാം അറിഞ്ഞുകൊണ്ട്, അവർക്ക് മുന്നിൽ… ഞാൻ ഒന്നുമറിയാത്തവനായി അഭിനയിക്കണം… അല്ലേ…?”, ഉരുകിത്തിളക്കുന്ന ആത്മവേദനയോടെ അവൻ അവളോട് ചോദിച്ചു…
“മ്മ്…”, അവന്റെ വേദന കണ്ട സങ്കടഭാവത്തിൽ, അവൾ മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ മൂളി…
റോഷൻ ഒന്ന് ശ്വാസം എടുത്തു വിട്ടു… അധിക നേരം ആണത്തത്തിന്റെ മുഖമൂടിയും അണിഞ്ഞ് അവൾക്ക് മുന്നിൽ ഇരിക്കാൻ അവനാകുമായിരുന്നില്ല… അവനോട് സമ്മതം ചോദിക്കാതെ തന്നെ, അവന്റെ കണ്ണുകൾ നനയാൻ തുടങ്ങി…
“എല്ലാവരുടെയും മുന്നിൽ… ഇങ്ങനെ പൊട്ടൻ കളിക്കാൻ.. എനിക്ക് പറ്റില്ലെടി….”, പറയവെ അവന്റെ ശബ്ദം ഇടറി… കണ്ണിൽ നിന്നും നീര് കവിളിലേക്ക് ഒഴുകി ഇറങ്ങി…
“ഡാ…”, അവന്റെ സങ്കടം കണ്ട്, അറിയാതെ അവളുടെ കണ്ണുകളും നിറഞ്ഞു.
തൊട്ടടുത്ത നിമിഷത്തിൽ… അവളവന്റെ മുഖം തന്റെ മാറോട് ചേർത്തണച്ചു… അവൻ കണ്ണുകൾ അണപൊട്ടിയൊഴുകി… കണ്ണുനീർ അവളുടെ ടോപ്പിന് മുകളിൽ നനവ് പടർത്തി. നനഞ്ഞൊഴുകുന്ന കണ്ണുകളോടെ, അവളവന്റെ മുഖം മെല്ലെ പിടിച്ചുയർത്തി…
“കരയാതെടാ…”, സങ്കടത്തോടെ അത് പറയുന്നതിനൊപ്പം അവൾ അവന്റെ കണ്ണുകളിൽ, നെറ്റിയിൽ, കവിളിൽ, ചുണ്ടിൽ എല്ലാം തെരു തെരെ ഉമ്മകൾ വച്ചു… എന്നിട്ട് വീണ്ടും പഴയപടി അവന്റെ മുഖം തന്റെ മാറിൽ അണച്ചു, പിടിച്ചു.
“എനിക്കവളെ അത്രക്ക് ഇഷട്ടമായിരുന്നെടി…. ”, ശ്രീലക്ഷ്മിയെ മുറുക്കി കെട്ടിപ്പിടിച്ചുക്കൊണ്ട് റോഷൻ തേങ്ങി…, “അവനെ… അതിലുമധികം….”
“എനിക്കറിയാടാ…. എനിക്കറിയാം…”, അവന്റെ അവസ്ഥ മനസ്സിലാക്കി, അവളവന്റെ മൂർദ്ദാവിൽ പതിയെ തലോടിക്കൊണ്ടിരുന്നു….
അവന്റെ കണ്ണുനീർ, ടോപ്പിന്റെ വിടവിലൂടെ അവളുടെ മുലച്ചാല് വഴി ഒഴുകിയിറങ്ങി… ആ ചൂടിൽ അവളവനെ കുറേക്കൂടി തന്റെ മാറിലേക്ക് ചേർത്തു പിടിച്ചു…
റോഷൻ നിർത്താതെ കരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു… എങ്ങനെ അവനെ ആശ്വസിപ്പിക്കണം എന്നറിയാതെ അവളവന്റെ നെറുകിൽ കവിളും ചുണ്ടും അമർത്തിയിരുന്നു…
കരച്ചിലിനിടയിൽ ഏതോ നിമിഷം, അവൻ ശ്രീലക്ഷ്മിയെ തലയുയർത്തി എത്തിനോക്കി … അവന്റെ കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ അവൾക്ക് സഹിക്കാവുന്നതിലും അപ്പുറമായി തോന്നി…
“കരയല്ലേടാ… പ്ലീസ്….”, അവന്റെ ചുണ്ടിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചുകൊണ്ടു അവൾ പറഞ്ഞു….
അവളുടെ ചുംബനം കിട്ടിയതും, റോഷൻ എന്തുചെയ്യണമെന്നറിയാതെ മുഖം താഴ്ത്താനൊരുങ്ങി… എന്നാൽ ശ്രീലക്ഷ്മിയാവട്ടെ മെല്ലെ അവന്റെ മുഖം തിരികെ പിടിച്ചുയർത്തി…
അവൾക്ക് ചുറ്റുമുള്ള പിടിത്തം അയക്കാതെ തന്നെ, അവളുടെ വിരലുകൾക്ക് മുന്നിൽ വഴങ്ങിക്കൊണ്ട്, അവൻ മുഖം ഉയർത്തിക്കൊടുത്തു …
“കരയല്ലെടാ….”, അവന്റെ കണ്ണുനീർ തുടച്ചുകൊണ്ടു അവൾ സങ്കടത്തോടെ പറഞ്ഞു..
അവൻ കണ്ണുകളടച്ച്, കരയാതിരിക്കാൻ പരമാവധി പരിശ്രമിച്ചു… അവന്റെ അവസ്ഥ കണ്ട്, ശ്രീലക്ഷ്മിക്കും സ്വയം തന്റെ മിഴിയൊഴുക്കിനെ നിയന്ത്രിക്കാനായില്ല…
അടുത്ത നിമിഷത്തിൽ, ശ്രീലക്ഷ്മി അവന്റെ ചുണ്ടിൽ അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ പതിപ്പിച്ചു…
റോഷൻ എന്തു ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ, കണ്ണുകളടച്ചു അതേ ഇരിപ്പ് തുടർന്നു… അവനറിയാതെ, അവളുടെ മേലുള്ള അവന്റെ പിടിത്തം പൂർണ്ണമായും ആയഞ്ഞു…
ശ്രീലക്ഷ്മി ചുണ്ടുകൾ പിൻവലിച്ചു, ശേഷം നീർ വറ്റിയ കണ്ണുകളോടെ, വീണ്ടും അവനെ നോക്കി…
“ഡാ…”, വിളിക്കുന്നതിനൊപ്പം, അവളവന്റെ ചുണ്ടിൽ, കൈകൊണ്ട് മെല്ലെ തഴുകി….
റോഷൻ മെല്ലെ കണ്ണുകൾ തുറന്ന് ശ്രീലക്ഷ്മിയെ നോക്കി… അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ സ്നേഹവും കാമവും സ്വാന്തനവും ഒരു അരുവി എന്ന പോലെ ഒഴുകി…
അവൾ അവന്റെ ഇരു കവിളിലും പിടിച്ച്, വീണ്ടും അവന്റെ ചുണ്ടുകളെ ചുണ്ടോടടുപ്പിച്ചു… എന്നിട്ട് പതിയെ അവൾ അവന്റെ അധരങ്ങളെ നുകരാൻ തുടങ്ങി…
അവളുടെ മിനുസമാർന്ന ചെഞ്ചുണ്ടുകൾ തന്റെ ഭാഷണപാതയിലൂടെ ഒഴുകുന്നത്, അവനെന്തെന്നില്ലാത്ത ഒരു ആശ്വാസം പകർന്നു… അവനും അറിയാതെ അവളുടെ ചുണ്ടുകൾക്കൊപ്പം സഞ്ചരിക്കാൻ തുടങ്ങി..
ഓരോ വട്ടം അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ ചപ്പി വിടുമ്പോളും, അവൾ കൂടുതൽ ആവേശത്തിൽ തന്റെ മുലകൾ അവന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർത്ത് കൊണ്ടുച്ചെന്നു… അവളുടെ മുലഞെട്ടുകൾ കൂർത്ത്, അവന്റെ ഹൃദയത്തെ കുത്തിനോവിച്ചു…
റോഷനാകട്ടെ, ശ്രീലക്ഷ്മിയുടെ ചുണ്ടുകൾക്കും നാവിനും സർവ്വ സ്വാതന്ത്രവും നൽക്കും വിധം കഴിവതും അനങ്ങാതെ ഇരുന്നുകൊടുത്തു… അവൾ പകരുന്ന സുഖത്തിൽ ലയിച്ചു, ആ കുറച്ചു സമയം അവൻ ബാക്കി ചിന്തകളിൽ നിന്നും തന്റെ മനസ്സിനെ അകറ്റി നിർത്തി…
അവളുടെ കയ്യുകൾ മെല്ലെ അവന്റെ നെഞ്ചിലൂടെ ഒഴുകി ഇറങ്ങാൻ തുടങ്ങി… അവ അവന്റെ മുലഞെട്ടുകളെ തഴുകി, മെല്ലെ അവന്റെ വയറിലേക്ക് നീങ്ങി… അതിനൊപ്പം അവളവന്റെ നാവിനെ തന്റെ ഇരു ചുണ്ടുകൾക്കും ഇടയിൽ വച്ച്, ഊമ്പിക്കുടിക്കാനും തുടങ്ങി…
എന്നാൽ…
പ്രതീക്ഷകൾക്ക് വിപരീതമായി…
അവന്റെ മനസ്സിലേക്ക് പെട്ടന്ന് ശ്രുതിയുടെ ചുണ്ടുകൾ ഊമ്പുന്ന വിമലിന്റെ മുഖം കടന്നു വന്നു…
ശ്രീലക്ഷ്മിയുടെ വിരലുകൾ തന്റെ മാറിലൂടെ ഇഴയുമ്പോൾ, അവന്റെ മനസ്സിൽ വിമൽ ശ്രുതിയുടെ മുലകൾ ഞെരടുന്ന ചിത്രം തെളിഞ്ഞ് നിന്നു…
ഏതോ ഉൾപ്രേരണയിൽ എന്നപോലെ, അവൻ ശ്രീലക്ഷ്മിയുടെ തോളിൽ പിടിച്ച്, അവളെ ശക്തിയിൽ പുറകോട്ട് തള്ളി… അവന്റെ അപ്രതീക്ഷിതമായ പ്രവർത്തിയിൽ ബാലൻസ് തെറ്റി, ശ്രീലക്ഷ്മി പിന്നോട്ട് ചാഞ്ഞപ്പോൾ, അവളുടെ പല്ലുകൾക്കിടയിൽ സുഖിക്കുകയായിരുന്ന അവന്റെ കീഴ്ച്ചുണ്ട് മുറിഞ്ഞ്, രക്തം പൊടിഞ്ഞു..
ശ്രീലക്ഷ്മി അമ്പരപ്പോടെ അവനെ നോക്കി… വിതുമ്പാൻ വെമ്പുന്ന കണ്ണുകളോടെ അവൻ അവളെ തിരികെയും.
കഴിയുന്നില്ല’ എന്ന് അറിയിക്കും വിധം, അവളെ നോക്കി, അവൻ മെല്ലെ തലയനക്കി.
ശ്രീലക്ഷ്മി മറുത്തൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. പകരം അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു… ഇരുവരുടെയും പ്രതിബിംബം ആ ചെളിവെള്ളത്തിൽ അപ്പോഴും തെളിഞ്ഞ് കണ്ടു…. _________________________________________
ക്ർ.. ക്ർർ… ക്ർ.. ക്ര്ര്ർ….
കട്ടിൽ നിർത്താതെ ആടി… ക്ലോക്കിൽ സമയം 11.AM എന്ന് തെളിഞ്ഞു കണ്ടു…
വിയർത്തൊട്ടിയ, വെള്ള ഇന്നർ ബനിയൻ മാത്രം ധരിച്ചുകൊണ്ട്, കനത്ത ശാരീരികാധ്വാനം നടത്തുകയായിരുന്നു പ്രമോദ്. ഇരുകയ്യും കട്ടിലിൽ താങ്ങി, അയാൾ സന്ധ്യയുടെ പൂവിലേക്ക്, കഴിയാവുന്നതിന്റെ പരമാവധി നാവ് ആഞ്ഞു തള്ളി കൊടുത്തുക്കൊണ്ടിരുന്നു…
പിങ്ക് ഷമ്മി മാത്രം ധരിച്ച്, കട്ടിലിൽ മലർന്ന് കിടക്കുന്ന സന്ധ്യയാവട്ടെ, ഇതൊന്നും തന്നിൽ ഏശുന്നേയില്ലെന്ന് വിളിച്ചോതത്തക്കവണ്ണം, കളിക്കിടയിലും തന്റെ കൈ വിരൽ നഖങ്ങൾ ഉരച്ച് മോടി കൂട്ടാൻ സമയം കണ്ടെത്തി…. അവളുടെ ഉരുണ്ട മുലകൾ, മുറിയിലെ ഡിം ലൈറ്റിൽ അതി മനോഹരമായി കാണപ്പെട്ടു.
ഇടയ്ക്കിടെ ദിശാബോധം നഷ്ട്ടപ്പെടുന്ന തന്റെ ഭർത്താവിന് കൃതമായ മാർഗ്ഗ നിർദ്ദേശങ്ങളും അവൾ നടത്തിപ്പോന്നൂ… അതിനിടയിൽ പ്രമോദിന്റെ നാവ് തട്ടേണ്ട ഇടങ്ങളിൽ, കൃത്യമായി കൊണ്ട് തുടങ്ങിയതും, അവളും സീൽക്കാര ശബ്ദങ്ങളുടെ അകമ്പടിയോടെ തിരിച്ചും സഹകരിക്കാൻ തുടങ്ങി…
