“ദേഷ്യം പിടിപ്പിച്ചാൽ നീ എന്ത് ചെയ്യും എന്ത് ചെയ്യൂന്ന് ”
“ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വരും എന്താ നിനക്ക് കാണണോ ”
“എങ്കിൽ ഓടി വാ എന്റെ അച്ഛൻ ഇവിടെയുണ്ട് നിന്നെ ഇടിച്ചു സൂപ്പാക്കും ”
“ഹോ അച്ഛനും മോളും ഒന്നായല്ലെ ശെരി ഞാൻ പോയേക്കാം ”
“നിക്ക് എന്താ ഇത്ര തിരക്ക് വേറേ ആരെങ്കിലും വിളിക്കാനുണ്ടോ ”
“നീയല്ലെ പറഞ്ഞത് ഉറങ്ങാൻ പോകുകയായിരുന്നെന്ന് ”
“അത് ശെരിയാ പക്ഷെ നീ വിളിച്ച് ഉറക്കം കളഞ്ഞില്ലെ ഇനി എന്തെങ്കിലും സംസാരിച്ചിട്ട് പോയാൽ മതി ”
“എന്ത് സംസാരിക്കാൻ ”
“എന്തെങ്കിലും പറ ”
“ഇപ്പോ എന്താ പറയുക ഉം റിയാ നീ ഇപ്പോൾ എന്താ ഇട്ടേക്കുന്നെ ”
“വഷളൻ വെച്ചിട്ട് പോടാ ”
“നീയല്ലേ എന്തെങ്കിലും പറയാൻ പറഞ്ഞത് ”
“വേണ്ട ഒന്നും പറയണ്ട പോരെ ”
“ശെരി ശെരി നീ നാളെ ക്ലസ്സിൽ വരുമല്ലോ അല്ലെ ”
“ഉം പിന്നെ വരാതെ ”
“അപ്പോ നാളെ ഞാൻ നിന്നെ വിളിക്കാൻ വരട്ടെ ”
“വേണ്ട സാം നാളെ രാവിലെ ഞാൻ അമ്മുവിനെ കാണാൻ പോകുന്നുണ്ട് അതിന് ശേഷമേ ക്ലാസ്സിൽ വരു “
“എന്നാൽ ഞാനും നിന്റെ കൂടെ വരാം ”
“അത് വേണ്ട സാം നീ ക്ലാസ്സ് കട്ട് ചെയ്യണ്ട ഇപ്പോൾ തന്നെ ചില സാറമാർക്കൊക്കെ നിന്നോട് ദേഷ്യം തോന്നി തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട് അത് കൂട്ടണ്ട നീ പണ്ടത്തെപോലെ നന്നായി പഠിക്കണം ഇനി മുതൽ ഞാനും നന്നായി പഠിക്കും അതിന് മുൻപ് എനിക്ക് അമ്മുവിനെ കണ്ട് അവളോട് എല്ലാം പറയണം നിന്നെ പറ്റി ഞാൻ ഇതുവരെ അവളോട് പറഞ്ഞിട്ടില്ല നാളെ പറയും എല്ലാ കാര്യവും അവളോട് പറഞ്ഞ ശേഷം ഞാൻ ക്ലാസ്സിലേക്ക് വന്നേക്കാം ”
“ശെരി നിന്റെ ഇഷ്ടം പോലെ നടക്കട്ടെ എന്നാൽ ശെരി നീ കിടന്നോ രാവിലെ എഴുനേൽക്കേണ്ടതല്ലേ ”
“ശെരി സാം നീയും കിടന്നോ ഗുഡ് നൈറ്റ്‌ ”
ഇത്രയും പറഞ്ഞു റിയ ഫോൺ വെച്ചു
സാം പതിയെ തന്റെ ഫോൺ മേശപ്പുറത്തേക്ക് ഇട്ട ശേഷം കിടക്കയിലേക്ക് കിടന്നു
“ഹോ അവളോട് സംസാരിച്ചപ്പോൾ എന്തോരാശ്വാസം ഇപ്പോഴാണ് മനസ്സോന്ന് ശാന്തമായത് ഞാൻ എന്റെ ലക്ഷ്യം നേടി എന്നാൽ ഇപ്പോഴും എനിക്ക് മനസ്സിലാകാത്തത് ഞാൻ എങ്ങനെ ഇവിടേക്ക് എത്തി എന്നതാണ് ഇതൊക്കെ ആരെങ്കിലും വിശ്വസിക്കുമോ ഒരിക്കലുമില്ല ആരെങ്കിലും കേട്ടാൽ എനിക്ക് വട്ടാണെന്നേ പറയു പക്ഷെ സത്യം എനിക്കറിയാമല്ലോ സത്യത്തിൽ എനിക്കീ രണ്ടാമത്തെ അവസരം നൽകിയത് ആരായിരിക്കും നമ്മൾ മനുഷ്യർക്ക് പിടികിട്ടാത്ത എന്തൊക്കെ അത്ഭുതങ്ങളാണ് ഈ ലോകത്തുള്ളത് ചിലപ്പോൾ ഞാൻ ഏതെങ്കിലും ടൈം ലൈനിൽ പെട്ടുപോയതാകാം എന്തു തന്നെയായാലും എല്ലാം നല്ലതിനു വേണ്ടിയായിരുന്നു ”
ഇത്തരം ചിന്തകളുമായി സാം പതിയെ തന്റെ കണ്ണുകൾ അടച്ചു
പിറ്റേന്ന് കാലത്തു തന്നെ സാം സ്കൂളിലേക്കു പോകുവാനുള്ള ഒരുക്കത്തിൽ പെട്ടെന്നാണ് സാമിന്റെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങിയത്
“ആരാ ഈ നേരത്ത്‌ റിയയാണോ ”
സാം ഫോൺ കയ്യിലേക്കെടുത്തു
“പരിചയമില്ലാത്ത നമ്പർ ആണല്ലോ..ഹലോ ആരാണ് ”
സാം ഫോൺ ചെവിയിലേക്ക് വച്ചു
“ഹലോ സാം അല്ലെ ”
“അതെ ഇതാരാണ് ”
“ഞാൻ ഇവിടെ ന്യൂ ഹോസ്പിറ്റലിലെ നേഴ്‌സാ എന്നെ ഓർമ്മയില്ലെ ”
“ഉണ്ട് അമ്മുവിനെ നോക്കുന്ന സിസ്റ്റർ അല്ലെ എന്താ ഇപ്പോൾ വിളിച്ചത് “
“അത് അമ്മുവിനെ പറ്റി വിവരം വല്ലതുമുണ്ടെങ്കിൽ പറയണം എന്ന് എന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നില്ലെ ചെറിയൊരു പ്രശ്നമുണ്ട് ”
“എന്ത് പ്രശ്നം തെളിയിച്ചു പറയു സിസ്റ്റർ ”
“ഹോസ്പിറ്റൽ ഡീറ്റെയിൽസ് മറ്റുള്ളവരുമായി ഷെയർ ചെയ്യരുതെന്നാണ് ഇവിടുത്തെ റൂൾ പക്ഷെ എനിക്കിത് തന്നോട് പറയണം എന്ന് തോന്നി ഇന്നല്ലെങ്കിൽ നാളെ നിങ്ങൾ ഇതെന്തായാലും അറിയും ”
“എന്താണെങ്കിലും പറയു എന്നെ വെറുതെ ടെൻഷൻ ആക്കല്ലേ ”
“അത് അമ്മുവിനെ ഇന്ന് മേഴ്‌സി കില്ലിന് വിധയയാക്കുവാൻ പോകുകയാണ്‌ ”
“നിങ്ങൾ എന്താ പറയുന്നേ അമ്മുവിന്റെ അമ്മ ഇതിന് സമ്മതിച്ചോ ”
“സമ്മതിച്ചു ഇനി ഒരു പ്രതീക്ഷയും വേണ്ട എന്നാ ഡോക്ടർ അവരോട് പറഞ്ഞത് ഒടുവിൽ തന്റെ മകളെ അധികം കഷ്ടപെടുത്താതെ മടക്കിയയക്കാൻ അവരും തീരുമാനിച്ചു ”
“ഇല്ല ഇത് നടക്കാൻ പാടില്ല ”
“ഇനി ഒന്നും ചെയ്യാനില്ല സാം എല്ലാം തീരുമാനിച്ചു കഴിഞ്ഞു ഇന്ന് 12:00 മണിക്കാണ് മെഴ്‌സി കില്ലിംഗ് തീരുമാനിച്ചിരിക്കുന്നത് എനിക്കും വിഷമമുണ്ട് പക്ഷെ ആ കുട്ടിയെ ഇനിയും കഷ്ടപെടുത്താതിരിക്കുന്നതല്ലേ നല്ലത് ”
“(ഇല്ല റിയ അതറിഞ്ഞാൽ അവളിന്ന് ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പോകും എന്നല്ലെ പറഞ്ഞിരുന്നത് ) ഹലോ സിസ്റ്റർ റിയ അവിടേക്ക് വന്നിരുന്നോ ”
“ഏത് എപ്പോഴും അമ്മുവിനെ കാണാൻ വരുന്ന ആ കുട്ടിയാണോ ”
“അതെ അവൾ തന്നെ ”
“ഇല്ല സാം അവൾ ഇതുവരെ വന്നിട്ടില്ല അവൾ ഒന്നും അറിഞ്ഞു കാണില്ല ”
“സിസ്റ്റർ എനിക്ക് വേണ്ടി ഒരു സഹായം കൂടി ചെയ്യണം അവൾ അവിടേക്കു വന്നാൽ ഈ വിവരം അറിയാതെ നോക്കണം പിന്നെ അവൾ അറിഞ്ഞാൽ അവളെ അവിടെ തന്നെ പിടിച്ചു നിർത്തണം ഞാൻ ഉടനെ അവിടെയെത്തും ”
ഇത്രയും പറഞ്ഞു സാം ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു
“ഇല്ല അപ്പോൾ റിയ അന്ന് ജീവൻ അവസാനിപ്പിച്ചതിന് കാരണം ഇതായിരുന്നോ ഇതിനെ കുറിച്ച് ഞാൻ എന്താ ചിന്തിക്കാതിരുന്നത് എത്രയും പെട്ടെന്ന് ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തണം അവളിതറിയുന്നതിന് മുൻപ് തന്നെ ”
ശേഷം സാം തന്റെ ഫോണെടുത്ത് റിയയെ വിളിച്ചു
“ആ.. അവൾ ഫോൺ എടുക്കുന്നില്ലല്ലോ ”
സാം വേഗം തന്നെ വീടിനു പുറത്തേക്ക് ഓടി
“അളിയാ എങ്ങോട്ടാടാ ”
പെട്ടെന്നാണ് ജൂണോ അവിടേക്ക് എത്തിയത്
“ഒന്നും പറയാൻ സമയമില്ല റിയ അപകടത്തിലാണ് ”
ഇത്രയും പറഞ്ഞു സാം അവിടെ നിന്നോടി
“നിൽക്കെടാ ഞാനും വരുന്നു ”
*********************************************
അല്പസമയത്തിനുള്ളിൽ തന്നെ സാം ഹോസ്പിറ്റലിനുള്ളിലേക്ക് എത്തി ശേഷം അമ്മുവിനെ കിടത്തിയിരിക്കുന്ന റൂമിനരികിലേക്ക് നടന്നു ആ റൂമിനു മുന്നിൽ ഒട്ടനവധി ആളുകൾ നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു അവർ എല്ലാവരും അമ്മുവിന്റെ അമ്മയെ ചേർത്ത് നിർത്തുകയും ആശ്വസിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്
സാം വേഗം തന്നെ അമ്മുവിന്റെ അമ്മയുടെ അടുത്തേക്ക് എത്തി
“ആന്റി എനിക്ക് ആന്റിയോട് കുറച്ചു നേരം ഒന്ന് സംസാരിക്കണം ”
“നീ ആരാ എന്തിനാ എന്നോട് സംസാരിക്കുന്നത് ”
ഇടറുന്ന ശബ്ദത്തിൽ അവർ അവനോട് ചോദിച്ചു
“ഞാൻ.. ഞാൻ റിയയുടെ ഫ്രണ്ടാണ് പ്ലീസ് ആന്റി എനിക്കോന്ന്..”
എന്നാൽ റിയയുടെ പേര് കേട്ടയുടനെ അവരുടെ മുഖം ദേഷ്യം കൊണ്ട് ചുമന്നു
“നീ അവളുടെ കൂട്ടുകാരനാണോ എന്തിനാ ഇപ്പോൾ ഇങ്ങോട്ടേക്കു വന്നത് കുറച്ചു മുൻപ് അവൾ വന്ന് കാണിച്ചു കൂട്ടിയതിന്റെ ബാക്കി കാണിക്കാനാണോ എന്റെ മോളെ സമാധാനമായി മരിക്കാൻ പോലും നിങ്ങൾ അനുവദിക്കില്ലെ ”
“റിയ റിയ ഇവിടെ വന്നിരുന്നോ ”
പെട്ടെന്നാണ് അങ്ങോട്ടെക്കു നടന്നു വരുന്ന സിസ്റ്ററിനെ സാം കണ്ടത് സാം വേഗം തന്നെ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് എത്തി
