“സര്‍??…..” അവള്‍ ഞെട്ടിത്തിരിഞ്ഞു നിന്നു… ഒരു പിന്‍വിളി അവള്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല…
വിനോദ് അവളേ ആപാദചൂടം ഒന്ന് നോക്കി…. ആ നോട്ടത്തിലെ ഭാവവ്യത്യാസം ജിന്സിക്ക് മനസ്സിലായി… വിനോദിന്റെ കണ്ണുകളിലെ ദാഹം മനസ്സിലാക്കാന്‍ അവളിലെ പെണ്ണിന് അധികം സമയമൊന്നും വേണ്ടിയിരുന്നില്ല….
അവളുടെ ഉള്ളു തുടിച്ചു… അന്നത്തെ ചുംബനത്തിനുശേഷം ഒരിക്കലും ആ കണ്ണുകളില്‍ ഇങ്ങനെ ഒരു ദാഹം കണ്ടിട്ടില്ല….
ഒരു വിറയല്‍ അവളുടെ നട്ടെല്ലിലൂടെ മുകളിലേക്കുയര്‍ന്നു… അതിന്‍റെ തരിപ്പില്‍ അവളുടെ കഴുത്തിലെ സ്വര്‍ണ്ണരോമങ്ങള്‍ ഉണര്‍ന്നുയര്‍ന്നു…. നെഞ്ചിടിപ്പും ശ്വാസവും തെല്ലു വേഗതയാര്‍ജ്ജിച്ചോ??…
വിനോദ് പതിയെ എഴുന്നേറ്റ് അവള്‍ക്കടുത്തെക്ക് നടന്നു…. അവളുടെ തിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകള്‍ അവനേ സാകൂതം വീക്ഷിക്കുകയായിരുന്നു…
“നമുക്കൊന്ന് അവിടം വരെ പോയാലോ?…. പ്രോപ്പര്‍ട്ടി നിനക്കൊന്നു കാണാമല്ലോ?….. പിന്നെ………” അവന്‍ പാതിയില്‍ നിര്‍ത്തി…
ജിന്സിക്ക് കാര്യം മനസ്സിലായി…. അവളുടെ നെഞ്ചു പടപടാന്നിടിച്ചു…
“പോവാം സര്‍….” അവളുടെ സ്വരം താഴ്ന്നിരുന്നു…. ചെറുതായി വിറച്ചിരുന്നു… അവളൊരു മുയല്‍ക്കുഞ്ഞിനെപ്പോലെ തോന്നിച്ചു…
“ഇവിടെ വന്നിരിക്ക്‌…… കോൾ രമേശ് ഓൾസൊ……”
അവള്‍ ഒരു നിമിഷം ശങ്കിച്ചു നിന്നു… എന്തിനാണ് വീണ്ടും ഇരിക്കാന്‍ പറഞ്ഞത്?…….
വിനോദ് തിരികെപ്പോയി ചെയറില്‍ ഇരുന്നിട്ട് ഫോണെടുത്ത് തന്‍റെ ബോസ്സ് ഫെലിക്സ് സാറിനെ വിളിച്ചു ജിന്‍സി പറഞ്ഞ ഐഡിയ ഡിസ്കസ് ചെയ്തു…
“വണ്ടർഫുൾ ഐഡിയ….. ഗോ ഫോർവേഡ്….” ഫെലിക്സ് സർ ഗ്രീൻ സിഗ്നൽ നല്കി….
“ഐഡിയ നമ്മുടെ ജിൻസിയുടെതാണ്…..” വിനോദ് പറഞ്ഞു….
“ഗുഡ്…. നമ്മുടെ മാംഗ്ലോർ പ്ലാൻ അവളോട് ഒന്നു ഹിൻറ് ചെയ്തേക്കൂ…..”
“ശരി സർ…..” വിനോദ് ഫോൺ വെച്ചു….
അപ്പോഴേക്കും രമേശ് കയറി വന്നു…. വിനോദ് പുതിയ പ്ലാൻ രമേശിനോട് പറഞ്ഞു..
“നല്ല ഐഡിയ ആണ് സർ…. ഇവള്‍ എന്നോടും പറഞ്ഞിരുന്നു….” രമേശ് അഭിനന്ദന ഭാവത്തില്‍ ജിന്‍സിയെ നോക്കി…. ജിന്‍സി ചിരിച്ചു…
“ഉം…. നമുക്കൊന്ന് അവിടം വരേ പോയാലോ രമേശ്?… ജിന്‍സി സ്ഥലം കണ്ടിട്ടില്ലല്ലോ??………” വിനോദ് രമേഷിനോട് ചോദിച്ചു……
“അയ്യോ സര്‍….. വൈകിട്ട് ഡെയിലി വെയ്ജസ്സുകാരുടെ കണക്കു തീര്‍ക്കാനുണ്ട്…. ഞാന്‍ മാറിയാല്‍ ശരിയാവില്ല….” രമേശ് പറഞ്ഞു…
സ്ഥിരം ജീവനക്കാര്‍ അല്ലാത്തവര്‍ക്ക് ശനിയാഴ്ച ഉച്ചകഴിഞ്ഞാണ് ആ ആഴ്ചയിലെ കണക്കു തീര്‍ത്തു പൈസ കൊടുക്കുക.. അന്നേരം രമേശ് അവിടെ ഉണ്ടായേ പറ്റൂ.. അതറിഞ്ഞു കൊണ്ടാണല്ലോ വിനോദ് പ്ലാനിട്ടത്‌….
ഉയര്‍ന്നു വന്ന ചിരി ഒതുക്കാന്‍ ജിന്‍സി പാടുപെട്ടു… അപ്പോള്‍ ഇതാണ് സാറിന്‍റെ പ്ലാന്‍… തികച്ചും സ്വാഭാവികമായ ഒരു ഒഫീഷ്യല്‍ വിസിറ്റ്… അപ്പൊ ആര്‍ക്കും സംശയം വരില്ലല്ലോ?…..
“ഓ… അത് ഞാന്‍ മറന്നു… എങ്കില്‍ നമുക്കൊന്ന് പോയിവന്നാലോ??……” വിനോദ് ജിന്‍സിയെ നോക്കി…
“പോവാം സര്‍…..” സ്വരം വിറയ്ക്കാതെ ഇരിക്കാന്‍ അവള്‍ പാടുപെട്ടു…
“അങ്ങനെയാണെങ്കില്‍ വരൂ….. ഇപ്പൊ പോയാല്‍ ഇരുട്ടും മുമ്പ് തിരിച്ചെത്താം…” വിനോദ് എഴുനേല്‍ക്കാന്‍ തുടങ്ങി…
“സര്‍.. ഒരു പത്തു മിനിറ്റ്… ഞാനൊന്ന് റൂമില്‍ പോയി വരാം… ഒരു സ്വെറ്റര്‍ എടുക്കണം….” അവള്‍ വേഗം പറഞ്ഞു… വേഗത്തില്‍ ആണെങ്കിലും അവള്‍ക്ക് ഒന്ന് ഒരുങ്ങേണ്ടിയിരുന്നു…
“ഓയെസ്… ദാറ്റ് ഈസ്‌ ഗുഡ്… നല്ല തണുപ്പുണ്ടാവും…. ഐ വില്‍ വെയിറ്റ്… ങാ പിന്നെ രമേശ്,.. നമുക്ക് അവിടെ അടുത്ത് ഉള്ള ആരെയെങ്കിലും കണ്ടുപിടിക്കണ്ടേ? ക്ലീനിങ്ങിനും മറ്റും?…” വിനോദ് രമേശിന്റെ നേര്‍ക്ക്‌ തിരിഞ്ഞു… ജിന്‍സി റൂമിലേക്ക് പോയി…
“അതാവും നല്ലത് സര്‍… ഞാനൊന്ന് അന്ന്വേഷിക്കാം…..” രമേശ് പറഞ്ഞു…
“കാര്യങ്ങൾ ജിൻസി കോഡിനേറ്റ് ചെയ്യട്ടെ.. ഇൻകത്തിന്റെ ഹാഫ് അവൾക്കു കൊടുക്കാമെന്നാ ഞാൻ ഓർക്കുന്നത്.. വാട്ട് ഡൂ യൂ തിങ്ക്?..” വിനോദ് രമേശിനോട് ചോദിച്ചു..
”വെരി ഗുഡ് സർ. അവൾക്ക് പൈസക്ക് നല്ല ആവശ്യം ഉള്ളതാ. സാറിന് അറിയാവുന്നതല്ലേ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ?…”
“ഉം.. നമ്മളാലാവുന്നത് നമുക്കുചെയ്യാം.. “ വിനോദ് പുറത്തേക്ക് നടന്നു.. കൂടെ രമേശും..
“ഡ്രൈവറെ വിളിക്കണോ സർ?.. മഴ പെയ്തത് കൊണ്ട് നല്ല കോടയായിരിക്കും.. ഇന്നലെയൊക്കെ സന്ധ്യയായപ്പോഴേക്കും വണ്ടി ഓടിക്കാമ്പറ്റാത്തത്ര മഴയായിരുന്നു..“ രമേശ് പറഞ്ഞു…
വിനോദ് ഒരു നിമിഷം ശങ്കിച്ചു.. എന്തു മറുപടി പറയണം?.. വേണ്ട എന്ന് എടുത്തടിച്ചു പറഞ്ഞാൽ ശരിയാവില്ല..
‘ആരാ ഡ്യൂട്ടീല് ..?”
“വിൽസൺ ആണ് സർ.. ശങ്കരേട്ടൻ ലീവാണ് .. “ രമേഷിന്റെ മറുപടി..
“വേണ്ട.. “ വിനോദ് പറഞ്ഞു.. വിൽസൺ ഇടയ്ക്കിടെ ചെറിയ അപകടങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കുന്ന കക്ഷി ആയതുകൊണ്ട് ആ മറുപടി യുക്തിഭദ്രമായിരുന്നു….
“ശരി സർ.. അല്ലേലും ഇപ്പോ പോയാ ഇരുട്ടും മുമ്പ് തിരിച്ചെത്താം.. “ രമേശ് സമാധാനിച്ചു.
“ഉം.. അവിടെ താമസം ഒന്നുമില്ലല്ലോ?.. ജസ്റ്റ് എല്ലാം ഒന്നു തുറന്നു കാണുക.. പോരുക.. ദാറ്റ്സ് ഓൾ …”
റിസപ്ഷനിൽ എത്തിയപ്പോഴേക്കും ജിൻസിയും റെഡിയായി വന്നു.. നേരത്തേയിട്ടിരുന്ന കറുത്ത ജീന്‍സ് തന്നേയാണ് അവളിട്ടിരുന്നത്.. ടോപ്പ് മാറ്റി ഒരു വെള്ള ടീ ഷര്‍ട്ടും, അതിന്‍റെ മുകളില്‍ ഒരു പിങ്ക് കളര്‍ സ്വെറ്ററും ധരിച്ചിരുന്നു..
“വേഗം പോയി വരാം, ഇരുട്ടിയാൽ ചിലപ്പോ മഴ പെയ്യുമെന്ന് രമേശ് പറഞ്ഞു.. “ വിനോദ് പോക്കറ്റിൽ നിന്നും താക്കോൽ എടുത്തുകൊണ്ട് പാർക്കിങ് ഭാഗത്തേക്ക് നടന്നു..
“എന്നാൽ പോയിട്ട് വരാം സർ.. “ ജിൻസി രമേഷിനോട് പറഞ്ഞിട്ട് വിനോദിന്റെ പിന്നാലേ പോയി കാറിൽ കയറി..
കാർ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോ അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു കള്ളച്ചിരി തെളിഞ്ഞു.. എത്ര കൂളായി താൻ അഭിനയിക്കുന്നു എന്നതായിരുന്നു അവളുടെ മനസ്സിൽ..
“എന്തേ ചിരിക്കുന്നെ?….” വിനോദ് ചോദിച്ചു…
“ഏയ്‌……” അവള്‍ വേഗം പുറത്തേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു… എന്ത് മറുപടി പറയണം എന്നവള്‍ക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു….
കാറില്‍ അസുഖകരമായൊരു നിശബ്ദത നിറഞ്ഞു… രണ്ടാള്‍ക്കും എന്ത് പറയണം എന്ന് അറിയുമായിരുന്നില്ല….
ടൌണിൽ നിന്നും ഇറങ്ങുന്നതിന് മുമ്പ് വിനോദ് ഒരു മെഡിക്കൽ സ്റ്റോറിൽ കയറി ഒരു പാക്കറ്റ് കോണ്ടം വാങ്ങി.. അടുത്ത കടയിൽ നിന്നും രണ്ടു കുപ്പി വെള്ളവും വാങ്ങി.. പിന്നെ കൊട്ടേജ് ലക്ഷ്യമാക്കി യാത്ര തുടങ്ങി…
കുറച്ചു ദൂരം അങ്ങനെ പോയപ്പോള്‍ ജിന്‍സി മടിച്ചു മടിച്ചു വിനോദിനെ നോക്കി… അതേ സമയത്താണ് വിനോദും നോക്കിയത്….
കണ്ണുകള്‍ തമ്മില്‍ ഇടഞ്ഞപ്പോള്‍ വിനോദ് ചിരിച്ചുപോയി… ജിന്‍സിയും നാണിച്ചു ചിരിച്ചു…
