“കറക്ട്ട് ആണ് സാർ …” ജോൺ മനുവിനെ നോക്കി ചിരിച്ച് തംബ്സ് അപ്പ് കാണിച്ചു. ഈ സമയത്ത് പുറത്ത് ശക്തമായി മഴ പെയ്യുവാൻ തുടങ്ങി.
രാഹുൽ കുറച്ച് നേരം കണ്ണടച്ച് ഇരുന്ന് വിരലുകൾ കൊണ്ട് നെറ്റിയിൽ അമർത്തിയ ശേഷം കണ്ണുകൾ അടച്ച് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ശെരി, നിങ്ങൾക്ക് ഇപ്പോൾ പോകാം…..”
രമ്യയുടേയും ഫർസാനയുടേയും ജോണിന്റേയും മുഖത്ത് ആശ്വാസത്തിന്റെ ചിരി തെളിഞ്ഞു. പക്ഷേ ആ ചിരിക്ക് ഒരു കുമിളയുടെ ആയുസ്സ് മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.
” …… പക്ഷേ, പോയിട്ട് നിങ്ങൾ വന്നില്ലെങ്കിൽ ?”
” ഞങ്ങൾ വരും ചേട്ടാ… അതെന്താ അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്…” രമ്യ പരുങ്ങി.
ജോൺ : ” ഞാൻ കൊണ്ടുവരും സാറെ….”
” ഞാൻ ഈ പണി തുടങ്ങിയിട്ട് കുറച്ച് കാലം ആയി, നിങ്ങൾ ഇവിടെ നിന്ന് പോയി നാളെ പോലീസിനേയും വീട്ടുക്കാരേയും വിളിച്ച് വന്നാൽ ഞാൻ ഊമ്പും …. ശരിയല്ലേ … അത് കൊണ്ട് എനിക്ക് എന്റെ സേഫ്റ്റിയും നോക്കണം … ശരിയല്ലേ ?” രാഹുൽ കണ്ണുകൾ തുറന്ന് അവരെ നോക്കി.
“ശരിയല്ലേ?….. പറയ് മോളെ….” രമ്യ അതേ എന്നർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി.
“യെസ്സ്, ശെരിയാണ്…. അപ്പോൾ രണ്ട് പേരും എഴുന്നേറ്റ് നിൽക്ക്, എന്നിട്ട് ഈ ടോപ്പും പർദ്ദയും അങ്ങ് ഊരി എന്റെ അടുത്ത് വന്ന് ഇരിക് … ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്യില്ല… നമ്മുക്ക് ഒന്ന് രണ്ട് ഫോട്ടോസ് എടുക്കാം… വെറും 5 മിനിറ്റിന്റെ കാര്യം …. അത് കഴിഞ്ഞാൽ മക്കൾ പെക്കോ.. അടിയിൽ ഇടേണ്ടതെല്ലാം ഇട്ടിട്ടുണ്ടല്ലോ അല്ലേ?” രമ്യയുടെ അടിവയറ്റിൽ ഒരു കൊള്ളിയാൻ പാഞ്ഞു… ഫർസാനക്ക് തല കറങ്ങുന്നത് പോലെ തോന്നി.
“വാ എഴുന്നേൽക്ക് … “രാഹുൽ ഫർസാനയുടെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ചു… അവൾ നീരസത്തോടെ അയാളുടെ കൈ ഊരി മാറ്റാൻ ശ്രമിച്ചു …
“ചേട്ടാ… അവളുടെ കൈവിട്….. ഞങ്ങൾ പോകട്ടെ …. പ്ലീസ് ”
” എന്താ… ഞാൻ കൈയ്യിൽ തൊട്ടാൽ പൊള്ളുന്ന നിനക്ക് അപ്പോൾ എങ്ങനെ അഭിനയിക്കാൻ പറ്റും…? ഞാൻ എന്താ പൊട്ടൻ ആണെന്ന് വിചാരിച്ചോടി പൂറികളെ … നീ ഒന്നും ഇവിടുന്ന് പോവുന്നില്ല…”
” ചേട്ടാ….പ്ലീസ്… ” രമ്യ രാഹുലിന്റെ കാലിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് വിനയപൂർവ്വം അപേക്ഷിച്ചു..
” നാടകം കളിക്കാതെ ഊരി മാറ്റടി നിന്റെ തുണിയെല്ലാം…..” രാഹുൽ അലറി വിളിച്ചതും പിറകിൽ നിന്ന ജോൺ സോഫയിൽ കിടന്ന ഷാൾ എടുത്ത് രാഹുലിന്റെ കഴുത്തിൽ മുറുക്കിയത്തും ഒന്നിച്ചായിരുന്നു.
“ചാകടാ പൊലയാടി മോനെ…ആ…..” ജോൺ അലറി വിളിച്ചു… രാഹുൽ ഫർസാനയുടെ കൈയ്യിലെ പിടുത്തം വിട്ടു ശ്വാസം കിട്ടാത്തെ കൈ സോഫയിൽ എല്ലായിടത്തും പ്രാണരക്ഷാർത്തം പരതുവാൻ തുടങ്ങി. അവന്റെ കണ്ണുകൾ പുറത്തേക്ക് തള്ളി , നെറ്റിൽ നിന്ന് വിയർപ്പ് കണങ്ങൾ പൊടിഞ്ഞ് മുഖത്തേക്ക് ഒഴിച്ചിറങ്ങി… മനു ചാടി എഴുന്നേറ്റ് ജോണിന്റെ കൈകളെ ഷാളിൽ നിന്ന് പിടുത്തും വിടുവിക്കുവാൻ ശ്രമിച്ചു… ജോൺ സർവ്വത്ര ശക്തിയും ഉപയോഗിച്ച് ഷാൾ പിറകിലേക്ക് വലിച്ചു…
” പോ… പോയി രക്ഷപ്പെട് … ” രമ്യയേയും ഫർസാനയേയും നോക്കി ജോൺ അലറി, പകച്ച് ഇരുന്നിരുന്ന ഫർസാനയുടെ കൈ പിടിച്ചു കൊണ്ട് രമ്യ വാതിൽ ലക്ഷ്യമാക്കി ഓടി ..
“ആ………..” 💥💥
ഇടനാഴിയിലേക്ക് എത്തുന്നതിന് മുൻപായി പെട്ടെന്നാണ് പിറകിൽ നിന്നും ജോണിന്റെ ശക്തമായ അലർച്ചയും വെടി പൊട്ടിയ ശബ്ദവും കേട്ടത്… ഉടൻ തന്നെ വീണ്ടും ഒരു വെടിയൊച്ച കേട്ടു. അവർ രണ്ട് പേരും തണുത്തുറച്ച മട്ടിൽ അവിടെ നിശ്ചലരായി അവിടെ വിറങ്ങലിച്ച് നിന്നു .
തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയ അവർ കണ്ടത് നെഞ്ചിൽ വെടിയേറ്റ് രക്തം വാർന്ന് നിശ്ചലമായി കിടക്കുന്ന ജോണിനേയും കൈയ്യിൽ തോക്കുമായി പുറംതിരിഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന രാഹുലിനേയും ആണ്. അവിടെ നിന്നും ഓടി രക്ഷപ്പെടാൻ അവരുടെ മനസ്സ് മുറവിളിയിടുന്നുണ്ടെങ്കിലും കാലിൽ എന്തോ ഭാരം കയറ്റി വെച്ചത് പോലെ . അത് വരെ ധൈര്യപൂർവം പെരുമാറിയ രമ്യ വിയർക്കാൻ തുടങ്ങി.
തന്റെ മുഖത്തേക്ക് ചീറ്റിയ രക്തം തുടച്ച് കൊണ്ട് പൈശാചികമായ ചിരിയുമായി രാഹുൽ അവർക്ക് നേരെ നടന്നടുത്തു. അവന്റെ കഴുത്തിൽ ഷാൾ മുറുകിയിടത്ത് ചോര പൊടിഞ്ഞിരുന്നു. അവരുടെ കാലിൽ നിന്നും ഭയം മുകളിലേക്ക് കയറി വന്നു. ഹൃദയ താളത്തിന്റെ വേഗം കൂടി വന്നു. മുഖം വിളറി വെളുത്തു.
“എന്താ ഓടി രക്ഷപ്പെടുന്നില്ലേ ?” അവരുടെ മുന്നിൽ വന്ന് നിന്ന രാഹുൽ ചോദിച്ചു. അവന്റെ മുഖത്ത് പറ്റിയ ചോരയുടെ ഗദ്ധം അവരുടെ നാസികയിലേക്ക് വമിച്ചു. രാഹുലിന്റെ കണ്ണിലെ രൂക്ഷത അവരുടെ ആത്മാവിനെ കാർന്ന് തിന്നാൻ പാകത്തിനുള്ളതായിരുന്നു.
“എടീ, നിന്നോടാ ചോദിച്ചത് രക്ഷപെടണില്ലേ എന്ന് …. ഒരു കാര്യം ചെയ്യാം, എന്നെ കൊന്ന് നീയെല്ലാം പോയേക്ക് ….” ഇത് പറഞ്ഞ് അവൻ തോക്കെടുത്ത് തന്റെ നെഞ്ചിന് നേരെ വെച്ച് രമ്യയുടെ തണുത്ത് വിറങ്ങലിച്ച കൈ കൊണ്ട് അതിൽ പിടിപ്പിച്ചു.
“ഉം… ഷൂട്ട് മീ നൗ …. ഷൂട്ട് മീ… രമ്യ…..” ആ തോക്കിന്റെ കാഞ്ചി വലിക്കാൻ പോയിട്ട് ഒന്നുറക്കെ കരയാൻ ഉള്ള ശക്തി പോലും അപ്പോൾ അവൾക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നല്ല. അവളുടെ കൈ അവൾ പോലും അറിയാതെ തോക്കിൽ നിന്നും പിടി വിട്ടു. അടുത്ത നിമിഷം തന്നെ രാഹുലിന്റെ ബലിഷ്ട്ടമായ കാൽപാദം അവളുടെ കാൽ വിരലുകളെ ഞെരിച്ചമർത്തുവാൻ തുടങ്ങി. അവൾ വേദന കൊണ്ട് പുളഞ്ഞു അലമുറയിട്ടു. ഫർസാന പൊട്ടി കരയുവാൻ തുടങ്ങി. രണ്ട് പെൺകുട്ടികളുടേയും നിസാഹതയോടെ ഉള്ള മുഖവും അലമുറയും രാഹുലിന്റെ ഉള്ളിലെ ക്രൂര മൃഗത്തെ കൂടുതൽ ആവേശവനാക്കി…
“ചേട്ടാ…. ഞങ്ങളെ വിട് ….. “ഫർസാന തേങ്ങി കരഞ്ഞ് പറഞ്ഞയുടൻ രമ്യയുടെ കാൽപാദങ്ങളെ മുക്തമാക്കി രാഹുൽ ഫർസാനയുടെ മുടികുത്തിന് പിടിച്ച് സോഫയിലേക്ക് തള്ളിയിട്ടു. രമ്യയുടെ കാൽ വിരലുകൾ രക്തം കല്ലച്ച് ചുവപ്പ് നിറം ആയിരുന്നു. അലക്ഷ്യമായി കിടന്നിരുന്ന തന്റെ മുടി പിറകിലേക്ക് കെട്ടിവെച്ച് അവന്‍ ഉറക്കെ പറഞ്ഞു…
” മൂന്നെണ്ണവും കൂടെ എന്നെ ഉണ്ണാക്കനായിട്ട് ഇവിടെ നിന്നും പോകമെന്ന് വിചാരിച്ചോ , പൂറികളെ…രണ്ടിനേയും വെട്ടി കൂട്ടി കാട്ടിൽ കളയും ഞാൻ… ഇനി നീ എല്ലാം എത്ര ദിവസം കഴിഞ്ഞ് ഇവിടെ നിന്നും പോകണമെന്ന് ഞാൻ തീരുമാനിക്കും …. എതിർക്കാൻ നിന്നാൽ ഈ പൊലയാടി മോന്റെ അവസ്ഥ ആവും… മനൂ … ഈ പൂറി മകൾക്ക് ഉള്ള ഡ്രസ്സ് എടുത്ത് കൊട്….വേഗം ….” ജോണിന്റെ ആത്മാവ് അറ്റ ശരീരം നോക്കി തറച്ചിരുന്ന മനു രാഹുൽ പറഞ്ഞത് ഒന്നും കേട്ടിരുന്നില്ല…
“മനൂ …..” ഉറക്കെ വിളിച്ചു കൊണ്ട് രാഹുൽ ഒരു തവണ കൂടി ജോണിന്റെ ശരീരത്തിലേക്ക് നിറയൊഴിച്ചു. വെടിയൊച്ചയുടെ ഞെട്ടലിൽ മനു യാഥാർത്ഥ്യത്തിലേക്ക് തിരിച്ച് വന്ന മനു രാഹുലിനെ നോക്കി.
” വേഗം തന്നെ രണ്ടിനേം ഡ്രെസ് ചെയ്ഞ്ച് ചെയ്യിച്ചു മുകളിലേക്ക് കൊണ്ട് വാ….വേഗ…വേഗ…വേഗം…”
