ഇത് ഞാൻ ആദ്യമായി എഴുതിയ “ചെറിയമ്മയുടെ സൂപ്പർഹീറോ” എന്ന കഥയുടെ തുടർച്ചയാണ്…. തുടർച്ച എന്ന് പറയുന്നത് ശരിയാണോ എന്നറിയില്ല, ടൈറ്റിലിൽ പറയുന്നത് പോലെ ആ കഥയുടെ ടെയിൽ എൻഡിന് മുന്നെ ഞാൻ പറയാതെ ബാക്കി വെച്ച ഒരു വർഷത്തെ കഥ ഈയൊരു ഒറ്റ പാർട്ടിൽ എഴുതാനുള്ള ഒരു ശ്രമമാണ്…. ഒരു തരത്തിൽ ഫിൽ ഇൻ ദി ബ്ലാങ്ക്സ് എന്നും പറയാം…
അതുകൊണ്ട് ചെറിയമ്മയുടെ സൂപ്പർഹീറോ വായിച്ചിട്ടിലാത്തവർ കഥ വായിച്ച ശേഷം ഇത് വായിക്കുന്നതാവും നല്ലതെന്ന് തോന്നുന്നു, കഥയുടെ pdf സൈറ്റിലുണ്ട്, ചെറിയമ്മയുടെ സൂപ്പർഹീറോ
സമയമുണ്ടെങ്കിൽ അതൊന്ന് വായിച്ച് നോക്കാവുന്നതാണ്….
[wpdm_package id=’13465′]
***
ഇനി കഥ വായിച്ചിട്ടുള്ളവർക്ക്
അച്ഛനും അമ്മയും അനിയനും ഒരു വാഹനാപകടത്തിൽ മരണപ്പെട്ട ശേഷം മാനസികമായി തളർന്നുപോയ അഭി ജീവിതത്തിലേക്ക് മടങ്ങി വന്ന ശേഷം അവന്റെ എല്ലാമെല്ലാമായ ചെറിയമ്മയെ പ്രേമിച്ചതും ഒടുക്കം അവരുടെ ഒരേയൊരു മകൾ അമ്മുവിന്റെ സമ്മതത്തോടെ തന്നെ വിവാഹം കഴിച്ച് അവരുടെ സൂപ്പർഹീറോ ആയിമാറിയതും വരെയുള്ള കഥ നിങ്ങൾ വായിച്ചതാവും, വിവാഹശേഷം പുതിയ നാട്ടിൽ പോയി പുതിയ ജീവിതം ആരംഭിക്കുന്നത് തൊട്ടുള്ള കഥയാണ് ഈ ഭാഗം…
അപ്പൊ ആ ജീവിതത്തിലേക്ക് നമുക്കൊന്ന് എത്തി നോക്കാം…..
{***}
🎶 എതോ ജന്മകൽപ്പനയിൽ
ഏതോ ജന്മവീഥികളിൽ
ഇന്നും നീ വന്നു….. ഒരു നിമിഷം
ഈ ഒരു നിമിഷം
വീണ്ടും നമ്മൾ ഒന്നായ്‌
എതോ ജന്മകൽപ്പനയിൽ
ഏതോ ജന്മവീഥികളിൽ
.
.
.
.🎶
“”””””ചേട്ടായി…….. ചേട്ടായീ…….. ഇനി എത്ര ദൂരമുണ്ട് ബാംഗ്ലൂർക്ക്??”””””””
അമ്മു പുറകിലെ സീറ്റിൽ നിന്നും ഏന്തി വലിഞ്ഞ് ചെവിക്കരികിൽ വന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചപ്പോഴാണ് ഞാനാ പാട്ടിൽ നിന്നും ശ്രദ്ധ തിരിച്ചത്….
“”””””ഇനിയൊരു രണ്ടര മണിക്കൂറും കൂടി”””””
ഞാൻ നേരെ നോക്കി വണ്ടിയൊടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു…
“”””””അ…യ്യോ……. ഇനീം രണ്ടര മണിക്കൂറോ?? ശ്യോ……”””””””
എന്നും പറഞ്ഞോണ്ട് അമ്മു വീണ്ടും സീറ്റിലേക്ക് ചാരി ഇരുന്നു…..
ഞാൻ വീണ്ടും നേരെ നോക്കി സ്റ്റീരിയോയിലെ പാട്ടും ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ട് വണ്ടിയൊടിച്ചു…. മൈസൂർ ബാംഗ്ലൂർ ഹൈവേയിലൂടെ വണ്ടി അത്യാവശ്യം സ്പീഡിൽ തന്നെ നീങ്ങികൊണ്ടിരുന്നു…
ഇടയ്ക്ക് ഒന്ന് കോ-ഡ്രൈവർ സീറ്റിലേക്ക് പാളിനോക്കിയപ്പോ ദേവു കണ്ണടച്ചുകൊണ്ട് ജോൺസൺ മാഷിന്റെ ഹംസധ്വനി രാഗത്തിലുള്ള അനശ്വരഗാനത്തിൽ അലിഞ്ഞിരിപ്പാണ്, ചെറുതായി മൂളുന്നുമുണ്ട്…..
കഴുത്തിൽ മണിക്കൂറുകൾ മുൻപ് ദേവു ആരാധിക്കുന്ന ഭഗവാന്റെ മുന്നിൽ വെച്ച് ഞാൻ കെട്ടിയ താലിമാല കിടന്ന് തിളങ്ങുന്നു……. ഒരു നിമിഷം ഡ്രൈവിങ്ങിൽ ശ്രദ്ധിക്കാൻ മറന്നുകൊണ്ട് ദേവൂനെ നോക്കിപ്പോയി…
ചുവപ്പണിഞ്ഞ് മനോഹരിയായി എന്റെ ദേവു……
ഈ ചുവന്ന സാരിയിൽ ദേവൂനെ കാണുമ്പോ മനസ്സ് പറയുന്നു എന്റെ ദേവു ആണ് ഭൂമിയിലെ ഏറ്റവും സുന്ദരമായ സൃഷ്ടിയെന്ന്……
ദേവൂനോടുള്ള ഇഷ്ടം തിരിച്ചറിഞ്ഞ ശേഷം ഒരുപാട് ആഗ്രഹിച്ച, പക്ഷെ ഒരിക്കലും സംഭവിക്കാൻ സാധ്യതയില്ലെന്ന് കരുതിയിരുന്ന സ്വപ്നത്തിലൂടെയാണ് ഞാൻ യാത്ര ചെയ്യുന്നതെന്ന് ഇപ്പോഴും വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റണില്ല…
ചെറിയമ്മ എന്നതിലുപരിയൊരു കളിക്കൂട്ടുകാരിയായും, പിന്നീട് ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരിച്ചുകൊണ്ടുവന്ന കാവൽമാലാഖയായും, എന്തും പങ്കുവെക്കാൻ കഴിയുന്ന നല്ലൊരു സുഹൃത്തായും, ചില സമയങ്ങളിൽ കരുതലും വാത്സല്യവും പകർന്നുകൊണ്ട് ഒരമ്മയായും, ഒടുക്കം എല്ലാ അതിർവരമ്പുകളെയും ഭേധിച്ചുകൊണ്ട് കാമുകിയായും മാറിയവൾ ഇപ്പോ ഇതാ പുതിയൊരു വേഷം കൂടി ഏറ്റെടുത്തിരിക്കുന്നു…. ഞാൻ കെട്ടിയ താലിയും നെറുകയിൽ ചാർത്തിയ കുങ്കുമവും എല്ലാം കാണുമ്പോഴും ഇത് യാഥാർഥ്യമാണെന്ന് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല, അതെ…. ദേവു എന്റെ
സഹധര്‍മിണിയായിരിക്കുന്നു…
“”””””📣📣📣📣📣’”””””
ഒരു ബസ്സ് ഹോൺ അടിച്ചുകൊണ്ട് ഓവർടേക്ക് ചെയ്ത് പോയപ്പോഴാണ് ഞാൻ ഡ്രൈവിങ്ങിലേക്ക് വീണ്ടും പൂർണ്ണ ശ്രദ്ധ കൊടുത്തത്…
സ്റ്റീരിയോയിൽ പാട്ട് മാറിയിട്ടുണ്ട്, മെലഡി കിംഗ് വിദ്യാസാഗറിന്റെ ഒരു മാസ്റ്റർപീസ് ഐറ്റമാണിപ്പോ പ്ലേ ആവുന്നത്….
🎶മലരേ…. മൗനമാ, മൗനമേ…. വേദമാ
മലർഗൾ… പേസുമാ…….
പേസിനാൽ ഓയുമാ അൻപേ….🎶
എന്ന് തുടങ്ങുന്ന ഗാനവും ആസ്വദിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ വണ്ടി ഓടിച്ചു…
ദേവു ഇപ്പോഴും കണ്ണടച്ച് പാട്ട് ആസ്വദിക്കുകയാണ്….. അമ്മുവിന്റെ ശ്രദ്ധ പാട്ടിലായിരുന്നില്ല, വഴിയോര കാഴ്ചകളിലായിരുന്നു…
ഞങ്ങളുടെ ജീവിതയാത്ര ആ നേർവഴിയിലൂടെ മുന്നോട്ട് നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു…
*****
“””””ഹായ് ബാംഗ്ലൂര് എത്തീ…. ബാംഗ്ലൂരെത്തീ…….””””””
കുറച്ചു നേരം അങ്ങനെ മുന്നോട്ട് പോയപ്പോ Welcome To Garden City- Bangalore എന്നെഴുതിയ പച്ചനിറത്തിലുള്ള വലിയ ബോർഡ് കണ്ട് അമ്മു ആർത്ത് വിളിച്ചു…
അത് കേട്ടാണ് അത്രേം നേരം പാട്ടിൽ മുഴുകിയിരുന്ന ദേവു കണ്ണ് തുറന്നത്….
ഫ്ലാറ്റിന്റെ ലൊക്കേഷൻ മാപ്പ് കയ്യിലുള്ളത് കൊണ്ട് പിന്നീടുള്ള യാത്ര അതനുസരിച്ചായിരുന്നു….
ജോലിയും താമസസ്ഥലവും എല്ലാം ശരിയാക്കി തന്ന ശേഷമാണ് കുട്ടൻ മാമൻ ജപ്പാനിലേക്ക് പോയത്, ഇനി ഈ അടുത്ത കാലത്തൊന്നും ആള് നാട്ടിലേക്ക് വരില്ല എന്നാണ് പറഞ്ഞത്…
യെലഹങ്ക എന്നൊരു സ്ഥലത്താണ് കുട്ടൻ മാമൻ ഞങ്ങൾക്ക് താമസിക്കാനുള്ള ഫ്ലാറ്റ് ഏർപ്പാടാക്കി തന്നത്, അവിടന്ന് എനിക്ക് ജോലിക്ക് പോവാൻ എളുപ്പമാണത്രെ….. പുള്ളിയുടെ ഏതോ ഫ്രണ്ടിന്റെ പരിചയത്തിലുള്ള ഒരാളുടെ കമ്പനിയിലാണ് ജോലി…. അക്കൗണ്ട്സ് അസിസ്റ്റന്റ് പോസ്റ്റിലേക്ക്, മാസം പതിനെട്ടായിരം സാലറി….
സത്യം പറഞ്ഞാ ഈ ജോലിയോ ശമ്പളമോ ഒന്നും എനിക്കൊരു വിഷയമേ അല്ലായിരുന്നു, കാരണം ഈ മാറ്റം…. അത് അനിവാര്യമാണ്…
അങ്ങനെ ഗൂഗിൾ മാപ്പിന്റെ സഹായത്തോടെ യെലഹങ്കയിലുള്ള ഫ്ലാറ്റിന് മുന്നിലെത്തുമ്പോ സമയം വൈകീട്ട് ആറ്മണി കഴിഞ്ഞിരുന്നു…. രാവിലെ അമ്പലത്തീന്ന് ദേവൂന്റെ കഴുത്തിൽ താലി ചാർത്തിയ ശേഷം റോഷനോടും ചിത്രയോടും യാത്ര പറഞ്ഞ് നേരെ ഇങ്ങോട്ട് വെച്ച് പിടിച്ചതാണ്, ഇപ്പോ ഏകദേശം ഒൻപത് മണിക്കൂറായി….
വരുന്ന വഴിക്ക് രണ്ടിടത് ഹാൾട് ചെയ്തു, അതാണ് ഇത്രേം വൈകിയത്…… എന്തായാലും കാറ് പാർക്കിങ് ലോട്ടിൽ നിർത്തി ബാഗുകളും തൂക്കി ഇറങ്ങുമ്പോ ദേവൂന്റേം അമ്മുവിന്റേം മുഖം കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ മനസ്സിലായി രണ്ടാളും സൈഡ് ആയിട്ടുണ്ടെന്ന്, എന്റെ അവസ്ഥയും മറിച്ചായിരുന്നില്ല…..
കാറിൽ കൊള്ളുന്ന അത്യാവശ്യമുള്ള ലഗേജ് മാത്രമേ എടുത്തിട്ടുള്ളു, അതെല്ലാം എടുത്ത് തൂക്കി പിടിച്ച് ഞങ്ങൾ മൂന്നുപേരും അകത്തേക്ക് നടന്നു…..
ഫ്ലാറ്റ് പുറമേന്ന് കാണാനൊക്കെ ഒരു മെനയുണ്ട്, നല്ല സ്പേസ് ഒക്കെയുണ്ട്…. അമ്മൂന്റെ നോട്ടം കുട്ടികൾക്ക് കളിക്കാൻ വേണ്ടി ഒരുക്കിയ ചെറിയൊരു പാർക്ക് പോലത്തെ ഏരിയയിലേക്കാണ് പോയത്, അങ്ങോട്ട് തിരിഞ്ഞ് നോക്കി തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയാണ് പെണ്ണ് അകത്തേക്ക് കയറിയതും…..