“എന്താണ് നീ കണ്ടത്?”
“എനിക്കത് ചേട്ടനോട് പറയാന്‍ പറ്റില്ല..ഇതില്‍ അവന്‍ തന്നെയല്ല തെറ്റുകാരന്‍..ദിവ്യയും അത്ര നല്ല പുള്ളി ഒന്നുമല്ല. അവളുടെ അനുവാദമില്ലാതെ ഒരാള്‍ക്കും അവളെ തൊടാന്‍ പറ്റുമോ? ചേട്ടന്‍ ആ പെണ്ണിനെ ഒന്ന് ശ്രദ്ധിയ്ക്കണം..പെണ്‍കുട്ടി ആണ്..അതും നല്ല വളര്‍ച്ചയുള്ള സുന്ദരിയായ പെണ്ണ്..പേരുദോഷം ഉണ്ടാകാന്‍ നിമിഷങ്ങള്‍ മതി…”
“നീ ഈ പറയുന്നതിനും മാത്രം എന്തുണ്ടായി എന്ന് പറ..അവനവളെ പിടിച്ചോ? എടീ അവന്‍ അവളുടെ ഇളയച്ഛനല്ലേ? ആ വാത്സല്യം കൊണ്ട് അവളെ ഒന്ന് തലോടുകയോ ചുംബിക്കുകയോ ചെയ്‌താല്‍ അതിനെ നീ മറ്റൊരു തരത്തില്‍ എന്തിനാണ് വ്യാഖ്യാനിക്കുന്നത്? എന്റെ മോളെ എനിക്ക് വിശ്വാസമാണ്..ഇനി ദിവാകരന്‍ നീ പറഞ്ഞതുപോലെ ആയാലും ദിവ്യ അങ്ങനെ ചെയ്യും എന്ന് ഞാന്‍ ഒരിക്കലും കരുതില്ല; നിനക്കെന്തോ തെറ്റിദ്ധാരണ ഉണ്ടായതാണ്..”
“ഞാന്‍ പറയാനുള്ളത് പറഞ്ഞു..ബാക്കിയൊക്കെ ചേട്ടന്‍റെ ഇഷ്ടം പോലെ..നമുക്ക് ഉറങ്ങാം” അവള്‍ അയാളുടെ അരികില്‍ നിന്നും മാറിക്കിടന്നുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
ശങ്കരന്‍ അവള്‍ പറഞ്ഞതിനെക്കുറിച്ച് അല്‍പനേരം ആലോചിച്ചു. എന്താകും അവള്‍ കണ്ടത് എന്നാര്‍ക്കറിയാം! എന്തായാലും അവള്‍ കരുതുന്നത് പോലെ ഒന്നും ഉണ്ടാകില്ല; അവള്‍ക്ക് മകളുടെ കാര്യത്തില്‍ അമിതമായ ഉത്കണ്ഠയാണ്. അയാള്‍ അങ്ങനെ ആശ്വസിച്ചുകൊണ്ട് മെല്ലെ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതിവീണു. രുക്മിണിയും ഭോഗതൃപ്തി നല്‍കിയ ക്ഷീണത്തിലും ആലസ്യത്തിലും മെല്ലെ നിദ്രയെ പുല്‍കി.
പുറത്ത് തണുത്ത കാറ്റ് വീശിയടിച്ചു. ദൂരെ എവിടെയോ മഴ പെയ്യുന്നുണ്ടാകും എന്ന് ചിന്തിച്ചുകൊണ്ട് വാസു വരാന്തയില്‍ നീണ്ടു നിവര്‍ന്നു കിടന്നു. കിടന്നാല്‍പ്പിന്നെ അവനുറങ്ങാന്‍ അധിക സമയമൊന്നും വേണ്ട. വേഗം തന്നെ അവന്‍ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീഴും.
ദിവ്യയ്ക്ക് ഫോണ്‍ ചെയ്ത ശേഷം ദിവാകരന്‍ ഫോണ്‍ പോക്കറ്റില്‍ വച്ചു.
അയാള്‍ തന്റെ സ്കൂട്ടര്‍ ശങ്കരന്റെ വീടിനോട് ചേര്‍ന്നുള്ള ആളൊഴിഞ്ഞ പറമ്പില്‍ കയറ്റി വച്ച ശേഷമാണ്‌ അവള്‍ക്ക് ഫോണ്‍ ചെയ്തത്. സമയം പതിനൊന്നു കഴിഞ്ഞതെ ഉള്ളു. പന്ത്രണ്ടുമണി എന്നാണ് അവള്‍ പറഞ്ഞതെങ്കിലും അതുവരെ കാത്തിരിക്കാനുള്ള ക്ഷമ അയാള്‍ക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. ദിവ്യയെന്ന പച്ചക്കരിമ്പിനെ രാത്രി മൊത്തം, മതിവരുവോളം അനുഭവിച്ചു സുഖിക്കാന്‍ അയാളുടെ ഓരോ കോശവും തുടിക്കുകയായിരുന്നു അവള്‍ ഉച്ചയ്ക്ക് വിളിച്ചു പറഞ്ഞ സമയം മുതല്‍. രാവിലെ കണ്ട അവളുടെ മുഴുത്ത മുലകളും, കൊഴുത്ത വെണ്ണത്തുടകളും അയാളെ ഉന്മാദത്തിന്റെ പിടിയില്‍ ആഴ്ത്തി. അവളുടെ തുടയിടുക്കിലൂടെ ഒലിച്ചുവന്ന കൌമാര മദരസത്തിന്റെ അദമ്യമായ സ്വാദ് അയാളെ കാമഭ്രാന്തിന്റെ കൊടുമുടിയിലേക്ക് ഉയര്‍ത്തിയിരുന്നു. അംഗോപാംഗം അവളെ അടിമുടി തനിക്ക് തിന്നണം. ദിവാകരന്റെ രോമകൂപങ്ങള്‍ എഴുന്നു നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു. കാത്തിരിക്കാനുള്ള അക്ഷമയാണ് അയാളെ നേരത്തെതന്നെ അവിടെ എത്തിച്ചത്.
പെണ്ണ് തയാറായി തന്നെ കാത്തിരിക്കുകയാണ്. ആ ഉറച്ചുമുഴുത്ത മുലകള്‍ താന്‍ ശക്തമായി ഞെരിച്ചിട്ടും കൂസാതെയുള്ള അവളുടെ അ നില്‍പ്പ്! ഓര്‍ത്തപ്പോള്‍ ദിവാകരന്റെ ലിംഗം മദജലം ചുരത്തി.
ഇരുട്ടിന്റെ പിടിയില്‍ അമര്‍ന്നിരുന്ന ചേട്ടന്‍റെ വീട് റോഡില്‍ നിന്ന് അയാള്‍ നോക്കി. അവിടേക്ക് വരുന്നതിനു മുന്‍പ് ഒരു സുരക്ഷ എന്ന നിലയില്‍ അയാള്‍ ആ റോഡിലെ ലൈറ്റുകള്‍ക്ക് വേണ്ടി ജംഗ്ഷനില്‍ വച്ചിരുന്ന പ്ലഗ് ഊരി മാറ്റിയിരുന്നു. ശങ്കരന്റെ വീടിന്റെ മുന്‍പിലുള്ള പോസ്റ്റിലെ ലൈറ്റിന്റെ പ്രകാശം തനിക്ക് തടസ്സമാകാതെ ഇരിക്കാനാണ് അയാള്‍ അങ്ങനെ ചെയ്തത്. ഉച്ചയ്ക്ക് ഉണ്ടായ സംഭവം അയാളില്‍ കാമവും ഒപ്പം പകയും സൃഷ്ടിച്ചിരുന്നു. രുക്മിണിയോട് അയാളുടെ മനസില്‍ ശക്തമായ പക ഉടലെടുത്തു. അവളൊരു പതിവ്രത! ത്ഫൂ.. തന്നോടുള്ള അവളുടെ സമീപനം നന്നായിരുന്നു എങ്കില്‍, ഇന്ന് മോള് സുഖിക്കുന്ന സ്ഥാനത്ത് അവള്‍ ആകുമായിരുന്നു. തന്റെ കിഴങ്ങന്‍ ചേട്ടനെക്കൊണ്ട് അവളെപ്പോലെ ഒരു ഉരുപ്പടിയെ തൃപ്തയാക്കാന്‍ സാധിക്കില്ല. പക്ഷെ അവള്‍ക്ക് അഹങ്കാരമാണ്..തന്നോട് പുച്ഛമാണ്‌. നോക്കടി നായെ..നിന്റെ കൊഴുത്ത് കഴപ്പിളകിയ മകള്‍ എനിക്ക് വേണ്ടി കതക് തുറന്ന് കാലും കവച്ച് ഇരിക്കുകയാണ്. ചെന്നു പണ്ണിയാല്‍ മാത്രം മതി. നിന്നെ ആര്‍ക്ക് വേണമെടി കള്ള ശീലാവതീ..പകയോടെ അയാള്‍ മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു.
രുക്മിണിയോടുള്ള പക ഇന്ന് മകളുടെ ഇളം പൂറ്റില്‍ താന്‍ തീര്‍ക്കും എന്നോര്‍ത്തപ്പോള്‍ ദിവാകരന്റെ ചങ്കിടിപ്പ് അമിതമായി കൂടി. എത്ര സുഖമായിരിക്കും ആ ഇളംപൂറിന്! ഹോ..ഉച്ചയ്ക്ക് കണ്ട ആ തുടകള്‍! ആ മുഴുത്തുരുണ്ട ചന്തികള്‍! അയാളുടെ കാലുകള്‍ യാന്ത്രികമായി ശങ്കരന്റെ പറമ്പിലേക്ക് കയറി. ഇടത്തുകൂടി വേണോ അതോ വലത്തുകൂടി വേണോ പിന്നിലേക്ക് പോകേണ്ടത് എന്നയാള്‍ ഒരു നിമിഷം ചിന്തിച്ചു. വലതു വശത്താണ് ചേട്ടന്‍റെ മുറി. അതുകൊണ്ട് അതിലെ വേണ്ട ഇടതുവശത്തുകൂടി പോകാം എന്ന് നിനച്ചുകൊണ്ട് അയാള്‍ ഇടതുഭാഗത്തേക്ക് തിരിഞ്ഞു.
നിലത്ത് പായ വിരിച്ച് ഉറങ്ങാന്‍ കിടന്ന വാസു നാളെ ഉച്ചയ്ക്ക് അമ്മ പറഞ്ഞതനുസരിച്ച് ഉണ്ണാന്‍ വരണം എന്ന് മനസ്സില്‍ പറഞ്ഞു. തന്നെ കണ്ടാല്‍ ദിവ്യ ഉറപ്പായും എന്തെങ്കിലും വൃത്തികേട് പറയും. തനിക്ക് അമ്മയുടെ ഒപ്പമിരുന്നു കഴിക്കാന്‍ സാധിക്കുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. ആ നായിന്റെ മോള് അത് സമ്മതിക്കില്ല. ആ അമ്മയുടെ മകളായിപ്പോയി..അല്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ എന്നെ അവള്‍ മര്യാദ പഠിച്ചേനെ. എന്തായാലും അല്പം അപമാനം സഹിച്ചാലും ശരി അമ്മയുടെ ആഗ്രഹം താന്‍ മാനിക്കണം. തനിക്ക് ഈ ഭൂമിയില്‍ അവര്‍ മാത്രമേ ഉള്ളു. വാസു അങ്ങനെ ചിന്തിച്ചുകൊണ്ട് മെല്ലെ കണ്ണടച്ചു.
ദിവാകരന്‍ വീടിന്റെ മുന്‍പില്‍ നിന്നും ഇടതുവശത്തേക്ക് നടന്ന് മൂലയ്ക്കെത്തി വരാന്തയുടെ സമീപത്തുകൂടി പിന്നിലേക്ക് മെല്ലെ ചുവടുകള്‍ വച്ചു. പൂര്‍ണ്ണ നിശബ്ദമായിരുന്ന ആ അന്തരീക്ഷത്തില്‍ അയാളുടെ ശ്വാസത്തിന്റെ ശബ്ദം പോലും കേള്‍ക്കാന്‍ സാധിക്കുമായിരുന്നു. കണ്ണടച്ചു കിടന്ന വാസു കരിയില ഞെരിയുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു കാതോര്‍ത്തു. തനിക്ക് തോന്നിയതാകും എന്ന് ചിന്തിച്ചുകൊണ്ട് അവന്‍ വീണ്ടും കണ്ണടച്ചെങ്കിലും ആ ശബ്ദം തന്റെ അടുത്തേക്ക് വരുന്നത് അവന്‍ കേട്ടു. ആരോ നടക്കുന്ന ശബ്ദം! ഈ പാതിരാത്രി ആരാണ് വീട്ടുവളപ്പില്‍ എന്നാലോചിച്ചുകൊണ്ട് അവന്‍ മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റ് ഇരുന്നു ഇരുട്ടിലേക്ക് നോക്കി. വരാന്തയുടെ സമീപത്ത്കൂടി ഒരു ആള്‍രൂപം മെല്ലെ വരുന്നത് കണ്ട വാസു ജാഗരൂകനായി. അവന്‍ മെല്ലെ നിലത്തുകൂടി പതുങ്ങി മുറ്റത്തിറങ്ങി. അമിതമായ കാമാര്‍ത്തിയോടെ ദിവ്യയെ മാത്രം മനസ്സില്‍ ഓര്‍ത്തുകൊണ്ട് സസൂക്ഷ്മം ചുവടുകള്‍ വയ്ക്കുകയായിരുന്ന ദിവാകരന്‍, അല്പം അകലെ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങിയ വാസുവിനെ കണ്ടില്ല. വാസു വേഗം ഒരു മരത്തിന്റെ മറവിലേക്ക് മാറി നിന്നു നോക്കി. ആരാണ് ആളെന്ന് അവനു മനസിലായില്ല.
