എന്റെ ഗ്രേറ്റ് എസ്കേപ്പിനെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞപ്പോൾ നുണയൻ തെണ്ടിയുടെ പതിവ് പുച്ഛം കലർന്ന ആശ്ചര്യം… പിന്നെ അവനെ പോലെ എല്ലാവരും നുണയന്മാരാണെന്ന തെണ്ടിയുടെ വിചാരം.
“പിന്നെ നൊണ പറയാനാണേൽ എനിക്ക് കുറച്ചു കൂട്ടി പറഞ്ഞാൽ പോരെ…”
“ശ്ശെ എങ്കി നീ എന്ത് മണ്ടനാ അതുപോലെ ഒരവസരം കയ്യിൽ കിട്ടിയിട്ട്….ഞാൻ വല്ലോം ആയിരിക്കണം…”
കൈ മടക്കൊക്കെ തെറുത്തു കയറ്റി ചെങ്കളം മാധവനെ തല്ലാൻ പോകുന്ന മട്ടിൽ എയറൊക്കെ പിടിച്ചാണ് ആശാന്റെ നിപ്പ്,.
“ഊമ്പി…. ചെന്ന് കേറിക്കൊടുത്തിട്ട് അവസാനം നാളെ മുതൽ ഞാൻ ആയിരിക്കും ചിലപ്പൊ മലയാളത്തിലെ ടോമി ഗണ്ണും ജോണി സിൻസും ഒക്കെ,…. അവര് കണ്ട ഡെലിവറി ബോയ്സിനോക്കെ കളി കൊടുക്കാൻ നിപ്പുണ്ടേൽ അതിന് വേറെ വല്ല ഉദ്ദേശോം കാണും,…ഇനി വല്ല എയ്ഡ്സും ഉണ്ടേൽ, ഒരു ജന്മം മൂഞ്ചി കിട്ടും,…പോ മൈരെ…”
“ഓഹ് ഞാൻ അത്രയ്ക്കങ്ങോട്ടു ആലോചിച്ചില്ല,….”
ഇളിഞ്ഞ ചിരിയും ചിരിച്ചു, മടക്കി കയറ്റിയ ഷർട്ട് ജഗന്നാഥൻ അഴിച്ചു താഴ്ത്തി.
“ജോണി സിൻസോ ടോമിയോ ആയാലും വല്യ സീനില്ല…എയ്ഡ്സ് കിട്ടാണ്ടിരുന്നാൽ മതി.”
ഫ്രഷ് ലൈം വലിച്ചു കേറ്റുന്നതിനിടയിൽ ആലോചിച്ചു ഇരുന്ന അവൻ പിന്നെയും പറഞ്ഞു.
“അതങ്ങനൊരെണ്ണം…”
മൈരന്റെ ചിന്ത ആലോചിച്ചപ്പോൾ മനസ്സിൽ അങ്ങനെ ആണ് തോന്നിയത്.
“രാത്രി ചിറയിലേക്ക് പോരെ മോനെ…രണ്ടാഴ്ചയായില്ലേ കൂടിയിട്ട്…”
അന്നത്തെ പരിപാടി കഴിഞ്ഞു പോകുമ്പോൾ നുണയൻ എന്ന് ഞാൻ അല്ല, ഞങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തിലെ എല്ലാവരും വിളിക്കുന്ന അഖിൽ രാത്രിയിലെ കാര്യം ഓർമിപ്പിച്ചു.
വീട്ടിൽ എത്തുമ്പോഴേക്കും വൈകിട്ട് ആയി, ബൈക്ക് സ്ടാന്റിലിടുമ്പോഴാണ് കോലായിൽ ഒരുത്തന്റെ നീണ്ടു നിവർന്നുള്ള കിടപ്പ് കണ്ടത്,… രണ്ടു ദിവസത്തെ കറക്കം ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു ഇന്നാണ് മൈരനെ കാണുന്നത്,… വേറാരുമല്ല വീട്ടിൽ ഏതോ വഴിക്ക് കയറിക്കൂടി ഇപ്പൊ അമ്മയുടെ അടുത്ത കൈ ആയിട്ട് നിക്കുന്ന പോഞ്ഞിക്കര,… അമ്മ ഇട്ട പേര് കുഞ്ഞു എന്നോ മറ്റോ ആണ്, പക്ഷെ മൈരന്റെ അമ്മയോടുള്ള ഒടുക്കത്തെ വാത്സല്യം കാണുമ്പോൾ എനിക്ക് പോഞ്ഞിക്കരയെ ഓർമ വരും, അതുകൊണ്ടു ഞാൻ പോഞ്ഞിക്കര എന്നെ വിളിക്കാറുള്ളൂ.. ഏതോ പെണ്ണിനിട്ട് ചാമ്പാൻ പോയിട്ടു വന്നു കടന്നുള്ള ഉറക്കമാണ്… ഈ ഊള പൂച്ചയെ കിട്ടിക്കഴിഞ്ഞാൽ അമ്മയ്ക്ക് പിന്നെ വേറെ ആരെയും വേണ്ട,… ഒരിക്കൽ ഇതിനെ കളയാൻ തന്തപ്പടി ഒരഞ്ഞൂറും ചാക്കും എനിക്ക് കൈകൂലി തന്നിട്ടുണ്ട്,… 300 നു ഞാൻ തിന്നെങ്കിലും ഇരുന്നൂറിന് പെട്രോൾ അടിച്ചു ഇവനെ ഞാൻ നാട് കടത്തിയതാ, ഞാൻ തിന്ന തീറ്റ ദഹിക്കും മുന്നേ അവലക്ഷണം പിടിച്ച നാറി തിരിച്ചു വീട്ടിലെത്തി, ഹോ!!! അച്ഛന്റെ പുച്ഛം കണ്ടപ്പോൾ കോടാലിക്ക് ഈ നരക പൂച്ചയുടെ തലക്കിട്ട് ഒന്ന് താങ്ങിയാലോ എന്ന് വരെ ചിന്തിച്ചതാ,…
ഓഹ് കിടപ്പ് കണ്ടാൽ വാലിൽ പിടിച്ചു കറക്കി എറിയാൻ തോന്നും,പൂണ്ട ഉറക്കത്തിലാണ് എന്നെ കണ്ട പോഞ്ഞിക്കര കണ്ണ് തുറന്നൊന്ന് നോക്കി,… അവന്റെ മുഖത്ത് വരെ പുച്ഛം,…. തന്തപ്പടിയെ കണ്ടല്ലേ പഠിക്കുന്നത് പിന്നെ എങ്ങനാ… ഉറക്കം പിടിച്ച അവന്റെ തലയ്ക്ക് ഒരു കൊട്ട് കൊടുത്തു ഞാൻ ഓടി അകത്തു കയറി, അവനെ പേടിച്ചിട്ടല്ല ഇൻജക്ഷൻ പേടി ആയതുകൊണ്ടാ….
അമ്മ അടുക്കളയിൽ ഉണ്ട്, നേരെ ചെന്ന് പ്ലേറ്റ് എടുത്ത് കുറച്ചു ചോറും കറിയും കോരി ഇട്ടു,…അമ്മ വറുത്തുകൊണ്ടിരുന്ന പഴംപൊരി ഒരു സൈഡ് ഡിഷ് ആയിട്ട് അങ് എടുത്തു.
“ഡാ….ഇനി എത്ര കാലം ഇങ്ങനെ പോവാനാ ഉദ്ദേശം….???”
അല്ലേലും തിന്നാനിരിക്കുമ്പോ മൂഡ് കളയുന്നത് ഇപ്പൊ അമ്മയുടെ സ്ഥിരം സ്വഭാവം ആയിട്ടുണ്ട്…
“ഡാ…ഞങ്ങൾക്ക് നിന്റെ കാര്യം മാത്രം അല്ല നോക്കാനുള്ളത് നിനക്ക് ഒരനിയൻ കൂടെ ഉണ്ട്,…ഞങ്ങൾക്ക് ഇനി എത്ര കാലം കൂടെ ഉണ്ടെന്ന് അറിയില്ല,… ജോലി ഒക്കെ ഉള്ളതുകൊണ്ട് അവനു ആലോചന ഒക്കെ വരുന്നുണ്ട്,…പക്ഷെ നീ ഇങ്ങനെ നിക്കുമ്പോ എങ്ങനെ ആടാ…”
അമ്മ നിന്ന് കത്തികയറുകയാണ്,…അമ്മയോട് തിരിച്ചൊന്നും പറയാനും തോന്നിയില്ല, പറയുന്നതിൽ കുറെ കാര്യം ഉണ്ടെന്ന് ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ എനിക്ക് തന്നെ തോന്നിയിരുന്നു,… പക്ഷെ നിസഹായാവസ്ഥയിൽ മൂഞ്ചി കുത്തി ഇരിക്കുന്ന ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യാൻ.
“അമ്മ ഇപ്പൊ എന്താ ഉദ്ദേശിക്കുന്നെ, ഞാൻ കല്യാണം കഴിക്കണം എന്നാണോ….!!”
“കല്യാണോ….നിന്റെ കണ്ണ് ഞാൻ കുത്തിപ്പൊട്ടിക്കും,….നേരാം വണ്ണം ഒരു ജോലി പോലും ഇല്ലാത്ത നീ കെട്ടിയിട്ട് പെണ്ണിനെ എന്ത് കാണിക്കാൻ പോണൂ….”
ചട്ടുകം നീട്ടി എടുത്ത വായിൽ കിട്ടിയ ആട്ട് കിട്ടിയതും ഞാൻ ചമ്മി നാറി പോയി. പിന്നൊന്നും മിണ്ടാൻ പോയില്ല പറഞ്ഞത് മുഴുവൻ തൊണ്ടതൊടാതെ വിഴുങ്ങി,… ചോറും വാരി തിന്നു മുകളിൽ പോയി ഒന്ന് കുളിച്ചിറങ്ങി. തന്തപ്പടി ഗാലറിയിൽ എത്തും മുൻപ് ബൈക്കും എടുത്തു ഞാൻ സ്ഥലം വിട്ടു.
എന്റെ ഊമ്പിയ ജീവിതത്തിന്റെ ഒരു സംഭവബഹുലമായ ഏട് തുടങ്ങുന്നതറിയാതെ.
**********************************
“നീ ഉയർന്ന ചിന്താഗതിയും മൂഞ്ചിയ ജീവിതവും എന്ന് കേട്ടിട്ടുണ്ടോടാ നുണയാ…”
ചിറയിലെത്തി അടി തുടങ്ങി തലയ്ക്ക് പിടിച്ചു തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഓരോ സങ്കടങ്ങളായി പുറത്തു വന്നു തുടങ്ങി.
“ആഹ്…എന്തെ…???”
പേപ്പർ ഗ്ലാസ് ഉം കടിച്ചു പിടിച്ചിരുന്നു അവൻ എന്നെ നോക്കി.
“നീ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ….അങ്ങനെ ഒന്ന്…”
“എന്തെ…”
“എങ്കി കണ്ടോ…”
കയ്യും വിടർത്തി ഞാൻ നിലാവിന് കീഴെ നിന്നു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“പോടാ മൈരെ…”
പുച്ഛം നിറച്ച ഒരാട്ടും തന്നു അവൻ വീണ്ടും ഗ്ലാസ് കമഴ്ത്തി,.
“ഡാ നീ രാത്രി വീട്ടിലേക്ക് ഉണ്ടോ ഇനി…”
നുണയൻ പതിയെ എഴുന്നേറ്റു.
“ഏയ് രാത്രി ഈ കോലത്തിൽ ചെന്ന് കയറാൻ പറ്റത്തില്ലെടാ നീ വിട്ടോ…”
പറയുമ്പോൾ കണ്ണു താഴ്ന്നു പോവുന്നുണ്ടായിരുന്നു,…
***********************************
കണ്ണിന്റെ മുകളിൽ കല്ലു കെട്ടി വെച്ച പോലെ ആയിരുന്നു… ഉറക്കത്തിൽ നിന്നു എഴുന്നേറ്റത്. ഓരോ മൈര് സ്വപ്നങ്ങൾ, കോട്ടു വായിട്ടു മുഖം ഒന്നു മൊത്തത്തിൽ തുടച്ചതും പെരു വിരലിൽ നിന്നു ഒരു തരിപ്പ് അടിച്ചു നെറുകം തല വരെ തെറിച്ചു പോകുന്ന വേദന തന്നു. മൂക്കിൽ കടന്നൽ കുത്തിയ പോലെ.
“ആഹ്ഹ്….ഊ…..”
ഒന്നു കരഞ്ഞു വിളിച്ചു പോയി, ഉറക്ക ക്ഷീണം ഒറ്റ സെക്കന്റിൽ മാറി പക്ഷെ കണ്ണു തുറന്നപ്പോ അതിലും വലിയ കൺഫ്യൂഷൻ ഭിത്തിയിൽ ഇന്നലെ വരെ എന്നെ നോക്കി ഇളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന കലണ്ടറിലെ കറ്റ മെതിക്കുന്ന ചേച്ചിയെ കാണാനില്ല, ഇവിടെ ദേ ഏതോ അപ്പാപ്പനും വേറേതോ ചേട്ടനും ഭിത്തിയിൽ ഇരുന്നു എന്നെ പുച്ഛത്തോടെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നു, ദൈവമേ സ്വപ്നം കഴിഞ്ഞില്ലേ…?
അട്ട കണ്ഫ്യുഷനിൽ ഞാൻ കിടന്ന ബെഞ്ചിൽ നിന്നു ഉയർന്ന് സൈഡിലേക്ക് നോക്കിയതും എല്ലാം ഊമ്പി പോയതിന്റെ ആധാര ശില ഒരു വെള്ള ചുരിദാറും ചുറ്റി പാറിപറന്ന മുടിയും കലിച്ചുള്ള നോട്ടവും ആയി എന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുന്നു.
