Kambi Kadha – Mizhi Part 6 | Author : Raman | Previous Part
കാറിനുള്ളിലിരുന്ന് വിയർത്തു. തല സ്റ്റെയറിങ്ങിന്‍റെ മുകളിലങ്ങനെ വെച്ചിരുന്നു. പെരുക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആരോ തലയ്ക്കുള്ളിലേക്കിടക്കി ആണികേറ്റിയടിച്ചു പിളർത്തുന്ന പോലെ തോന്നി.നെഞ്ച് കാറ്റ് വീർപ്പിച്ച ബലൂൺ പോലെ വീർത്തു. താങ്ങാൻ വയ്യ!! എങ്ങനെ കാറിനുള്ളിൽ ഞാനെത്തി? തകർന്ന മനസ്സ് പോലെ ശരീരവും ഇല്ലാതായിരുന്നു.
കണ്ട കാഴച്ച.മരവിച്ചു പോയി.ചെറിയമ്മ, എന്റെ അനു, അവരുതേ എന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചു.വയ്യ!! ഓർക്കാൻ വയ്യ!!. ഇരുട്ടുള്ള മൂലയിലേക്ക് തലനീട്ടിയ ഞാൻ ചെറുവെളിച്ചതിൽ തിരിഞ്ഞു നിക്കുന്ന അനുവിനെ കണ്ടതല്ലെ??.. അതേ ഡ്രസ്സ്‌, അതേ ശബ്‌ദം. ഇരുട്ടിലുള്ള കാണാത്തയാമുഖം ‘അപ്പു’… ആ കൈ അനുവിന്റെ ഇടുപ്പിൽ ആയിരുന്നു എന്ന് തോന്നി. “വേണ്ട…, വേണ്ട ” എന്ന് ചെറിയമ്മ എതിർക്കുന്നതിൽ..ശെരിക്ക് എതിർപ്പുണ്ടായിരുന്നോ??.തോന്നുന്നില്ല.ചുംബിക്കയായിരുന്നില്ലേ??
വേണ്ടിയിരുന്നില്ല, ഇവിടേക്ക് വരേണ്ടിയിരുന്നില്ല.ഇതെല്ലാം കാണാതെ പോയേനെ. അവളെ അങ്ങനെ കാണാൻ എനിക്ക് കഴിയുന്നില്ല.ഇത്ര കാലം എന്നെ ഇഷ്ടപെട്ട അവൾക്കെന്നെ ചതിക്കാൻ പറ്റോ??. വെറുമൊരു സ്നേഹം മാത്രം ആണോ എന്നോട്? .ഇത്രക്കെന്നെ തകർക്കാൻ അവൾക്കെങ്ങനെ തോന്നി.
പൊട്ടിക്കരയണം എന്നുണ്ട്. കണ്ണുനീരില്ല.കാലിൽ വന്ന വിറ ഇപ്പോഴും നിക്കുന്നില്ല.
കണ്ട കാഴച്ച ഉള്ള് പൊള്ളിച്ചപ്പോ,പാർക്കിങ്ങിൽ നിന്നും മുരണ്ട അവരുടെ കാറിന്റെ ശബ്‌ദം എന്നെയവിടെന്ന് ഓടിക്കായിരുന്നു. ഭീരു അല്ലെ ഞാൻ സ്വന്തം എന്ന് കരുതിയെ എന്റെ പെണ്ണിനെ തന്നെ മറ്റൊരുത്തന്റെ മുന്നിൽ കണ്ടിട്ട് ഞാൻ ഓടിയില്ലേ?? എന്തിന് വേണ്ടി.. അറിയില്ല. സമനില തെറ്റിയില്ലേ അപ്പോ?? ഇല്ല!!.. ആയുധമൊന്നും കണ്ണിൽ കണ്ടില്ലേ?? ഇല്ല!!.. കണ്ടാലും, എന്നെപോലെ വിഡ്ഢിക്ക് എന്ത് ചെയ്യാൻ പറ്റും. വിറക്കുന്ന കൈക്കും കാലിനും,ഒന്ന് ചലിക്കാനോ,എന്തിന് ഒച്ചവെക്കാൻ, വാ പോലും അനങ്ങിയില്ല.
ഓടി… കാറിന്റെ വെളിച്ചം തെളിഞ്ഞപ്പോ ആരുടേലും കണ്ണിൽ പെടാതെ ഞാൻ ഏതോ കാറിന്റെ മറവിലൊളിച്ചു.നീങ്ങിയ വണ്ടിയുടെ മൂളക്കം അകന്നപ്പോ കാറിലേക്ക് ഓടി.കുറേ നേരം ഈ ഇരിപ്പ്.
ഈ നിമിഷം.. ഭൂമിയൊന്ന് തകർന്നു പോയെങ്കിൽ.
ഒന്നും ആലോചിക്കാൻ വയ്യ. മുന്നോട്ടുള്ളത് ഒന്നും കാണാനേ വയ്യ.. ഇനിയും എന്റെ മുന്നിൽ അവൾ വരില്ലേ? ചിരിച്ചു കാണിക്കില്ലേ, സ്നേഹം കാണിക്കില്ലേ..? അതെല്ലാം വിശ്വസിക്കുന്ന പോലെ നിക്കണോ ഞാൻ?.
ഷെറിൻ!! നാലു വർഷം. ഒരു ദയ പോലു മില്ലാതെ ഇല്ലാതെ വിട്ട് പോയില്ലേ?? നാലു വർഷത്തെ ബന്ധം ഒരു ദിവസം കൊണ്ട് അവൾ കാട്ടിത്തന്നു ബീച്ചിൽ മറ്റൊരുത്തനുമായി കെട്ടിപിടിച്ചു നിന്നിട്ട്.എന്നിട്ടും വാലാട്ടുന്ന പട്ടിയെ പോലെ ഞാൻ അവളെ പിന്നാലെ പോയി? അവളുടെ കരുണക്കോ? എച്ചിൽ കിട്ടാൻ. സ്നേഹം കോപ്പ്.
അവൾ ചതിച്ച പോലെ എന്റെ ചെറിയമ്മയും. വാലാട്ടണ്ടേ എനിക്ക്. അവളുടെ എച്ചിലായ സ്നേഹത്തിനു വേണ്ടി. ഏറും, തല്ലും, ചീത്തയും കിട്ടിയാലും, ഇത്തിരി സ്നേഹം കാണിച്ചാൽ ഞാൻ വീണു പോവും..വെറും പട്ടി.
എവിടെയെങ്കിലും പോയങ്ങു ചത്താലോ എന്നുണ്ട്. മുന്നിൽ ഇരുട്ടാണ് ഒന്നും തപ്പി കണ്ടുപിടിക്കാൻ കഴിയുന്നില്ല.
തല പൊക്കി.. കഴുത്തിലൂടെ ഊർന്നു വന്ന വിയർപ്പൊപ്പി. സൈഡിലെ കുപ്പിയെടുത്ത് വെള്ളം വായിലേക്ക് കമഴ്ത്തി. ചൂട് അടങ്ങിയില്ല. വണ്ടി എടുത്തു. പാർക്കിങ്ങിൽ നിന്ന് കര കേറി. വീട്ടിലേക്ക് പോവാം. ശെരിക്കും പോവേണ്ട എന്നുണ്ട്. അവളുടെ അഭിനയം കാണണ്ടി വരും. കോപ്പിലെ സ്നേഹപ്രകടനം.
വണ്ടി കത്തിച്ചു വിട്ടു.വേറെ എവിടേക്കും എനിക്ക് പോവാനില്ല. വീട്ടിലേക്ക് ഓടി കേറി.
“അവളെവിടെ…” ബാക്കിൽ അമ്മ. അവൾ എത്തീട്ടില്ല അപ്പോ. എനിക്ക് മുഖം കൊടുക്കാൻ മടിയായി.ഈ മുഖം കണ്ടാൽ നൂറു ചോദ്യം കാണും.തിരിഞ്ഞു നോക്കിയില്ല..
“അവൾ വരും…” മുന്നിലെ സ്റ്റെപ് കേറി നോക്കാതെ ഞാൻ പറഞ്ഞു. എന്തോ… സങ്കടം വീണ്ടും അടിച്ചു വരുന്നുണ്ട്.. ചുണ്ട് വിറക്കുന്നു. ഇനി അമ്മയുടെ ഒരു ചോദ്യത്തിന് കൂടെ നിന്നാൽ കരഞ്ഞു പോവും.. ചുണ്ട് കടിച്ചു പിടിച്ചു ഞാൻ റൂമിലേക്ക് കേറി വാതിൽ അടച്ചു.പിടി വിട്ടു പോയി. പ്രാന്ത് എടുത്തു. ഒച്ചയില്ലാതെ അലറി.കയ്യിലെയും കാലിലേയും ഞെരമ്പ് മുറുകി. എന്തൊക്കെയോ ചെയ്യണം എന്നുണ്ട്. എല്ലാം അടിച്ചു പൊട്ടിക്കാൻ കൈ തരിച്ചു. അടക്കി നിർത്തി.ബെഡിലേക്ക് വീണു തേങ്ങൽ അടക്കി.
കുന്നോളം സ്നേഹം വാരി തന്നത് കൊല്ലാൻ തന്നെ ആണ്.അല്ലേൽ ഇത്ര കാലം കാണിക്കാത്ത സ്നേഹം അവൾക്കെവിടെ നിന്ന് വന്നു. അതും അനിയൻ എന്ന നിലയിലല്ലാതെ.ഓരോ സംഭവങ്ങൾ മുന്നിലൂടെ ഓടി പോയി… അവൾ എന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് വന്നത് മുതൽ.
ഷെറിനെയും വിഷ്ണുവിനെയും മാളിൽ വെച്ചു കാണുന്നതിന് മുന്നേ അവൾ എന്തോ എന്നോട് പറഞ്ഞിരുന്നു.. ഇത്രകാലം അവളെ വിഷമിപ്പിച്ചതിന് ഒരു സമ്മാനം തരുന്നുണ്ട് എന്ന്. അപ്പോ അവൾ അറിഞ്ഞു കൊണ്ടാണ് ഇത്രകാലം ഈ നാടകം കളിച്ചത്.സമ്മാനം ഇന്ന് കിട്ടി. ഏറ്റവും നല്ല സമ്മാനം.. കഴിഞ്ഞയാഴച്ച എനിക്കവൾ മുന്നറിയിപ്പ് തന്നില്ലേ? എന്റെ സ്നേഹം കാണുമ്പോൾ പേടി ആവുന്നുണ്ടെന്നും, ഒട്ടിയത് പറിച്ചെടുക്കാൻ വലിയ ബുദ്ധിമുട്ട് ആണെന്നും. അവൾക്കറിയാം എന്നെ ഇത് അത്രക്ക് തകർക്കുമെന്ന്. അങ്ങനെ തന്നെ ചെയ്തു.അല്ലേലും ചേച്ചിയുടെ മകനെയൊക്കെ ആരേലും സ്നേഹിക്കോ?. വീണ്ടും ഞാൻ പഴയ അവസ്ഥയിലേക്ക് വന്നു.. വിഷ്ണുവിന്റെ ഭാഷയിൽ.. വിരഹഗാനവും കേട്ട് ഏതോ മൂലയിൽ കേറി ചുരുണ്ടു മോങ്ങുന്നുണ്ടാവും എന്ന് പറഞ്ഞത് എത്ര ശെരിയാണ്.
എല്ലാം ഒരു സ്വപ്നം ആയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് തോന്നി പോവുന്നു.എല്ലാം ഒന്ന് മറന്നു പോയിരുന്നേൽ.
അവൾ വരും അഭീ എന്ന് വിളിച്ചു കെട്ടിപ്പിടിക്കും ,ഉമ്മ വെക്കും, പൊട്ടനായ ഞാൻ നടന്നതെല്ലാം മറക്കാൻ നോക്കും, ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ അഭിനയിക്കും.അവൾ വീണ്ടും അവസരം കിട്ടിയാൽ ഇതുപോലെ പോകും.ചിലപ്പോ എന്റെ മുന്നിൽ വെച്ചും കാണിക്കും. സഹിക്കാൻ പറ്റുമോ എനിക്ക്??. എന്നെ തകർക്കുക എന്നാവുമല്ലോ അവളുടെ ഉദ്ദേശം. പെണ്ണെല്ലാം ഒന്ന് തന്നെ.. ഷെറിനും. അനുപമയും എല്ലാം ഒന്ന് തന്നെ, ഇനിയും വരും പലപേരുകളിൽ. ചെയ്യുന്നതെല്ലാം ഒന്ന് തന്നെ. നാശങ്ങൾ. കണ്ണുതുടച്ചു ബെഡിൽ കടിച്ചു ഞാൻ ശബ്‌ദം വരാതെ കരഞ്ഞു. എത്ര നേരമെന്നറീല്ല.. കണ്ണടഞ്ഞു പോയി.
വാതിലിൽ മുട്ട്…. അരിച്ചെത്തിയ പിറുപിറുക്കുന്ന ശബ്‌ദം…
“അഭീ……” ശബ്‌ദം വന്നു കാതിൽ തറഞ്ഞു. ചെറിയമ്മ.എന്ത് ചെയ്യണം ഞാൻ. തുറക്കാതെ നിക്കണോ. ഒന്നുമറിയാത്തവനെ പോലെ അഭിനയിക്കണോ…
