അമലേ….. നീ എന്ത് പറഞ്ഞൊഴിയാൻ നോക്കിയാലും അനുവേച്ചി നിന്നെ വിടില്ല……
””നിൻ്റെ അമ്മയോടുള്ള ആത്മാർത്ഥമായ സ്നേഹമാണ് ഇപ്പോ കവർ നിന്നോടും കാട്ടുന്നത്””…..
“ഈ സ്നേഹത്തെ നീ ഒരിക്കലും കണ്ടില്ലാന്ന് നടിക്കരുത് അത് നിൻ്റെ അമ്മയുടെ ആത്മാവിന് ഒരിക്കലും സഹിക്കാനാവില്ല”…. മനസ്സിലിരുന്നാരോ എന്നോടായ്‌ മന്ത്രിച്ചു…..
അല്ല…. മോനെന്താ ചിന്തിക്കുന്നത്???
ഇത് വരെ പറഞ്ഞില്ലാ എന്താ വേണ്ടേന്ന്?????
ഒന്നുല്ല ചേച്ചി….
പിന്നെ അവിടെ എന്താണോ രാത്രീല് കഴിക്കാൻ എനിക്കും അത് തന്നെ മതി എനിക്കായ് പ്രത്യേകമൊന്നും ഉണ്ടാക്കണ്ട…..
മ്മ്…. ശരി…. എന്നാൽ മോനിവിടെ ഇരുന്നോട്ടോ….
ഞാൻ മുറ്റോക്കെ ഒന്നടിച്ചു വാരട്ടെ…. രാത്രീല് ഭക്ഷണവുമായ് വരാം…..
ശരി ചേച്ചി…..
ചേച്ചി പോയതും ഞാൻ പതിയെ കുളത്തിനു കരയിലേക്ക് പോയി …. സന്ധ്യ മയങ്ങിയപ്പോൾ തിരികെ വീട്ടിലേക്ക് കയറി അനുച്ചേച്ചി എപ്പഴോ വന്ന് നിലവിലക്ക് കൊളുത്തിയിരുന്നു…..
രാത്രിയായപ്പോൾ അനുവേച്ചി ഭക്ഷണവുമായ് വന്നു….
————————————————-
പിന്നീടുള്ള 2 ദിവസങ്ങൾ വീട്ടിൽ തന്നെയായിരുന്നു മാഷിനെയും പ്രദീപേട്ടനെയും ജിതിനേയും വിളിച്ചും….. അനുവേച്ചിയോട് സംസാരിച്ചും ,അവർ നൽകുന്ന ഭക്ഷണം കഴിച്ചും അങ്ങനെ കടന്നുപോയ്……
ശനിയാഴ്ച ദിവസം ഉച്ചകഴിഞ്ഞ് ഞാൻ റൂമിലിരുന്ന് ഫോണിൽ കുത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന നേരത്ത് അനുവേച്ചി മുറി തൂത്തുവാരുവാനായ് എത്തി…..
വന്നപാടെ എന്നെ നോക്കിയൊന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചിട്ട് ചേച്ചി തൻ്റെ ജോലിയിൽ മുഴുകി……
ഗ്ലാസ്സ് ഷെൽഫ് തുടക്കുന്നതിനിടയിൽ ചേച്ചി ””അമ്മയെ ദഹിപ്പിച്ചിടത്ത് നിന്നും ഞാൻ കൊണ്ട് വന്ന മണൽത്തരി നിറഞ്ഞ കവർ കയ്യിലായെടുത്തു””’…
അയ്യേ…. ”’ഇതെന്തിനാ മോനേ മണ്ണ് ഷെൽഫിൽ കയറ്റി വെച്ചിരിക്കുന്നേ”’ …..
എന്ന് പറഞ്ഞതെടുത്ത് ചേച്ചി വേസ്റ്റ് ബിന്നിലേക്കിട്ടു…..
അത് കണ്ടതും എൻ്റെ ”’ഹൃദയം തകർന്നു”’…..
””’ആളിക്കത്തുന്ന ദേഷ്യത്താൽ ഞാൻ കട്ടിലിൽ നിന്നും ചാടി എഴുന്നേറ്റ് അമ്മേന്ന് വിളിച്ചലറിക്കൊണ്ട് ആ കവർ എൻ്റെ കയ്യിലെടുത്തു””….
പെട്ടെന്നുള്ള എൻ്റെ പ്രവർത്തി കണ്ട് ””പേടിച്ചരണ്ട മുഖവുമായ് മുന്നിൽ നിൽക്കുകയാണ് ചേച്ചി””….
ഒരു നിമിഷം ഞാനെന്നെത്തന്നെ മറന്നു…
”ബിന്ദുഅമ്മയുടെ മുഖം എൻ്റെ ഉള്ളിൽ മിന്നിമറഞ്ഞു”’….. “”ദേഷ്യത്താൽ കത്തിജ്വലിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ അനുവേച്ചിയോട് പറഞ്ഞു”””……
,,,,,,,, “ഇറങ്ങിപ്പൊക്കോണം”,,,,,,,,,
””ഇനി ഈ വീട്ടിലോ …… എൻ്റെ കൺമുന്നിലോ വന്ന് പോവരുത്”’……
””””ഇത്””””….. “””””ഇതെന്താന്നറിയുമോ””””””?????
””””ഇതെൻ്റെ ജീവനാ”””’….”””ജീവൻ””’…..
“”””എൻ്റെ കല്യാണി അമ്മയാ ഇത്”””””……
””’എൻ്റെ അമ്മയുടെ ചിതാഭസ്മം പതിഞ്ഞ മണ്ണ്”””…….
,,,,,,,പൊക്കോ എൻ്റെ മുന്നീന്ന് ഇല്ലേൽ ഞാൻ നിങ്ങളെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്ത് പോകും,,,,,,……
കോപത്തോടെയുള്ള എൻ്റെ വാക്കുകൾ കേട്ടതും ””മോനേന്ന്”” വിളിച്ച് “””പൊട്ടിക്കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അനുവേച്ചി മുറിയിൽ നിന്നുമിറങ്ങി ഓടി””””………
കുറച്ചു സമയം ഞാൻ കട്ടിലിൽ തളർന്നിരുന്നു……
”’അനുവേച്ചിയുടെ കണ്ണുനീർ എൻ്റെ മനസ്സിനെ പൊള്ളിച്ചു”’….
“എൻ്റെ ഉള്ളിൽ ഒരുപാട്‌ ചോദ്യങ്ങളുയർന്നു”……
അമലേ…. അവരെന്ത് തെറ്റാ ചെയ്തത്???? അവർക്കറിയില്ലല്ലോ അത് നിൻ്റെ അമ്മയുടെ ചിതാഭസ്മമാണെന്ന്???? നിന്നെ സ്വന്തം മോനായല്ലെ അവർ കണ്ടത്???? ” മോനേന്നല്ലാതെ വേറെന്തെങ്കിലും അവർ നിന്നെ വിളിച്ചിട്ടുണ്ടോ???? വന്നന്നു മുതൽ ഇന്ന് വരെ നിൻ്റെ കൂടെ നിന്ന് നിൻ്റെ കാര്യങ്ങളെല്ലാം നോക്കിയില്ലേ?????
ദേഷ്യപ്പെടാതെ നീ അവരോട് കാര്യം പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ ””’തൻ്റെ ചേച്ചിയുടെ ചിതാഭസ്മം പതിഞ്ഞ മണൽത്തരി മാറോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചേനെ അവർ””’….. നീ…. നീ…. ഈ കാട്ടിയത് ഒട്ടും ശരിയായില്ലെടാ……
“”””നിൻ്റെ കല്യാണിയമ്മയെത്തന്നെയാണ് ഇപ്പോൾ നീ ഇവിടുന്ന് സങ്കടപ്പെടുത്തി വിട്ടത്””””….
ഒരിക്കലും…. ഒരിക്കലും…. നീ ഈ കാട്ടിയതിന് ”’അമ്മ നിന്നോട് ക്ഷമിക്കില്ലെടാ””……
എൻ്റെ മനസ്സ് കൂടി എന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തിയപ്പോൾ ഞാനാകെ തളർന്നുപോയ്…..
അസ്വസ്ഥമായ മനസ്സുമായ് ഞാൻ എപ്പഴോ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു…..
5 മണി കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ് ഞാൻ എഴുന്നേക്കുന്നത് …..
മുറിയിൽ നിന്നും ‘പുറത്തേക്കിറങ്ങുമ്പോൾ എൻ്റെ മനസ്സാകെ അസ്വസ്ഥമായിരുന്നു’…. വരാന്തയിലൂടെ നടന്ന് വരുമ്പോൾ ”’ഡൈനിംഗ് ടേബിളിൽ ചായയും പലഹാരവും ഇരിക്കുന്നതാണ് ഞാൻ കാണുന്നത്””…
ദൈവമേ….. ഞാൻ ”’അധിക്ഷേപിച്ചിറക്കി വിട്ടിട്ടും അനുവേച്ചി വീണ്ടും എന്നെ സ്നേഹിക്കുകയാണല്ലോ””????
ചേച്ചിയോട് ദേഷ്യപ്പെട്ട നിമിഷത്തെ ഓർത്ത് ഞാനവിടിരുന്ന് കരയുവാൻ തുടങ്ങി…. “”””റൂമിൽ നിന്നും കരഞ്ഞോടിയ ചേച്ചിയുടെ മുഖം എൻ്റെ ഹൃദയത്തെ മുറിവേൽപ്പിച്ചു”””” …. ””എൻ്റെ മിഴികളിൽ നിന്നുമുതിരുന്ന മിഴിനീർ ആ മുറിവിനെ വല്ലാതെ നീറ്റലേൽപ്പിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു””….
കരഞ്ഞ് കരഞ്ഞ് തളർന്ന എൻ്റെ മനസ്സിനെ ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് ശാന്തമാക്കിക്കൊണ്ട് ഞാനൊരു തീരുമാനത്തിലെത്തിച്ചേർന്നു…..
””ചെയ്ത തെറ്റിന് അനുവേച്ചിയോട് മാപ്പ് പറയണം”’” …..
””ഇല്ലേൽ ഞാനതെൻ്റമ്മയോട് ചെയ്യുന്ന അപരാധമായ്ത്തീരും””…..
ഉറച്ച തീരുമാനവുമായ് അനുവേച്ചി വരുന്നതും കാത്ത് ഞാനവിടെത്തന്നിരുന്നു……
””ഓരോ മിനിട്ടുകളും ഓരോ മണിക്കൂറുകളായ് കടന്നു പോയ്”” ….
“”””സൂര്യനസ്തമിച്ചതും ഇരുളു പടർന്നതും ഒന്നും അറിയാതെ അനുവേച്ചിയുടെ വരവിനായ് ഞാൻ കാത്തിരുന്നു””””……
സമയം 8 മണി കഴിഞ്ഞു…..
”’പാദസരക്കിലുക്കം”’ കേട്ട് ഞാൻ മുഖമുയർത്തി നോക്കുമ്പോൾ ””കരഞ്ഞു വിങ്ങിയ മുഖവുമായ് അനുവേച്ചി വരുന്നു”” എനിക്കായ് കരുതിയ ഭക്ഷണവുമുണ്ട് ചേച്ചിയുടെ കയ്യിൽ….
അവരെ നോക്കിയിരുന്ന എന്നെ മൈൻ്റ് പോലും ചെയ്യാതെ ഭക്ഷണം ടേബിളിൽ വെച്ച് ചേച്ചി തിരിഞ്ഞു നടന്നു…..
””എൻ്റെ മനസ്സിനെ അസ്വസ്ഥമാക്കാൻ ആ ഒരു പ്രവർത്തി മാത്രം മതിയായിരുന്നു””…..
”””’അനു”””…. ”””അനു”””….. ””’അനുവേച്ചീ”””…..
“ശബ്ദം പുറത്ത് വരാതെ വിങ്ങുന്ന മനസ്സുമായ് ഞാൻ വിളിച്ചു”….
പക്ഷേ ചേച്ചി തിരിഞ്ഞ് നോക്കുക പോലും ചെയ്തില്ല…..
”””അനുവേച്ചീ”””…….. ഉറക്കെ വിളിച്ചിട്ടും ചേച്ചിനിൽക്കുന്നില്ല…..
””””അനു അമ്മേ”””………
”’അമ്മേന്നുള്ള”’ എൻ്റെ വിളി ചേച്ചിയുടെ കാതുകളിലെത്തിയും “””ശരവേഗത്തിലോടിയിരുന്ന ചേച്ചി പെട്ടെന്ന് തന്നെ നിശ്ചലമായ്പ്പോയ്”””……
””അനു അമ്മയ്ക്ക് എൻ്റെ വിളി കേൾക്കാൻ പറ്റില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ പറയുന്നതൊന്നും കേൾക്കാൻ പറ്റില്ലെങ്കിൽ അമ്മ പൊക്കോളു””’….
പക്ഷെ നാളെ ….. നാളെ ഈ വീട്ടിൽ ഞാനുണ്ടാവില്ല…… “”””എൻ്റെ അനു അമ്മയാണെസത്യം””””…..
