ഞാൻ : അതേത് ഭാഷയാണ് അമ്മ?
അമ്മ : അത് കൊങ്കണിയാണ് മോനെ
ഞാൻ : ഓ… വെറുതെയല്ല ഒന്നും മനസിലാകാത്തത്
പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഹേമ : നിനക്ക് ബാക്കിയുള്ള ഭാഷയൊക്കെ അറിയോ?
ഞാൻ : അങ്ങനെയില്ല, ചേച്ചിക്ക് അറിയോ ഈ ഭാഷ
ഹേമ : കേട്ടാൽ മനസിലാവും
ഞാൻ : എന്നാ ആള് എന്താ ഇപ്പൊ പറയുന്നത്?
അവന്റെ സംസാരം ശ്രെദ്ധിച്ച്
ഹേമ : അമ്മയോട് വേഗം വരാൻ പറയുവാണ്, അവന് ജോലിക്ക് പോവാൻ സമയം ആവുന്നെന്ന്
ഞാൻ : ഓ പിന്നെ ചുമ്മാ അങ്ങ് വെച്ച് കീറുവാണ്
ഹേമ : സംശയമുണ്ടെങ്കിൽ നീ ചോദിച്ചു നോക്ക്
ഞാൻ : പിന്നെ എനിക്ക് വേറെ പണിയില്ല
ഹേമ : ഹമ്…
ഞാൻ : അമ്മ ഹേമ ചേച്ചിയുടെ കൂടെ പൊക്കോട്ടാ
അമ്മ : ആ…
ഞാൻ : പിന്നെ രാവിലെ നേരത്തെ വന്നോണം, എനിക്ക് ക്ലാസ്സിൽ പോവാനുള്ളതാ
അമ്മ : ആ വരാം
ഞാൻ : പിന്നെ എന്റെ ഡ്രസ്സ്‌ ബാഗിലാക്കി കൊണ്ടു വരണം
അമ്മ : ആ ശരി
ഹേമ : നീ ഇവിടെന്ന പോവുന്നേ?
ഞാൻ : ആ അല്ലാതെ പിന്നെ, വീട്ടിൽ പോയേച്ചും വരുമ്പോൾ വൈകൂലെ
ഹേമ : കുളിക്കോന്നും വേണ്ടേ ചെക്കാ നിനക്ക്
ഞാൻ : ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിൽ ചെന്ന് കുളിച്ചാൽ പോരേ
ഹേമ : അയ്യേ…
ഞാൻ : എന്തേയ്…
ഹേമ : ഒന്നുല്ലേ…
ഞാൻ : ചേച്ചി അമ്മയുടെ കൂടെ രാത്രി നിൽക്കൂലേ
ഹേമ : അത് നീ പറഞ്ഞിട്ട് വേണോ
ഞാൻ : അല്ല ഞാൻ ചോദിച്ചുന്നുള്ളു
ഹേമ : ഹമ്…
അഞ്ചു മണിയോടെ ഫ്ലാസ്ക്കും എടുത്ത് താഴെ കാന്റീനിൽ ചെന്ന് ചായയും രണ്ടു മൂന്ന് പേപ്പർ ഗ്ലാസും വാങ്ങി വാർഡിലേക്ക് വരുമ്പോൾ കിളവന്റെ അടുത്തുള്ള കസേരയിൽ ഇരിക്കുന്ന സ്ത്രീയോട് അമ്മയും ഹേമയും സംസാരിച്ചിരിക്കുന്നത് കണ്ട് അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന്
ഞാൻ : ഇന്നാ അമ്മാ..
ഞാൻ നീട്ടിയ ഫ്ലാസ്ക്കും പേപ്പർ ഗ്ലാസും വാങ്ങി
അമ്മ : ഇതെന്റെ മോനാണ് അർജുൻ
എന്നെയൊന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു കാണിച്ച സ്ത്രീയെ നോക്കി
അമ്മ : മോനെ ഇത് ആ പയ്യന്റെ അമ്മയാണ്
എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് വീട്ടിൽ നിന്നും കൊണ്ടുവന്ന സ്റ്റീൽ ഗ്ലാസിൽ ചായ ഒഴിച്ച് അച്ഛന് കൊടുത്ത്
അമ്മ : മോന് വേണോ
ഞാൻ : ഞാൻ പിന്നെ കുടിച്ചോളാം
അത് കേട്ട് പേപ്പർ ഗ്ലാസ്‌ എടുത്ത് ചായ ഒഴിച്ച് ഹേമക്ക് കൊടുത്ത് ആ സ്ത്രീക്ക് നേരെ നീട്ടിയ നേരം പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ചായ കുടിക്കാറില്ലെന്ന് പറഞ്ഞ് അവര് വേണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു
” അപ്പൊ നേരത്തെ ഹേമ ചേച്ചി പറഞ്ഞത് ശരിയാണല്ലേ, അവൻ ജോലിക്ക് പോയ്‌ക്കാണും ” എന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് കസേരയിൽ ഇരുന്ന് അമ്മയോട് സംസാരിക്കുന്ന അവരെ ഞാൻ വിശാലമായി നോക്കി, നാല്പത്തിനടുത്ത് പ്രായം കാണും അധികം പൊക്കമൊന്നുമില്ല ഒരു അഞ്ചടിയോളം കാണും, നല്ല നീളമുള്ള ചെമ്പൻ കളറ് ചേർന്ന കറുത്ത തലമുടികൾ വാരിക്കോരി കൂടപോലെ പുറകിൽ കെട്ടിവെച്ചിരിക്കുന്നു, ആവിശ്യത്തിന് വണ്ണമുള്ള ശരീരം നല്ല നെയ്യ്‌ പുരട്ടിയ അലുവപോലെ വെളുത്ത് തുടുത്ത് ചുവന്നിരിക്കുന്നുണ്ട്, മേക്കപ്പൊന്നുമില്ലാത്ത റൗണ്ട് മുഖത്തിൽ ഒരു കുഞ്ഞു മൂക്കുത്തിയും ചെറിയ കമ്മലും കഴുത്തിൽ നേർത്ത ചെറിയൊരു ഗോൾഡ് മാലയും കൈയിൽ പല നിറത്തിലുള്ള കുപ്പിവളകളും കാലിലെ വിരലിൽ വെള്ളിയുടെ മിഞ്ചിയും അണിഞ്ഞട്ടുണ്ട്, യെല്ലോ ഗോൾഡ് നിറമുള്ള കോട്ടൺ ബ്ലൗസ്സും വയറിലെ മടക്കുകൾ കാണിച്ച് ഗ്രീൻ കളറിലുള്ള കോട്ടണിന്റെ പ്ലെയിൻ സാരിയും ഒരു പ്രതേക രീതിയിലാണ് അവരുടുത്തിരിക്കുന്നത്, സാധാരണ ഹിന്ദി സിനിമയിലൊക്കെയാണ് ഇതുപോലെ വേഷം കാണുന്നത്, ഒറ്റ നോട്ടത്തിൽ ഒരു നോർത്ത് ഇന്ത്യൻ ലുക്ക്‌ അവർക്കുണ്ട്, ബാക്കിയെല്ലാം മൂടി പുതച്ച് വെച്ചിരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് അധികം ഒന്നും കാണാനും കഴിഞ്ഞില്ല, എന്റെ നോട്ടം ശ്രെദ്ധിച്ച് ചായ കുടിച്ചു കൊണ്ട് അടുത്തേക്ക് വന്ന് ശബ്ദം താഴ്ത്തി, പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഹേമ : അധികം നോക്കാൻ നിക്കണ്ട മോനെ, അത് അങ്ങേരുടെ ഭാര്യയാണ്
അത് കേട്ടതും വിശ്വസിക്കാനാവാതെ, ശബ്ദം താഴ്ത്തി
ഞാൻ : ഭാര്യയോ…പിന്നേ…
ഹേമ : അതേടാ
ഹേമയെ വിളിച്ചു കൊണ്ട് അവിടെ നിന്നും അൽപ്പം മാറി നിന്ന്
ഞാൻ : കണ്ടാൽ പറയില്ലല്ലോ, ഇങ്ങേര് ഇതെങ്ങനെ ഒപ്പിച്ചു
ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ഹേമ : അയ്യാളുടെ മൂന്നാമത്തെ ഭാര്യയാണ്
ഞാൻ : എടോ… കിളവാ താൻ ആള് കൊള്ളാലോ, അപ്പൊ ബാക്കിയുള്ളവരെക്കയോ
ഹേമ : ആവോ അറിയില്ല
ഞാൻ : ചോദിച്ചില്ലേ
ഹേമ : പിന്നെ ഇതൊക്കെയല്ലേ ഇപ്പൊ ചോദിക്കുന്നത്
ഞാൻ : ഹമ് എന്നാലും സമ്മതിക്കണം കിളവനെ, അവരുടെ പേര് എന്താ?
ഹേമ : ഭാഗ്യലക്ഷ്മി
ഞാൻ : കൊള്ളാല്ലോ പേര് ഭാഗ്യലക്ഷ്മി, കിട്ടിയാൽ ഭാഗ്യം…
ഹേമ : എന്താ..?
ഞാൻ : ഏയ്‌ ഒന്നുല്ല
ആ സമയം കാർന്നോര് ഇടതു കൈ പതിയെ പൊക്കി എന്തൊക്കയോ കാണിച്ചു കൊണ്ട് സംസാരിക്കാൻ ശ്രെമിച്ചു, മുഖം കോച്ചി വലിഞ്ഞിരിക്കുന്നതിനാൽ പറയുന്നത് എന്താണെന്ന് ആർക്കും ഒന്നും മനസിലാവുന്നില്ലായിരുന്നു, അത് കണ്ട് ഭാഗ്യലക്ഷ്മി സിസ്റ്ററിനെ വിളിച്ചു, സിസ്റ്റർ വന്നു നോക്കി ബെഡിന് താഴെ തൂങ്ങി കിടക്കുന്ന യൂറിൻ കിറ്റ് ചെയ്ഞ്ച് ചെയ്യാൻ അവരോട് പറഞ്ഞു, ആ നേരം
അമ്മ : എന്നാ ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങുവാണ് നാളെ കാണാട്ടോ
എന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേക്ക് വന്ന്
അമ്മ : എന്നാ പോയാലോ ഹേമേ…
ചായ കുടിച്ചു തീർത്ത്
ഹേമ : ആ പോവാം ചേച്ചി
അമ്മ : മോനെ സിസ്റ്ററ് പറഞ്ഞു അച്ഛന് ഏഴ് മണിയാവുമ്പോ കഞ്ഞി കൊടുക്കണമെന്ന്, അത് കഴിഞ്ഞ് മരുന്ന് കൊടുക്കാനുള്ളതാ
ഞാൻ : ആ..
അച്ഛനോട് രാവിലെ വരാമെന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അമ്മ ഹേമയേയും കൂട്ടി വീട്ടിലേക്ക് ഇറങ്ങി, അവരുടെ കൂടെ താഴേക്ക് ചെന്ന് ഓട്ടോയിൽ കയറ്റി വീട്ടിലേക്ക് പറഞ്ഞു വിട്ട് കാന്റീനിൽ ചെന്ന് ചായയും രണ്ട് കടിയും കഴിച്ച് മുകളിലെ വാർഡിലേക്ക് വരുമ്പോൾ ഭാഗ്യലക്ഷ്മി കെട്ടിയോന്റെ അടുത്ത് തന്നെ ഇരിപ്പുണ്ട്, അവരെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു കാണിച്ച് അച്ഛൻ കിടക്കുന്ന ബെഡിന്റെ മറുവശത്തുള്ള ഒഴിഞ്ഞ ബെഡിൽ കയറി കിടന്ന് ഞാൻ മൊബൈലിൽ കുത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു, ഇടക്കിടക്ക് മൊബൈലിൽ നിന്ന് നോട്ടം മാറ്റി അവരെ ശ്രെദ്ധിച്ചെങ്കിലും ആരെയും മൈൻഡ് ചെയ്യാതെ പ്രതിമ പോലെ ആ കസേരയിൽ ഇരുന്ന് കെട്ടിയോനേയും നോക്കിയിരിക്കുന്ന കാഴ്ചയാണ് കാണുന്നത്, ഏഴ് മണിയോടെ കാന്റീനിൽ ചെന്ന് അച്ഛനുള്ള കഞ്ഞി വാങ്ങി കൊടുക്കും നേരം വീട്ടിൽ നിന്നും കൊണ്ടുവന്ന ഭക്ഷണം എടുത്ത് കെട്ടിയോന് കൊടുക്കുന്നത് കണ്ട്, എന്തെങ്കിലും മിണ്ടണമെന്നു കരുതി
ഞാൻ : ചേച്ചി ഫുഡ് കഴിച്ചോ?
എന്നെ നോക്കി
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : ഇല്ല
” അപ്പൊ മിണ്ടാനൊന്നും കുഴപ്പമില്ല ” എന്ന് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു കൊണ്ട്
ഞാൻ : പുറത്തു നിന്നാണോ കഴിക്കുന്നത്?
ഭാഗ്യലക്ഷ്മി : അല്ല, കൊണ്ടുവന്നട്ടുണ്ട്
ഞാൻ : മം…
എന്നോട് തിരിച്ചൊന്നും ചോദിക്കാത്തത് കൊണ്ട് പിന്നെ ഞാൻ അധികമൊന്നും മിണ്ടാൻ നിന്നില്ല, എന്നെ ദേഷ്യത്തിൽ നോക്കി ഭാര്യ വാരിക്കൊടുക്കുന്ന ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്ന കിളവനെ കണ്ട് ” ഇങ്ങേരെന്താ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നത് ” എന്ന് മനസ്സിൽ വിചാരിച്ച് ഞാൻ അവിടെ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് പതിയെ നടന്നു, ഭക്ഷണം കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞ അച്ഛന് വേദനക്കുള്ള മരുന്നും ഉറങ്ങാനുള്ള മരുന്നും കൊടുത്ത് ഞാൻ താഴേക്ക് പോവുമ്പോൾ ഭാഗ്യലക്ഷ്മി ബെഡിന് താഴെയിരുന്ന് ഫുഡ് കഴിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു, ഒൻപതു മണിക്ക് വാർഡിലേക്കുള്ള ഗേറ്റ് അടക്കുമെന്നു പറഞ്ഞതിനാൽ കുറച്ചു നേരം പുറത്തൊക്കെ കറങ്ങി നടന്ന് ഹോട്ടലിൽ കയറി ഒരു ബിരിയാണിയൊക്കെ കഴിച്ച് ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് വരുന്നനേരം റോഡ് മുറിച്ചു കടക്കാൻ നിൽക്കുന്ന ഭാഗ്യലക്ഷ്മിയെ കണ്ട് അടുത്തേക്ക് ചെന്ന്
