“ചേച്ചീ.. വേഗം വരാം..!”
അതും പറഞ്ഞു ഞാന്‍ പാല്‍ പാത്രങ്ങളും തൂക്കി വേഗം ഉമ്മറത്തേക്ക് കുതിച്ചു.
മേമ ചാവിയും ഹെല്‍മെറ്റും എടുത്ത് മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങുന്നേയുള്ളൂ.ആ സൗന്ദര്യം ഒരു നിമിഷം ഞാന്‍ നോക്കി നിന്നുപോയി.
ഇന്നലെ വരെ കാണാത്ത ഒരു തുടുപ്പും മിനുപ്പും ഞാനാ മുഖത്തു വിരിഞ്ഞു കണ്ടു.
ഏതൊരാളും ഒരു നിമിഷം അങ്ങനേ നോക്കി നിന്നു പോകുന്ന സൗന്ദര്യം.കടിച്ചു തിന്നാന്‍ തോന്നുന്ന ലാസ്യത..കണ്ണുകള്‍ കൊണ്ടെത്ര അളന്നാലും കൊതി തീരാത്ത ശരീരഘടന..!
ആക്ടിവയില്‍ കാലുകള്‍ വിരിച്ചു വച്ച് പാത്രങ്ങള്‍ വെക്കാന്‍ മേമ സൗകര്യം
ചെയ്യുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്നെ ആ മാംസളമായ ഉള്‍ത്തുടയില്‍ കൈവണ്ണ ഉരസി.
അത് മനപ്പൂര്‍വമുള്ള സ്പര്‍ശനമാണെന്ന് അവര്‍ അറിയുന്നതില്‍ എനിക്കപ്പോ ഒരു ഭയവും തോന്നിയില്ല. പാത്രങ്ങളുടെ ബാലന്‍സ് ശരിയാക്കാന്‍ ഞാന്‍ വേണ്ടതിലുമധികം സമയമെടുത്തു. അപ്പോഴെല്ലാം എന്റെ കൈവണ്ണ ആ തുടയുടെ മൃദുലതയെ തലോടിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു.
“ഭക്ഷണം നേരത്തെ കഴിക്കുന്ന ശീലമൊന്നുമില്ലല്ലോ കണ്ണന്..?”
വണ്ടി സ്റ്റാര്‍ട്ട്‌ ചെയ്തു കൊണ്ട് മധുരമുള്ള ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ മേമ ചോദിച്ചു.
“മേമ സാവധാനം വന്നാ മതി..ഒരു തിരക്കുമില്ല..!”
അത് കേട്ട് നിറഞ്ഞ ഒരു ചിരി എന്നിലേക്ക് തൊടുത്തു വിട്ടു കൊണ്ട് അവര്‍ വണ്ടി മുന്നോട്ടെടുത്തു.
ആ പോക്ക് നോക്കി ഒരു നിമിഷം ഞാന്‍ അങ്ങനേ നിന്നു. സീറ്റില്‍ പതിഞ്ഞിരിക്കുന്ന ആ കുണ്ടി ഒന്നുകൂടെ വിരിഞ്ഞു വികസിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇപ്പൊ പിന്നില്‍ നിന്നുള്ള ആ ഷേപ്പ് കണ്ടു ആരുടെയെങ്കിലും ഹാര്‍ട്ട്‌ അടിച്ചു പോയാലും അത്ഭുതപ്പെടാനില്ല.
“അല്ലാ..ആരാ ഈ വന്നിരിക്കുന്നേ..സുശീലേ..ഇങ്ങു വന്നെ..!”
തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോള്‍ അമ്മച്ചന്‍ ആശ്ചര്യ ഭാവത്തില്‍ അകത്തേക്ക് നോക്കി വിളിക്കുന്നു.
“അമ്മച്ചാ..ഞാന്‍ ഇന്നലെ തന്നെ വന്നതാ…അമ്മച്ചന്‍ മറന്നു പോയതാ..!”
ഈശ്വരാ..ഇതൊരു പാടായല്ലോ എന്ന ചിന്തയോടെ നോക്കുമ്പോഴുണ്ട് തൊഴുത്തിനരികില്‍ നിന്നും ലിസിച്ചേച്ചി മാടി വിളിക്കുന്നു.
മിന്നല്‍ വേഗത്തിലാണ് അവിടെയെത്തിയത്.
“ഞാന്‍ പുല്ലരിയാന്‍ പോകുവാ..വരുന്നോ..?!”
അവരുടെ ചുണ്ടില്‍ അര്‍ത്ഥമറിയാത്തൊരു പുഞ്ചിരി തത്തിക്കളിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
“പിന്നെന്താ…!”
എന്റെ മനസ്സും കുണ്ണയും ഒരേപോലെ തുള്ളിച്ചാടി.
പശുക്കള്‍ക്കുള്ള പുല്ലാണ് രണ്ടു പറമ്പുകളിലായി കൃഷി ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. കുളത്തിന്റെ താഴെയുള്ള പറമ്പിന്‍റെ അങ്ങേ കോണില്‍ നിന്നാണ് ആദ്യം മുതലേ അരിഞ്ഞു വരുന്നത്. ആ ഭാഗത്തെ അരിഞ്ഞെടുത്ത പുല്ലിന്‍റെ കുറ്റിയില്‍ പുതിയ നാമ്പുകള്‍ പൊങ്ങിത്തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.
ലിസിച്ചേച്ചി പുല്ലരിയാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ ആ കുണ്ടി വിരിയുന്നതും ആസ്വദിച്ച് ഞാന്‍ സമീപത്തെ ഒരു മരക്കുറ്റിയില്‍ ഇരുന്നു.
“ചേച്ചി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല..!”
ഞാന്‍ ചെറുതായൊരു തുടക്കമിട്ടു.
“അതിനു കണ്ണന് എന്നതാ ചോദിച്ചെ..?”
“അത്..ചേച്ചി കുളിക്കുന്ന സമയം..!”
അത് പറയുമ്പോള്‍ എനിക്ക് ചെറിയൊരു സങ്കോചമുണ്ടായിരുന്നു.
“ചേച്ചി തന്നെ പുറം തേക്കണമെന്ന്‍ എന്നതാ ഇത്ര നിര്‍ബന്ധം..!”
“അത്..ചേച്ചി ഒന്ന് തൊട്ടാ മതി പെട്ടെന്ന് പോകും..!”
“ഏഹ്…!”
അവര്‍ പെട്ടെന്നു വെട്ടിത്തിരിഞ്ഞു കൊണ്ട് എന്നെ നോക്കി.
“അയ്യോ..അതല്ല..ചേറ് പോകുന്ന കാര്യമാ പറഞ്ഞത്..!”
അവര്‍ തെറ്റിദ്ധരിച്ചു എന്ന വേവലാതിയില്‍ ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് കയറിപ്പറഞ്ഞു.
ലിസിച്ചേച്ചി ഉറക്കെയൊരു ചിരിയായിരുന്നു. ഒച്ച കൂടുതല്‍ പൊങ്ങിപ്പോയെന്നു തോന്നിയത് പോലെ അവര്‍ ചുണ്ടുകള്‍ കൂട്ടിപ്പിടിച്ച് പൊട്ടി വന്ന ചിരിയൊതുക്കി.
“ഞാന്‍ വേറെന്നാ പോകുന്ന കാര്യമാ വിചാരിച്ചതെന്നാ കണ്ണന് കരുതിയെ..!”
അവരുടെ നോട്ടത്തില്‍ ഞാന്‍ ശരിക്കും ചൂളിപ്പോയി. മറുപടി പറയാതെ ഞാന്‍ ചിരിച്ചു കളഞ്ഞു.
പുല്ലരിഞ്ഞു കഴിയുന്നത്‌ വരെ അവരുടെ മുഖത്ത് ആ ചിരിയുടെ അലയൊലികള്‍ കാണാമായിരുന്നു.
“വാ.. ഇതൊന്നു കെട്ടാന്‍ സഹായിച്ചേ..!”
ഒരു പ്ലാസ്റ്റിക് കയര്‍ നിലത്ത് നീളത്തില്‍ വിരിക്കുന്നതിനിടെ അവരെന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
ഞങ്ങള്‍ രണ്ടുപേരും ചേര്‍ന്ന് പുല്ലെല്ലാം കയറിനു മുകളില്‍ അട്ടിയായി വച്ചു വരിഞ്ഞു കെട്ടി.
“പിടിയ്ക്ക്…എന്നിട്ടെന്റെ തലയിലേക്ക് വെക്ക്..!”
അവര്‍ ഒരു തോര്‍ത്തു മുണ്ട് മടക്കി തലയില്‍ വച്ചു.
“വേണ്ട..ഞാനെടുത്തോളാം..മുടിഞ്ഞ ഭാരമാ..!”
ഞാന്‍ അവരെ വിലക്കി.
“വേണ്ട വേണ്ട..ഞാന്‍ ദിവസവും ചെയ്യുന്ന പണിയാ..!”
അവര്‍ തടഞ്ഞു.
“ആയിക്കോട്ടെ..പക്ഷെ എന്റെ പണി കണ്ടാ ചേച്ചി ഞെട്ടും..!”
ദ്വയാര്‍ത്ഥം വച്ചാണ് ഞാനത് പറഞ്ഞത്. അവര്‍ക്ക് മനസ്സിലാവില്ല എന്നായിരുന്നു എന്റെ ധാരണ.
അവിശ്വസനീയമായതെന്തോ കേട്ടപോലെ ആദ്യം ആ കണ്ണുകള്‍ ഒന്ന് പിടഞ്ഞുയര്‍ന്നു.എന്നാല്‍ എന്നെ അമ്പരപ്പിച്ചു കൊണ്ട് പൊടുന്നനെ ആ മുഖത്തൊരു നാണത്തില്‍ മുങ്ങിയ ചിരി വിരിഞ്ഞു.
“വന്നു കേറീട്ട് 24 മണിക്കൂര്‍ തികഞ്ഞില്ല…അപ്പോഴേക്കും..!”
അതേ നാണംപുരണ്ട ചിരിയോടെ അവരെനിക്കു നേരെ കളിയായി കയ്യോങ്ങി.
ആ കൈ തടയാനെന്ന പോലെ അല്പം ഒഴിഞ്ഞു മാറിക്കൊണ്ട് ഞാനവരെ നോക്കി കണ്ണിറുക്കി.
“ചേച്ചിയും അതോര്‍ത്താ മതി…വന്നിട്ട് 24 മണിക്കൂറെങ്കിലും തികയട്ടെ എന്ന്..!”
“അതിനു ഞാനെന്തോ ചെയ്തെന്നാ..!”
ആ മുഖത്തൊരു കപടമായ നിഷ്കളങ്കഭാവം നിറഞ്ഞു.
“അതിനു ഞാനും ഒന്നും ചെയ്തില്ലല്ലോ…!”
“പക്ഷെ, നാവ് ശരിയല്ലല്ലോ..!”
അവരുടെ മുഖത്ത് മദിപ്പിക്കുന്ന ഒരു ചിരി വിരിഞ്ഞു.
“അങ്ങനാണേല്‍ ചേച്ചിയുടെ പലതും ശരിയല്ല..!”
“ഏഹ്..എന്റെ എന്തുവാ ശരിയല്ലാത്തെ..!”
അവരൊരു കള്ളക്കെറുവോടെയാണ് ചോദിച്ചത്.
ഞാനൊരു വഷളന്‍ ചിരിയോടെ ആ കൊഴുത്തമേനി കണ്ണുകള്‍ കൊണ്ട് സമൂലം ഒന്ന് ഉഴിഞ്ഞെടുത്തു.
“അങ്ങനെ ചോദിച്ചാ…ഈ കാണുന്നതെല്ലാം..! മാങ്കോസ്റ്റിന്‍ പഴം പോലാ…കുരു പോലും കാണില്ല കളയാന്‍..!”
“ഡാ…വഷളന്‍ കൊച്ചനേ…വൃത്തികേട് പറയുന്നോ…!”
അവരുടെ കൈ ഇത്തവണ എന്റെ മുതുകില്‍ പതിയുക തന്നെ ചെയ്തു. എന്നാല്‍ ഒട്ടും വേദനിക്കരുതെന്ന ഉദ്ദേശത്തോടെയുള്ള ഒരു പ്രഹസനം മാത്രമായിരുന്നു അത്.
“മതി മതി..വാ വന്നു പിടിച്ചെ…നിന്റടുക്കെ ഒത്തിരി നേരം നിന്നാലേ… ശരിയാവുകേല..!”
അവര്‍ വേഗം പുല്ല് കെട്ടിന്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങിനിന്നു.
“അപ്പൊ പുറം തേക്കുന്ന കാര്യമോ…കുളിസമയം ഇതുവരെ പറഞ്ഞില്ല..!”
ദുരുദ്ദേശം വാരിത്തേച്ച ശൃംഗാരച്ചിരിയോടെ ഞാനാ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
അവര്‍ ഒന്നും മിണ്ടാതെ ഒരു നേര്‍ത്ത പുഞ്ചിരിയോടെ പുല്ലുകെട്ട് പിടിക്കാനെന്ന മട്ടില്‍ കുനിഞ്ഞു.
