Related Posts
നമസ്കാരം… ഞാനിവിടെ ഒരു പുതിയ ഇറക്കുമതിയാണ്. ഇവിടുത്തെ രീതികളൊന്നും അറിയില്ല. കഥ ചിലപ്പോള്‍ ക്ലീഷേ ആയേക്കാം. എന്നാലും ഇഷ്ടപ്പെട്ടാല്‍ നല്ല വാക്കുകളും കഷ്ടപ്പെട്ടാല്‍ കട്ടത്തെറികളും വാരി വിതറാന്‍ മടിക്കണ്ട. അപ്പൊ പറഞ്ഞപോലെ ഇനി നമുക്ക് കിടന്ന് സംസാരിക്കാം.!
——————————-
“മൈര്….ഒന്നു നോക്കിയൊക്കെ ഓടിക്കെടാ പൂറിമോനെ..!”
മനസ്സിലാണ് പറഞ്ഞത്..ഉറക്കെ പറയാനുള്ള ധൈര്യം തല്‍ക്കാലം ഇല്ല. അല്ലെങ്കിലേ സകല ദൈവങ്ങളെയും വിളിച്ചാണ് ഇരിക്കുന്നത്…എത്രയും വേഗം ഈ ചുരമൊന്ന്‍ കഴിഞ്ഞു കിട്ടിയിരുന്നെങ്കില്‍.!
താഴേക്ക് നോക്കുമ്പോ വയറിലൊരു ആന്തല്‍ പടര്‍ന്നു കയറുകയാണ്. നോട്ടമെത്താത്തത്ര അഗാധമായ കൊക്കയുടെ വക്കിലൂടെയാണ് ബസ് പോകുന്നത്.അതിനിടയിലാണ് ഡ്രൈവര്‍ മൈരന്റെ ഒരു അഭ്യാസം.
ഒരു മണിക്കൂറോളമായി താമരശ്ശേരി ചുരത്തില്‍ തന്നെയാണ് എന്റെ ബസ്. അപ്പൊ മുതല്‍ ഉള്ളു കിടുത്തുകൊണ്ടാണ് ഇരിപ്പ്. എനിക്കാണേല്‍ ഉയരം എന്ന് കേള്‍ക്കുമ്പോഴേ തല കറങ്ങും.ഇതിപ്പോ വേറെ ഒരു വഴിയും ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടാണ് ഇങ്ങനൊരു യാത്ര തന്നെ.
എന്റെ പേര് ആദി. എല്ലാരും കണ്ണന്‍ എന്ന് വിളിക്കും. ദിവസവും കാലത്ത് ഒരു മണിക്കൂറോളം ക്ഷേത്രക്കുളത്തില്‍ നീന്തുന്നതാണ് ആകെയുള്ള വെളിയില്‍ പറയാന്‍ പറ്റുന്ന ദുശ്ശീലം. അത് കൊണ്ട് തന്നെ അത്യാവശ്യം നല്ല ആരോഗ്യമൊക്കെ ഉണ്ട്. ആകെ മൊത്തം ടോട്ടല്‍ പറയാണെങ്കില്‍ 173cm ഉയരവും 75 kg തൂക്കവുമുള്ള ഒരു പയ്യന്‍.
മാസ്കും സാനിട്ടൈസറും ഇല്ലാതെ കോളേജില്‍ അടിച്ചു പൊളിച്ചു ജീവിച്ച അവസാന തലമുറയില്‍പ്പെട്ട ആള്‍ കൂടെയാണ്. എന്ന് വച്ചാ കഴിഞ്ഞ കൊല്ലം ഡിഗ്രീ കഴിഞ്ഞു..അത്ര തന്നെ.
അന്ന് മുതല്‍ തിന്നും തൂറിയും വീട്ടിലങ്ങനെ ഇരിപ്പാണ്. കൊവിഡ് ആയതു കൊണ്ട് ‘എണീറ്റ് വല്ല പണിയ്ക്കും പോടാ’ എന്നാരും പറഞ്ഞില്ല… ഭാഗ്യം..!
അച്ഛന്‍ കോഴിക്കോട് റയില്‍വേ ഉദ്യോഗസ്ഥനാണ്. അവിടെത്തന്നെയുള്ള
കൊട്ടേഴ്സിലാണ് ഞങ്ങളുടെ താമസം. ഞങ്ങള്‍ എന്ന് വച്ചാ…ഞാനും അമ്മയും അച്ഛനും അനിയത്തിക്കുട്ടിയും..!
അമ്മ ഒരു നാഷണലൈസ്ഡ് ബാങ്കിലാണ് ജോലി ചെയ്യുന്നത്.. അനിയത്തി പത്തില്‍ പഠിക്കുന്നു. പേര് മിഥുന..മിഥു എന്ന് വിളിക്കും.
അങ്ങനെ ഒരു പണിയുമെടുക്കാതെ അച്ഛന്റെ ചിലവില്‍ ഞാനങ്ങനെ സുഖിച്ചു ജീവിക്കുന്നതിനിടയിലാണ് അശനിപാതം പോലെ അവരെന്റെ വീട്ടില്‍ വന്നത്.
ഹേമലത..!
എന്റെ അമ്മയുടെ അനിയത്തിയാണ്. ഞാനും മിഥുവും അവരെ മേമ എന്നാണ് വിളിക്കാറ്.!
വയനാട്ടിലെ കിടങ്ങനാട് എന്ന സ്ഥലത്താണ് അവര്‍ താമസിക്കുന്നത്. ശരിക്കും പറഞ്ഞാ അതാണ്‌ ഞങ്ങളുടെ തറവാട്. ഭാഗം വച്ചപ്പോ വീട് മേമയ്ക്ക് കൊടുക്കാന്‍ എല്ലാരും ചേര്‍ന്ന് തീരുമാനിക്കുകയായിരുന്നു. അച്ഛന്റെ വീട് ശരിക്കും പട്ടാമ്പിയില്‍ ആണ്. ജോലി കോഴിക്കോട് ആയതിനാല്‍ ഞാന്‍ റിലീസായ വര്‍ഷം മുതല്‍ ഇവിടെ കൊട്ടേഴ്സിലാണ് താമസം.
തറവാട്ടില്‍ മേമയെക്കൂടാതെ അമ്മച്ചനും അമ്മമ്മയും മാത്രമാണ് താമസം. പത്തിരുപത്തിരണ്ട് ഏക്കര്‍ പറമ്പിന്റെ നടുവില്‍ ഒറ്റപ്പെട്ടെന്ന പോലെ രണ്ടു നിലയുള്ള ഒരു ചെറിയ ഓടിട്ട വീടാണത്. പറമ്പ് മുഴുവന്‍ അമ്മാച്ചന്‍ കുരുമുളക് കൊടിയും കാപ്പിയും ഇഞ്ചിയുമൊക്കെ വളര്‍ത്തിയിരിക്കുകയാണ്.
അമ്മാച്ചനും അമ്മമ്മയും ഭയങ്കര അധ്വാനികളായിരുന്നു. എന്നാലിപ്പോ തീരെ വയ്യ. പ്രായം വല്ലാണ്ടങ്ങ് തളര്‍ത്തിയിരിക്കുന്നു.
മേമയ്ക്ക് 33 വയസ്സുണ്ട്. ഏകദേശം 167 സെന്റിമീറ്ററിന് മുകളില്‍ ഉയരമുള്ള അല്പം വെളുത്തു കൊഴുത്തു സുന്ദരിയായ ഒരു സ്ത്രീ..! ഒരല്പം തടിയുണ്ട്.. പക്ഷെ ഉയരം വച്ചു നോക്കുമ്പോള്‍ ആ തടി അവര്‍ക്ക് വളരെ അനുയോജ്യമായിരുന്നു. ഒരു തരത്തില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ അതാണവരെ കൂടുതല്‍ മനോഹരിയാക്കുന്നത്.
കൊതി പിടിപ്പിക്കുന്ന മടക്കുകളുമായി ഒരു പൊടിയ്ക്ക് മാത്രം ചാടിയ മാംസളമായ വയറും, അതിലെ മാംസക്കൊഴുപ്പിലേക്ക് കുഴിഞ്ഞിറങ്ങുന്ന ആ പൊക്കിള്‍ച്ചുഴിയും…തുടുത്ത് മൃദുലമായ കവിളുകളും, മാന്തളിര്‍ പോലെ തരളിതമായ അല്പം മലര്‍ന്നു തുടുത്ത ചുണ്ടുകളുമൊക്കെയായി ഒറ്റ നോട്ടത്തില്‍ തന്നെ ആരും കൊതി കൊണ്ട് തുള്ളിപ്പോകുന്ന രൂപം.
നെല്ലളക്കുന്ന പറ പോലുള്ള ആ വലിയ പൊക്കിള്‍ച്ചുഴിയ്ക്ക് താഴെ വച്ച് മാത്രമേ അവര്‍ എപ്പോഴും സാരി ഉടുക്കാറുള്ളൂ. മുമ്പൊക്കെ പലപ്പോഴും ഞാനത് ഒളിഞ്ഞു നോക്കി വെള്ളമിറക്കിയിരുന്നു.
ഷോര്‍ട്ട് സ്ലീവ് ഉള്ള ബ്ലൗസാണ് അവരെപ്പോഴും ധരിക്കുന്നത്. അപ്പോഴൊക്കെ തുടയുടെ മുഴുപ്പുള്ള ആ വെളുത്തു തുടുത്ത കൈവണ്ണയും ബ്ലൗസിനുള്ളില്‍ കൂര്‍ത്തു മുഴച്ചു നില്‍ക്കുന്ന ആ മുഴുത്ത ഇളനീര്‍ പോലുള്ള മുലകളും കാണാന്‍ വല്ലാത്തൊരു ഓമനത്തമാണ്.
ഒറ്റ നോട്ടം കൊണ്ട് തന്നെ കടിച്ചു തിന്നാന്‍ തോന്നുന്ന രൂപമാണ് മേമയുടെ ചന്തിയ്ക്ക്. നല്ലപോലെ വിരിഞ്ഞ് ഒരല്പം തള്ളി നില്‍ക്കുന്ന ആ ചന്തിയുടെ മേല്‍ഭാഗം ചെറിയ ഓവല്‍ ഷേപ്പ് പോലെ തോന്നും. അതിന്റെ തുളുമ്പി
തുളുമ്പിയുള്ള ആ ഇളക്കം മാത്രം മനസ്സിലോര്‍ത്ത് പണ്ടൊക്കെ പലവട്ടം ഞാന്‍ വാണം വിട്ടിട്ടുണ്ട്.ആ ഭാഗത്തെ ഷേപ്പ് എനിക്ക് എന്നും അത്രയേറെ പ്രിയപ്പെട്ടതാണ്.
കല്ല്യാണത്തിന് മുമ്പ് വരെ മേമ നന്നായി നൃത്തം ചെയ്യുമായിരുന്നെന്നു കേട്ടിട്ടുണ്ട്. അത് കൊണ്ടൊക്കെയാവാം ആ ശരീരം ഇന്നും ഷേപ്പൊത്ത് ഉടയാതെ നില്‍ക്കുന്നത്.
കണ്ണൂര്‍ താഴെ ചൊവ്വയിലേക്കാണ് അവരെ കെട്ടിച്ചിരുന്നത്. ഇളയച്ചന്‍ വില്ലേജ് ഓഫീസറായിരുന്നു. നല്ല കറുത്ത മാക്രിയെപ്പോലെ ഒരു സാധനം. ഗവര്‍മെന്‍റ് ഉദ്യോഗത്തിന്റെ ഒറ്റ മേന്മയല്ലാതെ മേമയെ കെട്ടാന്‍ മറ്റൊരു യോഗ്യതയും ഞാന്‍ അയാളില്‍ കണ്ടിരുന്നില്ല.
ആ സമയങ്ങളിലൊക്കെ മേമയ്ക്ക് എന്നോടും അനിയത്തിയോടുമൊക്കെ വലിയ കാര്യമായിരുന്നു.
മൂന്നു വര്‍ഷം മുമ്പ് അവര്‍ വിവാഹബന്ധം വേര്‍പിരിഞ്ഞു. മേമയ്ക്ക് ഒരിക്കലും കുട്ടികളുണ്ടാവില്ല എന്നതായിരുന്നു പ്രശ്നം. ഐവിഎഫ് പരീക്ഷിക്കാന്‍ പോലും പറ്റാത്ത അവസ്ഥയില്‍ മേമയുടെ ഗര്‍ഭാശയത്തില്‍ എന്തോ വലിയ പ്രശ്നമുണ്ടെന്ന് മാത്രമേ എനിക്ക് അറിയുള്ളൂ.
അതിനു ശേഷം ഞങ്ങള്‍ ആ മുഖം ഒരിക്കലും തെളിഞ്ഞു കണ്ടിട്ടില്ല. എപ്പോഴും ഓരോ ചിന്തകളുമായിരിക്കുന്നത് കാണാം. മുമ്പൊക്കെയുള്ള ആ സൗമ്യമായ പെരുമാറ്റം ഡിവോഴ്സിനു ശേഷം പാടെ മാറി. ഒരു ചെറിയ കാര്യത്തിന് പോലും ഭയങ്കര ദേഷ്യമാണ്.
എന്നോടുമതേ.. ആ പഴയ മമതയോ സ്നേഹമോ ഒന്നുമില്ല. മൊത്തത്തില്‍ അവര്‍ക്ക് ആണുങ്ങളോട് മുഴുവന്‍ ഒരു കാര്യവുമില്ലാത്ത കലിപ്പാണ്‌.
