പുനർജ്ജനി

മഴ തിമിർത്തു പെയ്യുകയാണ്………………
തോരാതെ പെയ്യുന്ന മഴ, തൊടിയിലും മുറ്റത്തും
നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന മഴവെള്ളം, മാമ്പഴങ്ങളെ
തഴുകി തലോടി തള്ളിവീഴ്ത്തുന്ന കാറ്റ്, മൂടിപ്പുതച്ചു കിടക്കാൻ മാത്രം തോന്നുന്ന
തണുപ്പ്…

ഈ മഴ എന്നെ പഴയ ഓർമ്മകളിലേക്ക്
കൊണ്ടുപോകുകയാണ്…കൃത്യമായി പറഞ്ഞാൽ പത്ത് വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പുള്ള എന്റെ കൗമാര ലോകത്തേക്ക്..

*******************

” ബിരിയാണി വാങ്ങി തന്നാൽ ഞാൻ ലെറ്റർ എഴുതി തരാം ….”
തന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ടു അവന്റെ മുഖം വാടുന്നത് നോക്കി നിന്നു…….

“ബിരിയാണി വാങ്ങാനുള്ള പൈസയൊന്നും
എന്റെ കയ്യിൽ ഇല്ല .. ഉച്ചയ്ക്ക് എന്തെങ്കിലും കഴിക്കാൻ അമ്മ തന്ന കാശുണ്ട്, അത് തരാം..”
അവന്റെ മറുപടിയിൽ നിരാശയിലും പ്രത്യാശ
കലർന്നിരുന്നു…..

അപ്പോൾ ഉച്ചയ്ക്ക്
നീ എന്തു കഴിക്കും ..?
എന്റെ ചോദ്യത്തിന് മറുപടിയും പെട്ടെന്ന് കിട്ടി.

പട്ടിണി കിടക്കും, ഇനി രണ്ടു ദിവസം അവധിയാണ് ഇന്ന് തന്നെ അവൾക്കു കൊടുക്കണം……
പ്ളീസ് ഒന്നു എഴുതി തരൂ…..
അവനിൽ പ്രണയത്തിന്റെ ചിരി തെളിഞ്ഞു, മാഞ്ഞു…..

രാവിലെ ഒന്നും കഴിക്കാത്തത് കൊണ്ട്
വയറ് കാളുന്നുണ്ട്.. വിശപ്പെന്തെന്ന് തനിക്കു
നന്നായ് അറിയാം….
സ്നേഹിക്കുന്നവൾക്ക് കൊടുക്കാനുള്ള
പ്രണയലേഖനത്തിനായ് വിശന്നിരിക്കാൻ
തയ്യാറായ അവനോട് സഹതാപം തോന്നി….

ലൗ ലെറ്റർ എഴുതാൻ നാലായി മടക്കി അവൻ വച്ചുനീട്ടിയ വരയിടാത്ത നോട്ട് ബുക്കിന്റെ
നടുവിലെപേജ് , വിയർപ്പിൽ നനഞ്ഞിരുന്നതിനാൽ തന്റെ നോട്ട്ബുക്കിൽ നിന്നും ഒരു പേജ് അടർത്തി എടുത്തു…

അവന്റെ പ്രണയിനിക്കായ് ,അവനായ് മാറിയ
തന്റെ റെയ്നോൾഡ്സ് പേന ചലിച്ചു തുടങ്ങി..

“”എന്റെ മാത്രമെന്നു ഞാൻ വിശ്വസിക്കുന്ന
സജിനിക്ക്….””

ആൺകുട്ടികളുടെ മനസ്സിൽ ഏതെങ്കിലും
പെൺകുട്ടിയോട് ഇഷ്ടം തോന്നിയാൽ ആദ്യം അവർ തേടി എത്തുക തന്നെ ആയിരിക്കും….

കാരണം ,
ഉള്ളിലെ പ്രണയം നേരെ അങ്ങു ചെന്നു
പെൺകുട്ടികളോട് തുറന്നു പറയാൻ ധൈര്യം ആർക്കും ഇല്ല….

ആദ്യം അവരുടെ മനസ്സ് അറിയണം….
ഒരു പ്രണയലേഖനം എഴുതി ഇഷ്ടം അവരെ അറിയിക്കുക എന്നതാണ് ആദ്യപടി….

ഈ പ്രണയലേഖനമെഴുതുവാൻ താൻ കഴിഞ്ഞേ ആൾ ഉള്ളൂ എന്നാണ് എല്ലാവരും പറയുന്നത്….

കാര്യം കാണാൻ വേണ്ടി പൊക്കി പറയുന്നതാണോ എന്ന സംശയം ഇല്ലാതില്ല..!

കുറേനാൾക്ക് മുന്നേ ആത്മാർത്ഥ സുഹൃത്ത്
സജിമോന് അടുത്ത ക്ലാസ്സിലെ സുന്ദരി
പെണ്ണിനോട് മുടിഞ്ഞ പ്രണയം… അവനാണെങ്കിൽ കറുത്തു മെലിഞ്ഞു ,
പല്ലും പൊങ്ങിയ ഒരുകോലം…..
ഇഷ്ട്ടം തോന്നിയതോ വെളുത്തു തുടുത്തു സിനിമാ നടിയെപോലെയുള്ള ഒരു പെൺകുട്ടിയോടും…

ഒരിക്കലും ആ കുട്ടി ഈ കോലത്തെ ഇഷ്ട്ട
പ്പെടുകില്ല എന്നുറപ്പാണ്… അവന്റെ നിർബന്ധം സഹിക്കാതെ വന്നപ്പോൾ എഴുതുവാൻ തയ്യാറായി….

ആദ്യമായാണ് ഈ മേഖലയിൽ കൈ
വയ്ക്കുന്നത്.. എന്തെക്കെയോ എഴുതി ഒപ്പിച്ച് സജിമോനെ ഏൽപ്പിച്ചു…
വായിച്ചു പോലും നോക്കാതെ അവനത്
ആ കുട്ടിക്ക് നൽകുകയും ചെയ്തു….

പക്ഷെ ,അടുത്ത ദിവസം ഞങ്ങളുടെ പ്രതീക്ഷ
കളെ തട്ടിത്തെറിപ്പിച്ചു കൊണ്ടു അവൾക്കും
സജിമോനെ ഇഷ്ടമാണെന്ന് എഴുതിയ മറുപടി ലെറ്ററും ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചു അവൻ തന്നെ കെട്ടി പിടിച്ചപ്പോൾ ശരിക്കും ഞെട്ടി…..

അളിയാ…..
നിന്റെ എഴുത്തിൽ അണെടാ അവൾ വീണത്… നിന്നെ സമ്മതിച്ചു. നീ ഒരു സംഭവം തന്നെ…

അതിനു ശേഷം തന്റെ ജോലി ലൗ ലെറ്റർ എഴുത്തു മാത്രമായിരുന്നു. ഒരു പാട് പ്രണയങ്ങൾ, തന്റെ അക്ഷരങ്ങൾ കൊണ്ട് ഒന്നായി മുന്നിലൂടെ കൈ കോർത്ത് പിടിച്ചു നടന്നു പോയി …!

വെള്ളിയാഴ്ച ഉച്ചയ്ക്ക് പതിവ് പോലെ പെപ്പിൻ
ചുവട്ടിൽ നിന്നും വെള്ളം മൊത്തിക്കുടിച്ചു
കൊണ്ടിരിക്കെ പൈപ്പിൻ ചുവട്ടിൽ ആരോ ഉപേക്ഷിച്ച് പോയ ഒരുതുണ്ട്, വാസനസോപ്പ്
കണ്ണിൽപ്പെട്ടു, അതെടുത്തു കൈ നന്നായ് കഴുകി..

കൂടെ ഇരിക്കുന്നവർ ഉച്ചയ്ക്ക് ഊണിനൊപ്പം കഴിച്ച കറിയുടെ മണം അറിയിക്കാൻ കൈ
മൂക്കിനോട് ചേർക്കും. എന്ത് കറിയെന്ന് വാസനയിൽ നിന്നും പറയണം..
പട്ടിണി കിടക്കുന്നവന്റെ കൈയ്ക്ക്
കറിയുടെ വാസന ഉണ്ടാവില്ലല്ലോ അത് ഒഴിവാക്കാൻ സാധാരണ പച്ചിലകൾ പറിച്ചാണ് വാസന വരുത്തുക ..!

ഇന്ന് അല്പം ആർഭാടം ആയിക്കോട്ടെ എന്നു കരുതി നന്നായി കൈയ്യും മുഖവും കഴുകി ഗ്രൗണ്ടിലെ അരളി മരച്ചോട്ടിലെ
തണലിൽ ഇരുന്നു….
ഉച്ചവെയിൽ വകവെയ്ക്കാതെ ചെറിയ
ക്ലാസ്സിലെ കുട്ടികൾ കടലാസ്സിൽ തീർത്ത
ബോള് കൊണ്ടു ക്രിക്കറ്റ് കളിക്കുന്നുണ്ട്…

അച്ഛൻ മരിച്ച ശേഷം അമ്മ കൂലിപ്പണി ചെയ്ത് കിട്ടുന്ന തുച്ഛമായ കാശു കൊണ്ടാണ് വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങൾ ഓടുന്നത് , വൈകിട്ട് പണി കഴിഞ്ഞു വരുമ്പോൾ തന്നെ അമ്മ അവശയായിട്ടുണ്ടാവും..

എങ്കിലും തന്നെ കരുതി ആയാസപ്പെട്ടാണ്
ഭക്ഷണമുണ്ടാക്കുന്നത്…ആ രാത്രിയും ,പിറ്റെന്ന്
രാവിലെയും അതുകഴിക്കും..

അമ്മയുടെ കഷ്ടപ്പാട് കണ്ട് സഹായിക്കാൻ ചെന്നാൽ…
“നീ പഠിച്ചാൽ മാത്രം മതി,വേറൊന്നും അറിയേണ്ട”
ഇതും പറഞ്ഞു തന്നെ ഓടിക്കും…

‘പഠിപ്പ് മതിയാക്കി എന്തെങ്കിലും പണിക്കിറങ്ങട്ടെ’ എന്ന തന്റെ ചോദ്യം കേട്ടാൽ മതി കടിച്ചു കീറാൻ വരും….

“നീ പഠിച്ച് വലിയ ആളാവണം”…
അതിനാണ് അമ്മ ഈ കഷ്ടപ്പെടുന്നതൊക്കെ… അമ്മയുടെ വാക്കുകളിൽ പ്രതീക്ഷകളുടെ അംശം പറ്റിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു….

അമ്മയുടെ സംസാരം എപ്പോഴും ഒന്നോ
രണ്ടോ വാക്കുകൾക്കപ്പുറം പോകില്ല…..
അമ്മയ്ക്കെപ്പോഴും തനിച്ചിരിക്കുന്നതാണ്
ഇഷ്ടം….ചിലപ്പോൾ എന്തോ ആലോചിച്ച് കരയുന്നത് കാണാം….

പതിവായതിനാൽ നോക്കി നിൽക്കാറെയുള്ളു. പാഠഭാഗങ്ങളിൽ നിന്നെന്തെങ്കിലും സംശയം
ചോദിച്ചാൽ പോലും.
അറിയില്ലെന്ന് പറഞ്ഞാഴിയും….

അമ്മയെ കൊണ്ട് മൂന്ന് നേരത്തേയ്ക്ക്
ഭക്ഷണം കൂട്ടിയാൽ കൂടില്ലെന്ന് തനിക്കറിയാം..
അത് കൊണ്ട് അമ്മയെ കഴിവതും ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാറില്ല…
വയർ തന്റെയാണല്ലോ വിശപ്പ് താൻ മാത്രം അറിഞ്ഞാൽ മതി…
ശീലമായത് കൊണ്ടാവും സത്യത്തിൽ ഉച്ചയ്ക്ക് വിശപ്പും തോന്നാറില്ല..

പിന്നിൽ വെള്ളിക്കൊലുസ്സിന്റെ ശബ്ദംകേട്ട്
തിരിഞ്ഞു…ഒപ്പം പഠിക്കുന്ന അനസൂയ എന്ന ‘അനു’ തന്നെ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു വരുന്നത് കണ്ടു..

അനുവിന്റെ വീടിനോട് ചേർന്ന വഴിയിലൂടെ
വേണം തന്റെ വീട്ടിലേയ്ക്കെത്താൻ അതു കൊണ്ട് തന്നെചെറുപ്പം മുതലെ അറിയാം…

അച്ഛനുണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ മദീനാ ഇത്തായുടെ
വീട്ടിൽ ട്യൂഷനും ഒന്നിച്ചായിരുന്നു…
ഫീസ് കൊടുക്കാൻ കാശില്ലാതെ വന്നപ്പോൾ അതും നിർത്തി…സ്കൂളിൽ ഒരേ ക്ലാസ് ആണെങ്കിലും ഇന്നേവരെ അവളോട് ശരിക്കും മിണ്ടിയിട്ട് പോലുമില്ല…

പേരറിയാത്ത എന്തോ ഒന്ന് തന്നെ അവളിൽ നിന്നകറ്റി നിർത്തിയിരുന്നു …
അവളെ കാണുമ്പോൾ മുഖം അറിയാതെ കുനിഞ്ഞു പോകുന്നു. ഒരു പക്ഷേ ഈ
സ്കൂളിലെ തന്നെ സുന്ദരികളിൽ ഒരുവൾ ആയതിനാൽ ആവാം….

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *