“വന്നോ…എവിടെ ബ്ലൗസ്?”
“കിട്ടിയില്ല…മറ്റന്നാൾ തരാമെന്ന് പറഞ്ഞു…”
“മ്മ്…ആരുടെ വീട്ടിലാ പോയത്?”
“സുഹറ…ചേച്ചിക്ക് അറിയാമോ?”
“പരിചയം ഇല്ലാ ഒന്ന് രണ്ടു തവണ കണ്ടിട്ടുണ്ട് ഇവിടെ വന്ന്…”
“ഹാ…”
“ഒരു പാവം സ്ത്രീയാ അല്ലേടാ…?”
“അതേ…എന്താ ചേച്ചി?”
“ഏയ് അവരുടെ ഭർത്താവ് ആളിച്ചിരി കുഴപ്പം ആണെന്ന് തോന്നുന്നു…ഇച്ചിരി അല്ല നല്ലപോലെ…”
“ഹാ എന്നോട് ശാലിനി ചേച്ചി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്…ചേച്ചിക്ക് എങ്ങനെ അറിയാം?”
“ഞാൻ ഇവിടെ വന്നതിൽ പിന്നെ നാലഞ്ച് തവണ അയാള് അവിടെ കിടന്ന് ഒച്ച വെക്കുന്നത് കേട്ടിട്ടുണ്ട്…ഇവിടെ വരെ കേൾക്കാം അതുപോലെ ബഹളം ആയിരിക്കും…ഒരു തവണ വലിയ ബഹളം കേട്ട് ഞാൻ ആളുകൾ പോകുന്നെ കണ്ട് അവരുടെ പുറകെ പോയി നോക്കി…അയാളവിടെ ആ സ്ത്രീയെ ഇട്ട് അടിക്കുകയും പിടിക്കുകയും ഒക്കെ ആയിരുന്നു…കണ്ടാൽ തന്നെ നമ്മൾക്ക് പേടി ആകും…”
“എന്നിട്ട് ആരും ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലേ?”
“പറയാൻ ചെന്നവരെ ഒക്കെ അയാള് ചെവിപൊട്ടുന്ന ചീത്ത വിളിച്ച് അവർക്ക് നേരെ കൈയോങ്ങിക്കൊണ്ട് ചെന്നു…”
“അത് ശരി…ആളത്രയ്ക്ക് കുഴപ്പക്കാരനാ അല്ലേ…”
“ആണോന്നോ…കുഴപ്പം കുറച്ച് കൂടിയാലേ ഉള്ളൂ…”
“ഇപ്പോ ഇവിടെ ഇല്ലെന്ന് തോന്നുന്നു…”
“അതുറപ്പല്ലേ…വെല്ലപ്പോഴുമെ വരൂ…വരുമ്പോൾ ഒരു ബഹളവും ഉണ്ട്…”
“മ്മ്…അത് എന്നോട് ശാലിനി ചേച്ചി പറഞ്ഞത് ഓർമ്മയുണ്ട്…പൈസ തീരുമ്പോൾ വന്ന് ആ പാവത്തിനെ തല്ലി അതുണ്ടാക്കിയ പൈസയുമായി വീണ്ടും കള്ള് കുടിക്കാൻ പോകുമെന്ന്…”
“അതേ…പാവം…”
“ഹാ വരുമ്പോ എന്തായാലും ഒന്ന് കാണണം…”
“കാണാതിരിക്കുന്നതാ നല്ലത്…വൃത്തികെട്ടവൻ…” ലിയ അൽപ്പം വെറുപ്പോടെ പറഞ്ഞു.
“അതെന്താ ചേച്ചീ…?”
“അയാളുടെ ഒരു അവിഞ്ഞ ചിരിയും ചോര ഊറ്റിക്കുടിക്കുന്നത് പോലെയുള്ള നോട്ടവും…കാണുമ്പോ തന്നെ കലി കയറും…”
“ചേച്ചിയെ എപ്പോ നോക്കി…?”
“അവിടുത്തെ ബഹളം കഴിഞ്ഞിട്ട് ഇതുവഴി പോകുമ്പോൾ…ചുമ്മാ സ്റ്റാമ്പ് ഉണ്ടോ പശ ഉണ്ടോ എന്നൊക്കെ ചോദിച്ച് കയറി വരും…എന്നിട്ട് ശരീരം മുഴുവൻ ചൂഴ്ന്നു നോക്കി അവിടെ നിൽക്കും…പേടി ആവും എനിക്ക്…”
“അത് ശരി…”
“അയാളിവിടെ ഉള്ളപ്പോൾ ഞാൻ എങ്ങനെ ഇതിനകത്ത് ഒറ്റയ്ക്ക് ഇരുന്നു സമയം തള്ളി നീക്കി എന്ന് പോലും എനിക്കറിയില്ല…”
“ഞാനും അതാ ആലോചിക്കുന്നത്…സൂക്ഷിക്കണം ആളിച്ചിരി പിശകാ…”
“അത് നിനക്കെങ്ങനെ അറിയാം?…വേറെ എന്തെങ്കിലും കഥ നീ കേട്ടിട്ടുണ്ടോ?”
“ഏയ് ഇല്ല ചേച്ചി…ശാലിനി ചേച്ചി പറഞ്ഞതും ചേച്ചി ഇപ്പോ പറഞ്ഞതും ഒക്കെ കേട്ടത് വെച്ച് ഞാൻ പറഞ്ഞതാ…”
ആര്യൻ അയാള് ശാലിനിയോട് ചെയ്ത കാര്യം ഓർത്താണ് അത് പറഞ്ഞതെങ്കിലും ലിയയോട് അത് പറയാൻ ആഗ്രഹിച്ചില്ല.
“മ്മ്…ഇനിയിപ്പോ എനിക്ക് പേടിയില്ല…നീ ഉണ്ടല്ലോ എൻ്റെ കൂട്ടിന്…എൻ്റെ അംഗരക്ഷകൻ…”
ആര്യൻ അത് കേട്ട് സന്തോഷത്തോടെ അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. ലിയയും അവനെ നോക്കി പുഞ്ചിരി തൂകി.
“അതേ അംഗരക്ഷകൻ്റെ ഇന്നത്തെ ഡ്യൂട്ടി കഴിഞ്ഞു…സമയം നാലായി പോകണ്ടേ…”
“ഉയ്യോ…എന്ത് പെട്ടെന്നാടാ ഇപ്പോ സമയം പോകുന്നത്…നീ വരുന്നതിന് മുന്നേ ഒരു മിനുട്ടിന് ഒരു മണിക്കൂറിൻ്റെ ദൈർഘ്യം ഉണ്ടായിരുന്നു.”
“അത് ഞാൻ ചേച്ചിടെ ക്ലോക്കിൻ്റെ പഴയ ബാറ്ററി അങ്ങൂരി പുതിയ ബാറ്ററി ഇട്ടു അതായിരിക്കും…” ആര്യൻ ലിയയെ കളിയാക്കി.
“പോടാ അവിടുന്ന്…” ലിയ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ബാറ്ററി മാത്രം അല്ലാ എൻ്റെ ക്ലോക്ക് തന്നെ മാറ്റി നീ…” ലിയ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വീണ്ടും അവനെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
“എന്താ എന്താ…ഒന്നുകൂടി പറഞ്ഞേ?”
ആര്യൻ അവൾ പറഞ്ഞ ആ വാക്കുകൾ കേട്ട് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“എന്തിനാ?”
“നല്ല വരികളായിരുന്നു എനിക്കിഷ്ടപ്പെട്ടു…ഹഹ…”
“പിന്നേ…ഇനി പറയില്ല ഒരു തവണയെ പറയൂ…”
“ഓ വലിയ ജാടക്കാരി…” അവർ രണ്ടുപേരും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.
“വേഗം വാ സമയമില്ല താമസിച്ചു…”
“ഇറങ്ങിക്കൊ ഞാൻ റെഡിയാ…”
“എൻ്റെ ബസ്സ് പോകുമോ എന്തോ…”
“ഞാൻ കൊണ്ടാക്കാം ചേച്ചി…”
“മ്മ് ശരി…”
ആര്യൻ ഓഫീസ് പൂട്ടിയ ശേഷം ലിയയെ സൈക്കിളിൽ ഇരുത്തി ബസ്സ് സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് ചവിട്ടി.
കുട്ടച്ചൻ്റെ കടയുടെ മുൻപിലായി സൈക്കിൾ നിർത്തി അവർ രണ്ടുപേരും ഇറങ്ങി.
“ചായ കുടിക്കുന്നോ?”
“വേണ്ടെടാ…ബസ്സ് ഇപ്പോ വരും…”
“മ്മ്…ശരി…”
“നീ പൊയ്ക്കോ നാളെ കാണാം…”
“ബസ്സ് വരട്ടേ എന്നിട്ട് പോകാം…പിന്നെ ഇന്ന് പ്രായമുള്ള ആരു വന്നാലും എഴുന്നേറ്റ് കൊടുക്കണ്ട കേട്ടോ…”
“ഇനി നീ കൂടെ ഉണ്ടെങ്കിൽ പോലും എഴുന്നേൽക്കില്ല ഞാൻ അപ്പോഴാ നീ കൂടെ ഇല്ലാത്തപ്പോൾ…”
“ഹഹഹ…ദാ ബസ്സ് വരുന്നു പൊയ്ക്കോ…”
“ശരിയടാ…പോവാ…”
ലിയ റോഡ് ക്രോസ് ചെയ്ത് ബസ്സ് വന്നു നിന്നപ്പോൾ അതിൽ കയറി ആര്യനെ കൈവീശി കാണിച്ച് യാത്രയായി.
ആര്യൻ അവിടെ നിന്നും വീട്ടിലേക്ക് തിരിക്കുന്നതിന് മുൻപ് കടയുടെ പുറകിൽ കൂടി കയറി ചന്ദ്രിക ചേച്ചിയെ ഒന്ന് കണ്ടിട്ട് വീട്ടിലേക്ക് യാത്ര ആയി.
വീട്ടിലെത്തി മേല് കഴുകിയ ശേഷം ആര്യൻ ഒരു ചായ ഇട്ടു കുടിച്ചു. എന്നിട്ട് മോളി ചേട്ടത്തിയോട് ബ്ലൗസിൻ്റെ കാര്യം പറയാനായി അവരുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി.
ബെൽ അടിച്ചതും മോളി വന്ന് കതക് തുറന്നു.
“ഹാ ബ്ലൗസ് കിട്ടിയോ ആര്യാ…?”
“ഇല്ല ചേട്ടത്തി മറ്റന്നാൾ തരാമെന്ന് പറഞ്ഞു…സൈഡ് അടിച്ച് ഹുക്ക് കൂടി പിടിപ്പിച്ചാൽ മതിയെന്ന്…”
“ആണോ…ഹാ ആര്യൻ വാ കയറി ഇരിക്ക്…”
ആര്യൻ മോളിയുടെ പുറകെ അകത്തേക്ക് കയറി.
“ഇരിക്ക് ഞാൻ കുടിക്കാൻ എന്തെങ്കിലും എടുക്കാം…”
“ശരി ചേട്ടത്തി…” ആര്യൻ അവിടെ കിടന്ന ഒരു മാസിക എടുത്ത് വായിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
അധികം താമസിക്കാതെ തന്നെ മോളി ഒരു ഗ്ലാസ്സ് ജ്യൂസുമായി അവിടേക്ക് വന്നു. ആര്യൻ അത് വാങ്ങി കുടിച്ച ശേഷം ഗ്ലാസ്സ് തിരികെ നൽകി. മോളി വീണ്ടും അകത്തേക്ക് പോയി അത് കൊണ്ട് വച്ച ശേഷം തിരികെ വന്ന് സോഫയിൽ ഇരുന്നു. അവർ പരസ്പരം മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾ ഒന്നും സംസാരിക്കാതെ ഇരുന്നു.
“ചേട്ടത്തിയോട് എങ്ങനെ നന്ദി പറയണമെന്ന് എനിക്കറിയില്ല…”
“ദേ ആര്യാ…പൈസ തന്ന കാര്യം ആണെങ്കിൽ ഞാൻ പറഞ്ഞു അതിന് നന്ദി പറച്ചിലിൻ്റെ ഒന്നും ആവശ്യം ഇല്ലെന്ന്…അത് എൻ്റെ ഒരു സന്തോഷത്തിന് ഞാൻ തന്നതാ…ഇനി ആര്യൻ എന്തേലും ആവശ്യം വരുമ്പോൾ ചോദിച്ചാൽ മാത്രമേ ഞാൻ തരൂ പോരെ…അതും കടമായിട്ട്…സമാധാനം ആയോ…”
