ആര്യൻ അവൻ അയാളോട് പറഞ്ഞതൊന്നും മനപ്പൂർവം തന്നെ ലിയയോട് പറഞ്ഞില്ല…ലിയ അവൻ പറഞ്ഞത് മുഴുവൻ വിശ്വസിച്ചതുമില്ല…കൂടുതൽ ഒന്നും തന്നെ അവനോട് ചോദിക്കാനും മുതിർന്നില്ല.
“ഇനി ഇങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും അനുഭവം ഉണ്ടായാൽ ചേച്ചി ഉടൻ തന്നെ പ്രതികരിക്കണം കേട്ടോ…”
“മ്മ്…”
“ചേച്ചി ഒന്ന് അയാളെ തിരിഞ്ഞ് കണ്ണുരുട്ടിയെങ്കിൽ പോലും അയാള് പേടിച്ച് മാറിയേനേം…എന്നിട്ടും മാറിയില്ലെങ്കിൽ കരണം നോക്കി ഒരെണ്ണം അങ്ങ് പൊട്ടിച്ചേക്കണം…”
“അയ്യോ…”
“എന്ത് അയ്യോ…ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല…ബാക്കി ഒക്കെ നമ്മൾക്ക് വരുന്നിടത്ത് വെച്ച് കാണാം…”
“മ്മ്…”
“വെറുതെ മൂളിയാൽ പോരാ…പേടിക്കരുത് അങ്ങനത്തെ സന്ദർഭങ്ങളിൽ…കുറച്ച് ധൈര്യം കാണിച്ചാൽ അവന്മാർ പിന്നെ ഒന്ന് മടിക്കും.”
“മ്മ്…നീ ഇങ്ങനൊക്കെ പറഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് ഇപ്പോ തോന്നുന്നു ഞാൻ അവനിട്ട് രണ്ടെണ്ണം പൊട്ടിക്കണമായിരുന്നു എന്ന്…”
“പിന്നല്ലാ…അവനെ ഇനി കാണുവാണെങ്കിൽ നമ്മൾക്ക് ഒരെണ്ണം കൊടുക്കാം എന്തേ…ഹഹ…”
“അതിന് ഞാൻ അവനെ കണ്ടില്ല…നീ കണ്ടായിരുന്നോ?”
“ഞാനും അത്ര വ്യക്തമായി കണ്ടില്ല…അവൻ മുഖം തരാതെയാ തിരിഞ്ഞ് പോയത്…”
“തിരിഞ്ഞ് പോയതോ…നീ അയാളുടെ മുന്നിൽ കയറി നിന്നു എന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്…”
“ഹാ…അത്…അതേ…ഹാ ഞാൻ അയാളുടെ മുന്നിൽ കയറിയപ്പോൾ അയാള് അപ്പുറത്തെ വശം തിരിഞ്ഞ് പിറകിലേക്ക് മാറി…അതാ ഞാൻ ഉദ്ദേശിച്ചത്…” ആര്യൻ വിക്കിയെങ്കിലും എങ്ങനെയോ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു…
“മ്മ്…മ്മ്…” അവൻ പറയുന്നത് താൻ വിശ്വസിച്ചിട്ടില്ലെന്ന് മനസ്സിലാകും വിധം ലിയ അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു.
“ചേച്ചി ഇവിടെ ഇരിക്ക് ഞാൻ ഇപ്പോ വരാം…”
“എവിടെ പോവാ?”
“മോളി ചേട്ടത്തി ഒരു ബ്ലൗസ് തയിപ്പിക്കാൻ ഈ കനാലിൻ്റെ കുറച്ചപ്പുറത്തുള്ള ഒരു വീട്ടിൽ കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്…അത് റെഡി ആയെങ്കിൽ വാങ്ങിക്കൊണ്ട് വരാൻ പറഞ്ഞിരുന്നു…ഞാൻ ഒന്ന് പോയി ചോദിച്ചിട്ട് വരാം…”
“മ്മ് ശരി…പെട്ടെന്ന് വരണം…”
“എന്താ പേടിയുണ്ടോ…അയാളിവിടെ വരാൻ ഒന്നും പോകുന്നില്ല…ഇനി അഥവാ വന്നാൽ ഞാൻ പറഞ്ഞത് മറക്കണ്ട…ഠിഷ്…ഠിഷ്…ഹഹഹ…”
ആര്യൻ്റെ ആ പറച്ചിലും ആംഗ്യവും കണ്ട് ലിയക്കും ചിരി വന്നു.
“പെട്ടെന്ന് വരാം ചേച്ചി…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആര്യൻ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി.
കനാലിലൂടെ നടന്ന് സുഹറയുടെ വീട്ടിലെത്തിയ ആര്യൻ വീടിന് മുന്നിലേക്ക് നടന്നു. വാതിൽ അടഞ്ഞു കിടന്നിരുന്നതിനാൽ അവൻ പുറത്ത് നിന്നും വിളിച്ചു.
“സുഹറിത്താ…ഇവിടാരുമില്ലേ…”
“ആരാ…?”
വീടിൻ്റെ അപ്പുറത്തെ വശത്ത് നിന്നും ആരാ എന്നുള്ള ചോദ്യം കേട്ട് ആര്യൻ അങ്ങോട്ടേക്ക് നടന്നു. അവൻ ചെന്ന് നോക്കുമ്പോൾ സാരിയും പാവാടയും മുട്ടിനുമുകളിൽ തെറുത്തുകയറ്റി അരയിൽ കുത്തി വെച്ചുകൊണ്ട് തുണികൾ അഴയിലേക്ക് വിരിക്കുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു സുഹറ. കണ്ണും മനസ്സും ഒരുപോലെ മഞ്ചിപ്പിക്കുന്ന ആ കാഴ്ച കണ്ട ആര്യൻ ഒരുവേള തൻ്റെ ഉമിനീർ ഇറക്കി അങ്ങനെ തന്നെ നിന്നു പോയി. ആ കാലുകളുടെ കൊഴുപ്പും വെണ്ണ തുടകളുടെ ആരംഭവും കണ്ട മാത്ര തന്നെ ആര്യൻ്റെ പാൻ്റിനുള്ളിൽ അനക്കം വച്ചു തുടങ്ങി.
ആര്യൻ തൻ്റെ സ്ഥലകാലബോധം വീണ്ടെടുത്തുകൊണ്ട് സുഹറയുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി.
“മനസ്സിലായോ…?” ആര്യൻ ചോദിച്ചു.
“അതെന്താ ആര്യൻ അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്…?”
“ഹഹ…ഞാൻ കരുതി ഇനി മറന്ന് കാണുമോ എന്ന്…”
“ഏയ്…എനിക്കങ്ങനെ വലിയ മറവി ഒന്നുമില്ല ആര്യാ…മറക്കാനും വേണ്ടി ഞാൻ അങ്ങനെ അധികം മുഖങ്ങളൊന്നും കാണുന്നിമില്ല ഇവിടെ…” സുഹറയുടെ ധ്വനിയിൽ അവളുടെ ഉള്ളിലെ നിരാശ നിറഞ്ഞിരുന്നു.
“പിന്നെ ഇങ്ങോട്ടോന്നും കണ്ടില്ലല്ലോ…ജോലിത്തിരക്കാണോ?” വീണ്ടും സുഹറയുടെ ചോദ്യം.
“ഏയ് അത്ര വലിയ തിരക്കൊന്നുമില്ല ഇത്താ…എങ്കിലും തിരക്കില്ലാതില്ല…”
“മ്മ്…എന്താ ആര്യൻ വന്നത്?”
“അതിത്താ മോളി ചേട്ടത്തിയുടെ ബ്ലൗസ് റെഡി ആയിരുന്നോ എന്ന് ചേട്ടത്തി ചോദിക്കാൻ പറഞ്ഞിരുന്നു…”
“അത് കഴിയാറായി ആര്യാ…സൈഡ് ഒന്നടിച്ച് ഹുക്ക് കൂടി പിടിപ്പിച്ചാൽ മതി ഇനി…മറ്റന്നാൾ തരാമെന്ന് ചേച്ചിയോട് പറഞ്ഞേക്ക്…”
“ശരി ഇത്താ പറഞ്ഞേക്കാം…”
സുഹറ തുണി എല്ലാം വിരിച്ച് കഴിഞ്ഞ ശേഷം ബക്കറ്റിലുള്ള വെള്ളം ഒഴിച്ച് കളയാനായി കുനിഞ്ഞ് നിന്ന് ബക്കറ്റ് ചരിച്ചു. സുഹറ കുനിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും അവളുടെ നിതംബ പാളികൾ രണ്ടും തള്ളി പുറത്തേക്ക് വന്നത് കണ്ടതും ആര്യൻ അതിൻ്റെ വലുപ്പം കണ്ട് ഞെട്ടി നിന്നു. എന്തൊരു വലിയ ചന്തികൾ ആണ് അവർക്കുള്ളത് എന്നോർത്ത് അവൻ അതിൻ്റെ സൈസ് കണ്ണുകൾ കൊണ്ടൊന്ന് അളക്കാൻ വെറുതെ ഒരു പാഴ്ശ്രമം നടത്തി നോക്കി. സുഹറ നിവർന്നപ്പോൾ അവ പുറത്തേക്ക് വന്നത് പോലെ തന്നെ അകത്തേക്ക് കയറി ഇരുന്നു. എങ്കിലും അതിൻ്റെ മുഴുപ്പ് അറിയാൻ പാകത്തിന് തന്നെ ആയിരുന്നു.
“ആര്യന് എന്തെങ്കിലും തയിക്കാനോ മറ്റോ ഉണ്ടെങ്കിൽ കൊണ്ടുവാ കേട്ടോ…”
അവളുടെ ആ ശബ്ദം കേട്ട ആര്യൻ പെട്ടെന്ന് ഞെട്ടി അവൻ്റെ നോട്ടം അവളുടെ ചന്തികളിൽ നിന്നും മാറ്റി. സുഹറ ബക്കറ്റിൽ തന്നെ നോക്കി അത് കുടഞ്ഞുകൊണ്ട് ആ ചോദ്യം ചോദിച്ചതിനാൽ അവൻ്റെ നോട്ടം അവൾ കണ്ടിരുന്നില്ല എന്ന് ആര്യൻ ആശ്വസിച്ചു.
“ഹാ കൊണ്ടുവരാം ഇത്താ…നോക്കട്ടെ അടുത്ത തവണ ടൗണിൽ പോകുമ്പോ തുണി ഒരെണ്ണം എടുക്കാം…”
“ടൗണിൽ ബസ്സ് സ്റ്റാൻഡിന് അടുത്ത് തന്നെ സുമംഗലി ടെക്സ്റ്റൈൽസ് എന്ന് പറഞ്ഞൊരു കടയുണ്ട്…ഞാൻ അവിടുന്നാണ് തുണികളും തൈക്കാൻ ആവശ്യമായ സാധനങ്ങളും വാങ്ങുന്നത്…നല്ല തുണിയാ…വിലയും കുറവാ…ആര്യൻ ഒന്ന് കേറി നോക്ക്…”
“ആഹാ…എങ്കിൽ അവിടുന്ന് തന്നെ വാങ്ങാം ഇത്താ…”
“ഞാൻ പറഞ്ഞെന്നെ ഉള്ളൂ…ആര്യൻ്റെ ഇഷ്ട്ടം…”
“ഏയ് എനിക്ക് ഇത്തയെ വിശ്വാസമാണ് അവിടുന്ന് തന്നെ വാങ്ങാം ഞാൻ…”
“ഹഹ…ശരി…”
“എങ്കിൽ ഞാൻ പോട്ടെ ഇത്താ…പിന്നെ കാണാം…”
“ശരി ആര്യാ…”
ആര്യൻ അവിടെ നിന്നും സുഹറയോട് യാത്ര പറഞ്ഞ് തിരികെ ഓഫീസിലേക്ക് തന്നെ പോയി. നടക്കുന്ന വഴിയിൽ അവൻ്റെ മനസ്സ് നിറയെ സുഹറയുടെ ആ നെയ്ക്കുണ്ടി ആയിരുന്നു. ചന്ദ്രിക ചേച്ചിയുടെ ചന്തി ആയിട്ട് ഒത്തുനോക്കിയാലും സുഹറയുടെ തട്ട് താണ് തന്നെ ഇരിക്കും എന്നവന് തോന്നി. ആര്യൻ അത് എന്നെങ്കിലും നേരിൽ കാണാൻ പറ്റിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് വിചാരിച്ച് നടന്ന് ഓഫീസിലെത്തി.
