“ഓ വേണ്ട ചേച്ചി ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നോളാം…”
“അതെന്താ ഇന്നലെ വലിയ തത്വം ഒക്കെ പറഞ്ഞിട്ട് നിനക്കിപ്പോ അയിത്തം ആണോ എൻ്റെ അടുത്ത് വന്നിരിക്കാൻ…”
“ഹൊ എൻ്റെ പൊന്നോ സമ്മതിച്ചിരിക്കുന്നു…എവിടൊക്കെയാ കാട് കയറി പോണത്…എനിക്കൊരു അയിത്തവും ഇല്ല തോടായികയും ഇല്ലാ…”
“എങ്കിൽ ഇവിടെ വന്നിരിക്ക്…”
ആര്യൻ മുറിയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് കയറി അവളുടെ അരികിലായി കുറച്ച് ഗ്യാപ് ഇട്ടുകൊണ്ട് കട്ടിലിൽ ചെന്നിരുന്നു.
അവൻ മുറിയുടെ ചുറ്റിനും കണ്ണോടിച്ചു നോക്കി. മേശയിൽ അമ്മുവിൻ്റെ പുസ്തകങ്ങളും കസേരയിൽ ബാഗും ഷെൽഫിൽ ശാലിനിയുടെ ചമയങ്ങളും എല്ലാം ഇരിക്കുന്നത് കണ്ട ആര്യൻ മുറിയുടെ അപ്പുറത്തെ വശത്തേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ ഭിത്തിക്ക് കുറുകെ ആണിയടിച്ച് തുണികൾ വിരിക്കാൻ ഒരു അഴ കെട്ടിയിരിക്കുന്നതും അവൻ്റെ ശ്രദ്ധയിൽപ്പെട്ടു. അതിൽ ശാലിനിയുടെ കുറച്ച് വസ്ത്രങ്ങളും പാവാടയും ബ്രായും പാൻ്റീസും കിടക്കുന്നത് അവൻ്റെ കണ്ണിൽപ്പെട്ടു. അത് കണ്ട ആര്യൻ പെട്ടെന്ന് തന്നെ അവൻ്റെ ശ്രദ്ധ അതിൽ നിന്നും മാറ്റി മുകളിലേക്ക് നോക്കി. അവൻ്റെ ആ പരുങ്ങൽ കണ്ട ശാലിനിക്ക് ഉള്ളിൽ ചെറിയ നാണവും ചിരിയും അതുണ്ടാക്കി.
“എന്താ ഇത്ര കാര്യമായി നോക്കുന്നത്?”
“ഏയ്…ഞാൻ വെറുതെ…”
“മ്മ്…അമ്മയ്ക്ക് സുഖം ആണോ?”
“അതേ ചേച്ചി സുഖമായിരിക്കുന്നു…”
“നീ പെട്ടെന്ന് പോന്നപ്പോ വിഷമം ആയിക്കാണും അല്ലേ?”
“മ്മ് നല്ല കഥയായി…ഞാൻ അവിടെ നിക്കുംതോറും തിരിച്ച് പോകാനുള്ള മടി കൂടി കൂടി വരും എന്ന് പറഞ്ഞ് അമ്മ തന്നെയാ എന്നെ പറഞ്ഞു വിടാൻ തിടുക്കം കാണിച്ചത്…എല്ലാ ആഴ്ചയും ഇങ്ങനെ ഒരു രാത്രി നിൽക്കാനായിട്ട് മെനക്കെട്ട് വരണ്ടാ മാസത്തിൽ ഒരു തവണ വല്ലോം വന്നാൽ മതിയെന്നും കൂടെ പറഞ്ഞു…”
“ആഹാ അത് ശരി ഹഹ…”
“പക്ഷേ നല്ല വിഷമം ഉണ്ട് ചേച്ചീ…അതൊന്നും പുറത്ത് കാണിക്കാത്തതാ…ഞാൻ തിരികെ പോകാതെ അവിടെ തന്നെ നിന്നാലോ എന്ന് പേടിച്ചിട്ട്…” അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ ആര്യൻ്റെ മുഖത്തെ സങ്കടം കണ്ട് ശാലിനിക്കും വിഷമം ആയി.
“ശ്ശേ…വിഷമിക്കല്ലേടാ…അമ്മ അവിടെ സുഖം ആയിട്ടിരിക്കും ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല…” ശാലിനി ആര്യൻ്റെ അരികിലേക്ക് കുറച്ച് കൂടി നീങ്ങി ഇരുന്നുകൊണ്ട് അവൻ്റെ കവിളിൽ തലോടി പറഞ്ഞു.
“അമ്മ എല്ലാവരെയും അന്വേഷിച്ചു കേട്ടോ…”
“ശരിക്കും…എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞു…പറ കേൾക്കട്ടെ…”
“ശാലിനിയെയും അമ്മയെയും എല്ലാം അന്വേഷിച്ചു എന്ന് പറയണമെന്നും അമ്മൂട്ടിക്ക് പ്രത്യേകം അന്വേഷണം പറയണമെന്നും അമ്മയുടെ വക ഒരുമ്മ അവൾക്ക് കൊടുക്കണമെന്നും ഒക്കെ പറഞ്ഞാ എന്നെ വിട്ടത്…”
“ഞങ്ങളുടെ അന്വേഷണം അമ്മയോടും നീ പറഞ്ഞല്ലോ അല്ലേ…”
“പിന്നെ പറയാതെ ഇരിക്കുമോ…ഈ നാട്ടിൽ ഞാൻ പരിചയപ്പെട്ട ഓരോരുത്തരെയും പറ്റി ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്…അമ്മയ്ക്ക് ഇനി നിങ്ങളെ കണ്ടാൽ ആരൊക്കെ ഏതാണെന്ന് കൃത്യം ആയിട്ട് പറയാൻ പറ്റും.”
“ആഹാ…ആട്ടെ നീ എന്നെപ്പറ്റി എന്താ പറഞ്ഞത്?”
“ചേച്ചിയെ പറ്റി…എന്തായിരുന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞത്…അതോ ഇനി പറയാൻ വിട്ടുപോയോ…ഹാ ഞാൻ ഓർക്കുന്നില്ല…” ആര്യൻ ശാലിനിയെ ചൂടാക്കാൻ എന്നവണ്ണം പറഞ്ഞു.
“പോടാ…പറ നീ കളിക്കാതെ…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ശാലിനി അവൻ്റെ കൈയിൽ മുഖം ചുളിച്ച് ഒരു അടി വച്ചുകൊടുത്തു.
“ആവൂ…” തമാശക്ക് അടിച്ചതാണെങ്കിലും ആര്യനിൽ അതൊരു ചെറിയ വേദന ഉണ്ടാക്കി.
“ഇല്ലാ ഞാൻ ഇനി പറയില്ല പോ…” ആര്യൻ മുഖത്ത് കപട ദേഷ്യം വരുത്തികൊണ്ട് അവളോട് പറഞ്ഞു.
“സോറി സോറി…അറിയാതെ അടിച്ചതാടാ…നീ പറ…”
“ഇല്ല പോ…” ആര്യൻ വീണ്ടും അവൻ്റെ മുഖം തിരിച്ചു.
“നിനക്ക് വേദനിക്കുമെന്ന് കരുതിയില്ല…ഞാൻ സോറി പറഞ്ഞില്ലേ…പറയടാ പ്ലീസ്…” ശാലിനി അവനോട് കെഞ്ചി.
ആര്യൻ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല അത് കേട്ട ഭാവം പോലും നടിച്ചില്ല.
ശാലിനി അവൻ്റെ വലതു കൈ കട്ടിലിൽ നിന്നും ഉയർത്തി അവളുടെ തല കുനിച്ചുകൊണ്ടുവന്ന് അവൾ അടിച്ച ഭാഗത്ത് ചുംബിച്ച ശേഷം “പറയടാ…കഷ്ട്ടമുണ്ട്…” എന്ന് കെഞ്ചി.
അപ്രതീക്ഷിതമായി ശാലിനിയിൽ നിന്നും അങ്ങനൊരു ക്ഷമാപണം കിട്ടിയതിൻ്റെ ഞെട്ടലിൽ ആര്യൻ മുഖം തിരിച്ച് അവളെ ഒന്ന് നോക്കി. താൻ എന്താണ് ചെയ്തതെന്ന ബോധം അവൾക്ക് അവൻ്റെ ആ നോട്ടം കണ്ടപ്പോൾ ആണ് ഉണ്ടായത്.
അമ്മു എന്തെങ്കിലും കുരുത്തക്കേട് കാണിക്കുമ്പോൾ താൻ തല്ലിയാൽ ഇങ്ങനെ പിണങ്ങി ഇരിക്കും. അപ്പോൾ താൻ അവളെ അനുനയിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി ചെയ്യുന്ന അതേ കാര്യമാണ് ഇപ്പോൾ ഓർക്കാതെ ആര്യനിലും ചെയ്തത് എന്ന് അവൾ മനസ്സിൽ ആലോചിച്ചു. അവൻ എന്ത് വിചാരിച്ചു കാണും എന്ന ചിന്ത അവളെ വല്ലാതെ പിടികൂടി. അതിൻ്റെ ജാള്യതയും അവളുടെ മുഖത്ത് നിഴലടിച്ചു നിന്നു.
എന്നാൽ ആര്യൻ്റെ മനസ്സിൽ ആദ്യം ഒരു ഞെട്ടൽ ആയിരുന്നു പ്രകടമായതെങ്കിൽ പിന്നീട് അത് അവനൊരു സന്തോഷകരമായ കാര്യം ആയി മാറി. അവൻ്റെ മുഖത്ത് അതൊരു പുഞ്ചിരി വിടർത്തി. ശാലിനിയുടെ മുഖം കണ്ടപ്പോൾ തനിക്ക് പറ്റിയ അബദ്ധം തിരിച്ചറിഞ്ഞ് എന്ത് പറയണമെന്നറിയാതെ ഇരിക്കുകയാണെന്ന് അവനും മനസ്സിലായി.
രണ്ടുപേർക്കും ഒരുപോലെ വിലക്ഷണമായ ആ സന്ദർഭം മിണ്ടാതിരുന്നാൽ കൂടുതൽ പ്രശ്നം ആവുകയെ ഉള്ളൂ എന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ ആര്യൻ അവളുടെ കൈയിൽ നിന്നും അവൻ്റെ കൈ വലിച്ച് മാറ്റിയ ശേഷം മൗനം വെടിഞ്ഞു.
“അങ്ങനെ ഒന്നും എന്നെ സുഖിപ്പിക്കാൻ നോക്കണ്ടാ…കിടന്ന് കരയാതിരിക്കാൻ ഞാൻ പറയാം പോരെ…”
“മ്മ്…പറ…” ശാലിനി അവൻ്റെ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ ഇവിടെ ഏറ്റവും കൂടുതൽ കമ്പനി ആയ, എപ്പോഴും ഞാൻ കളിയാക്കുന്ന, എന്നെയും കളിയാക്കുന്ന, എന്നെ വഴക്ക് പറയാൻ പോലും ഞാൻ സ്വാതന്ത്ര്യം കൊടുത്തിട്ടുള്ള, എനിക്ക് ഒരുപാട് ഇഷ്ട്ടം ഉള്ള ചുരുക്കം ചില ആളുകളിൽ ഒരാളാണ് ശാലിനി ചേച്ചി എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു…”
ശാലിനി അവൻ പറയുന്നത് ഓരോന്നും കേട്ട് സന്തോഷം കൊണ്ട് വിടർന്ന പുഞ്ചിരിതൂകി അവൻ്റെ കണ്ണുകളിൽ തന്നെ നോക്കി “മ്മ്…” എന്ന് മൂളി.
“എന്താ പറഞ്ഞത് കൂടിപ്പോയോ…” ശാലിനിയുടെ തന്നെത്തന്നെ നോക്കിയുള്ള ആ ഇരിപ്പ് കണ്ട് ആര്യൻ ചോദിച്ചു.
“പോടാ…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ശാലിനി ഒന്ന് ചിരിച്ച ശേഷം തല കുനിച്ചിരുന്നു.
“അല്ലാ കൂടിപ്പോയെങ്കിൽ പറഞ്ഞാൽ മതി അടുത്ത തവണ പോകുമ്പോൾ ഞാൻ തിരുത്തിക്കോളാം…”
“അയ്യടാ…അങ്ങനിപ്പോ തിരുത്താൻ നിക്കണ്ട കേട്ടോ…” ശാലിനി വീണ്ടും അവനെ നോക്കി കൊഞ്ഞനംകുത്തി പറഞ്ഞു.
