“മ്മ്…ഇനി ചോദിക്കുന്നില്ല…”
“പോകാം…ആളുകൾ വരാൻ സമയം ആയി…”
“മ്മ്…പോകാം.”
അവർ പടവുകൾ കയറി വഴിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി.
“ഉച്ചക്ക് ഊണ് കഴിക്കാൻ വരില്ലേ?”
“വരും…പിന്നേ ചേച്ചീ ഇന്ന് ഞാൻ നാട്ടിൽ പോകും…”
“ആഹാ…എന്ന് വരും…?”
“പറ്റുവാണെങ്കിൽ നാളെ തന്നെ…”
“മ്മ്…പോയിട്ട് പെട്ടെന്ന് വാ…”
“വരാം…ശരി എന്നാൽ ഉച്ചക്ക് കാണാം…”
“ശരിയടാ…”
ചന്ദ്രിക അവളുടെ വീട്ടിലേക്കും ആര്യൻ അവൻ്റെ വീട്ടിലേക്കും നടന്നു.
ആര്യൻ ശാലിനിയുടെ വീട്ടിൽ കയറി. വാതിൽ അടഞ്ഞു തന്നെ കിടന്നതിനാൽ വിളിച്ച് ശല്യപ്പെടുത്തേണ്ടാ എന്ന് കരുതി. അവൻ അവിടെ കിടന്ന പത്രം എടുത്ത് വായിക്കാൻ തുടങ്ങി.
അഞ്ച് മിനുട്ടിന് ശേഷം വാതിൽ തുറന്ന് ഈറനണിഞ്ഞ മുടികളോടെ തലയിൽ ഒരു തോർത്തും ചുറ്റി ശാലിനി പുറത്തേക്ക് വന്നു.
“ആഹാ നല്ല കണിയാണല്ലോ…നീ വന്നിട്ടെന്താ വിളിക്കാഞ്ഞത്?”
ശാലിനി അവളുടെ മുലച്ചാൽ കാണിച്ച് പടിയിലിരുന്ന പാൽ എടുത്തുകൊണ്ട് ആര്യനോട് ചോദിച്ചു.
“ഓ…ഞാൻ ഇനി വിളിച്ചിട്ട് ഓരോരുത്തരുടെ മൂഡ് മാറേണ്ടാ എന്ന് വിചാരിച്ചു…വെറുതെ എന്തിനാ ഞാൻ ചീത്ത കേൾക്കുന്നത്…”
“നീ അത് വിട്ടില്ലേ…രാവിലെ വയ്യാഞ്ഞതുകൊണ്ടല്ലേ ഞാൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്…ഇപ്പോ ഞാൻ നല്ല മൂഡിലാ അതുകൊണ്ട് പേടിക്കണ്ട…”
“എപ്പോഴാ അത് മാറുന്നതെന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ലല്ലോ…”
“അതെന്താ…”
“അല്ലാ…വയ്യാഴിക അങ്ങനത്തെയാണല്ലോ…”
“നീ ചന്ദ്രിക ചേച്ചിയോട് വല്ലോം പറഞ്ഞോ?” ശാലിനി ഒരു സംശയ ചുവയോടെ ചോദിച്ചു.
“ഞാൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല…പക്ഷേ ചേച്ചി എന്നോട് പറഞ്ഞു…” ആര്യൻ പത്രത്തിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
“അയ്യേ…ഈ ചേച്ചിയുടെ ഒരു കാര്യം…”
“അതിനിപ്പോ എന്താ?…രാവിലെ ചേച്ചിക്ക് പീരിയഡ്സ് ആണ് അതുകൊണ്ട് വരുന്നില്ല എന്ന് പറഞ്ഞാൽ ഞാനെന്താ പിടിച്ച് വിഴുങ്ങുമോ…”
“ഒന്ന് പതിയെ പറ ചെറുക്കാ…ഓഹ്…”
“പിന്നേ സുഖുമാരകുറുപ്പിൻ്റെ ഒളിസങ്കേതത്തെ പറ്റിയല്ലേ പറയുന്നത്…”
“എടാ നിന്നോട് പറയാൻ എനിക്കൊരു മടി അതുകൊണ്ടാ പറയാഞ്ഞത്…”
“ആ മടി എന്തിനാണന്നേ ഞാൻ ചോദിച്ചൊള്ളൂ…”
“അത് നിനക്ക് പറഞ്ഞാൽ മനസ്സിലാവില്ല…”
“അതുകൊണ്ട് ഞാൻ അറിഞ്ഞതുമില്ല…”
“ഇനി ഇത് ആരോടും പോയി വിളമ്പാൻ നിൽക്കണ്ട…”
“പിന്നെ എനിക്ക് അതാണല്ലോ ഇവിടെ പണി…ഒന്ന് പോയെ ചേച്ചി…”
“ഹാ ഒന്ന് തമാശിച്ചതാണിഷ്ട്ടാ…”
“മ്മ്…നീ കയറി ഇരിക്ക്…ഞാൻ ചായ ഇടാം…”
“വേണ്ടാ ഞാൻ പോവാ…പിന്നെ ഒരു കാര്യം കൂടി പറയാനാ വന്നത്…ഞാൻ ഇന്ന് നാട്ടിൽ പോകും…”
“മ്മ്…അമ്മയെ കാണാൻ തിടുക്കം ആവുന്നുണ്ടാവും അല്ലേ?”
“അത് പിന്നെ ചോദിക്കാൻ ഉണ്ടോ…അത് മാത്രം അല്ലാ വരുമ്പോൾ കുറേ സാധനങ്ങളും വാങ്ങി വരണം…ഇനി ഉച്ചക്കുള്ളതും കൂടി തനിയെ ഉണ്ടാക്കി തുടങ്ങണം…”
“മ്മ്…നീ പോയിട്ട് എന്ന് വരും?”
“പറ്റുവാണേൽ നാളെ തന്നെ അല്ലെങ്കിൽ മറ്റന്നാൾ രാവിലെ…”
“മ്മ്…ശരി എന്നാൽ…പോകുന്നതിന് മുന്നേ വാ…”
“മ്മ് വരാം…ഞാൻ അങ്ങോട്ട് ചെല്ലട്ടെ…”
ആര്യൻ വീട്ടിലേക്ക് കയറി തുണികൾ വിരിച്ചിട്ട ശേഷം സമയം നോക്കി. ഏഴ് മണി ആകുന്നു. അവൻ കഴിക്കാൻ ആഹാരം ഉണ്ടാക്കി തുടങ്ങി. ഭക്ഷണം കഴിച്ച ശേഷം ഓഫീസിൽ പോകാൻ റെഡി ആയി ആര്യൻ വീട് പൂട്ടി പുറത്തേക്കിറങ്ങി. രണ്ടു മിനിറ്റ് നിന്നപ്പോഴേക്കും ലിയ നടന്നു വന്നു.
അവൾ അവനെ കണ്ട് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് നേരെ വന്നു സൈക്കിളിൽ കയറിയിട്ട് “ഹാ വണ്ടി പോട്ടേ…” എന്ന് പറഞ്ഞു. ആര്യൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് സൈക്കിൾ ചവിട്ടാൻ തുടങ്ങി. യാത്രയ്ക്കിടയിൽ ലിയയോടും അവൻ നാട്ടിൽ പോകുന്ന വിവരം പറഞ്ഞു. പോയി വരാൻ അവളും.
ഓഫീസിൽ എത്തിയ ശേഷം ആര്യൻ അന്നത്തേക്കുള്ള കത്തുകൾ സോർട്ട് ചെയ്യുമ്പോൾ ശാലിനിക്ക് ഒരു കത്തുണ്ടെന്ന് അവൻ്റെ കണ്ണിൽ പെട്ടു. ഭർത്താവിൻ്റെ വക ആണെന്ന് അവന് അത് മറിച്ച് നോക്കേണ്ട കാര്യം പോലും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അവൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് സഞ്ചിയും എടുത്ത് കത്തുകൾ കൊടുക്കാനായി ഇറങ്ങി.
എല്ലാം കൊടുത്ത ശേഷം അവസാനമാണ് അവൻ ശാലിനിയുടെ വീട്ടിൽ ചെന്നത്. ബെൽ അടിച്ചപ്പോൾ അമ്മൂട്ടി ഇറങ്ങി വന്നു.
“ആഹാ…അമ്മൂട്ടി ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നോ…ഓ ഇന്ന് ശനിയാഴ്ച ആണല്ലോ സ്കൂൾ ഇല്ലല്ലോ അല്ലേ…”
“ഹാ…അമ്മൂന് ഇന്ന് അവധ്യാ…”
“എന്തോ വേണം പിന്നെ…ഇന്ന് മുഴുവൻ ടിവി കാണാലോ ഇവിടിരുന്ന്…”
“ഈ അമ്മ സമ്മതിക്കൂലാ…പഠിക്കാൻ പറഞ്ഞ് വഴക്ക് പറയും…”
“അമ്മേടെ ദേഷ്യം ഒക്കെ ഇപ്പോ മാറിക്കോളും അതിനുള്ള മരുന്നുമായിട്ടാ ഞാൻ വന്നത്…”
അപ്പോഴേക്കും ശാലിനി ഇടനാഴി വഴി അങ്ങോട്ടേക്ക് കടന്നു വരുന്നത് ആര്യൻ കണ്ടു.
“മ്മ്…വരുന്നുണ്ട്…അമ്മൂട്ടി എങ്കിൽ പൊയ്ക്കോ…”
“ഹാ…” അമ്മു ചാടി തുള്ളി അകത്തേക്ക് പോയി.
“എന്താടാ…?” ശാലിനി പുറത്തേക്ക് വന്നുകൊണ്ട് ആര്യനോട് ചോദിച്ചു.
“ഒരു സാധനം തരാൻ വന്നതാ…”
“എന്ത് സാധനം?”
“സാധാരണ ഒരു പോസ്റ്റ്മാൻ എന്ത് സാധനം കൊണ്ട് തരാൻ ആയിരിക്കും വീടുകളിൽ വരുന്നത്?”
“ഓ…പോസ്റ്റ്മാൻ ആയിട്ടാണോ സാറ് വന്നത്…അത് പറയണ്ടേ…” ശാലിനി കളിയാക്കി പറഞ്ഞു.
“കൂടുതൽ കളി ആക്കിയാൽ ഞാൻ തരാതെ പോകും കേട്ടോ…”
“പോടാ…”
“ഞാൻ ഇവിടെ വന്നതിന് ശേഷമുള്ള ഭർത്താവിൻ്റെ ആദ്യത്തെ കത്ത്…ഐശ്വര്യായിട്ട് അങ്ങട് പിടിക്ക്യാ…”
ശാലിനി സന്തോഷത്തോടെ അത് വാങ്ങി തിരിച്ചും മറിച്ചും നോക്കി.
“ഹോ…ആ മുഖത്തെ തെളിച്ചം കണ്ടോ…”
“പോടാ കളിയാക്കാതെ…കഴിഞ്ഞ തവണ വന്നിട്ട് പോയതിനു ശേഷമുള്ള ആദ്യത്തെ കത്താ…”
“അത് ശരി…അപ്പോ വർഷത്തിൽ അഞ്ചോ ആറോ ഒക്കയെ ഉള്ളൂ അല്ലേ?”
“മ്മ്…അത് തന്നെ അയച്ചാൽ ഭാഗ്യം…”
“ഹഹ…പിന്നെ ഇത് ഇപ്പോ തന്നെ വായിക്കുമോ അതോ ഏഴ് ദിവസം കഴിഞ്ഞിട്ടേ ഉള്ളോ?”
“അതെന്താ…?” അവൻ പറഞ്ഞതിൻ്റെ ഉദ്ദേശം പിടി കിട്ടാതെ ശാലിനി ചോദിച്ചു.”
“അത് ആരും പറയാൻ പാടില്ലല്ലോ രഹസ്യം അല്ലേ?”
ശാലിനി ഒരു നിമിഷം ചിന്തിച്ച ശേഷം അവൻ പറഞ്ഞതിൻ്റെ പൊരുൾ വ്യക്തമായപ്പോൾ “അയ്യേ…ഈ ചെറുക്കൻ്റെ കാര്യം…പോടാ വൃത്തികെട്ടവനെ…”
“മ്മ്…ഞാൻ പോയേക്കാം…ഇനി ആ കത്തിലുള്ള വൃത്തികേട് വായിച്ച് രസിച്ചോ…”
“ടാ…ടാ…ഒരു നാണവുമില്ല ചെറുക്കന്…”
“എനിക്കെന്തിനാ നാണം ഞാൻ അല്ലല്ലോ കത്തയച്ചത്…എന്തായാലും ചേച്ചി നാണിക്കാൻ തുടങ്ങുന്നതിനു മുന്നേ ഞാൻ അങ്ങ് പോയേക്കാം…ടാറ്റാ…”
