ഒൻപതു മണിക്ക് മുന്നേ ഞാൻ ചേച്ചിയുടെ മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു… അപ്പോഴേക്കും ഉറക്കമായിരുന്നു….. വിളിച്ചുണർത്തി ആഹാരവും കഴിപ്പിച്ചു മരുന്നും കൊടുത്ത് വീണ്ടും കിടത്തി..
ഞാൻ മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു… ഫോണെടുത്തു ചേട്ടായിടെ നമ്പർ ഡയൽ ചെയ്തെങ്കിലും മറു വശത്തു കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തില്ല…. എനിക്ക് നല്ല വിഷമമായി…
അച്ചായൻ പുറത്തേക്ക് നോക്കി കിടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
അച്ചായാ… നിമ്മി ചേച്ചി ഇന്നെന്നോട് ചോദിച്ചു ചേട്ടായിയെ കെട്ടാവോ ന്ന്‌….
ഞാൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല…. പക്ഷേ എനിക്ക് സമ്മത കുറവ് ഒന്നുല്ല കേട്ടോ…
ചാർളി കണ്ണുകൾ താഴ്ത്തി എന്നെ നോക്കി…
എന്തിനാ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നെ…. എല്ലാം ഞാൻ വന്നു പറയുന്നുണ്ടല്ലോ….പിന്നെന്താ…
ഇപ്പോ പുള്ളി ഒരു മാസത്തേക്ക് പുറത്തേക്ക് പോയേക്കുവാ… തിരിച്ചു വന്നിട്ട് എന്തായാലും കാര്യങ്ങൾ നോക്കാം….. എന്നോട് പറയാതെയാ പോയത്… ഇന്നലെ രാത്രി ഞാൻ ചെറുതായിട്ട് ഒന്ന് ചേട്ടായിയെ വിഷമിപ്പിച്ചാരുന്നു…. അതാവും…. ഞാനിപ്പോ വിളിച്ചു… കാൾ എടുത്തില്ല… എന്ത് ചെയ്യും… ഇനി വിളിച്ചാലും എടുക്കുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല….
വാ കുറച്ചു ചാരിയിരിക്ക്… ഞാൻ കഞ്ഞി തരാം… എന്നിട്ട് മരുന്നും കഴിച്ചിട്ട് കിടന്നുറങ്ങിക്കോ….
**********
എന്റെ ആ 30 ദിവസങ്ങൾക്ക് പതിവിലും കൂടുതൽ ദൈർഘയം ഉള്ളത് പോലെ തോന്നി…. എല്ലാ ദിവസവും രാവിലെ എഴുന്നേറ്റ് എല്ലാരേയും വൃത്തിയാക്കി കുഞ്ഞിനേയും കൊണ്ട് അടുക്കളയിൽ കേറി കഴിഞ്ഞാൽ ജോലി തീർത്തു പുറത്തിറങ്ങാൻ കുറഞ്ഞത് ഒൻപതു മണിയാവും…. എന്നിട്ട് കുറച്ചു നേരം ടീവിയും കണ്ട് ചേച്ചിയോടും മിണ്ടി ഉച്ചക്ക് എല്ലാരേയും കഴിപ്പിച്ചു മരുന്നും കൊടുത്ത് ഉറക്കാൻ കിടത്തി ഞാനും ഒന്നുറങ്ങി ഉണരുമ്പോഴേക്കും സമയം 4 മണിയാവും… എന്നിട്ടും രാത്രിയിലേക്കുള്ള കാര്യങ്ങളും നോക്കി ചേച്ചിയെ കൊണ്ട് പുറത്തൊക്കെ ഒന്ന് കറങ്ങി തിരിച്ചു റൂമിൽ കൊണ്ട് വന്നു കുളിപ്പിച്ച് വീണ്ടും പുറത്തേക്ക് കൊണ്ട് വന്നു ഒരുമിച്ചിരുന്നു സീരിയൽ കണ്ട് ഉറങ്ങാൻ കിടക്കുമ്പോ സമയം അപ്പോഴും ഒൻപതു മണി തന്നെ….. പിന്നെ മിണ്ടാതെ കിടക്കുന്ന അച്ചായനോട് അന്നത്തെ മുഴുവൻ കാര്യങ്ങളും പറഞ്ഞു കേൾപ്പിച്ചു കൊച്ചിനെയും പാടി ഉറക്കി കഴിയുമ്പോ സമയം 10…. ചേട്ടായിയെ കുറിച്ച് മാത്രം ആലോചിച്ചു കിടന്നുറങ്ങുമ്പോ സമയം 11….. ഗുഡ് നൈറ്റ്‌… 😊
ഇതിങ്ങനെ തന്നെ വീണ്ടും വീണ്ടും വന്നുകൊണ്ടേയിരുന്നു….. ഇടയ്ക്ക് സീതേച്ചിയും പോളേട്ടനും വീട്ടിൽ വന്നിരുന്നു എന്നെ കാണാൻ…. സീതേച്ചി എന്റെ നാട്ടുകാരി ആണേലും ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ലായിരുന്നു….. എങ്കിലും എന്നോട് നല്ല സ്നേഹമായിരുന്നു… പോളേട്ടനും അങ്ങനെ തന്നെ….
പിന്നെ ഇടയ്ക്ക് ജിമ്മിച്ചനും ചേട്ടത്തിയും വന്നാരുന്നു…. രണ്ട് പാവങ്ങൾ… എന്തൊരു സ്നേഹത്തോടെയാ എന്നെ നോക്കിയത്… മക്കളില്ലാത്തത് കൊണ്ടാവണം ബേസിലിനെ തറയിൽ വയ്ക്കാതെ കൊണ്ട് നടക്കുവാരുന്നു ചേട്ടത്തി….. പക്ഷേ എനിക്കത്തിലും സന്തോഷം തരുന്ന കാഴ്ച മോൻ നിമ്മിച്ചേച്ചിയുടെ മടിയിൽ ഇരിക്കുന്നതായിരുന്നു….
വൈകുന്നേരമാവുമ്പോ മോനെയും ചേച്ചിയുടെ മടിയിലിരുത്തി അപ്പൻ ചേച്ചിയുടെ വീൽചെയർ തള്ളുന്ന ഒരു കാഴ്ച്ചയുണ്ട്…. എന്തൊരു സന്തോഷമാണെന്നറിയുവോ അത് കാണുമ്പോ….അവൻ ചേച്ചിയുടെ മടിയിൽ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടാൽ അവരാണ് അമ്മയും മകനും എന്ന് തോന്നും….. 😊
പിന്നെ എന്റെ ചേട്ടായി….. മനസ്സിലുണ്ട് എനിക്ക് തന്ന ഓർമ്മകൾ എല്ലാം…. കൊടുത്ത വിഷമങ്ങളും ഇടയ്ക്ക് ഓർക്കാറുണ്ട്…. ചേട്ടായിയെ ഞാൻ കൊതിപ്പിച്ചു നിർത്തിയത് പോലെ തോന്നും.. ഒന്നുകിൽ എല്ലാറ്റിനും സമ്മതിക്കുക അല്ലേൽ ഒന്നിനും സമ്മതിക്കാതിരിക്കുക….. അതായിരുന്നു വേണ്ടത്… അല്ലാതെ……
സങ്കടം സഹിക്കാൻ കഴിയാതെ വരുമ്പോ ഇടയ്ക്ക് ചേച്ചിയുടെ അടുത്ത് ചെന്നിരുന്നു കരയാറുണ്ട്…. ചേട്ടായിയെ വിളിച്ചു തരണോ എന്നൊക്കെ ചോദിക്കും…. ഞാൻ വേണ്ടെന്നു പറയും.. എന്തിനാ എന്നെ ഇങ്ങോട്ട് വിളിക്കാൻ സമയമില്ലാത്തവരെ അങ്ങോട്ട് വിളിച്ചു ബുദ്ധിമുട്ടിക്കുന്നേ… അറിയില്ലേ അങ്ങേർക്ക് ഇവിടെ ഒരാൾ ഉണ്ടെന്ന്….. അത്രേം സ്നേഹം മാത്രേ കാണൂ… അല്ലേൽ ചേച്ചിയെയും അപ്പനെയും എന്തിന് പോളേട്ടനെ പോലും വിളിക്കാൻ സമയമുള്ളയാൾക്ക് എന്നെ വിളിക്കാനാണോ പാട്…
അങ്ങനെ കിടക്കട്ടെ…. അതാ നല്ലത്… എന്നാലും ഉള്ളിനൊരു പൊള്ളലുണ്ട്..
ഈ കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾ കൊണ്ട് തന്നെ നിമ്മി ചേച്ചി ചേട്ടായിയെ എന്റെ ഉള്ളിൽ കുടിയിരുത്തിയ പോലെ തോന്നി… എനിക്കറിയാത്ത എന്തൊക്കെ കാര്യങ്ങളാണ് എനിക്ക് പറഞ്ഞു തന്നത്… എന്തിനേറെ… ചേട്ടായിയുടെ പാറ്റ പേടിയെ കുറിച്ച് പോലും പറഞ്ഞു.. അതൊക്കെ കേൾക്കുമ്പോൾ തോന്നും സത്യത്തിൽ അവരായിരുന്നു ചേരേണ്ടിയിരുന്നതെന്ന്….. എന്നാലൂം ചേച്ചിയുടെ അവസ്ഥ ചേച്ചി എന്നെ മനസ്സിലാക്കി ചേട്ടായിയോട് എന്നെ അടുപ്പിക്കുന്നത് ഞാൻ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു…..
മുപ്പതു ദിവസമാവാൻ ഞാൻ കാത്തിരുന്നു എന്ന് വേണം പറയാൻ…. അവസാനമൊക്കെ എത്തിയപ്പോൾ എന്റെ ക്ഷമ കെട്ടു.
വരുന്ന ദിവസം ചേച്ചിയോട് പറഞ്ഞിരുന്നത് കൊണ്ട് ഞാനും അത് നോക്കിയിരുന്നു..
******
ഞാൻ രാവിലേ എഴുന്നേറ്റ് ജോലിയെല്ലാം തീർത്തു ചേട്ടായി വരുന്നതും കാത്തിരുന്നു… സത്യം പറഞ്ഞാൽ വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ഗൾഫിൽ നിന്നു വരുന്ന ഭർത്താവിനെ കാത്തിരുന്ന ഭാര്യയുടെ മാനസികാവസ്ഥയായിരുന്നു എനിക്ക്……
9 മണി കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ചേട്ടായിയുടെ കാർ ഗേറ്റ് കടന്നു വരുന്നത് ഞാൻ അടുക്കളയിൽ നിന്നു കണ്ടു….
ഓടിപ്പിടച്ചു മുന്നിലെത്തിയപ്പോഴേക്കും കയ്യിലൊരു ബാഗുമായി ചിരിയോടെ ചേട്ടായി സിറ്റ് ഔട്ടിലേക്ക് കേറിയിരുന്നു…
എന്നെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു… ഞാനും…
കയ്യിലിരുന്ന ബാഗിന് വേണ്ടി ഞാൻ കൈ നീട്ടി… വേണ്ട ഞാൻ മുറിയിൽ വെച്ചോളാം എന്ന് പറഞ്ഞു. എനിക്ക് നല്ല വിഷമമായി….
ചേട്ടായി നേരെ ചേച്ചിയുടെ മുറിയിലേക്ക് പോകുന്നത് കണ്ടു.. ഞാൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി…. എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞിരുന്നു….. അത്രമേൽ ആഗ്രഹിച്ചതാണ് ഈ കൂടിക്കാഴ്ച… എന്നിട്ടിപ്പോ വന്നതേ എന്നെ വിഷമിപ്പിച്ചു… ദുഷ്ടൻ….
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞു ഞാൻ ചേട്ടായിയുടെ മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു… വാതിൽ ചാരി ഇട്ടേക്കുവാരുന്നു…. ഞാൻ അത് പതിയെ തുറന്നു അകത്തു കേറി…ചേട്ടായി മൊബൈലും നോക്കി കട്ടിലിൽ കിടക്കുവായിരുന്നു… തല മാറ്റി എന്നെയൊന്നു നോക്കി.
