ഞാൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പുറത്തിറങ്ങി ചെന്നു മുന്നിൽ കേറി…
ഇനി പോകാമല്ലോ അല്ലേ റീനമോളെ…
ആഹ്.. പൊയ്ക്കോ എങ്ങോട്ടാണെന്ന് വെച്ചാൽ….
അതും കേട്ട് ചേട്ടായി വണ്ടി മുന്നോട്ടെടുത്തു….
കൊച്ചിനുള്ള പാൽ അപ്പൻ എടുത്ത് കൊടുക്കുവോ ചേട്ടായീ….
പിന്നേ… അതൊക്കെ അപ്പൻ നോക്കിക്കോളും…. വല്ല്യ ഇഷ്ടാ അതൊക്കെ…
അതിരിക്കട്ടെ….. നീ എനിക്കുള്ള പാൽ കൊണ്ട് വന്നോ…
ഞാനൊന്ന് ഞെട്ടി…. ചേട്ടായിക്ക് എന്ത് പാൽ…
ദേ ഇതിൽ എനിക്കുള്ള പാൽ ഇല്ലേ അപ്പോ…. ചേട്ടായി എന്റെ മുലയിൽ ചൂണ്ടി ചോദിച്ചു…
എനിക്ക് നാണം തോന്നി….
എന്റെ പോന്നു ചേട്ടായീ നിങ്ങൾ വണ്ടി വിട്… ഏത് നേരവും ഇത് തന്നെയാ മനസ്സിൽ അല്ലേ….
ഞാൻ വേറെ എന്ത് ചിന്തിക്കാനാ.. നീ തന്നെയാ മനസ്സിൽ…
അപ്പോ നിമ്മി ചേച്ചിയല്ലേ…
ഉണ്ടല്ലോ… അവളും എന്റെ മനസ്സിൽ ഉണ്ട്…
ഞങ്ങൾ രണ്ട് പേർക്ക് സ്ഥലം തികയുവോ ആവോ…
അതൊക്കെ ഉണ്ട്.. നീ കേറി നോക്കാത്തൊണ്ടാ..
ഞാൻ കേറുന്നില്ല പോരെ… ഇപ്പോ നല്ല കുട്ടി ആയിട്ട് വണ്ടി ഓടിച്ചേ ഒന്ന്….
പിന്നേ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല… നേരെ നോക്കി വണ്ടി ഓടിച്ചു നഗരത്തിന്റെ തെരുവീതിയിലൂടെ ഞങ്ങൾ ചെന്നു നിന്നത് ഒരു നാല് നില കെട്ടിടത്തിന്റെ മുന്നിലായിരുന്നു…. അവിടെ പാർക്കിങ്ങിൽ വണ്ടി പാർക്ക്‌ ചെയ്തിട്ട് ഞങ്ങൾ പുറത്തേക്കിറങ്ങി…..
വാടോ.. ഇതാ നമ്മുടെ വെഡിങ് സെന്റർ…
ഞാൻ ചേട്ടായിക്കൊപ്പം അതിന്റെ ഉള്ളിലേക്ക് കേറാൻ തുടങ്ങി…. ആര് കണ്ടാലും ഭാര്യയും ഭർത്താവും ആണെന്നേ പറയൂ…. അതുപോലെ ചേർച്ചയായിരുന്നു ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ എന്ന് തോന്നി….. ചേട്ടായിടെ കൂടെ നടക്കുമ്പോ ഒരു ഗമ തോന്നി….
പുറത്തു നിന്ന സെക്യൂരിറ്റികാരനെ നോക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ അകത്തേക്ക് കേറി…. എന്റെ ദൈവമേ… ഇത്രേം വല്ല്യ കടയിൽ എൻറെ ജീവിതത്തിൽ ഞാൻ കെട്ടിയിട്ടില്ല നഴ്സിംഗ് പഠിക്കുന്ന സമയത്ത് പോലും അധികം പുറത്തിറങ്ങാത്തത് കൊണ്ട് ഇങ്ങനെ ഒരെണ്ണം കാണേണ്ടി വന്നിട്ടില്ല…
ഞാൻ ചുറ്റുമോന്നു നോക്കി… കട നിറയെ കസ്റ്റമേഴ്സ് ആയിരുന്നു…. അവരിൽ ചിലരും പിന്നേ സ്റ്റാഫുകളും ഞങ്ങളെ തന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു….. ചേട്ടായി എന്നെയും കൂട്ടി നേരെ മുകളിലേക്ക് പോയി .
എംഡി എന്നെഴുതിയ മുറിയിലേക്ക് കേറി.. ഒരു പാവയെ പോലെ ഞാനും….
ചേട്ടായീ.. എന്താ ഇതൊക്കെ…
എന്തെ… ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ലേ നിനക്ക്…
ഇഷ്ടായി… എന്നാലും…
ഒരെന്നാലുമില്ല….. നീയിങ്ങോട്ട് വന്നേ…. എന്ന് പറഞ്ഞ് ചേട്ടായി എന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു വലിച്ചു…
ഞാൻ ചേട്ടായിയോട് ചേർന്ന് നിന്നു…
ചേട്ടായീ ഇപ്പോ വേണ്ട… ഇത് കടയാണെന്ന് ഓർമ വേണം….നേരിയ ശബ്ദത്തിൽ ഞാൻ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.
അപ്പോ എനിക്ക് പിന്നേ എന്ത് വേണേലും ചെയ്യാമോ…..
അതിപ്പോ പറയാൻ പറ്റില്ല…
. ശെരി…. നീ ദേ ആ കാണുന്ന കസേരയിൽ ഒന്നിരുന്നേ… ഞാനൊന്ന് കാണട്ടെ….
ചേട്ടായി അവിടത്തെ എംഡി യുടെ കസേര ചൂണ്ടി എന്നോട് പറഞ്ഞു..
അയ്യോ വേണ്ട….. ഞാൻ ഇവിടെ ഇരുന്നോളാം….
അത് പറ്റില്ല… ഇനി മുതൽ ആ കസേര നിന്റെയും കൂടിയാ… അപ്പോ നിനക്കിരിക്കാം….
അതും പറഞ്ഞ് എന്നെ വലിച്ചു കൊണ്ട് വന്നു ആ കസേരയിൽ ഇരുത്തി… എന്തോ എനിക്കങ്ങോട്ട് ഇരിപ്പുറച്ചില്ല…ഞാൻ എഴുന്നേൽക്കാൻ നോക്കി… പക്ഷേ ചേട്ടായി സമ്മതിച്ചില്ല…അവസാനം ഞാൻ അതിൽ പൂർണമായി ഇരുന്നു… നെഞ്ച് പട പടാന്ന് ഇടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…
കസേരയിൽ ഇരുന്ന എന്റെ മുന്നിൽ ചേട്ടായി മുട്ട് കുത്തി നിന്നു…..
എന്താ ചേട്ടായീ ഈ കാണിക്കുന്നേ… എഴുനേറ്റ് മാറിക്കെ… ആരേലും വരും…
ആരും വരില്ല…. ഈ നിമിഷം ഇത് നമുക്കുള്ളതാ…. ചേട്ടായി എന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു…. എന്ത് ചെയ്യണം എന്നറിയാതെ ഞാൻ ചേട്ടായിടെ മുഖത്തു നോക്കി ഇരുന്നു….
ചേട്ടായിയുടെ മുഖം എന്റെ മടിയിലേക്ക് ചരിച്ചു വെച്ചു….. ആ പ്രവർത്തിയിൽ ഞാനൊന്ന് ഞെട്ടി…എന്നിട്ട് കൈ എന്റെ അരക്കെട്ടിനു ചുറ്റി പിടിച്ചു അടുത്തേക്ക് ചേർത്തു…. കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോ എന്റെ കൈ വെച്ച് ചേട്ടായിടെ തലയിൽ തലോടാൻ തുടങ്ങി…മുടി കോതി ഞാൻ ചേട്ടായിക്കൊപ്പം ആ മുറിയിലിരുന്നു…. Ac ഇട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ആ മുറിയിൽ ഞാൻ വിയർത്തു കുളിച്ചു…
റീനേ നീ വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടോടാ…
ഞാൻ മ്മ് എന്ന് മൂളി..
എന്നെ പേടിച്ചിട്ടാണോ…
അല്ല…. എനിക്കെന്നെ തന്നെ പേടിയാ…
. അതെന്തേ…
അറിയില്ല… ഇതെല്ലാം എനിക്ക് പുതിയ അനുഭവമാ… അതാവാം…
ചേട്ടായി മടിയിൽ നിന്നും മുഖമുയർത്തി എന്നെ നോക്കി…. അരക്കെട്ടിലിരുന്ന കൈ വിടുവിച്ചു എന്റെ അതിന്റെ ഉള്ളിലാക്കി…
എനിക്കറിയാം ഇതൊന്നും നിനക്ക് പരിചയമില്ലെന്ന്… പൊരുത്തപ്പെടാനും പാടാണെന്നറിയാം… പക്ഷേ ഞാൻ എന്താണോ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് അത് നിനക്കറിയാം…. നിനക്കൊരു ഭർത്താവും കുഞ്ഞും ഉണ്ടെന്നറിഞ്ഞിട്ട് തന്നെയാ ഞാൻ നിന്നെ സ്നേഹിച്ചത്… ഒരിക്കലും സഹതാപം കൊണ്ടല്ല…. ശെരിക്കും നിന്നെ ഇഷ്ടായോണ്ടാ….
ഞാൻ അതൊക്കെ കേട്ടിരുന്നു…. അറിയാതെ എന്റെ കണ്ണും നിറഞ്ഞു…
. ചേട്ടായീ എനിക്ക് നിങ്ങളെ ഇഷ്ടല്ലെന്നു തോന്നുന്നോ നിങ്ങൾക്ക്…
ഇല്ല ..
എനിക്കിഷ്ടമാണ്… പക്ഷേ എനിക്ക് പറയാൻ കഴിയില്ല…. ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്ന ഒരു ജീവിതം വെച്ചു നീട്ടുന്ന നിങ്ങളെ ഞാൻ എങ്ങനെ വെറുക്കാനാണ്…
അപ്പോ എന്നോട് പറഞ്ഞൂടെ…
ഇല്ല… എന്റെ ഭർത്താവ് കുഞ്ഞ്…
കുഞ്ഞിനെ നമ്മുടെ കുഞ്ഞായിട്ട് നോക്കിക്കൂടെ… ഞാൻ വേർതിരിവ് കാണിക്കും എന്ന് കരുതിയാണോ…
. അയ്യോ അല്ല….
പിന്നെന്താ….
അച്ചായൻ ഉണ്ടെനിക്ക്… ഞാൻ ചേട്ടായിക്കൊപ്പം വന്നാൽ അയാളെ ആര് നോക്കും…
അതിനൊരാളെ നിർത്തിയാൽ പോരെ…
പോരാ… ഞാനല്ലേ ഭാര്യ…
റീനേ സത്യം പറ ഇത്രേം ആയിട്ടും നിനക്കെയാളെ വെറുത്തില്ലേ….
നിങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞത് കേട്ടിട്ട് എനിക്ക് അയാളോട് മനസ്സ് നിറച്ചു വെറുപ്പ് തന്നെയാണ്…. അത് ഞാനിപ്പോ കാണിച്ചു തുടങ്ങിയെന്നു അങ്ങേർക്കും അറിയാം…. പക്ഷേ വെറുത്താലും എനിക്ക് അത് പറയാൻ കഴിയില്ലല്ലോ ചേട്ടായീ… എന്റെ മോന്റെ അപ്പനല്ലേ… അങ്ങനെ കളഞ്ഞിട്ട് പോകാൻ ആയിരുന്നേൽ എപ്പോഴേ ഞാനത് ചെയ്തേനെ….
എനിക്കറിയാം… പക്ഷേ ഈ കാര്യത്തിൽ ഞാനൊരു സ്വാർത്ഥനായി പോയി …
എനിക്ക് തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയാഞ്ഞിട്ടല്ല നിങ്ങളുടെ സ്നേഹം… പക്ഷേ എനിക്കിങ്ങനെ ആകാൻ കഴിയുന്നുള്ളൂ….
