വഴി തെറ്റിയ കാമുകൻ – 9 5

ചെക്കന്മാർ അരയിൽ നിന്നും കത്തി വലിച്ചൂരി അവന്മാരുടെ കഴുത്തിൽ ചേർത്തുവെച്ചു ഊരിയെടുത്ത വാൾ ഉറയിലേക്ക് തന്നെ ഇട്ട് അവരെ നോക്കി

വേഗം ആയിക്കോട്ടെ എല്ലാരും ഡ്രസ്സ്ഴിച്ചോ…

ഭയത്തോടെ എല്ലാരേയും നോക്കുന്ന അവരെ നോക്കി ഇപ്പൊ സ്വയം അഴിച്ചില്ലേൽ തുണിയഴിച്ചു റോഡിൽ ഇറക്കിവിടും… നിന്റെയൊക്കെ കെട്ടിയോന്മാർ ചെയ്ത വൃത്തികേടിന് ഇതവരർഹിക്കുന്നുണ്ട്…

അവർ പതിയെ തുണി അഴിക്കാൻ തുടങ്ങി

അവരുടെ സാരിയും ചുരിദാറും മുഴുവനായി അഴിഞ്ഞുവീണു ഇന്നറുകളും അഴിപ്പിച്ചു പൂർണ നക്നരായി നിൽക്കുന്ന അവർ ഒരു കൈകൊണ്ട് മുലയും ഒരു കൈക്കൊണ്ട് പൂറും പൊത്തിപിടിക്കാൻ ശ്രെമിച്ചതിനെയും തടഞ്ഞു

കൂട്ടത്തിൽ പ്രതീപിന്റെ കെട്ടിയോളാണ് ഏറ്റവും ചെറുപ്പം തീരെ ഉടഞ്ഞിട്ടുമില്ല എങ്കിലും എല്ലാം ഒന്നിനൊന്നു മെച്ചം തന്നെ

ബിച്ചു : എങ്ങനെ ഉണ്ട് സാറന്മാരെ… ചരക്കുകൾ…

അപമാനഭാരത്താലും നിസ്സഹായതയാലും കുനിഞ്ഞ ശിരസ്സുമായി നിൽക്കുന്ന അവരെ നോക്കി ചെക്കൻ മാരോട് കഴുത്തിൽ നിന്നും കത്തി എടുക്കാൻ ആക്ഷൻ കാണിച്ചതും അവർ കത്തി എടുത്തു

സാറാന്മാരെ പെട്ടന്ന് തുണി അഴിച്ചേ… ഷഡി അടക്കം

അവർ ഭയത്തോടെ തുണികൾ ഓരോന്നായി അഴിച്ചു

അവരെയും അവരെ കെട്ടിയോളൻ മാരെയും നോക്കി നിൽക്കെ സ്ത്രീകളെ നോക്കി

ബിച്ചു : ഇവന്മാർക്ക് എന്റെ അമ്മയുടെ ഫോട്ടോ കണ്ടപ്പോ കഴപ്പ്… അപ്പൊ ഇവന്റെ ഒക്കെ കഴപ്പങ്ങു തീർത്തുകൊടുത്തേക്കാം എന്ന് ഞങ്ങളും കരുതി…

അപ്പൊ കേട്ടോ നിങ്ങളെ ആദ്യ കളി കളിക്കാൻ ആരുവേണം എന്ന് നിങ്ങൾക്ക് തീരുമാനിക്കാം… പക്ഷേ ഞാനും നിങ്ങളെ കെട്ടിയോൻ മാരും ഈ കളിയിൽ ഇല്ല…

(ചെക്കന്മാരെ നോക്കി)ഞാനുണ്ടെന്ന് ഓർത്ത് മടിവേണ്ട ഞാൻ ഇറങ്ങുകയാ…

അവന്മാരെ കൈ പുറകിൽ കെട്ടി ഒറ്റക്കാലിൽ കയറിട്ടു തല കീഴായി കെട്ടി കഴുത്തിൽ നിലം തൊടാൻ പാകത്തിൽ വലിയ വെയ്റ്റും കെട്ടാത്ത കാലിൽ നിലം തൊടാത്ത പാകത്തിൽ ചെറിയ വെയ്റ്റും കെട്ടി തൂക്കിയിട്ടേക്ക്… നിങ്ങൾക്ക് ഇവളുമാരിൽ ആരെ വേണേലും എന്തും ചെയ്തോ പക്ഷേ അതവളുമാരുടെ കെട്ടിയോൻ മാര് കാണണം… ഇന്നത്തെ രാത്രി മുഴുവൻ അവന്മാരെ ഉറങ്ങാൻ വിടാതെ തല്ലാൻ ഓർമ വേണം…

ഞാൻ നാളെ വരാം…

സുഹൈലിന്റെ വണ്ടിയുമായി അവിടുന്നിറങ്ങി ബാങ്കിൽ നിന്നും പൈസയും എടുത്ത് നേരെ ഉമ്മാന്റെ വീട്ടിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോ വിളിച്ചു പറഞ്ഞപ്രകാരം വാവ ഒരുങ്ങിനിൽപ്പുണ്ട് അവളെയും കൂട്ടി ആമിറയുടെ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു

പറഞ്ഞത് ഓർമയുണ്ടല്ലോ അവൾ കോളേജിൽ വരാത്തത്കൊണ്ട് നീ അവളെ അന്വേഷിച്ചു ചെല്ലുന്നെന്നെ പറയാവൂ ഞാൻ നിന്റെ ബ്രതർ

അത് വേണോ…അമ്മായീടെ മോൻ എന്ന് തന്നെ പറഞ്ഞാ പോരേ…

നിനക്കെന്നോട് കിട്ടും കുരിപ്പേ…

സംസാരിച്ചുകൊണ്ട് പോവും വഴി കുറച്ച് ഫ്രൂട്സും ബേക്കറിയും ചോക്ലേറ്റ്സും വാങ്ങി നെല്ല്യാടി പാലം കഴിഞ്ഞ് ഒരു കടയിൽ അന്വേഷിച്ചപ്പോ പാലം കടക്കും മുൻപ് ആണെന്ന് പറഞ്ഞതിനാൽ വണ്ടി തിരിച്ചു ചോദിച്ചു ചോദിച്ചു വീട് കണ്ടുപിടിച്ചു രണ്ടു നിലയുള്ള മനോഹരമായ കാസ്റ്റേൺ ഗേറ്റൊക്കെ വെച്ച അത്യാവശ്യം വലിയൊരു വീട് ഗേറ്റ് പൂട്ടിയിട്ടതിനാൽ വാവ ഫോണെടുത്ത് കാൾ ചെയ്തു

ഹലോ…

ഹലോ… എവിടെയാ…

വീട്ടിലാടി…

ഒന്ന് കാണാൻ പറ്റുമോ…

എന്താടീ…

റാണി കൊട്ടാര കവാടം മൂടി അന്തപ്പുരത്തിലിരിപ്പല്ലേ… ഈ കവാടം തുറന്നാൽ അവിടുത്തെ മുഖമൊന്നു ദർശിക്കാമായിരുന്നു…

എന്താടീ പറയുന്നേ…

എഡീ ഞാൻ നിന്റെ ഗേറ്റിനു പുറത്തുണ്ട് ഗേറ്റ് തുറക്കെടീ…

പോടീ…

മുൻ വാതിൽ തുറക്കുന്നതും ഗേറ്റിന് പുറത്ത് നിൽക്കുന്ന കാറ്‌ കണ്ട് അവൾ ദൃതിപിടിച്ചു ഗേറ്റിനടുത്തേക്ക് നടക്കുന്നതിനിടെ തട്ടം ഒക്കെ ശെരിയാക്കുന്നുണ്ട് കൈയിലെ ചാവിവെച്ചു പൂട്ട് തുറന്നു ഗേറ്റ് മലർക്കേ തുറന്നതും വണ്ടി അകത്തേക്ക് കയറ്റി നിർത്തി വാവ വണ്ടിയിൽ നിന്നിറങ്ങി അവളെ കെട്ടിപിടിച്ചു വണ്ടിയുടെ ശബ്ദം കേട്ടാവണം വേറൊരു പെൺ കുട്ടിക്കൂടെ പുറത്തേക്കിറങ്ങിവന്നു

എന്തൊക്കെ ഉണ്ടെടീ വിശേഷം…

നല്ലത് നിനക്കോ…

അടിപൊളി…

കയറി ഇരിക്ക്…

നിക്കെടീ…

വണ്ടിയിൽ നിന്നും അവർക്കായിവാങ്ങിയ സാധനങ്ങളും എടുത്ത്ഞങ്ങൾ കോലയിലേക്ക് കയറി

എന്നോട് ഇരിക്കാൻ പറഞ്ഞവർ അകത്തേക്ക് പോയി ചാരുപടിയിൽ ഇരുന്നു ചുറ്റും നോക്കി കഴിഞ്ഞ് ഫോൺ എടുത്ത് കുത്തികൊണ്ടിരിക്കെ നാരങ്ങ ജ്യൂസുമായി അവർ പുറത്തേക്ക് വന്നു വാവ എനിക്കരികിൽ ചാരുപടിയിൽ ഇരുന്നു

വാവ : ഇരിക്കെടീ നിങ്ങൾ രണ്ടാളുമെന്താ നിക്കുന്നെ…

ഞാനുള്ളത്കൊണ്ടാണോ…

ആമിറ : ഹേയ്… അല്ല…(പറഞ്ഞത് ബോധിപ്പിക്കാൻ എന്നപോലെ അവർ അവിടെ ഇരുന്നു)

നിങ്ങളെ ഉള്ളോ ഉപ്പയും ഉമ്മയും ഒന്നുമില്ലേ ഇവിടെ…

ആമി : ഉപ്പാക്ക് സുഖമില്ല ഡയാലിസിസിന് പോയതാ… ഉമ്മയും കൂടെ പോയി…

എപ്പോ പോയതാ…

ആമി : കുറേ സമയമായി ഏകദേശം വരാനുള്ള സമയമായി…

നിങ്ങളെ പേരെന്താ…

ഞാൻ ആമിറ ഹുസൈൻ… ഇവൾ ആലിയ ഹുസൈൻ…

ആലിയ എന്താ പഠിക്കുന്നെ…

ആലിയ : പ്ലസ്റ്റു ഹ്യുമാനിറ്റിസ്…

എന്നിട്ടാണോ സംസാരിക്കാൻ മടി… ക്ലാസ്സൊക്കെ എങ്ങനെ പോണു…

കുഴപ്പമില്ല…

ഒരു ആക്റ്റീവയിൽ രണ്ടുപേർ ഗേറ്റ് കടന്നു വരവേ അവരെ കണ്ട് ഞങ്ങൾ എഴുനേറ്റ് നിന്നു…

വണ്ടി നിർത്തിയതും പുറകിലിരുന്ന സ്ത്രീ ഇറങ്ങി ഞങ്ങളോട് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കോലയിലേക്ക് കയറി വണ്ടി സ്റ്റാന്റിലിട്ട് ഹെൽമെറ്റും അഴിച്ചുവെച്ചു അയാളും ചിരിയോടെ കോലയിലേക്ക് കയറി

ഹുസൈൻ : എവിടുന്നാ…

വാവ : ഞങ്ങള് തലശ്ശേരീന്നാ… ഞാൻ ആമീടെ കൂടെ പടിക്കുകയാ അൻഷിത…

ഹുസൈൻ : (ചിരി അല്പമൊന്ന് മങ്ങിയെങ്കിലും) അത് മോളേ പൈസ…

അള്ളോഹ് ഇക്കാ ഞങ്ങൾ പൈസക്കൊന്നും വന്നതല്ല ഇവളെ ക്ലാസിലേക്ക് കാണുന്നില്ല വന്ന് നോക്കണം എന്നും പറഞ്ഞ് ഇവള് കുറേ ദിവസമായി എന്നോട് പറയുന്നു… ഞാനാണേൽ ഓരോ തിരക്കിലായിപ്പോയി…

അയാളുടെ മുഖത്ത് ആശ്വാസം നിഴലിക്കുന്നത് കണ്ടു പിന്നെയും കുറേ സമയം സംസാരിചെങ്കിലും അയാളൊരു രോഗിയാണെന്നോ അയാളുടെ പ്രശ്നങ്ങളോ ഒന്നും പറഞ്ഞ് സങ്കടപ്പെട്ടില്ല ചെറിയ പ്രശ്നങ്ങൾക്ക് പോലും എല്ലാം നഷ്ടപെട്ട പോലെ പെരുമാറുന്ന മനുഷ്യർക്കിടയിൽ മരണം മുന്നിൽ കണ്ടു കഴിയുമ്പോഴും ജീവിതത്തെ ലാഗവത്തോടെ കാണുന്ന അയാൾ എനിക്കൊരത്ഭുതമായി തോന്നി

സംസാരത്തിനിടെ ആമിറ വാവയോടൊപ്പം സ്കൂട്ടിയുമായി പുറത്തേക്ക് പോവുന്നതും സാധനങ്ങളുമായി തിരികെ വരുന്നതും കണ്ടു

ഏറെ താല്പര്യത്തോടെ പലകാര്യങ്ങളും സംസാരിക്കുന്ന അയാളുടെ സംസാരം ശ്രദ്ധയോടെ കെട്ടിരിക്കാൻ ആളെക്കിട്ടിയതിൽ അയാൾ സംതൃപ്തനായിരുന്നു ഗൾഫ് ജീവിതത്തിലെ തമാശ നിറഞ്ഞ സംഭവങ്ങളും തന്റെയും ഭാര്യയുടെയും സഹോദരങ്ങളെ പറ്റിയും സഹോദരങ്ങളുടെ ഉയർച്ചയെ പറ്റിയും സന്തോഷത്തോടെ വാ തോരാതെ സംസാരിക്കുന്ന അയാൾ ഒരിക്കൽ പോലും തന്നെ സഹായിക്കാത്തത്തിൽ പരാതിയോ പരിഭവമോ പറഞ്ഞില്ലെന്നു മാത്രമല്ല അവരുടെ ഉയർച്ചകളിൽ അയാൾ അഭിമാനം കൊള്ളുന്നു എന്നത് എനിക്കായാളോടുള്ള ബഹുമാനം കൂട്ടി

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *