മമ്മി : മഹാത്ഭുതം ആണല്ലോ നടക്കുന്നത് എന്തുപറ്റി ഈ പണിയൊക്കെ ചെയ്യാൻ? അവൾ എവിടെ?
(റൂമിൽ കിടന്നുകൊണ്ട് അവർ പറയുന്നത് എനിക്ക് കേൾക്കാമായിരുന്നു. അവൻ മിക്കവാറും ഇപ്പോൾ ബെഡ്ഷീറ്റ് വിരിച്ചിടുകയായിരിക്കും. അല്ലാതെ മമ്മി അത് ചോദിക്കേണ്ട ആവശ്യമില്ല.)
ടാർസൺ : ചേച്ചിക്ക് വയ്യ കിടക്കാ. ഞാൻ പിന്നെ വെറുതെ ഇരിക്കുകയല്ലേ വിചാരിച്ച് പണി എടുക്കാമെന്ന് കരുതി. ഇതെന്താ മമ്മി കവറിൽ?
(” നീ തന്നെയല്ലേടാ എന്നെ വയ്യാതാക്കിയത് ” ഒരു ചെറുപുഞ്ചിരിയോടെ ഞാൻ മനസ്സിൽ ചോദിച്ചു)
മമ്മി : കുറച്ച് സ്വീറ്റ്സ് ആണ്
(” അത് പൊളിച്ചു. ഇന്നലെ കളിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ മധുരം കഴിക്കണം എന്ന് വിചാരിച്ചതാണ് ഇവിടെ ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് പറ്റിയില്ല”)
ടാർസൺ : അപ്പ ശരിക്കും ഇതാണ് ലോകാത്ഭുതം. പിശുക്കത്തി മമ്മിയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും എന്തെങ്കിലും സ്വീറ്റ്സ് കഴിക്കാമെന്ന് ഈ ജന്മം ഞാൻ വിചാരിച്ചതല്ല.
(” അത് ശരിയാണല്ലോ മമ്മി സ്വീറ്റ്സ് മേടിക്കണമെങ്കിൽ കാര്യായിട്ട് എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടായിരിക്കും.” ഞാൻ റൂമിൽ കിടന്ന് ഓർത്തു.)
മമ്മി : ഇതെന്താ നിന്റെ പുറത്തൊക്കെ ഒരുപാട്. ആരോ വരഞ്ഞത് പോലെയുണ്ടല്ലോ.
(” 🤦♀️ ഈ മണ്ടന് ഷർട്ട് ഇട്ടിട്ട് എന്തെങ്കിലും പണിയെടുത്തൂടെ. ഒന്നുല്ലേലും മമ്മി ഇപ്പൊ വരുമെന്ന് ഇവന് ഊഹിച്ചൂടെ “)
ടാർസൺ : ഇന്നലെ പുറത്ത് എന്തോ കടിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ തന്നെ മാന്തിയതാ…അത് വിട് ഇതെന്താ സ്വീറ്റ്സ് ഒക്കെ വാങ്ങാൻ?
മമ്മി :അതൊക്കെ ഉണ്ട് നീ വാ പറയാം
( ഭാഗ്യം മമ്മി പാടിനെ പറ്റി അധികം ചോദിച്ചില്ല. എന്റെ ശ്വാസം നേരെ വീണു. അവർ രണ്ടു പേരും ഹാളിലേക്കു കേറുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു.)
മമ്മി : ഇന്നലെ വൈകുന്നേരം ഞാൻ കുമരകം വരെ ഒന്ന് പോയിരുന്നു. അതാ വരാൻ പറ്റാത്തിരുന്നേ…
ടാർസൺ : അവൾ പറഞ്ഞത് ഡ്യൂട്ടി ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നാണല്ലോ…
മമ്മി : അവളോട് അത് തന്നെയാ പറഞ്ഞത്. പോയ കാര്യം നടന്നാൽ മാത്രം പറയാമെന്നു വിചാരിച്ച് മനഃപൂർവം പറയാതിരുന്നതാ
( എന്ത് കാര്യം? ഞാൻ റൂമിൽ കിടന്ന് ആലോചിച്ചു.)
ടാർസൺ : എന്ത് കാര്യം?
മമ്മി : ഒരു കല്യാണക്കാര്യം.
ആർക്ക്?
എന്റെ മോന്. മധുര പതിനെട്ടിൽ നിൽക്കുകയല്ലേ എത്രയും പെട്ടെന്ന് കെട്ടിക്കുന്നതല്ലേ നല്ലത്. എടാ പൊട്ടാ നിന്റെ ചേച്ചിക്ക്…
( അവനൊന്നും പറയുന്നത് കേൾക്കുന്നില്ല. മിക്കവാറും മുഖം വീർപ്പിച്ച് നിൽക്കുകയായിരിക്കും. ഇന്നലെ ഞാൻ കല്യാണം കഴിച്ച് പോകുന്നതാ നല്ലത് എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ നിന്ന അതേപോലെ. അവിടെയുള്ള ഒന്നും കീറാതിരുന്നാൽ മതിയായിരുന്നു.)
മമ്മി : നല്ല കുടുംബക്കാരാടാ…ഫിനാൻഷ്യലി സെറ്റിൽഡുമാണ്. ഗൾഫിലാണ് അവരുടെ ബിസിനസ് എല്ലാം. പയ്യനാണെങ്കിൽ കാണാനും മിടുക്കൻ. പ്രായം കുറച്ച് കൂടുതലാണ് എന്നേയുള്ളൂ
(” എത്ര കൂടുതൽ? ” ഞാൻ മനസ്സിൽ ചോദിച്ച ചോദ്യം തന്നെ ടാർസൺ മമ്മിയോട്‌ ചോദിച്ചു )
12 വയസ്സ് കൂടുതൽ ഉണ്ട് നമ്മുടെ റേച്ചൽനേക്കാൾ
32 വയസ്സുള്ള കിളവൻ. മമ്മി തന്നെ കെട്ടിയാൽ മതി അത്ര നിർബന്ധം ആണെങ്കിൽ .( അവൻ കുറച്ച് ശബ്ദം ഉയർത്തിയാണ് അത് പറഞ്ഞത്. മമ്മി പറയുന്നത് കേട്ടപ്പോൾ എനിക്കും നല്ല ദേഷ്യം വന്നു.)
എടാ ഞാൻ ഒന്ന് പറയട്ടെ. മാനുവലിനെ കണ്ട അത്രയ്ക്ക് പ്രായം ഒന്നും തോന്നിക്കില്ല.
ഓഹോ അപ്പോൾ പോയി കണ്ട് ഉറപ്പിച്ചിട്ടാണല്ലേ വരുന്നത്. അവര് തന്നു വിട്ടതായിരിക്കും ഈ കോപ്പ്
( എന്തോ സാധനം എടുത്ത് അറിയുന്ന ശബ്ദം ഞാൻ കേട്ടു. മിക്കവാറും മമ്മി കൊണ്ടുവന്ന സ്വീറ്റ്സ് ആയിരിക്കും.)
നിനക്കെന്താ ടാർസ ഭ്രാന്ത് പിടിച്ചോ? നീ എറിഞ്ഞു കളഞ്ഞ സാധനം ഞാൻ മേടിച്ചതാണ്. ഇന്നലെ ഡോക്ടർ ഇങ്ങനെ ഒരു ആലോചനയുടെ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ അവിടെ പോയി അന്വേഷിച്ചു എന്ന് മാത്രം അല്ലാതെ വാക്കൊന്നും കൊടുത്തിട്ടില്ല.
അയാൾ ആരാ നമ്മുടെ വീട്ടിലെ കാര്യം തീരുമാനിക്കാൻ? ഇല്ലെങ്കിലേ എനിക്ക് കാണുന്നത് തന്നെ കലിയാണ്. അതിന്റെ കൂട്ടത്തിൽ ആണ് അയാളുടെ ഒരു കല്യാണം ആലോചന.
( നല്ല ശബ്ദം ഉയർത്തിയാണ് അവൻ സംസാരിച്ചത്. ഒരു ചുമരിന് ഇപ്പുറത്താണെങ്കിലും ദേഷ്യം കൊണ്ട് വിറച്ചുനിൽക്കുന്ന അവന്റെ മുഖം എനിക്ക് കാണാമായിരുന്നു.)
നമ്മുടെ ഇന്നത്തെ ഈ ഒരു അവസ്ഥയിൽ സഹായിക്കാൻ അയാളെ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ എന്നകാര്യം നീ മറക്കണ്ട.
അതെന്ത്‌ ഉദ്ദേശത്തിലാ അയാൾ സഹായിക്കുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് നന്നായിട്ട് അറിയാം. മമ്മി കൂടുതൽ പറയിപ്പിക്കാൻ നിൽക്കണ്ട…
( ഞാനറിയാതെ നെഞ്ചത്ത് കൈവെച്ചു പോയി. ദേഷ്യം വന്നു കഴിഞ്ഞാൽ ഇവൻ എങ്ങനെയാണ് സംസാരിക്കുന്നത് എന്ന് ആലോചിച്ചു എനിക്ക് പേടി തോന്നി. ഇപ്പോ ഇവൻ പറഞ്ഞ കാര്യം മമ്മിയെ ശരിക്കും വേദനിപ്പിച്ചു കാണും. )
ഈ വീട് ഇപ്പോഴും നോക്കുന്നത് ഞാനാ… ഈ കല്യാണ ആലോചന എന്റെ തീരുമാനം ആണ്. റേച്ചലിന് സമ്മതമാണെങ്കിൽ ഞാൻ ഇത് നടത്തും. ഇത് നിന്റെ കല്യാണമല്ല നീ ഇത്ര ഒച്ചയെടുത്ത് സംസാരിക്കേണ്ട ഒരാവശ്യവുമില്ല.
( ഞാൻ പയ്യെ എഴുന്നേറ്റു. അവരുടെ വഴക്ക് ഞാൻ ഇടപെട്ട് തീർക്കുന്നതാണ് നല്ലതെന്ന് തോന്നി. )
രണ്ടുമാസത്തിനകം അവളുടെ കല്യാണം നടത്താനുള്ള മമ്മിയുടെ പ്ലാൻ ഒക്കെ ഇന്നലെ അവൾ എന്നോട് പറഞ്ഞു. ഒരിക്കലും നടക്കാൻ പാടില്ല. രണ്ട് കൊല്ലത്തേക്ക് കല്യാണം ഒന്നും വേണ്ടെന്നാ അവൾ പറയുന്നത്.
അതൊക്കെ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം. നീ ഇപ്പോൾ ഇതിൽ ഇടപെടാൻ നിൽക്കണ്ട.
ഞാൻ ഇടപെടും എന്റെ ചേച്ചിയാണെങ്കിൽ ഇടപെടാനുള്ള അവകാശം എനിക്കുണ്ട്.
( ഞാൻ വാതിൽ തുറന്ന് രണ്ടുപേരെയും നോക്കി. അവര് രണ്ടുപേരും പെട്ടെന്ന് സൈലന്റ് ആയി. )
ടാർസൺ : ദേ വന്നല്ലോ…ഡി നീ പറ നിനക്ക് ഇപ്പൊ കല്യാണം വേണോ? നീ പറ. മമ്മിക്ക് ബോധ്യമാവട്ടെ
( അവന്റെ ഒച്ച എന്റെ കാതടപ്പിച്ചു. ഒരു കൈ ചെവിയിൽ വെച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ കണ്ണടച്ച് അവനോട് പറഞ്ഞു): നീയൊന്ന് പതുക്കെ പറ എനിക്ക് നന്നായിട്ട് കേൾക്കാം.
മമ്മി : എടി മോളെ ഇത് നിന്റെ ജീവിതമാണ്. നിനക്ക് ഇവനെക്കാൾ ബോധം ഉണ്ടെന്ന് എനിക്കറിയാം. നമ്മുടെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ഞാൻ അവരോട് പറഞ്ഞു. അവർക്ക് യാതൊരു കുഴപ്പവുമില്ല. നമ്മളെപ്പറ്റി എല്ലാം അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് ഇത്രയും നല്ല ഒരു പയ്യനെ കിട്ടുന്നത് നമ്മുടെ ഭാഗ്യമാണ്.
ടാർസൺ : പിന്നേ…32 വയസ്സായ കിളവിനെ കിട്ടുന്നതാണ് ഭാഗ്യം
( മമ്മി അവനെ ഒന്ന് കണ്ണുരുട്ടി നോക്കി. ഒന്നും പറയാതെ സൗമ്യത്തിൽ വീണ്ടും എന്നോട് തുടർന്നു ) : കല്യാണം കഴിഞ്ഞാൽ അവൻ നിന്നെ ഇവിടുന്ന് കൊണ്ടുപോകും ഗൾഫിലേക്ക്. നിങ്ങടെ അപ്പൻ ഇറങ്ങി കഴിഞ്ഞാലുള്ള കാര്യം ആലോചിച്ചിട്ട് എനിക്ക് ഒരു സമാധാനവുമില്ല. അവരൊന്ന് വന്നു പോട്ടെ. നിനക്ക് എന്തായാലും ഇഷ്ടപ്പെടും.
