നെയ്യലുവ പോലുള്ള മേമ – 10

Kambi Story – നെയ്യലുവ പോലുള്ള മേമ  – 10

Related Posts


രണ്ടു പ്രധാന കാര്യങ്ങള്‍..

1. നിങ്ങളുടെ മനസ്സിലെ മേമയും ,ലിസിച്ചേച്ചിയും ,മായേച്ചിയുമൊക്കെ ആരൊക്കെയാണ്..? അവര്‍ക്ക് നിങ്ങള്‍ കൊടുത്തിരിക്കുന്ന മുഖങ്ങള്‍ അറിയാനൊരു ആഗ്രഹം.. ഇത്തവണ ആ കാര്യം കമന്റ് ചെയ്യാമോ..!

2. കഴിഞ്ഞ ഭാഗത്തില്‍ കുറെ കമന്റുകള്‍ക്ക് മറുപടി കൊടുക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. സദയം ക്ഷമിക്കുക…അത്രയ്ക്ക് തിരക്കിലായിരുന്നു. സമയ ബന്ധിതമായി ചെയ്തു തീര്‍ക്കേണ്ട ഒരു ജോലി പെന്റിംഗ് ആയിരുന്നു. അതിന്റെ പിന്നാലെ കൂടേണ്ടി വന്നു.)

“കണ്ണാ…!!”

കുരുമുളക് കൊടി വൃത്തിയാക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കെ മേമയുടെ ഉച്ചത്തിലുള്ള വിളിയൊച്ച കേട്ട് ഞാന്‍ പറമ്പിന്റെ വെളുമ്പിലേക്ക് ചെന്ന് നോക്കി.

മുറ്റത്തെ ചാമ്പ മരത്തിനു കീഴില്‍ ഇവിടേക്കും നോക്കി നില്‍ക്കുന്ന മേമയെ കണ്ടു.‍. എന്നെ കണ്ടതും അവര്‍ പെട്ടെന്ന് കയ്യിലിരുന്ന മൊബൈല്‍ ഉയര്‍ത്തിക്കാട്ടി.

“വാ…ഫോണ്‍..!!”

ഉച്ചത്തില്‍ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവര്‍ കൈ മാടിവിളിച്ചു.

ആരോ കാര്യമായി വിളിക്കുന്നതാവും. അല്ലെങ്കില്‍ മേമ ഇങ്ങനെ കിടന്നു വിളിക്കില്ല.

തൂമ്പ മാറ്റി വച്ച ശേഷം വേഗം താഴേയ്ക്ക് ചെന്നു. ഞാന്‍ അടുത്തെത്തുന്നത് വരെ മേമ അവിടെത്തന്നെ എന്നെയും കാത്ത് നിന്നു.

“ദേ…ചേച്ചി വിളിച്ചിരുന്നു. ഞാന്‍ പറഞ്ഞു നീ പറമ്പിലാണെന്ന്…തിരിച്ചു വിളിക്കാന്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്..!”

അടുത്തെത്തിയതും അവര്‍ ഫോണ്‍ നീട്ടിക്കൊണ്ടു പറഞ്ഞു.

“എന്താ കാര്യമെന്ന് ചോദിച്ചില്ലേ മേമ..?”

“ചേച്ചി എന്തോ പറഞ്ഞു… എന്തോ ഡോക്യുമെന്റോ മറ്റോ….! ഓഫീസില്‍ പോണ വഴിക്കാവും..ശരിക്കങ്ങോട്ട് ക്ലിയറായില്ല..!”

“അമ്മ വിളിക്കണമെങ്കില്‍ തക്കതായ എന്തോ ആണ്…!”

എനിക്ക് ചെറിയൊരു പരിഭ്രമം തോന്നി.

“പേടിക്ക്യൊന്നും വേണ്ട കണ്ണാ…തിരിച്ചു വിളിക്കുമ്പോ അറിയാല്ലോ..!”

മേമ ആശ്വസിപ്പിക്കുന്ന ഭാവത്തില്‍ പറഞ്ഞു.

ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് തിരിച്ചു വിളിക്കാനൊരുങ്ങി. അപ്പോഴാണ്‌ കണ്ടത്..ഒരു പുള്ളിയേ റേഞ്ചുള്ളൂ.!

“മോളില്‍ പോയിട്ട് വിളിക്കാം..ഇവിടുന്നു ക്ലിയറാവില്ല..!”

ഞാന്‍ വേഗം വീടിനുള്ളിലേക്ക് നടന്നു.

“എന്നാ ലാന്‍ഡ്‌ ഫോണില്‍ന്ന്‍ വിളിച്ചോ…മോളിലും ചില സമയത്ത് റേഞ്ച് കിട്ടാറില്ല.!”

മേമ എന്നെ അനുഗമിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
അതാവും നല്ലതെന്ന് എനിക്കും തോന്നി. ഹാളിലെത്തിയപ്പോള്‍ അമ്മച്ചന്‍ പൊരിച്ച മത്തിപോലെ ഒരു സ്റ്റൂളില്‍ വടി കണക്കെ ഇരിപ്പുണ്ട്. എണ്ണയിടല്‍ പരിപാടി ആരംഭിച്ചതേയുള്ളൂ. കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന സീരിയലില്‍ എന്തോ അതിഭീകരമായ സംഭവം നടക്കുന്ന ഭാവത്തില്‍ എണ്ണയില്‍ മുങ്ങിയ കൈകള്‍ സ്റ്റാച്യൂ പോലെ വച്ചുകൊണ്ട് അമ്മമ്മ ടീവിയില്‍ തന്നെ കണ്ണും തുറിപ്പിച്ച് നോക്കി അടുത്തു നില്‍പ്പുണ്ട്.

മേമ വേഗം റിമോട്ട് എടുത്ത് ടീവി മ്യൂട്ടാക്കി.

നാല് കണ്ണുകള്‍ കൂരമ്പ്‌ കണക്കെ മേമയിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു.

“കണ്ണന്‍ ഒന്ന് ഫോണ്‍ ചെയ്തോട്ടെ…ഇപ്പൊ വെക്കാം..!”

മേമ വേഗം സന്ധി ചെയ്തു.

ഞാന്‍ അപ്പോഴേക്കും ഡയല്‍ ചെയ്തു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. നാലാമത്തെ റിംഗില്‍ തന്നെ അമ്മ ഫോണെടുത്തു.

“ആഹ്..എന്താമ്മേ..?”

ഞാന്‍ ഒരിത്തിരി വെപ്രാളപ്പെട്ടിരുന്നു.

“ഡാ നമ്മുടെ ഡോമിനിക് അങ്കിള്‍ പോയിട്ടോ…!”

അമ്മ വിഷാദം പടര്‍ന്ന ശബ്ദത്തില്‍ പറഞ്ഞു.

“അയ്യോ..എപ്പോ..!!”

ഞാനൊരു ആന്തലോടെ ചോദിച്ചു. എന്റെ ഭാവം കാര്യമറിയാതെയാണെങ്കിലും അതേപോലെ മേമയിലേക്കും പടര്‍ന്നു.

“പുലര്‍ച്ചെ…അറ്റാക്കാ…! ഹോസ്പിറ്റലില്‍ കൊണ്ടുപോയിരുന്നു..ഇപ്പൊ ഇത്തിരി മുമ്പ് സൈനു ആന്റി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു പോയീന്ന്‍…കഷ്ടായിപ്പോയി.!”

അമ്മ ഒന്ന് നെടുവീര്‍പ്പിട്ടു.

എന്റെ മനസ്സില്‍ ആന്‍മേരിയുടെ മുഖം തെളിഞ്ഞു. അവള്‍ക്ക് ആകെ പേടിയുള്ളതു അവളുടെ അപ്പനെ മാത്രമായിരുന്നു. അങ്ങേര് തട്ടിപ്പോയ സ്ഥിതിയ്ക്ക് അവളിനി അലാറം വച്ച് ഓരോരുത്തന്മാരെക്കൊണ്ട് നക്കിപ്പിക്കും.

ഡോമിനിക് എന്ന് പറഞ്ഞത് ഡോക്യുമെന്റ് എന്ന് കേട്ട മേമ ജിജ്ഞാസ അടക്കാനാവാതെ എന്നില്‍ തന്നെ കണ്ണുകള്‍ തറച്ചു നില്പാണ്. കാര്യമെന്താണെന്ന് മനസ്സിലാവാത്തതിന്റെ ഉത്കണ്ഠയിലാണെന്ന് മുഖം കണ്ടാലറിയാം.

“ഞങ്ങളുടെ താഴത്തെ കൊട്ടേഴ്സിലെ ഒരങ്കിള്‍ തട്ടിപ്പോയി…!”

അവര്‍ ഒന്ന് റിലാക്സായിക്കോട്ടേ എന്ന് കരുതി ഞാന്‍ വേഗം കാര്യം പറഞ്ഞു. പേടിച്ചപോലൊന്നുമില്ലെന്നു മനസ്സിലായതോടെ അവര്‍ക്ക് ആശ്വാസമായി.

“ഡാ അങ്ങനൊന്നും പറയാതെ..!”

മേമയോട് പറഞ്ഞത് ഫോണിലൂടെ കേട്ട അമ്മ ശാസിച്ചു.

“…ഇങ്ങനൊരു സമയമായതുകൊണ്ട് ബോഡി അധികനേരമൊന്നും വെക്കില്ല…വൈകുന്നേരം തന്നെ എടുക്കും. എന്തായാലും നീയൊന്നു വന്നേച്ചു പോ…നിന്റെ ഫ്രണ്ടിന്റെ അപ്പന്‍ കൂടെയല്ലേ..!”

ആ നിര്‍ദ്ദേശം എനിക്കത്ര നല്ലതായി തോന്നിയില്ല. പോയാല്‍ എന്തായാലും ഒന്ന് രണ്ടു ദിവസം നിക്കേണ്ടി വരും..മിഥു വിടില്ല.

രണ്ട് ദിവസമൊക്കെ മേമയെ വിട്ടുനില്‍ക്കേണ്ടി വരുന്നത് സ്വപ്നത്തില്‍ പോലും ചിന്തിക്കാന്‍ പറ്റാത്ത കാര്യമാണ്. അത്രയേറെ ആ സവിധം എന്നെ അടിമയാക്കിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
“വരണോ…?!!”

ഞാനൊരു ഇച്ഛാഭംഗത്തോടെ മുഖം ചുളിച്ചു.

“വന്നില്ലേല്‍ ആന്‍മേരി എന്ത് കരുതും..മോശല്ലേ..! നീ എന്തായാലും വാ… ഞാന്‍ ദാ..ഇപ്പൊ ഓഫീസിന്നു വന്നു കയറിയതേയുള്ളൂ. മിഥുവൊക്കെ അവിടാ ഉള്ളത്..!”

അമ്മ നിര്‍ബന്ധം പറഞ്ഞ് ഫോണ്‍ കട്ട് ചെയ്തു.

ആകെ മൂഞ്ചിപ്പോയ അവസ്ഥയിലായി ഞാന്‍. ആ ഒരു വൈക്ലബ്യം എന്റെ മുഖത്തും പരന്നതു കണ്ട‍ മേമ നെറ്റി ചുളിച്ചു.

“എന്തേ…എന്ത് പറ്റി..?!”

ഞാനാ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി ഒരു നിമിഷം നിന്നു. അതവരില്‍ എന്തോ ഒരു സംശയം ജനിപ്പിച്ചു.

“പോണം..!!”

ഞാന്‍ ഒറ്റ വാക്കില്‍ കാര്യം അവതരിപ്പിച്ചു.

അതവര്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നതായിരുന്നു. എന്നിട്ടും ആ മുഖം ഒരു നിമിഷം ഒന്ന് മങ്ങി. എന്നാല്‍ എനിക്കത് മനസ്സിലാവാതിരിക്കാന്‍ വേണ്ടിയാവണം പെട്ടെന്ന് തന്നെ മുഖം സാധാരണപോലെ വച്ചു.

“അതിനെന്താ പോയി വാ..ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് ഭക്ഷണം റെഡിയാക്കാം..!”

മേമ വേഗം അടുക്കളയിലേക്ക് നടക്കാനൊരുങ്ങി.

“വേണ്ട…സമയമില്ല.പിന്നെ..കോവിഡായതുകൊണ്ട് ബോഡി പെട്ടെന്നെടുക്കും. അപ്പോഴേക്കും എത്തണംന്നാ അമ്മ പറഞ്ഞത്..!”

“അവിടെ ചെന്നാ എപ്പോ കഴിക്കാനാ…ഒന്നാമതേ കുറെ കഷ്ടപ്പെട്ടതല്ലേ..!”

“ഹേയ്…ഞാന്‍ ടൌണിന്നു കഴിച്ചിട്ടേ കോട്ടേഴ്സിലേക്ക് പോകൂ..!”

ഞാനൊരു ചിരി വരുത്തി.

“എന്താ..എന്താ പ്രശ്നം..?!”

അമ്മാച്ചന്‍ അങ്കലാപ്പോടെ എന്നെ നോക്കി. ഞങ്ങളുടെ സംസാരമൊക്കെ കണ്ട് എന്തോ കുഴപ്പമുണ്ടെന്ന് മൂപ്പര് മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *