അമലൂട്ടനും അനുക്കുട്ടിയും – 4

“എന്നാലീ ഭൂമിയിൽ ഒന്നിൻ്റെ പേരിലും തൻ്റെ പ്രണയിനിയെ ഉപേക്ഷിക്കാൻ തയ്യാറാവാത്ത മഹേഷ്”……….
‘ജീവിതത്തിൽ ഒരുപാട് കുറ്റപ്പെടുത്തലുകൾ നേരിട്ടിട്ടും ഇവർ പരസ്പരം പ്രണയിക്കുന്നു’…….
“ആത്മാർത്ഥമായ പ്രണയം എന്നും സത്യസന്ധമായ് നിലനിൽക്കുമെന്നതിന് ഉത്തമ ഉദാഹരണമാണ് അനുവും മഹേഷും “…….

അമലൂട്ടാ….. എന്താൻ്റെ മോൻ ചിന്തിക്കുന്നത്????

ഏയ്….. ഒന്നൂല്ലമ്മേ…..
അമ്മേ….. അമ്മയ്ക്കിപ്പോഴും സങ്കടമുണ്ടോ????

ഇല്ല മോനെ…. അമ്മയ്ക്കിപ്പോൾ ഒരു സങ്കടവുമില്ല….
“ഈ ജന്മം മുഴുവൻ ഞങ്ങൾക്ക് മനസ്സറിഞ്ഞ് സ്നേഹിക്കാൻ നിന്നെ കിട്ടിയില്ലേ”…… ഇന്ന് ഞാനും മഹേഷേട്ടനും ഒരുപാട് സന്തോഷത്തിലാണ്…..

ഞാനും……
“അമ്മ മരിച്ചതിനുശേഷം ജീവിതത്തിൽ സന്തോഷമെന്തെന്നറിഞ്ഞത് എൻ്റെ അനുഅമ്മയുടെ സ്നേഹം ലഭിച്ചതിനുശേഷമാണ്”…….. ‘ഞാനിനി എന്നും അമ്മയുടെ കൂടെ ഉണ്ടാവും’…..

‘എനിക്കറിയാം മോനേ നീ എന്നും ഞങ്ങളുടെ കൂടെ ഉണ്ടാവുമെന്ന്’…..
അമ്മയുടെ അമലൂട്ടൻ ഒരു പാവമാണ്…… സ്നേഹിക്കാൻ മാത്രമേ എൻ്റെ കുഞ്ഞിനറിയാവൂ…….
മുടിയിഴകളിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു……

അതേ…. ഇങ്ങനെ സംസാരിച്ചിരുന്നാൽ മതിയോ ഉറങ്ങുന്നില്ലെ ???
നാളെ കോളേജിൽ പോവണ്ടതല്ലെ ???

ഉറക്കം വരുന്നില്ലമ്മേ….

അതെന്താ മോന് ഉറക്കം വരാത്തേ????

അറിയില്ലമ്മേ…..

മ്മ്….കുഞ്ഞിലെ ഇത്പോലെ ഞാൻ ഉറങ്ങാതെ കിടക്കുമ്പോൾ കല്യാണിച്ചേച്ചി എന്നെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് ഒരു താരാട്ട് പാടിത്തരുമായിരുന്നു….. ചേച്ചിയുടെ താരാട്ട് കേട്ടു കഴിയുമ്പോൾ ഞാനറിയാതെ ഉറങ്ങിപ്പോകും……… എന്തൊരു ഫീലായിരുന്നെന്നറിയാവോ ആ പാട്ടിന്…….

ഏ….. അതേത് പാട്ടാണ്??? അമ്മയ്ക്കറിയുമോ അത്????

അറിയാം മോനു….

എന്നാൽ അമ്മ അതൊന്ന് പാടുമോ???…..

അയ്യോ മോനേ….. ഞാൻ പാടിയാലൊന്നും ശരിയാവില്ല….. എനിക്ക് പാടാനൊന്നും അറിയില്ല…. “എന്തിനാ വെറുതെ മോൻ്റെ ഉള്ള ഉറക്കം കൂടി കളയുന്നേ”……

എൻ്റമ്മേ…..
“ഏതൊരു കുട്ടികൾക്കും അവരുടെ ചിത്രയും, സുശീലയും , സുജാതയുമൊക്കെ അവരുടെ അമ്മമാരായിരിക്കും”
“കുട്ടികളെ തോളിൽകിടത്തി അമ്മമാർ പാടുന്നയാ താരാട്ട് ഉണ്ടല്ലോ …… അതൊരിക്കലും ഒരുമക്കൾക്കും മറക്കുവാൻ സാധിക്കില്ല”………..
അതുകൊണ്ട് എൻ്റെ അനുഅമ്മ കല്യാണിയമ്മ പാടാറുള്ള താരാട്ടൊന്ന് പാടിക്കേ…….

മ്മ്….. ശരി ഞാൻ പാടാം എൻ്റെ മോന് വേണ്ടി…..

മ്മ്…. പാട്….

അനു അമ്മ എൻ്റെ ശിരസ്സിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് പാടുവാൻ ആരംഭിച്ചു……

” പകലൊളി മായുമ്പോൾ…… കുളിരല മൂടുമ്പോൾ…..
ഇരുള് വീഴും വഴിയിൽ…. നീ….. തനിയെ പോകുമ്പോൾ…….
വിങ്ങുമീ….. രാത്രി തൻ….. നൊമ്പരം…. മാറ്റുവാൻ……
അങ്ങകലെ….. നിന്നുമിന്നും…. നീ…. പുണർന്നൊരീ….. താരകം…..

മനസ്സിൽ മടിയിലെ മാന്തളിരിൽ മയങ്ങൂ മണിക്കുരുന്നേ…..
കനവായ് …. മിഴികളെ തഴുകാം ഞാൻ…..
ഉറങ്ങൂ … നീയുറങ്ങൂ…..

രാത്രിയുടെ യാമങ്ങളിൽ ഞാനെപ്പഴോ ഉണർന്ന് നോക്കുമ്പോൾ “വലത് കരം എന്റെ ശിരസ്സിൽ വെച്ചുകൊണ്ട് കട്ടിലിൽ ചാരിയിരുന്ന് ഉറങ്ങുന്ന അനുഅമ്മയെയാണ് ”

” അമ്മയുടെ ഇടത് കൈ എൻ്റെ നെഞ്ചോട് ഞാൻ ചേർത്തു പിടിച്ചു “………………
‘ഒരു നിമിഷം ജിതിൽ എന്നോട് പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ എൻ്റെ മനസ്സിലേയ്ക്ക് ഓടിയെത്തി’………
” അമലേ എന്നും നീ ഇതുപോലെ സങ്കടപ്പെടേണ്ടി വരില്ലെടാ……. സന്തോഷത്തിൻ്റെ നല്ല ദിനങ്ങൾ നിൻ്റെ ജീവിതത്തിലും കടന്നു വരും”…….
അതെ…… “ആ നല്ല ദിനങ്ങൾ കോഴിക്കോട് എനിക്ക് സമ്മാനിച്ചിരിക്കുന്നു”….
‘അനുഅമ്മയിലൂടെ ‘………….

മോനേ…. അമലൂട്ടാ…. എഴുന്നേൽക്ക് സമയം 7 മണി കഴിഞ്ഞു….. ഇന്ന് കോളേജിൽ പോവണ്ടെ????

അമ്മയുടെ തട്ടിയുള്ള വിളി കേട്ടാണ് ഞാൻ എഴുന്നേൽക്കുന്നത്…

സമയം എന്തായമ്മേ????

7 മണി കഴിഞ്ഞു….

അയ്യോ അത്രയുമായോ??? എന്നിട്ടെന്താ അമ്മ നേരത്തേ എന്നെ വിളിക്കാഞ്ഞത്????

അത് മോനിന്നലെ വൈകിയല്ലേ കിടന്നത് അതാണ്……
എന്നാൽ വേഗം റെഡിയായ് വാ അമ്മ ഒരു സൂത്രമുണ്ടാക്കിയിട്ടുണ്ട്…..

എന്ത് സൂത്രം????

അതൊക്കെയുണ്ട് മോൻ പോയ് കുളിച്ചുവാ……

സമയം പോയതിനാൽ വേഗം തന്നെ കുളിയും തേവാരവും കഴിഞ്ഞ് ഞാൻ റെഡിയായ് അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു……

ഇതെന്താ അമ്മ ഇവിടുത്തെ അടുക്കളയിലാണോ കാപ്പിയുണ്ടാക്കിയത്????

അതേ മോനേ….. രാവിലെ വീട്ടിൽ നിന്നും കാപ്പിക്കുള്ള സാധനങ്ങളുമെടുത്ത് ഞാനിങ്ങ് പോന്നു…….

മ്മ്….. അല്ല അമ്മ എന്തോ സൂത്രമുണ്ടാക്കിയെന്ന് പറഞ്ഞല്ലോ എന്താ അത്?????

ദാ എൻ്റെ മോൻ കഴിച്ചു നോക്ക്…… ഒരു ഗ്ലാസ്സ് സേമ്യാപ്പായസം എൻ്റെ കയ്യിൽ തന്നു കൊണ്ട് അമ്മ പറഞ്ഞു……

ഹായ് പായസം….. എത്ര നാളായെന്നറിയുമോ പായസം കുടിച്ചിട്ട് … കഴിഞ്ഞ ഓണത്തിന് ജിതിൻ്റെ വീട്ടിൽ നിന്ന് കുറച്ച് പായസം കുടിച്ചതാണ് പിന്നെ ഇപ്പോഴാണിത് കാണുന്നത്….

ആണോ എങ്കിൽ മോൻ കഴിച്ച് നോക്ക്….

ശരിയമ്മേ……..
അമ്മ നൽകിയ പായസം ഞാൻ കഴിക്കുവാൻ തുടങ്ങി……

മ്മ്…… നല്ല രുചി “കല്യാണിയമ്മ വെക്കുന്നത്പോലെ തന്നെ “…………

“അതങ്ങനെ വരു മോനേ ഞാൻ പറഞ്ഞിരുന്നില്ലെ ഞങ്ങളെ രണ്ടുപേരെയും ഇതെല്ലാം പഠിപ്പിച്ചത് വിലാസിനിയമ്മയാ”….

അമ്മയുടെ മറുപടിക്ക് ഒരു പുഞ്ചിരിനൽകിക്കൊണ്ട് ഞാൻ വീണ്ടും പായസം കുടിക്കുവാൻ തുടങ്ങി…… പെട്ടെന്നാണ്
അനുമിസ്സിൻ്റെ മുഖം എൻ്റെ മനസ്സിലേക്കോടിയെത്തിയത്…….
“അമ്മേ കുറച്ച് പായസം തന്നു വിടാമോ എനിക്ക്”????

അതിനെന്താ തരാല്ലോ… ആർക്ക് കൊടുക്കുവാനാണ്????
ഒരു കുസൃതിച്ചിരിയോടെ അമ്മ ചോദിച്ചു…..

അത്…. അനുപമമിസ്സിന് കൊടുക്കുവാനാണ്…..
ഇന്നലെ എൻ്റെ കൂടെ സാരി വാങ്ങുന്നതിനൊക്കെ വന്നതല്ലെ അപ്പോൾ നന്ദി
മാത്രം പറഞ്ഞാൽ പോരല്ലോ….
വേറെ എന്തെങ്കിലും കൂടി കൊടുക്കണ്ടെ???….
എന്നാപ്പിന്നെ “അമ്മയുണ്ടാക്കിയ പായസം തന്നെ കൊടുക്കാം”….. അതാവുമ്പോൾ മിസ്സിന് ഒരുപാട് സന്തോഷമാവും……..

“മിസ്സിന് മാത്രമല്ല മോനേ എനിക്കും സന്തോഷമാവും”…… ഞാനെന്നാൽ പായസം എടുത്ത് തരാം “മോൻ്റെ മിസ്സിന് കൊടുക്കാനായ്”……….

ശരിയമ്മേ…..

അല്ല മോനേ നീ എങ്ങനാ അറിഞ്ഞത് ഇന്നെൻ്റെ പിറന്നാളാണെന്ന്?????

അത്…. അന്ന് അമ്മയുടെ മുറിയിൽ കയറിയപ്പോൾ മേശപ്പുറത്ത് ആധാർകാർഡ് ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടു…..
അങ്ങനെയാ മനസ്സിലായത്………

ആണോ ഞാൻ ഇന്ന് രാവിലെ പായസവുമായ് വന്ന് മോനോട് പറയാന്ന് വെചിരിക്കുവായിരുന്നു ……
പക്ഷെ എൻ്റെ മോൻ സർപ്രൈസ് തന്നെന്നെ ഞെട്ടിച്ചു കളഞ്ഞു…….

അതാണമ്മേ ….. അമലൂട്ടൻ…..
“സർപ്രൈസുകൾ ഇങ്ങനെ തന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കും “………
അമ്മേ എല്ലാം റെഡിയായോ എനിക്ക് പോകാൻ നേരമായ്…….

എല്ലാം റെഡിയായ് മോനാ ടേബിളിലേക്കിരുന്നോളൂ…………..
ബ്രേക്ക്ഫാസ്റ്റ് കഴിച്ചതിനുശേഷം പായസവും ബാഗിലാക്കി അമ്മയോട് യാത്ര പറഞ്ഞ് ഞാൻ നടക്കുവാൻ തുടങ്ങി…….

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *