“”…എന്താടാ..?? ആകെ ഡൌണാണല്ലോ… എന്തുപറ്റി..??”””_ അടുത്തുവന്ന് കുറച്ചുനേരമിരുന്നിട്ടും ഞാൻ മൈൻഡാക്കാതെ വന്നപ്പോൾ ഇത്ത തിരിഞ്ഞിരുന്നു ചോദിച്ചു…
“”…ഒന്നുമില്ലിത്താ… ഇന്നത്തെക്കൊണ്ട് ഈ ഫിനാൻഷ്യൽസൊന്നു കവർചെയ്യണം..!!”””_ മറുപടിയായി ലാപ്പിൽനിന്നും കണ്ണെടുക്കാതെ ഞാൻപറഞ്ഞു…
പിന്നെയിത്ത കുറച്ചുനേരമൊന്നും മിണ്ടിയില്ല…
ഞാനാ വർക്ക് ഏകദേശം പൂർത്തിയാക്കുന്നതുവരെയും ലാപ്പിൽ എന്തൊക്കെയോ ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു…
പക്ഷെ ഇടയ്‌ക്കിടെ അവരെന്നെത്തന്നെ നോക്കിയിരിയ്ക്കുന്നത് കൺകോണിലൂടെ ഞാനറിഞ്ഞു…
“”…ആരും നമ്മള് കരുതുമ്പോലൊന്നുമല്ലിത്താ… എല്ലാവർക്കും അവരവരുടെ കാര്യങ്കഴിയുമ്പോൾ പിന്നെ നമ്മളുവേസ്റ്റാ..!!”””_ പതിഞ്ഞൊരു ശബ്ദത്തിൽ.. അതേ താളത്തിൽ.. ഇത്ത കേൾക്കാനെന്നോണം മാത്രം ഞാൻ കൂട്ടിയോജിപ്പിച്ചിട്ട് തിരിഞ്ഞാ മുഖത്തേയ്ക്കു നോക്കി…
അവിടെ കാര്യം മനസ്സിലാകാഞ്ഞതിന്റെ ഒരങ്കലാപ്പ് തെളിഞ്ഞുകണ്ടു…
പക്ഷെ മറുപടിയില്ല… അല്ലേൽത്തന്നെ അവളെന്തു പറയാൻ..??!!
“”…ഇത്താ..!!”””_ അൽപ്പസമയം കഴിഞ്ഞശേഷമാണ് ഞാൻ പിന്നെയവരെ വിളിയ്ക്കുന്നത്…
“”…എന്താടാ..??”””_ അവൾ മുഖത്തേയ്ക്കു നോക്കി…
എന്നാലെല്ലായ്പ്പോഴും ഉള്ളപോലെയല്ല, ആ കുസൃതിക്കണ്ണുകളിൽ പഴയതിളക്കമില്ല… ഒരുതരം വിരസതമാത്രം…
“”…ഇന്നലെ വീട്ടിൽവന്നിട്ട് ഞാങ്കാണിച്ചതൊന്നും ഒട്ടുംശെരിയായില്ലാന്ന് എനിയ്ക്കറിയാം… അന്നേരത്തെ മാനസികാവസ്ഥയിൽ അങ്ങനൊക്കെ പറ്റിപ്പോയതാ… ഇനിയുണ്ടാവില്ല… അതുപോലെ ഇതുവരെ കാണിച്ചുകൂട്ടിയ വൃത്തികേടിനൊക്കെ സോറി..!!””””_ ഞാൻ പറഞ്ഞുനിർത്തി…
അപ്പോഴും ഇവനിതെന്തുപറ്റി എന്നഭാവത്തിൽ നോക്കുവാണ് പുള്ളിക്കാരി…
“”…എടാ… അതിനു ഞാനെന്തേലുമ്പറഞ്ഞോ..?? നിന്റെ കുസൃതിയെന്തേലും ഇക്കാക്കകണ്ടാൽ അതോടെല്ലാം തീരും… അതുകൊണ്ടാണ് ഞാനിന്നലെ നിന്നെയോടിച്ചുവിട്ടത്… അല്ലാതെ മറ്റൊന്നും ചിന്തിച്ചല്ല..!!”””_ ഇത്ത നിസ്സഹായതയോടെ എന്റെ മുഖത്തേയ്ക്കു നോക്കി…
ശേഷം തുടർന്നു;
“”…നീയീ കാണിയ്ക്കുന്നതൊക്കെ നിന്റെ പ്രായത്തിന്റെയാണെന്നും അല്ലാതെ കരുതിക്കൂട്ടിയൊന്നും ചെയ്യുന്നതല്ലാന്നുമൊക്കെ എനിയ്ക്കറിയാം… അതുകൊണ്ടാണല്ലോ ഞാൻ നിന്നോടടിയിടാത്തതും..!!”””_ ഇത്ത അതേയിരുപ്പിലിരുന്നു തന്നെ വാക്കുകൾ പൂർത്തിയാക്കി…
…ഇന്നലെക്കാണിച്ച വേണ്ടാത്തരത്തിലുണ്ടായ കുറ്റബോധംകൊണ്ടാണ് ഞാനിങ്ങനെയൊക്കെ പറയുന്നതെന്നാണ് ഇത്ത കരുതിയേക്കുന്നതെന്നു തോന്നുന്നു.!
എന്നാൽ ഞാനുദ്ദേശിച്ചതതല്ലാന്നു തെളിയിയ്ക്കുന്നതിനു മുന്നേ ഗ്ലാസ്സ്ഡോറും തള്ളിത്തുറന്ന് ചാന്ദ്നി വീണ്ടും കേറിവന്നു…
പച്ചനിറത്തിലൊരു ചുരിദാറാണ് വേഷം…
എവിടേയ്ക്കോ പോകാനെന്നോണം ഒരുക്കിവെച്ച ട്രോളീബാഗ് ഡോറിനു പുറത്തുവെച്ചിട്ട് അകത്തേയ്ക്ക്.. അവൾടെ ക്യാബിനിലേയ്ക്കു കയറിപ്പോയി…
പിന്നവിടെനിന്നും എന്തൊക്കെയോ തപ്പിപ്പെറുക്കിയെടുത്ത് തിരികെവന്നു…
“”…ആഹ്.! നൂറാ… ഹോംസ്റ്റോൺസ് ജിഎസ്റ്റി ഫയൽചെയ്യാനായി ഡീറ്റയ്ൽസയച്ചാൽ പെന്റിങ് എമൌണ്ട്സെല്ലാം പേ ചെയ്താലേ ചെയ്യാമ്പറ്റുള്ളൂന്ന് പറയണം..!!”””_ എന്നൊരു നിർദ്ദേശവുംകൊടുത്ത് പുറത്തേയ്ക്കിറങ്ങുമ്പോഴാണ് ആടിതൂങ്ങിയുള്ള സേറയുടെവരവ്…
“”…ആഹാ.! രാജകുമാരി എഴുന്നള്ളിയല്ലോ… ഇന്നെന്തുപറ്റി നേരത്തേ..??”””_ അത്രയുംനേരം തെളിവോടെനിന്ന മുഖം വലിഞ്ഞുമുറുകാൻ അധികം വൈകിയില്ല…
“”…അത്… മാഡം..”””_ മറുപടിയായി സേറയെന്തോ പറയാനായി തുടങ്ങിയെങ്കിലും കയ്യുയർത്തി ചാന്ദ്നിയവളെ തടഞ്ഞു…
“”…അതേ… എന്താ തന്റെവിചാരം..?? നേരംവെളുത്തപ്പോഴേ ഇവിടെവന്നിരിയ്ക്കുന്ന ഇവരെന്താ പൊട്ടന്മാരെന്നോ..??”””_ ചോദിച്ചശേഷം,
“”…തനിയ്ക്കൊക്കെ താല്പര്യമുണ്ടേൽമാത്രം വന്നാൽമതി… അല്ലാതെ എന്നെ ബോധിപ്പിയ്ക്കാൻവേണ്ടി ആരും വരണമെന്നില്ല… കേട്ടല്ലോ..!!”””_ എന്നുകൂടി കൂട്ടിച്ചേർത്തതും സേറയുടെ മുഖമാകെ ഇരുണ്ടുകൂടി കണ്ണുകൾ തുളുമ്പിപ്പോയി…
…കണ്ടവന്റൊപ്പം കെട്ടിമറിഞ്ഞിട്ട് ക്ഷീണംകൊണ്ടുറങ്ങിപ്പോയി കാണും… എന്നിട്ട് രാവിലേ വന്നുനിന്ന് മോങ്ങുവാ… ശവം.!
രണ്ടുദിവസം മുന്നേവരെ ചാന്ദ്നി, സേറയേയോ നൂറാത്തയേയോ വഴക്കുപറയുമ്പോൾ അവളെ തെറിപറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന എന്റെ മനസ്സുതന്നെ എത്രപെട്ടെന്നാ മാറിയത്..??!!
“”…മ്മ്മ്.! പോയിരിയ്ക്ക്… എന്നിട്ട് ചെയ്തവർക്കിന്റെ കംപ്ളീറ്റ് സ്റ്റാറ്റസ് വാട്സ്ആപ്പ് ചെയ്..!!”””_ ഒന്നൊതുങ്ങിക്കൊണ്ട് അവളങ്ങനെ പറഞ്ഞശേഷം ഞങ്ങടെനേരേ തിരിഞ്ഞു;
“”…അതേ… ഇന്നും നാളെയും ഞാനുണ്ടാവില്ല…
നൂറാ… എല്ലാം നോക്കീംകണ്ടും ചെയ്തേക്കണം…
വിഷ്ണൂ… എന്തു ഡൗട്ടുണ്ടേലും നൂറയോടു ചോദിച്ചിട്ടേ ചെയ്യാവൂ..!!”””_ ഓരോരുത്തരെയായി പേരെടുത്തുവിളിച്ച് ഓർമ്മിപ്പിച്ചശേഷം ഇറങ്ങിപ്പോകുവായ്രുന്നു പുള്ളിക്കാരി…
മറ്റൊരു സാഹചര്യത്തിലായ്രുന്നേൽ ഞാനവിടെയൊരു ആഘോഷമാക്കേണ്ടതാണ്… പക്ഷേ…
ആ സമയമാണ് എന്നെനോക്കിയൊന്നു ചിരിയ്ക്കാൻ ശ്രെമിച്ചുകൊണ്ട് സേറ അടുത്തേയ്ക്കുവന്നത്…
സാധാരണ സ്ഥിരം ജീൻസുംടോപ്പുമിട്ട് നടക്കാറുള്ള പൂറി, അപ്പോളൊരു നീലടോപ്പും റോസിൽ പലനിറത്തിൽ പൂക്കളുള്ള ഫുൾ സ്കർട്ടുമായ്രുന്നു ധരിച്ചിരുന്നത്…
…മ്മ്മ്.! ആ മൈരൻ പൂറുംകൊതവും അടിച്ചൊന്നാക്കി വിട്ടപ്പോൾ ജീൻസിടാൻ പറ്റുന്നുണ്ടാവില്ല..!!_ അവളെ ഒന്നെറിഞ്ഞു നോക്കിയശേഷം പട്ടിവില കൊടുത്തുകൊണ്ട് ഞാൻ ലാപ്പിലേയ്ക്കു കണ്ണുതിരിച്ചു…
അതോടെ ഒന്നുംമിണ്ടാതെയവൾ സ്വന്തം സീറ്റിലേയ്ക്കുപോയി…
ഓഫീസ് വീണ്ടും നിശബ്ദതയിലേയ്ക്കു വീണു…
കല്യാണപ്പന്തലിന്റെ ആഹ്ലാദത്തിമിർപ്പിൽനിന്നും ഒരു മരണവീട്ടിലെ നിസ്സംഗതയിലേയ്ക്ക് ആ റൂം മാറിയത് എത്ര പെട്ടെന്നായിരുന്നു.!
ഞാനോർത്തു പോയി…
ഇതിനിടയിൽ അവളുമാര് രണ്ടുംതമ്മിൽ കണ്ണുകൊണ്ടെന്തൊക്കെയോ ആംഗ്യം കാണിയ്ക്കുന്നുണ്ടായ്രുന്നു…
ഞാനതു കണ്ടെങ്കിലും മൈൻഡുചെയ്തില്ല…
ഇന്നോളമില്ലാത്ത ആത്മാർത്ഥതയോടെ എന്റെ ജോലി ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു…
കാന്തം റിഫ്ളക്റ്റ് ചെയ്യുമ്പോലെ മറ്റു രണ്ടുപേരും സ്വന്തം ജോലിചെയ്യാൻ മറന്നും പോയിരിയ്ക്കുന്നു…
കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോളാണ് റൂമിലൊരു കോലാഹലം മുഴക്കികൊണ്ട് നൂറാത്തയുടെ ഫോൺ റിങ്ങുചെയ്തത്…
“”…മാഡമാണല്ലോ..!!”””_ ഡിസ്പ്ളേയിലേയ്ക്കു നോക്കി അങ്ങനെപറഞ്ഞവര് കോള് അറ്റൻഡ്ചെയ്തു…
എന്നിട്ട്,
“”…ഞാനിപ്പൊ വരാം മാഡം..!!”””_ എന്നുമ്പറഞ്ഞ് ചാന്ദിനിയുടെ ഓഫീസിൽനിന്നും എന്തൊക്കെയോ ഫയൽസുമെടുത്ത് പുറത്തേയ്ക്കുപോയി…
…മറന്നുവെച്ചത് എടുപ്പിയ്ക്കാൻ വിളിച്ചതാവും.!
മനസ്സിലങ്ങനെ കരുതിക്കൊണ്ട് ഞാൻ ജോലിതുടരുമ്പോഴാണ് സേറയുടെ കാലടികൾ അടുത്തടുത്തു വരുന്നത് ഞാനറിഞ്ഞത്…
