“ഓഹ് ശരി.” അവൻ തലയാട്ടി.
നന്ദു അവളെ ഒന്ന് ചരിഞ്ഞു അവളെ നോക്കി. എത്ര നാളായി ആഗ്രഹിക്കുന്നതാ ഈ പെണ്ണിനെ. ഇന്നൊരു ദിവസം എങ്ങനെയെങ്കിലും ഒന്ന് കഴിഞ്ഞു കിട്ടിയാൽ മതി.
പൊക്കുവെയിലിൽ അവളുടെ മുഖത്തെ കുഞ്ഞു രോമങ്ങൾ സ്വർണതരികളെ പോലെ തിളങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ചിമ്മിയടയുന്ന കണ്ണുകൾക്ക്‌ എന്തെന്നില്ലാത്ത വശ്യത. തുളുമ്പി പൊട്ടാറായി നിൽക്കുന്ന മാറിടവും ഒതുങ്ങിയ അരക്കെട്ടും അവന് വാരി പുണരാൻ കൊതിയായി.
അവൾ പെട്ടന്ന് അവനെ നോക്കി. അന്തം വിട്ടു തന്നെ നോക്കിയിരിക്കുന്ന അവനോടു എന്താണെന്നു അവൾ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“ഒന്നുമില്ല പെണ്ണേ, തപസ്സിരുന്നു കിട്ടുന്നതല്ലേ, ഒന്ന് കൊതി തീരെ കണ്ടോട്ടെ ”
അവൾ റോഡിലേക്ക് ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു. വഴിയിൽ ആൾതിരക്ക് കുറഞ്ഞു ഏകദേശം വിജനമായിരിക്കുന്നു ഇപ്പോൾ. അവൾ കുറച്ചു നീങ്ങി അവനോടു ചേർന്നു, ഇടത്തെ തോളിലേക്ക് തല ചായ്ച്ചു കിടന്നു. അവനവളെ ചേർത്തു തന്നിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു പിടിച്ചു. അവളുടെ ചൂട് നിശ്വാസം അവന്റെ മുഖത്തുകൂടി തഴുകി കടന്നു പോയി. അവളുടെ മുഖം തെല്ലുപൊക്കി അവനാ ചെഞ്ചിളം ചുണ്ടിൽ അമർത്തി ചുംബിച്ചു. ഒരു നിമിഷം കോരിത്തരിച്ച അവളുടെ കണ്ണുകൾ ആലസ്യത്തിൽ ചേർന്നടഞ്ഞു.
ഏതോ ഒരു വണ്ടി എതിർദിശയിൽ ഹോൺ അടിച്ചു വന്നപ്പോൾ രണ്ടാളും പിടിവിട്ടു. നാണത്തോടെ അവൾ തല കുമ്പിട്ടിരുന്നു.
അവർ ടൗണിലെത്തി സാധനങ്ങൾ ഒക്കെ വാങ്ങി നടന്നു. കൂടെ നടന്നു, തരം കിട്ടുമ്പോളൊക്കെ അവൾ അവന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു അവനോട് ഒട്ടി നടക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
സാധനങ്ങൾ എല്ലാം വാങ്ങി അവിടുന്ന് തിരിച്ചപ്പോളേക്കും നേരം ഏകദേശം ഇരുട്ട് വീണ് തുടങ്ങിയിരുന്നു. കാർ എടുക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ സജിതയുടെ ഫോണിൽ ചെറിയമ്മയുടെ കാൾ വന്നു. തിരിക്കുവാണെന്നു ചെറിയമ്മയെ അറിയിച്ചു അവർ വണ്ടിയിൽ കയറി.
ടൗണിൽ നിന്നും തിരിച്ചു ആൾതിരക്ക് കുറഞ്ഞപ്പോൾ സജിത വീണ്ടും അവനെ കെട്ടിപിടിച്ചു ചേർന്നിരുന്നു. ഒരു കൈ കൊണ്ട് അവനും അവളെ ചേർത്തു പിടിച്ചു. അവളുടെ വയറിൽ ചുറ്റി പിടിച്ച അവന്റെ കൈകൾ അവൾ ഒരു കൈ കൊണ്ട് അമർത്തി പിടിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.
“എടീ ചക്കരേ..” അവൻ പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ വിളിച്ചു.
“ഉം..” അവളവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.
“എനിക്ക് നാളത്തെ ദിവസം ഓർത്തിട്ടു ആകെ പരവേശം ”
“അതെന്താ?”
“എങ്ങനെ എങ്കിലും ഒന്ന് നാളെ വൈകുന്നേരം ആയി കിട്ടിയാൽ മതിയാരുന്നു.”
“ദേ നന്ദു, അതും പ്രതീക്ഷിച്ചിരിക്കണ്ട. ഞാൻ പറഞ്ഞുന്നെ ഉള്ളു. നാളെ ആരെങ്കിലും അവിടെ ഉണ്ടായാൽ പിന്നെ നടക്കില്ല കേട്ടോ. ഞാൻ ഓടിപ്പോരും ”
“ആരും ഉണ്ടാവില്ല നോക്കിക്കോ. ആരേലും ഉണ്ടെങ്കിലും ഞാൻ ഓടിച്ചു വിട്ടോളാം എന്റെ മുത്തേ…”
“നടന്നത് തന്നെ, ചേച്ചിയോട് എന്ത് പറഞ്ഞിട്ട് ഇറങ്ങും നന്ദൂ നീ..”
“അത് സാരമില്ല, ചെറിയമ്മയോട് ഞാനെന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞോളാം ”
“ചേച്ചിയെ പേടിക്കണം, അവള് കയ്യോടെ പോകുമേ നന്ദൂ..”
“ഹേയ് എന്നെ അങ്ങനെ സംശയമൊന്നുമില്ല, ഉണ്ടാരുന്നേൽ ഇപ്പൊ നിന്റെ കൂടെ ഇപ്പൊ എന്നെ വിടുമോ?. എന്നാലും ചെറിയമ്മയും ദിവ്യയേച്ചിയും തമ്മിലെന്താടി ഇത്ര പ്രശ്നം.”
“ആ, എനിക്കറിയില്ല നന്ദൂ, നീ ചേച്ചിയോട് തന്നെ ചോദിക്ക് ”
“നിനക്കറിയാം, നീ പറയാത്തതാ. ഞാൻ ചെറിയമ്മയോട് ചോദിച്ചതാ. ചെറിയമ്മയും ഒഴിഞ്ഞു മാറി. നീ പറ എന്താ ഇത്ര പ്രശ്നം ”
“ഞാൻ പറയില്ല നന്ദൂ. ഞാനിനി പറഞ്ഞിട്ട് അതിനി ഒരു കുടുംബ പ്രശ്നം ആകണ്ട.” അവൾ ഒഴിഞ്ഞു മാറാൻ ശ്രമിച്ചു.
“നീ അതിന് പുറത്തുള്ള ആരോടും അല്ലല്ലോ പറയുന്നത്. എന്നോടല്ലേ.”
“എന്നാലും വേണ്ട നന്ദൂ, ശരിയാവില്ല ”
“നിനക്കെന്നെ വിശ്വാസമില്ലേ?” അവനവളെ ഒന്നുകൂടി തന്നോട് അടുപ്പിച്ചു പിടിച്ചു. ആ ചോദ്യത്തിൽ അവളൊന്നു ചഞ്ചലപ്പെട്ടു എന്ന് നന്ദുന് മനസ്സിലായി.
“നീ എന്നോട് പറ മുത്തേ ”
അവളവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.
“നിന്നെ വിശ്വാസം ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല. നീ അറിയണ്ടാന്ന് വച്ചിട്ടാ.”
“എന്താടി, അതിനും മാത്രം എന്താ ഇത്രയ്ക്കു പ്രശ്നം?”
“നന്ദൂ നീ അറിഞ്ഞതായിട്ട് ഭവിക്കരുത്. ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ ഒരു തരത്തിലും ബാക്കിയുള്ളവരുടെ റിലേഷനെ ബാധിക്കുകയും ചെയ്യരുത് ”
“ഒരിക്കലും ഇല്ല, നീ പറഞ്ഞോ ” നന്ദു അവൾക്കു ഉറപ്പു കൊടുത്തു.
“നന്ദൂ നിനക്കറിയാമല്ലോ, ചേച്ചിയുടെ എത്ര അടുത്ത കൂട്ടുകാരിയായിരുന്നു ദിവ്യയേച്ചിയെന്നുള്ളത്. അത്രയ്ക്ക് അടുപ്പം രണ്ടു വീട്ടുകാരും തമ്മിലുണ്ടായിരുന്നു. ഒരേ വീടുപോലെ ആണല്ലോ അവര് കഴിഞ്ഞിരുന്നത്.”
“അതെനിക്കറിയാമല്ലോ പെണ്ണേ, അതിനടിയിൽ എന്താ അവർക്കു സംഭവിച്ചത് ”
“ദിവ്യേച്ചിയുടെ ഭർത്താവിനെ നിനക്കറിയാമല്ലോ, എപ്പോഴും കള്ളും കുടിച്ചു, ഒന്നിനും കൊള്ളാത്ത ഒരു ജന്മം. എന്നും അവര് തമ്മിൽ പ്രശ്നം. ആ പ്രശ്നങ്ങളിൽ ഒക്കെ ചേച്ചിയും ചേട്ടനും ഒരുപാടു ഇടപെട്ടിട്ടുണ്ട്. അവരുടെ ആവശ്യങ്ങൾക്കൊക്കെ കൂടുതലും ചേട്ടനല്ലേ ഓടി നടന്നു ചെയ്തു കൊടുത്തിട്ടുള്ളത്.”
“ഹാ പിന്നെ, അതെനിക്കറിയാം ”
“ആ ഒരു അടുപ്പം പക്ഷേ ഇത്തിരി കടന്നു പോയി നന്ദൂ. ദിവ്യേച്ചിയും ഏട്ടനും തമ്മിൽ…”
“ചെറിയച്ഛനോ? നന്ദു ഒരു ഞെട്ടലോടെ അവളെ നോക്കി.
“ഞാനപ്പോളെ പറഞ്ഞതല്ലേ നീ അറിയണ്ടാന്ന് ”
“അങ്ങനുണ്ടാവുമോ?, ആ അടുപ്പം കണ്ടിട്ട് അത് ചെറിയമ്മക്ക് തോന്നിയ സംശയം ആവില്ലേ സജൂ..”
“ചേച്ചിക്ക് അങ്ങനെ സംശയം ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ ഇവര് തമ്മിൽ ഇത്ര അടുക്കാൻ സമ്മതിക്കുമായിരുന്നോ നന്ദു?”
“പിന്നെ?. നന്ദു ആകെ കൺഫ്യൂഷൻ ആയി.
“ചേച്ചി കാണരുതാത്ത കാഴ്ച നേരിൽ കണ്ടു നന്ദൂ. അതിന്റെ പേരിൽ ഒരുപാടു പ്രശ്നങ്ങൾ ആരുന്നു ഇവിടെ. ബന്ധം വരെ പിരിയാനുള്ള സാഹചര്യം വന്നതാ. അതിന് ശേഷം എല്ലാവരും കൂടെ അതൊക്കെ ഒത്തുതീർപ്പിൽ എത്തിച്ചതാ.”
നന്ദു ഒന്ന് ആലോചിച്ചു നോക്കിയപ്പോൾ ഇപ്പോഴുള്ള സാഹചര്യത്തിൽ പറയുന്നതിൽ വാസ്തവം ഉണ്ടെന്നു അവന് തോന്നി. ചെറിയച്ഛനും ചെറിയമ്മയും തമ്മിലുള്ള ഒരു അകൽച്ച അവന് നേരത്തെ അനുഭവപ്പെട്ടിരുന്നു. മുൻപ് ഇങ്ങനെയൊന്നും ആയിരുന്നില്ല എന്നവൻ ഓർത്തു. എപ്പോളും രണ്ടാളും കൂടെ അല്ലാതെ എങ്ങും പോവാറില്ല. എന്ത് കാര്യത്തിനും രണ്ടാളും മുൻപിലുണ്ടാവുകയും ചെയ്യും. ഇപ്പോൾ ആൾക്കാരുടെ മുൻപിലുള്ള സംസാരം അല്ലാതെ അവർ ഒരുമിച്ചു സംസാരിക്കുന്നതു കാണാറേ ഇല്ല.
“എന്നിട്ട് ഇപ്പോളും പിണക്കത്തിലാണോ സജൂ അവർ?”
“ഞാൻ ഒന്നും ചോദിക്കാറില്ല നന്ദൂ. എന്തേലും ചോദിച്ചാൽ ചേച്ചിക്കിപ്പോ ദേഷ്യമാണ്. നീയിപ്പോ വന്നേക്കുന്നത് കൊണ്ടാ ഇത്രയേലും അടുപ്പം അവര് കാണിക്കുന്നത്. അല്ലെങ്കിൽ രണ്ടാളും തമ്മിൽ ഒരു ബന്ധവും ഇല്ലാത്തവരെ പോലെ ആണ് അവര് കഴിയുന്നത് ”
