മന്ദാരക്കനവ് – 9അടിപൊളി  

 

ലിയ അതിന് ഒരു ചിരി മാത്രം മറുപടി ആയി നൽകിയ ശേഷം അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.

 

“ഹാ ഇത് വേണമെങ്കിൽ പരിഗണിക്കാം…” ആര്യൻ അവളെ തിരിച്ചും കെട്ടിപ്പിടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

 

ലിയയുടെ ചിരി വീണ്ടും ഉയർന്നു വന്നത് അവൻ്റെ കാതുകളിൽ പതിഞ്ഞു.

 

“എന്നാൽ പിന്നെ ഇതുംകൂടി പരിഗണിച്ചാട്ടെ…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൾ അവൻ്റെ കവിളിൽ ഒരുമ്മ കൂടി കൊടുത്തു.

 

“ഉം അതും പരിഗണിച്ചിരിക്കുന്നു…” എന്ന് പറഞ്ഞ് അവൻ അവൻ്റെ കൈകൾ കുറച്ച് കൂടി മുറുക്കി അവളെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു.

 

അത് ലിയക്ക് ഒരു സാധാരണ ആലിംഗനത്തിലും അപ്പുറം ഫീൽ നൽകി. അവളത് നന്നായി തന്നെ ആസ്വദിച്ചു. അവൻ്റെ കൈകളിൽ കിടന്നു കൂടുതൽ ശ്വാസംമുട്ടാൻ അവൾ ആഗ്രഹിച്ചു. എന്നാൽ അതിന് മുന്നേ തന്നെ ആര്യൻ കൈകൾ രണ്ടും പൂർണമായി അയച്ചുകൊണ്ട് അവളിൽ നിന്നും അകന്നു മാറി.

 

“ഇനി പോകാം…?” ആര്യൻ ചോദിച്ചു.

 

“ഉം…” തെല്ലൊരു നിരാശയോടെ എന്നാൽ വളരെയധികം സന്തോഷം മനസ്സിൽ നിറച്ചുകൊണ്ട് അവൾ തലയാട്ടി.

 

“ടാ ശാലിനിയെ ഒന്ന് കണ്ടിട്ട് പോകാൻ സമയം ഉണ്ടാകുമോ…” പോകുന്ന വഴിയിൽ ലിയ ആര്യനോട് ചോദിച്ചു.

 

“ഹാ ജസ്റ്റ് ഒന്ന് കണ്ടിട്ട് പോകാനുള്ള സമയം കാണും…”

 

“എങ്കിൽ ഒന്ന് അവിടെ നിർത്തിയേക്കണെ…ഇത്രയൊക്കെ ചെയ്ത് തന്നിട്ട് എങ്ങനാ ഒന്ന് കാണുക പോലും ചെയ്യാതെ പോകുന്നത്…”

 

“എന്താ ശാലിനി ചേച്ചിക്കും ഉമ്മ കൊടുക്കാൻ പ്ലാൻ ഉണ്ടോ…?” ആര്യൻ കളിയാക്കി ചോദിച്ചു.

 

“പോടാ…ഒന്ന് കണ്ടിട്ട് പോകാനാ…” ലിയ ചിരിച്ചു.

 

“അതേ ചേച്ചി ഇവിടുന്ന് നാട് വിട്ട് പോകാൻ പോവല്ലല്ലോ അല്ലേ…എനിക്കൊരു സംശയം…” ആര്യനും ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.

 

അതിന് മറുപടി പറയാൻ നിൽക്കാതെ ലിയ അവൻ്റെ പുറത്തിട്ട് ചെറുതായി ഒരു നുള്ള് കൊടുത്തു.

 

“ഹൗ…ദേ സൈക്കിൾ കയ്യിൽ നിന്ന് പോകും കേട്ടോ…ഞാൻ അവിടെ ഇറക്കാം അടങ്ങിയിരിക്ക്…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആര്യൻ വേഗത്തിൽ ചവിട്ടി.

 

ശാലിനിയുടെ വീടിന് മുന്നിൽ ആര്യൻ സൈക്കിൾ നിർത്തിയ ശേഷം അവർ രണ്ടുപേരും ഒന്നിച്ച് മുറ്റത്തേക്ക് കയറി. ആര്യൻ അവളെ വിളിച്ച ഉടനെ തന്നെ അവൾ ഇറങ്ങി വന്നു. ലിയയെ കണ്ട ഉടൻ ശാലിനി അവളെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചെങ്കിലും സമയം ഇല്ലാത്തതിനാൽ ലിയ പിന്നീടൊരിക്കൽ ആകാമെന്ന് പറഞ്ഞ ശേഷം പുറത്തേക്ക് വന്ന അമ്മയേയും അമ്മുവിനെയും പരിചയപ്പെട്ടു. ലിയ ശാലിനിയോട് വസ്ത്രങ്ങൾക്കും മറ്റും നന്ദി പറഞ്ഞെങ്കിലും ആര്യനെ പോലെ തന്നെ ശാലിനിയും നന്ദി വാക്കുകൾ നിരസിച്ച ശേഷം അതിൻ്റെയൊന്നും ആവശ്യം ഇല്ലെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് സന്തോഷത്തോടെ ലിയയെ അവിടെ നിന്നും ബസ്സ് പോകണ്ട എന്ന് പറഞ്ഞ് പെട്ടെന്ന് തന്നെ പറഞ്ഞുവിട്ടു.

 

ലിയയെ ബസ്സ് സ്റ്റോപ്പിൽ വിട്ട്, ചന്ദ്രികയോട് അൽപ്പം കുശലം പറഞ്ഞ ശേഷം ആര്യൻ കുറച്ച് പലഹാരങ്ങളും വാങ്ങി തിരികെ പോയി. ശാലിനിയുടെ വീട്ടിൽ വീണ്ടും കയറി അമ്മുവിൻ്റെ കൈയിൽ പലഹാരപ്പൊതി ആര്യൻ നൽകി. അമ്മു അതിൽ നിന്നും മൂന്ന് പഴംപൊരി എടുത്ത ശേഷം ബാക്കി അതേപോലെ തന്നെ പൊതിഞ്ഞ് ആര്യനെ തിരികെ ഏൽപ്പിച്ചു.

 

“ഇന്നാ ഇത് ചേട്ടൻ കൊണ്ടോയി കഴ്ച്ചോ…” അമ്മു ആര്യനോട് പറഞ്ഞു.

 

“ഉം അപ്പൊ ചേട്ടനോട് സ്നേഹം ഉണ്ട്…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആര്യൻ അവൾക്ക് ഒരുമ്മ കൊടുത്തു.

 

അമ്മു അതുകൊണ്ട് അകത്തേക്ക് ഓടി.

 

“ടാ…”

 

“ഉം മനസ്സിലായി…കൊണ്ടുവരാം…” ശാലിനി അവനെ വിളിച്ചപ്പോഴേക്കും കാര്യം മനസ്സിലായ ആര്യൻ പതിയെ പറഞ്ഞു.

 

“എപ്പോ…?” അവൾ ചോദിച്ചു.

 

“ചേച്ചി പോയി തുണിയൊക്കെ അലക്കിയിട്ട് വരുമ്പോ ഒരു സമയം ആവില്ലേ…അപ്പോഴേക്ക് ഞാൻ വരാം…” ആര്യൻ മറുപടി നൽകി.

 

“ഞാൻ കുളത്തിൽ പോണില്ല…” ശാലിനി പറഞ്ഞു.

 

“അതെന്താ…?”

 

“ചന്ദ്രിക ചേച്ചി ഇല്ലാത്തപ്പോൾ വൈകിട്ട് ഞാൻ അങ്ങനെ പോകാറില്ല…”

 

“അത് ശരി…എങ്കിൽ പിന്നെ ഞാൻ പോയി ഒരു ചായ ഒക്കെ ഇട്ടു കുടിച്ച ശേഷം വരാം…” ആര്യൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

 

“വെറുതേ കൈയും വീശി വന്നാൽ പോരാ…?” ശാലിനി മുഖം വീർപ്പിച്ചു.

 

“എങ്കിൽ ഒരു കാര്യം ചെയ്യാം…ഞാൻ ചേച്ചീടെ ഷഡ്ഡി എൻ്റെ കൈയിലിട്ട് കറക്കി, മുതലാളീ ജങ്ക ജക ജക എന്ന് വിളിച്ച് കൂവിക്കൊണ്ട് വരാം മതിയോ…” ആര്യൻ അവളെ കളിയാക്കി.

 

ശാലിനി ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവനെ തന്നെ നോക്കി നിന്ന് കണ്ണുരുട്ടി.

 

“കൊണ്ടുവരാം പോരെ…” ആര്യൻ അവൻ്റെ ചിരി നിർത്തിയ ശേഷം പറഞ്ഞിട്ട് തിരികെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി. ശാലിനി അത്രയും നേരം പിടിച്ച് വച്ച ചിരി പൊട്ടിച്ചുകൊണ്ട് അകത്തേക്കും കയറി.

 

വീട്ടിലെത്തിയ ആര്യൻ ഉടനെ തന്നെ മേല് കഴുകിയ ശേഷം ഒരു ചായ ഇട്ട് കുടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. പിന്നീട് മുറിയിലേക്ക് കയറി മെത്ത പൊക്കിയ ശേഷം ഇന്നലെ അവൻ ഒളിപ്പിച്ച ശാലിനിയുടെ പാൻ്റി പുറത്തേക്കെടുത്തു. ആര്യൻ അവൻ്റെ കൈലി മടക്കിക്കുത്തിയ ശേഷം അതിനുള്ളിലേക്ക് അത് സുരക്ഷിതമായി വച്ചു. അധികം താമസിക്കാതെ തന്നെ ഏകദേശം അഞ്ചരയോടെ ആര്യൻ വീട് പൂട്ടി ശാലിനിയുടെ അടുത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.

 

ആര്യൻ വാതിലിൽ രണ്ട് തവണ ബെല്ലടിച്ച ശേഷം ശാലിനി വാതിൽ തുറന്നു.

 

“ആഹാ കറക്ട് ടൈമിംഗ് ആണെന്ന് തോന്നുന്നല്ലോ ഞാൻ…” നനഞ്ഞ മുടിയിൽ തോർത്ത് കെട്ടി ഒരു മഞ്ഞ നൈറ്റി അണിഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന ശാലിനിയെ കണ്ട് ആര്യൻ ചോദിച്ചു.

 

“അതിന് നിന്നെ ഞാൻ ഇനി അഭിനന്ദിക്കണോ…?” ശാലിനി വലിയ കാര്യമായിപ്പോയി എന്ന മട്ടിൽ പറഞ്ഞു.

 

“എൻ്റെ പൊന്നോ വേണ്ടാ…” എന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ആര്യൻ അകത്തേക്ക് കയറി.

 

“കൊണ്ടുവന്നോ നീ…ഇല്ലെങ്കിൽ പോയി എടുത്തോണ്ട് വന്നിട്ട് അകത്തേക്ക് കയറിയാൽ മതി നീ…” ശാലിനി കുറച്ച് ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു.

 

“ഒന്ന് പതിയെ പറ ചേച്ചീ…” ആര്യൻ അകത്തേക്ക് നോക്കി.

 

“അതിന് അവരിവിടെ ഇല്ല…” ശാലിനി പറഞ്ഞു.

 

“ഏഹ്…അതെവിടെ പോയി…?” ആര്യൻ ചോദിച്ചു.

 

“അമ്മൂൻ്റെ കൂട്ടുകാരി രണ്ട് ദിവസമായിട്ടു സ്കൂളിൽ വരുന്നില്ലത്രേ…അമ്മയേയും കൂട്ടി എന്ത് പറ്റിയതാണെന്ന് അറിയാൻ വേണ്ടി അങ്ങോട്ട് പോയതാ…” ശാലിനി ഉത്തരം നൽകി.

 

“അപ്പോ ഇവിടെ നമ്മള് മാത്രമേ ഉള്ളൂ അല്ലേ…?” ആര്യൻ ചെറിയൊരു വഷളൻ ചിരി ചിരിച്ചു.

 

“അതുകൊണ്ട്…?” ശാലിനി പുരികം ഉയർത്തി.

 

“അല്ലാ അതുകൊണ്ട് ശബ്ദം താഴ്ത്തി ഇല്ലെങ്കിലും കുഴപ്പമൊന്നും ഇല്ലാ എന്ന് പറയുവായിരുന്നു…” ആര്യൻ പത്തി താഴ്ത്തിയവനെ പോലെ അവളുടെ മുൻപിൽ നിന്നു.

 

അത് കണ്ട് ശാലിനി അറിയാതെ ചിരിച്ചു പോയി.