ഇടയ്ക്കു മായയ്ക്ക് കല്യാണലോചനകള് വരുന്നുണ്ടെങ്കിലും അതൊക്കെ എന്തെങ്കിലും രീതിയില് മുടങ്ങാറുണ്ടായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് കുറച്ചു ആശ്വാസം ഉണ്ട്.
സത്യം പറഞ്ഞാല് മായയോട് കാമം എന്നൊരു വികാരം രാജേഷിനു തോന്നിയിരുന്നില്ല ഇതുവരെ. എന്നും കൂടെ ചേര്ത്ത് നിര്ത്തണം എന്നൊരു ആഗ്രഹമേ അവളോടു തോന്നിയിട്ടുള്ളൂ.
പല പെണ്ണുങ്ങളെയും ആലോചിച്ചു വാണം വിട്ടിട്ടുണ്ട്. പക്ഷേ മായയെ മാത്രം ഓര്ത്ത് വാണം വിടാന് രാജേഷിന് കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല.
അവളെ തന്റെ ജീവിതസഖിയായി കൂടെ കൂട്ടുമ്പോള് പ്രണയം മാത്രം തോന്നിയാല് പോരല്ലോ. പ്രണയവും രതിയും കൂടെ ഒരുമിച്ച് ഒരേപോലെ കൊണ്ടുപോയാല് അല്ലേ ജീവിതം സന്തോഷകരമാകൂ.
കല്യാണം കഴിഞ്ഞാല് എല്ലാം ശരിയാകുമായിരിക്കും. പക്ഷേ അവളോടു അപ്പോള് അങ്ങിനെ ഒരു വികാരം തോന്നിയില്ലെങ്കിലോ? അവളുടെ ജീവിതം ഞാന് തകര്ത്തു എന്നൊരു ഫീല് തോന്നില്ലേ അവള്ക്ക്.
ഇതിനെക്കുറിച്ച് മായയോടു ചോദിച്ചു നോക്കിയാലോ? അല്ലെങ്കില് വേണ്ട. അവള്ക്ക് ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ലെങ്കിലോ? എന്തെങ്കിലും സംസാരിക്കുമ്പോള് ചാന്സ് ഉണ്ടാക്കി ചെറുതായിട്ടു കമ്പി പറഞ്ഞു തുടങ്ങാം. അവളുടെ റെസ്പോണ്സ് നോക്കി ബാക്കി തീരുമാനിക്കാം. എന്തായാലും അവള് എന്റെ പെണ്ണ് ആകാന് പോകുന്നവളാണല്ലോ. അപ്പോ പിന്നെ എന്തുവന്നാലും അങ്ങിനെ ഒരു വികാരം തനിക്കും മായയ്ക്കും വന്നേ പറ്റൂ. അല്ലാതെ പിന്നെ കല്യാണം കഴിക്കുന്നതില് കാര്യമുണ്ടോ?
രാജേഷ് ധര്മസങ്കടത്തില് ആയി. മായയെ കാമത്തോടു കൂടി ചിന്തിക്കാന് പോലും കഴിയാതെ എങ്ങിനെ ആണ് അവളോടു കമ്പി പറയുക? ഫ്രണ്ട്സ് ഒക്കെ മുന്പ് പറഞ്ഞിരുന്നു അവള് ഒരു ഒന്നൊന്നര ചരക്കാണെന്നൊക്കെ. പക്ഷേ തനിക്കുമാത്രം എന്താ അവളോടു അങ്ങിനെ തോന്നാത്തത്?
മറ്റു പലരോടും അങ്ങിനെ തോന്നിയിട്ടുണ്ടല്ലോ. മായ തന്റെ ജീവിതത്തില് വരുന്നതിന് മുന്പ് രണ്ടുമൂന്നു കളിയും നടത്തിയിട്ടുണ്ട്. അതൊക്കെ പിന്നൊരവസരത്തില് പറയാം.
രാജേഷ് മായയുടെ ശരീരത്തെക്കുറിച്ച് ഒന്നു ആലോചിച്ചു നോക്കി.
എല്ലാവരും ഒന്നു നോക്കിപ്പോകും. ഒന്നും കൂടുതല് ഇല്ല. ആവശ്യത്തിന് തടി, ആവശ്യത്തിന് മുല, എല്ലാം ആവശ്യത്തിന് മാത്രം. ഒരു ആണിനെ ആകര്ഷിക്കാന് വേണ്ടതൊക്കെ മായയ്ക്കുണ്ട്. പക്ഷേ… തനിക്ക് മാത്രം…
എന്തായാലും ഈ പ്രശ്നം പരിഹരിച്ചേ പറ്റൂ. ചെറുതായിട്ട് എങ്കിലും സൂചിപ്പിക്കണം അവളോടു.
അങ്ങിനെ ഒരുദിവസം മായ വിളിച്ചപ്പോള് ചെറുതായിട്ടു കമ്പി പറയാന് ശ്രമിച്ചു. വിരോധാഭാസം എന്താണെന്ന് വച്ചാല് നീരജ് കമ്പി പറയാന് തുടങ്ങിയ അതേ വാക്കുകള് തന്നെ ആണ് രാജേഷ് മായയോടും പറഞ്ഞത്.
“ഹലോ”
“ഹലോ മൈ ഡിയര്”
“എവിടെയാ”
“റൂമില്. ഇതെന്താ ഈ സമയത്ത്?”
“വീട്ടില് ആരുമില്ല. അതുകൊണ്ടു വിളിച്ചതാ”
“എവിടെപോയി എല്ലാരും?
“തൊട്ടടുത്ത് ഒരു മരണം ഉണ്ടായി. അങ്ങോട്ട് പോയതാ”
“മോളു എന്തേ പോകാഞ്ഞേ”
“മരണവീട്ടില് പോകാന് എനിക്കിഷ്ടമല്ല. വേഗം കരച്ചില് വരും. പിന്നെ ഒരു മാസത്തേക്ക് ഉറങ്ങാന് കഴിയില്ല”
“ആണോ. എന്തായാലും നന്നായി പോകാഞ്ഞത്. എനിക്കെന്റെ പെണ്ണിനോട് സംസാരിക്കാന് പറ്റിയല്ലോ”
“ഉം”
“എന്താ പരിപാടി”
“ഒന്നുമില്ല”
“ഒന്നും?” ചെറുതായി ചിരിച്ചുകൊണ്ടാണ് രാജേഷ് അത് ചോദിച്ചതു.
“ഇല്ല. എന്തേ?”
“ഒന്നുമില്ല എന്നു പറഞ്ഞപ്പോ ഞാന് വെറുതെ ഒന്നു സങ്കല്പ്പിച്ചതാ. ഒന്നും ഇല്ലാതെ മോളു എന്നോടു മിണ്ടുന്നത്”
“മനസിലായില്ല.”
“ഡ്രസ് ഒന്നും ഇല്ലാതെ എന്നോടു മോളു മിണ്ടുന്നത് മനസില് ഒന്നു സങ്കല്പ്പിച്ചതാ എന്നു”.
അത് കേട്ടതും മായ ഫോണ് കട്ട് ചെയ്തു.
രാജേഷ് മായയെ തിരിച്ചു വിളിച്ച്. പക്ഷേ അവള് കട്ട് ചെയ്തു. രണ്ടാമതും വിളിച്ചു. അപ്പോഴും അവള് എടുത്തില്ല. പെട്ടെന്നു ഒരു മെസേജ് വന്നു അവളുടെ.
“നിങ്ങളെ ഞാന് ഇങ്ങനെ ഒന്നുമല്ല കരുതിയത്”
മെസേജ് വായിച്ച ശേഷം വീണ്ടും മായയെ വിളിച്ചു നോക്കി. ഫോണ് സ്വിച്ച് ഓഫ്.
പ്രതീക്ഷിച്ചത് പോലെ സംഭവിച്ചു. മായ പിണങ്ങി. കൈവിട്ട ആയുധവും വാ വിട്ട വാക്കും തിരിച്ചെടുക്കാന് കഴിയില്ല എന്നു ജഗന്നാഥൻ പറഞ്ഞത് എത്ര ശരിയാ.
എന്നെക്കുറിച്ച് അവളെന്തു വിചാരിച്ചിട്ടുണ്ടാകും? എല്ലാവരേയും പോലെ ഞാനും ഒരു തരികിട ആണെന്ന് കരുതിയിട്ടുണ്ടാകില്ലേ. ഇത്രയും നാൾ അവൾക്കു എന്നൊടുണ്ടായിരുന്ന മതിപ്പ് ഒക്കെ ഒരു വാക്കിൽ കളഞ്ഞു കുളിച്ചില്ലേ. വേണ്ടായിരുന്നു. സംഭവിക്കേണ്ടതൊക്കെ സംഭവിച്ചു കഴിഞ്ഞു. ഇനി ആലോചിച്ചു വിഷമിച്ചിരുന്നിട്ടെന്താ കാര്യം?
ഞാൻ പറഞ്ഞത് വലിയൊരു തെറ്റൊന്നുമല്ലല്ലോ. എന്റെ ഭാര്യ ആകാൻ പോകുന്നവളോടല്ലേ. അല്ലാതെ കണ്ടവരോടൊന്നും അല്ലല്ലോ.
ഒരുപക്ഷേ ആദ്യമായിട്ടായിരിക്കും അവള് അങ്ങിനൊക്കെ കേള്ക്കുന്നത്. അതായിരിക്കും പെട്ടെന്നു ദേഷ്യം വന്നത്.
അങ്ങിനെ ആണെങ്കില് അവള് നീരജിന്റെ ബൈക്കില് കെട്ടിപ്പിടിച്ചിരുന്നു പോയതോ? ഞാന് ആകെ ഒരു ഡയലോഗ് മാത്രമല്ലേ പറഞ്ഞുള്ളൂ.
പക്ഷേ നീരജ് അല്ലല്ലോ ഞാന്.. അവന് പകരക്കാരന് ആകാന് എനിക്കാവില്ലല്ലോ. അല്ലെങ്കിലും അവന് പകരക്കാരന് ആകാന് അല്ലല്ലോ മായയെ സ്നേഹിച്ചത്. എനിക്കു ഞാന് ആകാന് അല്ലേ പറ്റൂ.
അവള് എന്നെക്കുറിച്ച് ഒരു ഇമേജ് ഉണ്ടാക്കി വച്ചിട്ടുണ്ടാകും. ആ ഇമേജില് ഇങ്ങനെ ഒരു ഡയലോഗ് പറയും എന്നു അവള് പ്രതീക്ഷിച്ചിട്ടുണ്ടാകില്ല. അത് തന്നെ ആകണം അവള് ഫോണ് കട്ട് ചെയ്യാന് കാരണം.
ഇനി പറഞ്ഞിട്ടെന്താ കാര്യം വരുന്നത് വരട്ടെ. ഇതിന് സോറി പറഞ്ഞു പുറകെ ഒന്നും പോകേണ്ട കാര്യമില്ല. എന്തായാലും വിളിച്ച് നോക്കാം. ഇന്ന് ഇങ്ങനെ പോകട്ടെ. ഇപ്പോ സംസാരിക്കാന് പോയാല് ചിലപ്പോ കാര്യങ്ങള് കൂടുതല് വഷളാകും. നാളെ ആകട്ടെ.
എന്തായാലും ആദ്യത്തെ പിണക്കം. നല്ലത് വിചാരിച്ചു ചെയ്യുന്നതൊക്കെ തിരിച്ചടിക്കുന്നു. നാളെ വിളിച്ചാല് അവള് ഫോണ് എടുക്കില്ലേ? എടുത്തില്ലെങ്കില് നേരിട്ടു കണ്ടു സംസാരിക്കാം. എന്തായാലും നാളെ വരെ കാത്തിരിക്കാം.
അങ്ങിനെ അന്നത്തെ ദിവസം കഴിഞ്ഞു. അടുത്ത ദിവസം രാജേഷ് മായയെ വിളിക്കാന് ശ്രമിച്ചില്ല. വിളിച്ചിട്ടു പിന്നെ ഫോണ് എടുത്തില്ലെങ്കില് പിന്നെ അതുമതി. വെറുതെ ടെന്ഷന് അടിച്ചു കയറ്റാന് വേറൊന്നും വേണ്ട. അവള് ഇങ്ങോട്ട് വിളിക്കട്ടെ. വാശികൊണ്ടല്ല. ടെന്ഷന് അടിക്കാന് വയ്യാത്തത് കൊണ്ടാണ്.