സൂസമ്മ :തേങ്ങ…. മാങ്ങാകൊല മനുഷ്യൻ ജീവനും കൊണ്ടു ഇവിടെ വന്നത് കർത്താവിനറിയാം
ഞാനാ കയ്യാലയിൽ നിന്നും നടുവും കുത്തി താഴെ വീണെടി…ചവിട്ടു കല്ല് ഇളകി ഇരിക്കുവാരുന്നു. അതിൽ കേറി ചവിട്ടിയതും താഴോട്ട് പോയി മോനാച്ചൻ കേറി പിടിച്ചില്ലാരുന്നേൽ തലയും കുത്തി വീണേനെ. പാവം മോനാച്ചൻ അവൻ എന്നെ പിടിച്ചിട്ടു തെറിച്ചു പോയി തെങ്ങിൽ ഇടിച്ചു. അവന്റെ പുറമെല്ലാം മുറിഞ്ഞു.
അതുകൊണ്ട് ഒരു കോപ്പും എടുത്തില്ല…
ആലിസ് : ദൈവമേ….ഒറ്റയ്ക്കെങ്ങാനുമാ പോയിരുന്നെങ്കിലോ…ഭാഗ്യം മോനാച്ചനെ കൂടെ കൊണ്ടുപോയത്
സൂസമ്മ : നിങ്ങള് അവനിച്ചിരെ പാൽ കാപ്പി ഇട്ടു കൊട്…ആ ഇഡലി പാത്രത്തിൽ കുമ്പിൾ അപ്പമുണ്ട് അതും എടുത്തു കൊടുക്ക്. ഞാൻ കുളിച്ചേച്ചും വരാം
സൂസമ്മ അതും പറഞ്ഞു മോനാച്ചനെ നോക്കി ചിരിച്ചുകാണിച്ചിട്ട് അകത്തേക്ക് കേറിപ്പോയി
മേരി വേഗം സ്റ്റവ് ഓണാക്കി മോനാച്ചന് കാപ്പി ഇടാൻ തുടങ്ങി. ആലീസ് ഇഡലി പാത്രത്തിൽ നിന്നും മൂന്ന് കുബിളപ്പം പുഴുങ്ങിയത് എടുത്തുകൊണ്ടു ടേബിളിൽ വെച്ചിട്ട് അവനെ നോക്കി
മോനാച്ചാ നീ അവിടെ നിൽക്കാതെ ഇവിടെ വന്നിരിക്കു…
മോനാച്ചൻ മടിച്ചു മടിച്ചു അവിടെ പോയിരുന്നു. സൂസമ്മ ഉടനെ തിരികെ വന്നു ഒരു തോർത്ത് അവന് നേരെ നീട്ടി..
മോനാച്ചാ നീ തലയൊക്കെ നന്നായിട്ടു തുടയ്ക്ക് കെട്ടോ. പനി വരേണ്ട
എന്നും പറഞ്ഞു വീണ്ടും അകത്തേക്ക് പോയി.
മേരി : മമ്മിക്ക് മോനാച്ചനെ ഇപ്പൊ വല്യ കാര്യം ആണല്ലോ….
ആലിസ് : മോനാച്ചൻ ഇല്ലേൽ കാണാരുന്നു.. നമ്മളെ കൊണ്ട് പറ്റുമോ ഈ മഴയത്തു ആ കുഴിയിൽ പോയി അമ്മച്ചിയെ പൊക്കിക്കൊണ്ട് വരാൻ
മേരി : അതു നേരാ…പുഴപോലെ വെള്ളമാ താഴോട്ട് ഒഴുകുന്നത്.. ഞാൻ ഇടയ്ക്ക് കുടയെടുത്തോണ്ട് ഇറങ്ങിയതാ പക്ഷെ വെള്ളം കണ്ടു ഞാൻ പേടിച്ചു കേറി പോന്നു…..
അതെന്നായാലും നന്നായി ഇല്ലാരുന്നേൽ മമ്മിയേം എന്നേം മോളു കയ്യോടെ പിടിച്ചേനെ മോനാച്ചൻ മനസിലോർത്തു
ആലീസ് : ദൈവമായിട്ടാ മോനാച്ചനെ മമ്മി കൂടെ കൂട്ടാൻ തീരുമാനിപ്പിച്ചത്.
നന്ദിയുണ്ട് മോനാച്ചാ
മേരി : നീ കാരണമാ മമ്മിക്കു ഒന്നും സംഭവിക്കാഞ്ഞത്. അതൊരിക്കലും ഞങ്ങളും മറക്കില്ല മോനാച്ചാ
മേരി കാപ്പി മോനാച്ചന് നേരെ നീട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു
മോനാച്ചൻ അവളുടെ കയ്യിൽ നിന്നും കാപ്പി മേടിച്ചു.
അലീസും മേരിയും കിടിലൻ ചരക്കുകളാണ് ഇവളുമാരുടെ വായിൽ നിന്നും തന്നെ പൊക്കി പറയുന്നതിൽ മോനാച്ചൻ വല്ലാത്ത ആത്മ സംതൃപ്തി കണ്ടെത്തി..
മോനാച്ചാൻ കാപ്പിയും കുടിച്ചു പോകാനായി ഇറങ്ങി. കുളി കഴിഞ്ഞു സൂസമ്മ കുണുഞ്ഞി കുണുഞ്ഞി അങ്ങോട്ട് വന്നു.
രണ്ടിന്നും പഠിക്കാൻ ഒന്നുമില്ലേ…കേറി പോയിരുന്നു പഠിക്കു പിള്ളാരെ..
സൂസമ്മ ആലീസിനെയും മേരിയെയും നോക്കി ചൂടായി
തുടങ്ങി മമ്മിക്ക് ആലിസ് പിറുപിറുത്തു…
മേരിയും ആലിസും ചവിട്ടി തുള്ളി അകത്തേക്ക് കേറിപ്പോയി. സൂസമ്മ അവര് പോയിന്നു ഉറപ്പ് വരുത്തിയിട്ടു മോനാച്ചന്റെ അരികിലേക്ക് നടന്നു ചെന്നു. ഏതോ ദേവലോകത്തെ മാലാഖ തന്റെ നേരെ നടന്നു വരുന്നത് പോലെ തോന്നി കുളി കഴിഞ്ഞു പുതിയ ചട്ടയും മുണ്ടും ഉടുത്തു വരുന്ന സൂസമ്മയെ കണ്ടപ്പോൾ അവന്.
പുതുക്ക പെണ്ണിന്റെ നാണത്തോടെ സൂസമ്മ മോനാച്ചന്റെ മുൻപിൽ നിന്നു നാണം കുണുഞ്ഞി. മോനാച്ചന് അവളെ അവിടെ കുനിച്ചു നിർത്തി ഒരടികൂടി അടിക്കാൻ തോന്നി…
മോനാച്ചാ…..
സൂസമ്മ വിളിച്ചു
എന്തോ…..
അവൻ വിളികേട്ടു
എന്നെ സൂസമ്മെന്നു ഒന്നുവിളിക്കു..
അവൾ കൊഞ്ചി പറഞ്ഞു
സൂസമ്മേ…ചക്കരെ
മോനാച്ചൻ അവളെ സുഖിപ്പിച്ചു നീട്ടി വിളിച്ചു
സൂസമ്മ അവനെ കെട്ടിപിടിച്ചു അവന്റെ കവിളിലും ചുണ്ടിലും മാറി മാറി ഉമ്മ കൊടുത്തു…
ഇപ്പൊ പൊക്കോ…. പോയിട്ട് ഞാൻ വിളിക്കുമ്പോൾ വരില്ലേ????
അവൾ ചോദിച്ചു
അമ്മാമ്മ എപ്പോൾ വിളിച്ചാലും ഞാൻ വരും
അവൻ പറഞ്ഞു
മോനാച്ചാ…..
അവൾ കൃത്രിമ ദേഷ്യത്തോടെ അവനെ നോക്കി
ഓഹ് സോറി….. സൂസമ്മ എപ്പോ വിളിച്ചാലും ഞാൻ ഇവിടെ ഉണ്ടാകും…ഉറപ്പ്..
എന്നാ പൊക്കോ…
മോനാച്ചൻ പടിയിറങ്ങി നടന്നു…സൂസമ്മ അവനെ കണ്ണുമറയും വരെ നോക്കി നിന്നു.
മോനാച്ചൻ അവന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും നല്ല ഞായറാഴ്ച കിട്ടിയതിന്റെ സന്തോഷത്തിൽ വീട്ടിലേക്കു നടന്നു
മോനാച്ചൻ സ്വപ്ന ലോകത്തെന്നവണം വീട്ടിലേക്കു നടന്നു. രാവിലെ ത്രേസ്യാമ്മയും ആയി നടന്ന കാമകേളിയും കുറച്ചു മുൻപ് അവന്റെ സ്വപ്ന സുന്ദരി സൂസമ്മയും ആയി നടന്ന കാമകേളിയും യഥാർഥ്യമാണെന്ന് വിശ്വസിക്കാൻ അവൻ നന്നേ പാടുപെട്ടു.
അതിൽ സൂസമ്മ അവനെ അത്ഭുതപെടുത്തിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു. സൂസമ്മയെ കണ്ടിട്ടുള്ള ആണായി പിറന്ന ഏതൊരുത്തനും ആഗ്രഹിച്ച ആ അസുലഭ നിമിഷം തനിക്കു സ്വന്തമായതിൽ അവൻ അളവില്ലാതെ അഭിമാനിച്ചു.
അമ്മച്ചി അവനെയും നോക്കി വാതിൽ പടിയിൽ നിൽപ്പുണ്ടാരുന്നു.ചാറ്റൽ മഴയിൽ നനഞ്ഞോട്ടി വരുന്ന മോനാച്ചനെ നോക്കി അമ്മച്ചി വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
മഴ നനയാമെന്ന് വല്ല നേർച്ചയും ഉണ്ടോ ചെറുക്കാ…. ഒന്നു വേഗം നടന്നു വാടാ
മോനാച്ചൻ അപ്പോളാണ് ചാറ്റൽ മഴ പെയ്യുന്നത് അറിയുന്നത് പോലും. അവനേതോ സ്വപ്ന ലോകത്തായിരുന്നു. അവൻ വേഗം ഓടി വീടിന്റെ തിണ്ണയിൽ കയറി.
അമ്മച്ചി :നീ ഈ മഴയത്തു എന്തെടുക്കുവാരുന്നു
മോനാച്ചൻ : ഓഹ്…സൂസമ്മ അമ്മാമ്മേടെ കൂടെ പറമ്പിൽ തേങ്ങ പെറുക്കാൻ പോയതാ…കഷ്ട്ട കാലത്തിനു മഴ പെയ്തു
അമ്മച്ചി : എന്നിട്ട് തേങ്ങ പെറുക്കിയോ???
മോനാച്ചൻ : എവിടുന്ന്….
കളി ഒഴികെ ബാക്കി എല്ലാം മോനാച്ചൻ അമ്മച്ചിയോടു വിവരിച്ചു…
അമ്മച്ചി : ആഹാ… അവർക്കു നിന്നോട് വല്യ കാര്യം ആയികാണുമല്ലോ…
മോനാച്ചൻ : ആ…എനിക്കറിയത്തില്ല
അമ്മച്ചി : സൂസമ്മ കൊച്ചമ്മ നല്ല മനസിന്റെ ഉടമയാടാ.. പുറമെ ഉള്ള ഗൗരവമേ ഉള്ളു…അടുത്താൽ പാവമാ
അതെനേക്കാൾ നന്നായി ഈ കരയിൽ ആർക്കും അറിയില്ലല്ലോ എന്നു ഓർത്തു ചിരിച്ചോണ്ട് അവൻ അകത്തേക്ക് പോയി.
നനഞ്ഞ വസ്ത്രം മാറ്റി ഒരു കുളിയും പാസാക്കി മോനാച്ചൻ കട്ടിലിൽ കേറി കിടന്നു. കളിയുടെ ക്ഷീണം അവനെ ഉറക്കത്തിലേക്കു നയിച്ചു.
പുത്തൻപുരക്കൽ വീട്ടിൽ സൂസമ്മയും ഈ സമയം കട്ടിലിൽ കിടന്നു പകൽ നടന്ന അവസ്മരണീയമായ ഓർമകളിൽ മുഴുകി.
ശരീരമാസകലം മോനാച്ചന്റെ കരുത്തുറ്റ ശരീരം നൽകിയ ആഘാതം അവളെ വേദനിപ്പിക്കുണ്ട്. കാലുകൾക്കിടയിൽ പുകയുന്നത് പോലെയുണ്ട്…തുടയ്ക്കും പേശികൾക്കും കുത്തികൊള്ളുന്ന വേദന.