ശെരിയാണല്ലോടി മോനാച്ചനെ നന്നായി പനിക്കുന്നുണ്ട് നീ വേഗം ആശുപത്രിൽ കൊണ്ടു പോകാൻ നോക്ക്…
ത്രേസ്യമ്മ മോനാച്ചന്റെ തോളിൽ കയ്യിട്ടു ദേഹത്തോട് ചേർത്ത് പിടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു. മോനാച്ചൻ ത്രേസ്യാമ്മയോട് കൂടുതൽ ഒട്ടി നിന്നു.. അവരുടെ വിയർപ്പിന്റെ മാദക ഗന്ധം അവൻ വലിച്ചെടുത്തു. അറിയാതെ അവന്റെ സാമാനം ബലം വെച്ചു തുടങ്ങി
മോളികുട്ടി എന്തിയെടി.. ഒരുപാടായല്ലോ അവളെ കണ്ടിട്ട്.. ഈ ഞായറാഴ്ച പള്ളിലും കണ്ടില്ലലോ???
ത്രേസ്യാമ്മ :ഹ്മ്മ്…അവളിവിടെ ഇല്ലെടി…എന്റെ മൂത്താങ്ങളയുടെ വീട്ടിലാ…കുറച്ചു നാൾ അവിടെ നിൽക്കട്ടെ.. അല്ലേടാ മോനാച്ചാ???
ത്രേസ്യാമ്മ മോനാച്ചനെ തട്ടിക്കൊണ്ടു പറഞ്ഞു. മോനാച്ചൻ ഒന്നു പരുങ്ങി ത്രേസ്യാമ്മ അവനെ കൊള്ളിച്ചു പറഞ്ഞപോലെ തോന്നിയവന്
എന്നാൽ ഞങ്ങള് പോട്ടെ.. താമസിച്ചാൽ ആശുപത്രിൽ തിരക്ക് കൂടും
സിസിലി പറഞ്ഞിട്ടു നടന്നു.. മോനാച്ചനും മെല്ലെ നടന്നു
മോനാച്ചാ പനിയൊക്കെ മാറിയിട്ട് വീട്ടിലേക്കു വരണേടാ…
ത്രേസ്യാമ്മ പുറകിന്നു വിളിച്ചു പറഞ്ഞു. മോനാച്ചൻ അവളെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി ചിരിച്ചു കാണിച്ചു
ആം വരാമേ….
മോനാച്ചൻ പറഞ്ഞു
ത്രേസ്യാമ്മ ചിരിച്ചോണ്ട് ഷാപ്പിലേക്കു കേറിപ്പോയി. പാലത്തിനക്കരെ ചെന്നപ്പോൾ പോകാൻ റെഡിയായി ജീപ്പ് കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു. അവർ അതിൽ കേറി ആശുപത്രിയിൽ പോയി. തിങ്കളാഴ്ച ആയതിന്നാൽ ആശുപത്രിയിൽ അത്യാവശ്യം നല്ല തിരക്കുണ്ടായിരുന്നു, ഉച്ച ആയി തിരിച്ചു വീട്ടിലെത്തിയപ്പോൾ.
വന്നപാടെ മോനാച്ചൻ കഞ്ഞി കുടിച്ചു കട്ടിലിൽ കേറി കിടന്നു.
മോനാച്ചാ ഈ ഗുളിക കഴിച്ചിട്ട് കിടക്കു മോനെ
സിസിലി ഗുളികയും വെള്ളവും അവനു നേരെ നീട്ടികൊണ്ട് പറഞ്ഞു. മോനാച്ചൻ ഗുളിക കഴിച്ചിട്ട് വീണ്ടും കിടന്നു
സിസിലി : മോനാച്ചാ…ഇപ്പോ എങ്ങനെയുണ്ടെടാ കുറവുണ്ടോ
മോനാച്ചൻ : മ്മ് ചെറിയ മാറ്റമുണ്ട്.. വല്ലാത്ത ക്ഷീണമാ
സിസിലി : നീ കിടന്നു ഉറങ്ങിക്കോ…ഞാൻ പുത്തൻപുരക്കൽ പോയിട്ട് വരട്ടെ…അവര് കാശൊക്കെ തന്നതല്ലേ, പോയി സഹായിച്ചിട്ടു വരാം
മോനാച്ചൻ : ആം പോയിട്ട് വാ
സിസിലി വേഗം ചോറുണ്ടിട്ട് പുത്തൻ പുരക്കലേക്കു നടന്നു. അവൾ ചെല്ലുമ്പോൾ സൂസമ്മ പാത്രം കഴുകുവാണ്
അയ്യോ… കൊച്ചമ്മേ അവിടെ വെച്ചേക്കു ഞാൻ കഴുകിക്കൊള്ളാം
സിസിലി വേഗം നടന്നു സൂസമ്മയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും പാത്രം മേടിച്ചു
സൂസമ്മ : ആഹാ.. നീ വന്നോ…മോനാച്ചന് എങ്ങനെ ഉണ്ടിപ്പോൽ ആശുപത്രിയിൽ പോയോ???
സിസിലി : ആം ആശുപത്രിൽ പോയിട്ട് വന്നപാടെ ഞാനിങ്ങു പോന്നു
സൂസമ്മ : അവന് കുറവുണ്ടെൽ വന്നാൽ മതിയെന്ന് ഞാൻ വർക്കിച്ഛനോട് പറഞ്ഞതാണല്ലോ???
സിസിലി : അവനിപ്പോൾ പനി കുറവുണ്ട്.. ചെറിയ ക്ഷീണമുണ്ട്. ഞാൻ പോരുമ്പോൾ ഉറക്കമാ…എഴുനേൽക്കുമ്പോൾ മാറിക്കോളും
സൂസമ്മ : മ്മ് ശരി… നീ പത്രം കഴുക് എങ്കിൽ…ഞാൻ കഴിച്ചില്ല കഴിക്കട്ടെ…
സിസിലി : ശരി കൊച്ചമ്മേ
സൂസമ്മ അകത്തേത് കേറിപ്പോയി. സിസിലി ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് അടുക്കളപ്പണികൾ എല്ലാം സൂസമ്മ തന്നെയാണ് ചെയ്തത്. അവറാനും പിള്ളേരും കഴിച്ച പാത്രം കഴുകിട്ടു കഴിക്കാമെന്നോർത്തിരിക്കുമ്പോളാണ് സിസിലി വന്നത്. അവൾ പാത്രത്തിൽ ചോറ് വിളമ്പി ഉണ്ണാനിരുന്നു. മോനാച്ചൻ ആയിരുന്നു അവളുടെ മനസിലപ്പോൾ അവന്റെ പനി മാറാൻ അവൾ മുട്ടിപ്പായി പ്രാർത്ഥിച്ചിരുന്നു. പനി മാറിയിട്ട് മോനാച്ചനുമായി വീണ്ടുമൊരു കളി നടത്താൻ അവൾക്ക് വല്ലാത്ത ആഗ്രഹം ഉണ്ടായിരുന്നു. ചോറുണ്ട് റൂമിൽ പോയി അവൾ കുറച്ചു നേരം കിടന്നു, കിടന്നിട്ടു ഉറക്കം വരാതെ അവൾ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കട്ടിലിൽ കിടന്നു ഉരുണ്ടു. എന്തിനെക്കെയോ മനസ് വല്ലാതെ തുടിക്കുന്നപോലെ മോനാച്ചനെ കാണുവാൻ അവളുടെ മനസ് വല്ലാതെ വെമ്പി.
സൂസമ്മേ……
അവറാൻ വിളിച്ചുകൊണ്ട് റൂമിലേക്ക്‌ കേറി വന്നു.
എന്താ അച്ചായാ….
ടീ ഞാനൊന്നു ബാങ്കിൽ വരെ പോകുവാ. കുറച്ചു കാശ് എടുക്കണം. വരുന്ന വഴിയിൽ പള്ളിയിൽ കേറണം പെരുന്നാൾ വരുവല്ലേ.അച്ഛനെ കണ്ടു കുറച്ചു കാര്യങ്ങൾ തീരുമാനിക്കണം. ഇനി കുറച്ചു നാളുകൂടിയേ അല്ലെയുള്ളൂ.അവറാനാണ് പള്ളി കമ്മിറ്റിയുടെ പ്രസിഡന്റ്, വർഷങ്ങളായി പുത്തൻപുരക്കാര് തീരുമാനിക്കുന്നപോലെയെ പെരുനാൾ നടക്കു. പെരുനാൾ എന്നല്ല എന്തും അവറാന്റെ തീരുമാനം ആയിരിക്കും അന്തിമം.
മ്മ് ശരി…മഴയ്ക്ക് മുൻപ് വരണം…
ആ ശെരി..
അവറാൻ ഷർട്ടും മുണ്ടുമുടുത്തു പുറത്തിറങ്ങി.അവറാൻ വണ്ടിയെടുത്തു പോയ പിന്നാല്ലേ സൂസമ്മ മനസ്സിൽ എന്തെക്കെയോ പ്ലാൻ ചെയ്തു പുറത്തിറങ്ങി. പിള്ളേര് ക്ലാസിൽ പോയേക്കുവാണ്, ജോസ് ചോറുണ്ടിട്ട് ബൈക്കുമെടുത്തു കറങ്ങാൻ പോയതാണ് ഇനി വൈകുന്നേരം നോക്കിയാൽ മതി. അവൾ നേരെ അടുക്കളയിൽ ചെന്നു. സിസിലി എന്തെക്കെയോ പണിയിലാണ്
സിസിലി ഞാൻ മുകളിൽ വരെ പോകുവാ…നീ ഇവിടെ കാണണം. ഞാൻ വന്നിട്ട് പണിക്കാർക്ക് കാപ്പി കൊടുക്കാൻ പോയാൽ മതി.
സൂസമ്മ പറഞ്ഞു
ഓ ശെരി കൊച്ചമ്മേ…
സിസിലി തലകുലുക്കി പറഞ്ഞു. സൂസമ്മ ഇറങ്ങി നടന്നു. അവളുടെ ലക്ഷ്യം മോനാച്ചനെ പോയി കാണുവാനായിരുന്നു. അവൾ മെല്ലെ നടന്നു മോനാച്ചന്റെ വീടിന്റെ മുറ്റത്തെത്തി. അവൾ ഉമ്മറത്തേക്ക് കയറി കതകിൽ മുട്ടി വിളിച്ചു
മോനാച്ചാ…. ടാ മോനാച്ചാ കതകു തുറന്നെ
അകത്തു കട്ടിലിൽ കിടന്ന മോനാച്ചൻ ആരോ വിളിക്കുന്നത് കേട്ടു. അവൻ മെല്ലെയെഴുന്നേറ്റ് നടന്നു ചെന്നു കതകു തുറന്നു. വാതിൽക്കൽ ചിരിച്ചു കൊണ്ടു നിൽക്കുന്ന സൂസമ്മയെ കണ്ടു മോനാച്ചൻ ഞെട്ടി പോയി. അവൻ അവളെ വാ പൊളിച്ചു നോക്കി നിന്നു.
വാ അടക്കേടാ മണ്ടൂസേ
സൂസമ്മ മോനാച്ചന്റെ തുറന്നിരുന്ന വാ കൈകൊണ്ട് അടച്ചോണ്ട് പറഞ്ഞു
മോനാച്ചൻ : അമ്മാമ്മ എന്താ ഈ വഴി???
സൂസമ്മ : അമ്മാമ്മ നിന്റെ കുഞ്ഞമ്മ നിന്നോട് ഞാൻ പറഞ്ഞതെല്ലാം മറന്നോ???
മോനാച്ചൻ : പെട്ടെന്ന് അങ്ങനെയേ വരൂ. അകത്തോട്ടു കേറി വാ
സൂസമ്മ ഇതിനു മുൻപ് ഒന്നോ രണ്ടോ തവണ മാത്രമേ അവിടെ വന്നിട്ടുള്ളൂ. വർക്കിച്ചന്റെ അമ്മ മരിച്ചപ്പോളും പിന്നെ വീടു പുതുക്കി കേറി താമസം വെച്ചപ്പോളും മാത്രം. സൂസമ്മ അകത്തോട്ടു കേറി
പണിയെങ്ങനെ ഉണ്ട് മോനാച്ചാ ഇപ്പോ???
മോനാച്ചൻ : മ്മ് നല്ല കുറവുണ്ട്. ദേഹത്തിന് നല്ല വേദനയാ, പിന്നെ ക്ഷീണവും
സൂസമ്മ : എനിക്കും നല്ല ദേഹത്ത് വേദന ഉണ്ട്
ചിരിച്ചു കൊണ്ടു പറഞ്ഞു. അതു കേട്ട് മോനാച്ചൻ നാണത്തോടെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് സൂസമ്മയ്ക്ക് ഇരിക്കാൻ കസേര ഇട്ടു കൊടുത്തിട്ടു അവൻ കട്ടിലിൽ ഇരുന്നു. സൂസമ്മ കസേര മാറ്റിയിട്ടു മോനാച്ചന്റെ അടുത്തായി ചേർന്നിരുന്നു. സൂസമ്മ അവന്റെ തലയിൽ കൈകൊണ്ട് തടവി അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കിയിരുന്നു.
