സാംസൻ – 6അടിപൊളി  

നല്ല ഉറക്കം വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട്‌ കണ്ണുമടച്ച് ഞാൻ കിടന്നു.

രണ്ട് മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞ് എന്റെ മൊബൈൽ വൈബ്രേറ്റ് ചെയ്തത് ഞാൻ അറിഞ്ഞതും എടുത്ത് തുറന്നു നോക്കി.

“എന്തു പരുപാടി… പാതിരാത്രി വരെ നീളാൻ മാത്രം എന്തു പരിപാടിയായിരുന്നു അത്…?” ദേവിയുടെ മെസേജ് ആയിരുന്നു.

ഇവള്‍ ഇതുവരെ ഉറങ്ങിയില്ലേ..! എനിക്ക് അല്‍ഭുതം തോന്നി. അത് ഞാൻ അവളോട് ചോദിക്കുകയും ചെയ്തു.

“മൂന്നാല് ദിവസമായി എനിക്ക് ഉറങ്ങാൻ കഴിയുന്നില്ല. അതുകൊണ്ട്‌ മൊബൈലില്‍ വെറുതെ കോമഡി പ്രോഗ്രാം നോക്കി കൊണ്ടിരുന്നു. അതൊക്കെ പോട്ടെ ചേട്ടൻ എന്ത് പരിപാടിയെ കുറിച്ചാണ് പറഞ്ഞത്…?”

അവളുടെ ചോദ്യത്തിന് എന്തുത്തരം നല്‍കണമെന്നു ഞാൻ ആലോചിച്ചു.

“രാത്രി എന്തു പരിപാടി എന്ന് മനസ്സിലായില്ലേ…? ഭാര്യയും ഭർത്താവും തമ്മിലുള്ള പരിപാടി തന്നെ.” എഴുതി ഞാൻ അയച്ചിട്ട് വര്‍ധിച്ച ഹൃദയമിടിപ്പോടെ കാത്തിരുന്നു.

പക്ഷേ അവള്‍ തിരികെ മെസേജ് ചെയ്തില്ല. ഒരുപാട്‌ നേരം കാത്തിരുന്നിട്ടും അവള്‍ മെസേജ് ഒന്നും ചെയ്യാത്തത് കൊണ്ട്‌ ഞാൻ ക്ലോസ് ചെയ്തിട്ട് കിടന്നു.

അര മണിക്കൂര്‍ വരെ മെസേജ് ഒന്നും വന്നില്ല. അതോടെ ഞാൻ ഉറങ്ങുകയും ചെയ്തു.

രാവിലെ ആറ് മണിക്കു മുന്നേ ഞാൻ ഉണര്‍ന്നെങ്കിലും വല്ലാത്ത ക്ഷീണം എന്നെ ബാധിച്ചിരുന്നു. എഴുന്നേൽക്കാൻ മടി തോന്നി. പതിവില്ലാതെ ജൂലി ഇപ്പോഴും ഉറങ്ങുകയായിരുന്നു.

അപ്പോഴാണ് അവള്‍ രാത്രി വൈകി മരുന്ന് കഴിച്ച കാര്യം ഓർത്തത്. ഏഴു മണി കഴിയാതെ അവള്‍ ഉണരില്ലെന്ന് ഞാൻ ഊഹിച്ചു.

അതുകൊണ്ട്‌ ഞാൻ ബാത്റൂമിൽ പോയി കുളിയും മറ്റും കഴിഞ്ഞ് വന്നു. എന്നിട്ട് ജൂലിക്ക് ആദ്യം അടി വസ്ത്രങ്ങൾ ഇട്ടു കൊടുത്ത ശേഷം ഒരു നൈറ്റിയും ഞാൻ ഉടുപ്പിച്ചു കൊടുത്തു. എന്നിട്ട് അവള്‍ക്ക് ബ്ലാങ്കറ്റ് മൂടി കൊടുത്ത ശേഷം ഞാൻ വാതിൽ തുറന്ന് കിച്ചണിൽ ചെന്നു നോക്കി.

അമ്മായി മാത്രം അവിടെ ജോലി ചെയ്യുന്നത് കണ്ടു.

“ആഹാ… മോന്‍ നേരത്തെ റെഡിയായി വന്നല്ലോ..! ജൂലി എവിടെ..?” അമ്മായി തിരക്കി.

“അവള്‍ മരുന്ന് കഴിച്ചത് വൈകി പോയി. എഴുനേൽക്കാൻ ലേറ്റ് ആകും.” ഞാൻ പറഞ്ഞതും അമ്മായി ചായ ഉണ്ടാക്കാൻ തുടങ്ങി.

രാവിലത്തെ കാപ്പി ഉണ്ടാക്കാൻ ഞാൻ അമ്മായിയെ സഹായിച്ചു. അമ്മായിക്ക് അത് സന്തോഷമുണർത്തി. അമ്മായി എന്നോട് സാധാരണ കാര്യങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞു കൊണ്ട്‌ ജോലിയും ചെയ്തു. ഞാനും സ്കൂളിലെ കാര്യങ്ങളും, നെല്‍സന്‍ സ്കൂളിൽ എങ്ങനെ പഠിപ്പിക്കുന്നു എന്നും, പിന്നേ അധികമായി അമ്മായിയെ കുറിച്ചുള്ള കാര്യങ്ങളും തിരക്കി.

എനിക്ക് ചായ ഒഴിച്ച് തന്നിട്ട് അമ്മായിയും ചായ എടുത്തു. ശേഷം അമ്മായി നല്ല ഉത്സാഹത്തോടെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.

6:45 ആയപ്പോ സാന്ദ്ര റെഡിയായി കിച്ചണിൽ വന്നു. എന്നെ കണ്ടതും അവള്‍ ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു. മുമ്പൊക്കെ ഞാനും രാവിലെ കിച്ചണിൽ വന്ന് സഹായിച്ചിരുന്നു. പക്ഷേ ഏഴെട്ട് മാസമായി ഞാൻ ലേറ്റ് ആയിട്ടാണ് ഉണരുന്നത്… കൂടാതെ കിച്ചണിൽ സഹായിക്കാനും വന്നിട്ടില്ല. പക്ഷേ ഇപ്പൊ ഞാനും അമ്മായിക്കൊപ്പം ജോലി ചെയ്യുന്നത് കണ്ടപ്പോ അവള്‍ക്ക് ആശ്ചര്യം തോന്നി.

കിച്ചണിൽ വന്ന നേരത്ത് മാത്രം സാന്ദ്ര എന്റെ മുഖത്ത് ഒന്ന് നോക്കിയതാണ്. അതുകഴിഞ്ഞ്‌ അവള്‍ എന്നെ മൈന്റ് ചെയ്തില്ല.

പക്ഷേ അവളും ജോലി ചെയ്യാൻ കൂടെ കൂടി. ഞാൻ ചപ്പാത്തി മാവ് പരത്തി കൊടുത്തു. സാന്ദ്ര ചുട്ടു. അമ്മായി കുറുമ ഉണ്ടാക്കി.

ഏഴു മണി കഴിഞ്ഞപ്പോ ഞാൻ റൂമിൽ ചെന്ന് നോക്കി. ജൂലി ഉണര്‍ന്നിട്ടില്ലായിരുന്നു. തിരികെ ഞാൻ ഡൈനിംഗ് റൂമിൽ തന്നെ വന്നു. അന്നേരം സാന്ദ്ര എല്ലാം എടുത്തു കൊണ്ട് വന്ന് മേശയിൽ വച്ചു.

ഉടനെ എനിക്ക് വേണ്ട ചപ്പാത്തിയും കുറുമയും ഞാൻ സ്വയം പ്ലേറ്റിൽ എടുത്തുകൊണ്ട് കിച്ചണിൽ പോയി. അപ്പോൾ സാന്ദ്രയുടെ മുഖം വാടിയത് കണ്ടു.

കിച്ചണിൽ വന്നപ്പോ സാന്ദ്രയ്ക്കും അമ്മായിക്കും കൊണ്ടു പോകാനുള്ള ലഞ്ച് അമ്മായി ബോക്സിൽ ആക്കുന്നതാണ് കണ്ടത്.

അമ്മായിയോട് സംസാരിക്കുകയും ഒപ്പം കഴിക്കുകയും ചെയ്തിട്ട് ഞാൻ കൈ കഴുകി.

“ഇടക്ക് അമ്മായി ചെന്ന് ജൂലിയെ ഒന്ന് നോക്കിയേക്കണേ…!” ഞാൻ അവരോട് അഭ്യര്‍ത്ഥിച്ചു.

“മോന്‍ ഒന്നും വിഷമിക്കേണ്ട, ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം.”

അന്നേരം സാന്ദ്ര കിച്ചണിൽ വന്നു. ഞാൻ പുറത്തേക്കും നടന്നു.

കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് സാന്ദ്ര കിച്ചണിൽ നിന്നിറങ്ങി അവളുടെ ബാഗൊക്കെ എടുത്ത് ഓടി വന്ന് ഒപ്പത്തിനൊപ്പം നടന്നു.

ഇന്നെങ്കിലും മാറ്റങ്ങൾ സംഭവിക്കും എന്നാണ് ചിന്തിച്ചത്. പക്ഷേ ബൈക്കില്‍ കേറി എന്നെ തൊടാതെ അവള്‍ ഇരുന്നതും ഞാൻ ചെരിഞ്ഞ് അവളുടെ തുടയിൽ നുള്ള് കൊടുത്തിട്ട് ബൈക്ക് എടുത്തു.

അന്നേരം അവള്‍ മുഖം വീർപ്പിച്ചെങ്കിലും പിന്നീട് പുഞ്ചിരിക്കുന്നത് മിററിലൂടെ ഞാൻ കണ്ടു.

“എടി അഹങ്കാരി, ഇനി എന്റെ ശ്വാസം പോലും നിന്റെ ദേഹത്ത് കൊള്ളാതെ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം. ഈ മൗന വ്രതം ഒന്ന് അവസാനിപ്പിച്ചൂടേ…?” അപേക്ഷ പോലെ ആണെങ്കിലും അല്‍പ്പം ചൂടായി തന്നെ പറഞ്ഞു.

പക്ഷേ ബധിരന്‍റെ ചെവിയില്‍ ശംഖ് ഊതിയത് പോലെ അവള്‍ ഇരുന്നു.

“അഹങ്കാരി….!” ദേഷ്യത്തില്‍ പറയാനാണ് ഞാൻ ശ്രമിച്ചത്‌, പക്ഷേ എങ്ങനെയോ ലാളന പോലെയാണ് ആ വാക്ക് നാവില്‍ നിന്നും വീണത്… പോരാത്തതിന് സ്നേഹവും ആ വാക്കിനെ പൊതിഞ്ഞിരുന്നു.

ഞാൻ പോലും അറിയാതെ എന്റെ മനസ്സിലേ സ്നേഹം ഞാൻ ഉരുവിട്ട വാക്കില്‍ കലര്‍ന്നിരുന്നത് കേട്ട് ഞാനേ ആശ്ചര്യപ്പെട്ടു.

എന്നെ സ്വയം മനസ്സിൽ നിന്ദിച്ച് കൊണ്ട്‌ ഞാൻ റോഡില്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു.

അന്നേരം എന്നെ അല്‍ഭുതപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് സാന്ദ്ര എന്നോട് ചേര്‍ന്നിരുന്നു. ശേഷം എന്റെ അരയില്‍ കൈയും ചുറ്റി എന്നെ അവള്‍ മുറുകെ പിടിച്ചു.

അന്നേരം സ്നേഹോഷ്മളമായ വികാരം എന്റെ ശരീരത്തിൽ നിന്നും അവളിലേക്ക് പടരുന്നത് ഞാൻ അറിഞ്ഞു. അവളും അത് മനസ്സിലാക്കിയ പോലെ എന്നോട് കൂടുതൽ ചേര്‍ന്നിരുന്നു. അവസാനം അവളുടെ വലത് മുല എന്റെ മേല്‍ ഞെരിഞ്ഞ് അമർന്നപ്പോഴാണ് എനിക്ക് ശ്വാസം തോന്നിയത്‌.

അവളുടെ ശരീരത്തിൽ നിന്നും ഒരു ഊഷ്മളത എന്നിലേക്ക് പടർന്നു കേറി. എന്റെ മനസ്സിൽ അവളോടുള്ള സ്നേഹം നിറഞ്ഞു കവിഞ്ഞു.

പക്ഷേ എന്തൊക്കെയായാലും സാന്ദ്ര എന്നോട് സംസാരിക്കുക മാത്രം ചെയ്തില്ല. ഞാൻ ഒരു പൊട്ടൻ കണക്ക് എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു നോക്കി… അവള്‍ വകവെച്ചില്ല.

ഒടുവില്‍ നിരാശയോടെ ചിലപ്പ് നിർത്തി ഞാൻ റോഡില്‍ ശ്രദ്ധിച്ച് ഓടിച്ചു.

ക്യാമ്പസ് ഗേറ്റിനു മുന്നിൽ ബൈക്ക് നിന്നതും അവള്‍ ഇറങ്ങി മിണ്ടാതെ നടന്നു പോയി. ദീപ്തി എനിക്കൊരു പുഞ്ചിരി തന്നിട്ട് സാന്ദ്രയ്ക്കൊപ്പം പോയി. എന്നാല്‍ ഐഷ മുഖം വീർപ്പിച്ച് കാണിച്ചു. ശേഷം അവര്‍ക്ക് പിന്നാലെ നടന്നുപോയി. അവളുമായി ഫോൺ കോൾ, ചാറ്റ് എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ചത് കൊണ്ടാവും.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *