ഞാൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ജൂലിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.
“സാന്ദ്ര പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലേ..? എന്നോട് പറഞ്ഞാല്‍ ഞാൻ അവളെ പോകാൻ അനുവദിക്കില്ല പോലും. അവളുടെ പോക്കും ഞാൻ മുടക്കും പോലും. എന്തായാലും കഴിഞ്ഞത് കഴിഞ്ഞു. ഇനി വെറുതെ എന്റെ മെക്കിട്ടു കേറാന്‍ നി വരരുത്. അവളുടെ കാര്യത്തിൽ ഞാൻ ഇടപെടാനും വരില്ല.”
അത്രയും പറഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ എന്റെ മൊബൈലിനെ അവളുടെ കൈയിൽ നിന്നും പിടിച്ചു വാങ്ങി. എന്നിട്ട് ബെഡ്ഡിൽ കിടന്ന് അതിൽ കുത്തി കളിക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
ജൂലി വിഷമത്തോടെ എഴുനേറ്റ് പോയി.
അര മണിക്കൂര്‍ ഞാൻ മൊബൈലില്‍ കുത്തി കൊണ്ടിരുന്നു.
അപ്പോൾ ദേവിയുടെ “ഹായ്” എന്ന മെസേജ് വന്നു.
ഞാൻ ശെരിക്കും അന്തിച്ചു പോയി. കുറെ ദിവസത്തേക്ക് അവൾ എന്നെ ഒഴിവാക്കും എന്നാണ് ഞാൻ കരുതിയത്.
*ഹയ് ദേവി* സന്തോഷത്തോടെ ഞാനും മറുപടി കൊടുത്തു.
*ഫ്രീ ആകുമ്പോള്‍ എന്നെ ഒന്ന് വിളിക്കാമോ… മറ്റാരും ചേട്ടന്റെ കൂടെ ഇല്ലാത്ത സമയം..?!* അവളുടെ അടുത്ത മെസേജ് വന്നു.
*ഫ്രീ ആകുമ്പോ ഞാൻ വിളിക്കാം.* റിപ്ലൈ ചെയ്ത ഉടനെ ദേവി ഓഫ്ലൈന്‍ ആയി.
പകല്‍ സമയം വീട്ടില്‍ വച്ച് ദേവിയെ വിളിച്ച് സംസാരിക്കാൻ കഴിയില്ല. അതുകൊണ്ട്‌ അര കിലോമീറ്റര്‍ മാറി സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന എന്റെ കശുമാവ് പറമ്പില്‍ പോകാൻ ഞാൻ തീരുമാനിച്ച് എഴുന്നേറ്റു.
പക്ഷേ അന്നേരമാണ് എന്റെ മാൾ സെക്യൂരിറ്റി യുടെ കോൾ വന്നത്. ഞാൻ മുഖം ചുളിച്ചു. എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം ഉണ്ടെങ്കിൽ മാത്രമേ സെക്യൂരിറ്റി എന്നെ വിളിക്കുകയുള്ളു.
ഞാനും വേഗം എടുത്തു സംസാരിച്ചിട്ട് വച്ചു.
അതുകഴിഞ്ഞ്‌ എന്റെ ത്രീ ഫോര്‍ത്ത് മാറ്റി പാന്റ് എടുത്തിട്ടിട്ട് എന്റെ പേഴ്സും ബൈക്ക് ചാവിയും എടുത്തു കൊണ്ട്‌ ധൃതിയില്‍ പുറത്തേക്ക്‌ നടന്നു.
എന്നെ കണ്ടതും ഹാളില്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന ജൂലിയും സാന്ദ്രയും അമ്മായിയും അവരുടെ അടക്കം പറച്ചില്‍ നിര്‍ത്തി.
“ഡ്രെസ്സും മാറി ഇത്ര തിടുക്കത്തിൽ ചേട്ടൻ എവിടേക്ക…?” ജൂലി എഴുനേറ്റ് വന്ന് എന്റെ കൈ എടുത്ത് അവളുടെ തോളത്തിട്ട് എന്റെ കൂടെ നടന്നു കൊണ്ട്‌ ചോദിച്ചു.
“നമ്മുടെ മാൾ സെക്യൂരിറ്റി വിളിച്ചായിരുന്നു. മെയിൻ ജെനറേറ്റർ റൂമിൽ നിന്നും എന്തൊക്കെയോ കത്തിയെരിഞ്ഞ സ്മെൽ വരുന്നുണ്ട് പോലും. ഞാൻ ചെന്ന് നോക്കട്ടെ.”
“ജെനറേറ്റർ ആണോ പ്രശ്നം…? പുതിയത് മേടിക്കേണ്ടി വരുമോ…” ജൂലി ആശങ്കയോടെ ചോദിച്ചു.
“അറിയില്ല, ചിലപ്പോ റൂമിൽ ആയിരിക്കും പ്രശ്നം. അതോ ജെനറേറ്റർ തന്നെയാണോ എന്നും അറിയില്ല. എന്തായാലും ചെന്ന് നോക്കട്ടെ.”
പറഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ വേഗം പോർച്ചിൽ കേറി ബൈക്ക് എടുത്ത് മാളിലേക്ക് വിട്ടു.
ഭാഗ്യത്തിന്‌ ഞാൻ സംശയിച്ച പോലെ റൂമിന് മാത്രം ആയിരുന്നു പ്രശ്നം…. പക്ഷേ വലിയ പ്രശ്നം ആയിരുന്നു. അതിനെ ശരിയാക്കുന്ന ടീമിനെ ഞാൻ വിളിച്ചു. ഞായറാഴ്ച ആയത് കൊണ്ട്‌ വരാൻ അവർ തയ്യാറായില്ല. പക്ഷേ കാശ് കൂടുതൽ കൊടുക്കാമെന്ന് പറഞ്ഞത് കൊണ്ട്‌ മാത്രമാണ് അവർ സമ്മതിച്ചത്.
ഒരു മണിക്കൂറിൽ ആ ടീം എത്തി എല്ലാം പരിശോധിച്ചു. ഇന്ന്‌ കൊണ്ട്‌ ജോലി തീരില്ല എന്ന് അവർ പറഞ്ഞു. പക്ഷേ ഇതിന്റെ പ്രാധാന്യം മനസ്സിലാക്കിയ ആ ടീം രാത്രിയും ജോലി തുടർന്ന് ചെയ്തു പുലരും മുന്നേ ശെരിയാക്കി തരാമെന്ന് ഏറ്റു…. അവർ ആവശ്യപ്പെടുന്ന കാശ് കൊടുക്കണം എന്നേയുള്ളു. ഞാനും സമ്മതിച്ചു.
അങ്ങനെ മാൾ ബേസ്മെന്റിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ജെനറേറ്റർ റൂമിൽ ജോലി തുടങ്ങി. ഒരു മണിക്കൂര്‍ ഞാനും അവർ ചെയ്യുന്നതൊക്കെ നോക്കി നിന്നു.
ശേഷം എന്തെങ്കിലും ആവശ്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ എന്നെ വിളിക്കാൻ പറഞ്ഞിട്ട് ഞാൻ നേരെ മാളിനകത്ത് എന്റെ ഓഫിസിലേക്ക് വന്നു.
ആദ്യം ജൂലിയെ വിളിച്ച് കാര്യം പറഞ്ഞു. രാത്രി ഞാൻ വരില്ല എന്നും അറിയിച്ചു.
ശേഷം,*ഫ്രീ ആണോ..?* എന്ന് ദേവിക്ക് മെസേജും ചെയ്തു.
അഞ്ച് മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞാണ് മറുപടി വന്നത്.
*അമ്മായി ഇപ്പൊ ഉറങ്ങാൻ കേറും. അതുകഴിഞ്ഞ്‌ ഞാൻ ചേട്ടനെ വിളിക്കാം.*
അഞ്ചു മിനിറ്റ് എന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിലും രണ്ട് മിനിറ്റിൽ ദേവി എനിക്ക് കോൾ ചെയ്തു.
“ചേട്ടൻ വീട്ടില്‍ ആണോ..?”
“അല്ല, മാളിൽ.”
“ഞായറാഴ്ച അവധി അല്ലേ…?” സംശയത്തോടെ അവള്‍ ചോദിച്ചു.
അപ്പോൾ ഞാൻ ഇവിടെ വരാനുള്ള കാരണം പറഞ്ഞു.
“അപ്പോ രാത്രി ഫുള്ള് അവിടെ തന്നെ ഉണ്ടാവും, അല്ലേ..?”
“ഇവിടെതന്നെ ഉണ്ടാവും.” മറുപടി ഞാൻ കൊടുത്തു. എന്നിട്ട് തിരക്കി, “ആന്റി ഉറങ്ങിയോ..?”
“അമ്മ റൂമിൽ കേറി വാതില്‍ ചാരി കഴിഞ്ഞു. ഉറങ്ങിയോ എന്നറിയില്ല…”
“പിന്നേ എന്താ… എന്തെങ്കിലും ആവശ്യമായാണോ വിളിക്കാൻ പറഞ്ഞത്..?” ഞാൻ ചോദിച്ചു. “
“യേയ്….അങ്ങനെ ഒന്നുമില്ല. വെറുതെ ചേട്ടനോട് സംസാരിക്കണം എന്ന് തോന്നി… അത്രതന്നെ.” അല്‍പ്പം ടെൻഷനോടെ അവള്‍ മറുപടി തന്നു.
“ഇന്നലെ ഞാൻ അങ്ങനെയൊക്കെ പറഞ്ഞത് കൊണ്ട്‌ എന്നോട് ദേഷ്യം ഉണ്ടോ…?” ഞാൻ തിരക്കി.
“യേയ്…. എനിക്ക് ചേട്ടനോട് ദേഷ്യം ഒന്നുമില്ല. പിന്നെ—”
“പിന്നേ എന്ത്..?” അവള്‍ പറയാതെ നിര്‍ത്തിയതും ഞാൻ തിടുക്കം കൂട്ടി.
“ചേട്ടൻ കാര്യമായിട്ട് പറഞ്ഞതാണോ…?”
“കാര്യമായിട്ട് എന്തു പറഞ്ഞു ഞാൻ…?” മനസ്സിലാവാതെ ഞാൻ ചോദിച്ചു.
“കഴിഞ്ഞ രാത്രി ഇങ്ങോട്ട് വരട്ടെ എന്ന് ചോദിച്ചത്…?!”
“ഞാൻ കാര്യമായി തന്നെയ പറഞ്ഞത്.” എന്റെ മറുപടി കേട്ട് മറുവശത്ത്‌ നിന്നും അനക്കം പോലും ഉണ്ടായില്ല.
കുറെ കഴിഞ്ഞ് ദേവി വിറയ്ക്കുന്ന ശബ്ദത്തില്‍ ചോദിച്ചു, “ചേട്ടൻ രാത്രി ഇങ്ങോട്ട് വന്നാൽ എന്റെ അമ്മായി അറിയും എന്ന് പേടിയില്ലേ…?”
എന്തോ കാര്യം വ്യക്തമാക്കാൻ എന്ന പോലെയാണ് ദേവി അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്.
“നിന്റെ അമ്മായി എട്ടരയ്ക്ക് ഗുളിക കുഴിച്ചാല്‍ ഒന്‍പത് മണിക്ക് മുന്നേ ഉറങ്ങാം. പിന്നെ രാവിലെ നാല് മണിക്ക് അതിന്റെ ഇഫക്റ്റ് മാറിയാലും ആറ് മണി ആവാതെ ആന്റി ഉണരില്ല എന്നാണ് എന്നോട് പറഞ്ഞത്.”
“അപ്പോ നാല് മണി വരെ അമ്മ ഒന്നും അറിയില്ല എന്നാണോ…?” എന്തോ തീരുമാനിച്ച് ഉറച്ച പോലെ ദേവി ചോദിച്ചു.
“നാല് മണി വരെ ബോംബ് പൊട്ടിയാലും ആന്റി അറിയില്ല… ഉണരുകയുമില്ല…!” ഞാൻ ഉറപ്പിച്ച് പറഞ്ഞു.
“ശെരി ചേട്ടാ.. ഞാൻ പിന്നേ വിളിക്കാം.” അത്രയും പറഞ്ഞിട്ട് എന്റെ മറുപടി പോലും കേള്‍ക്കാന്‍ നില്‍ക്കാതെ അവള്‍ കട്ടാക്കി.
അവളെ തിരികെ വിളിക്കാൻ എനിക്ക് തോന്നിയെങ്കിലും ഞാൻ സ്വയം നിയന്ത്രിച്ചു. അവളുടെ മനസ്സ് സംഘർഷഭരിതം ആയിരുന്നു എന്ന് അവളുടെ സംസാരത്തിൽ നിന്നും ഞാൻ മനസ്സിലാക്കിയിരുന്നു. അതുകൊണ്ട്‌ തല്‍കാലം അവളെ ശല്യം ചെയ്യേണ്ട എന്ന് ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു.
എനിക്ക് സമാധാനമായി ഇരിക്കാൻ കഴിയാത്തത് കൊണ്ട്‌ ഞാൻ നേരെ പണി നടക്കുന്ന സ്ഥലത്ത്‌ ചെന്നു. അന്നേരം വിനില എനിക്ക് വിളിച്ചു.
