💖അവളും ഞാനും തമ്മിൽ💖അടിപൊളി  

നെറ്റിയിൽ ഒരു കൈ സ്പർശം ആണ് എന്നെ ഉണർത്തിയത്, കണ്ണ് തുറന്ന് നോക്കിയപ്പോൾ മുൻപിൽ മേരിയമ്മ, എന്റെ നെഞ്ചിൽ കൂടി ഒരു കൊള്ളിയാൻ മിന്നി,
ഇപ്പൊ തല ചുറ്റൽ മാറിയോ മോനെ, അവർ എന്നോട് ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ തിരക്കി.
ഹേ, ഞാൻ സംശയത്തോടെ മേരിയമ്മയെ നോക്കി, എന്റെ നോട്ടം കണ്ട് അവർ വീണ്ടും പറഞ്ഞു
ഞങൾ പള്ളിയിൽ നിന്നും ഇപ്പൊൾ വന്നതെ ഉള്ളൂ അപ്പോ ചിഞ്ചു പറഞ്ഞു നിനക്ക് വണ്ടി ഓടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ പെട്ടെന്ന് തലചുറ്റൽ ഉണ്ടായി എന്നും ഇങ്ങോട്ട് കയറി എന്നും, ഇപ്പൊൾ എങ്ങനെ ഉണ്ട് മാറിയോ അതോ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോണോ.
എനിക്ക് കാര്യം മനസിലായി സാറ എല്ലാം മറച്ചു വെച്ച് ഇവരോട് കളവ് പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ഇപ്പൊ കുഴപ്പം ഇല്ല മേരിയമ്മെ.
എന്നാ മോൻ എഴുന്നേറ്റ് വാ അമ്മ ഭക്ഷണം എടുത്ത് വെക്കാം എന്നും പറഞ്ഞു മേരി അമ്മ എഴുന്നേറ്റ് പോയി.
ഞാൻ എന്നെ സ്വയം ഒന്ന് നോക്കി, കഴുത്തിനു താഴോട്ട് മുഴുവൻ ഒരു വലിയ കംബിളി പുതപ്പിന്റെ അടിയിൽ ആണ്.
ഭാഗ്യം ഞാൻ സ്വയം പറഞ്ഞു പുതപ്പ് മാറ്റി എഴുനേറ്റു. എന്റെ മുണ്ട് ഷഡ്ഡിയും പുത്തപ്പിന്റെ അടിയിൽ തന്നെ ഉണ്ട് ഞാൻ അതൊക്കെ എടുത്ത് ഇട്ടിട്ട് ഹാളിലേക്ക് ചെന്നു അവിടെ മേരി അമ്മയും സാറയും സോഫയിൽ. ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു സഖ്യ അവളുടെ.മുറിയി പോയിരുന്നു, അങ്കിൾ പുറത്തോട്ടും.
മേരി അമ്മ സാറയുടെ കാൽ മടിയിൽ എടുത്ത് വച്ച് എന്തോ കുഴമ്പ് ഇട്ട് തിരുമികൊടുക്കുകയയിരുന്ന്.
ഏത് നേരത്ത് നോക്കിയാലും ഡാൻസ് ഡാൻസ് എന്നും പറഞ്ഞ് തുള്ളിക്കൊണ്ട് നടന്നോളും, ഇപ്പൊ കാലും ഉളുക്കി നടക്കാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥ ആയപ്പോ സമാധാനം ആയല്ലോ നിനക്ക്
മേരി അമ്മ സാറയോട് ചോദിക്കുന്നത് കേട്ടു. അത് എന്തുകൊണ്ട് ആണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായിരുന്നു.
എന്റെ സാന്നിധ്യം മനസ്സിലാക്കിയ എന്ന പോലെ അവള് എന്നെ ഒരു നോട്ടം നോക്കി അത് താങ്ങാൻ ഉള്ള ശക്തി എനിക്ക് ഇല്ലായിരുന്നു, ഞാൻ നോട്ടം മാറ്റി.
നീ ഇരിക്ക് അഭി ഞാൻ എന്തെങ്കിലും കഴിക്കാൻ എടുക്കാം എന്നും പറഞ്ഞു ആ അമ്മ അടുക്കളയിലേക്ക് എഴുന്നേറ്റ് പോയി. ഞാൻ അവൽകരികിൽ ചെന്ന് ആ സോഫയിൽ ഇരുന്നു, അവള് എന്നെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു, പക്ഷേ എനിക്ക് അവളുടെ മുഖത്ത് നോക്കാൻ ഉള്ള ധൈര്യം ഇല്ലാത്തതിനാൽ ഞാൻ തല താഴ്ത്തി ഇരുന്നു.
ഇത്ര ഒക്കെ നടന്നിട്ടും ഞാൻ അവളെ നശിപ്പിച്ചിട്ടും അവള് ആരോടും ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ല, എനിക്ക് കുറ്റബോധം തോന്നി, അവളുടെ കാലുപിടിച്ചു മാപ്പ് പറയാൻ തോന്നി, പക്ഷേ ധൈര്യം ഇല്ല, അതിനുള്ള അർഹതയും ഇല്ല. രണ്ടും കൽപ്പിച്ച് ചെയ്ത തെറ്റിന് അവളോട് ഒരു മാപ്പ് എങ്കിലും പറയാം എന്ന് കരുതി അതിനു വേണ്ടി തുനിഞ്ഞപ്പൊഴേക്കും അവള് എഴുന്നേറ്റ് മുറിയിലേക്ക് നടന്നിരുന്നു, അവൾക്ക് ശരിക്ക് നടക്കാൻ സാധിക്കുന്നില്ല കാരണക്കാരൻ ഞാനും, മുറിയുടെ വാതിൽക്കൽ എത്തിയ അവള് നിറ കണ്ണുകളോടെ തിരിഞ്ഞ് എന്നെ ഒരു നോട്ടം നോക്കി, അത് എന്റെ നെഞ്ചില് തന്നെ കൊണ്ടു. അവള് റൂമിൽ കയറി വാതിൽ അടച്ചു. എന്റെ മനസ്സ് പാപ ഭാരത്താലും കുറ്റബോധത്താലും നീറി തുടങ്ങിയിരുന്നു. ഞാൻ അവിടെ നിന്ന് ഇറങ്ങി വണ്ടി എടുത്ത് വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു വന്നു, വരുന്ന വഴിയിൽ നല്ല മഴ ഉണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ അതൊന്നും ഞാൻ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല, നനഞു കുളിച്ച് വീട്ടിൽ വന്ന എന്നോട് അമ്മ എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു ഞാൻ ഒന്നും കേട്ടില്ല നേരെ റൂമിൽ പോയി വേഷം പോലും മാറാതെ കട്ടിലിന്റെ ഒരു വശത്തായി ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചു. എത്രനേരം അങ്ങനെ ഇരുന്നു എന്നറിയില്ല, അമ്മ വന്നു കഴിക്കാൻ വിളിച്ചു വിശപ്പില്ല എന്നും പറഞ്ഞു കഴിക്കാൻ പോയില്ല. എന്തോ പ്രശ്നം ഉണ്ടെന്ന് അമ്മക്കും മനസ്സിലായിരുന്നു, അത്കൊണ്ട് തന്നെ അമ്മ കൂടുതൽ നിർബന്ധിക്കാൻ നിന്നില്ല, അന്നത്തെ ദിവസം പിന്നെ ഞാൻ റൂമിന് വെളിയിൽ ഇറങ്ങിയിട്ടില്ല.
പിന്നീടുള്ള ദിവസങ്ങളിൽ എന്റെ സ്വഭാവം പാടെ മാറിയിരുന്നു, ആരോടും സംസാരിക്കാതെ മുറിയിൽ തന്നെ ചടഞ്ഞു കുടിതുടങ്ങി, പലപ്പോഴും അമ്മയും അച്ഛനും കണ്ണനും ഓക്കേ എന്റെ അടുത്ത് വന്നു സംസാരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ഞാൻ ഒഴിഞ്ഞു മാറി. ഒരു പെണ്ണിന്റെ ജീവിതം നശിപ്പിച്ച എനിക്ക് എന്നോടുതന്നെ വെറുപ്പ് തോന്നി. വല്ലാത്ത ഒരുതരം വീർപ്പുമുട്ടൽ അനുഭവിക്കുക ആയിരുന്നു ഞാൻ.
ഒന്ന് രണ്ട് ആഴ്ച കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരു ദിവസം കണ്ണൻ എന്നെ കാണാൻ വന്നു.
അഭി എന്താടാ നിനക്ക് പറ്റിയത്, നീ എന്താ ഓഫീസിൽ വരാത്തത്, വിളിച്ച ഫോൺ പോലും എടുക്കാത്തത് എന്താ?
ഒന്നുമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞു ഞാൻ ഒഴിഞ്ഞു മാറാൻ കുറെ ശ്രമിച്ചു, പക്ഷേ അവസാനം എല്ലാം അവനോടു പറയേണ്ടി വന്നു. എല്ലാം കേട്ടുകഴിഞ്ഞ് അവൻറെ കയിൽ നിന്ന് നല്ലോരെന്നം കിട്ടും എന്ന് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിച്ചു പക്ഷേ കണ്ണൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി പോയി, എന്തിനും നിഴലായി എന്നോടൊപ്പം ഉള്ള എന്റെ ആത്മ മിത്രം ആണ് ഒന്നും പറയാതെ പോയത്. അതോടെ ഞാൻ ശെരിക്കും ഒറ്റപ്പെട്ടത് പോലെ തോന്നി എനിക്ക്,
പിന്നെയും ദിവസങ്ങളിൽ കടന്നുപോയി, അതോടൊപ്പം എന്റെ അവസ്ഥയും മോശമായി വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു. കുറ്റബോധത്തിന്റെ തീക്കനൽ എന്റെ ഉള്ളിൽ ആളിക്കത്തിക്കൊണ്ടിരുന്ന്. കണ്ണട ക്കുമ്പോഴൊക്കെ സാറയുടെ കരഞ്ഞു കൊണ്ടുള്ള ആ നോട്ടം മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു വരും അപ്പോഴൊന്നും എനിക്ക് ഉറങ്ങാൻ പറ്റുന്നുണ്ടയിരുന്നില്ല.
അങ്ങനെ ഇരിക്കെ ഒരു ദിവസം അമ്മ എന്റെ മുറിയിലേക്ക് വന്നു ഞാൻ ജനലിൽ കൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി എന്തോ ചിന്തിച്ച് കൊണ്ട് നിൽക്കുകായിരുന്നു.
അഭി….
ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നിന്ന് വിളി കേട്ടു
എന്താ അമ്മെ.
മോനെ മേരി വിളിച്ചിരുന്നു…
അമ്മ പറഞ്ഞത് കേട്ട് ഞാൻ ശെരിക്കും ഞെട്ടി, എല്ലാം എല്ലാവരും അറിഞ്ഞോ, ഇനി എന്തൊക്കെ സംഭവിക്കും എന്ന് ആലോചിച്ച് എനിക്ക് പേടി തോന്നി തുടങ്ങി.
നീ ഫ്രീ ആകുമ്പോൾ കണ്ണനെ യും കുട്ടി അങ്ങോട്ട് ഒന്ന് ചെല്ലാൻ പറഞ്ഞു, സാറ മോൾക്ക് എന്തോ പറ്റിയിട്ടുണ്ട് എന്ന്, അവള് ആരോടും സംസാരിക്കുന്ന ഒന്നും ഇല്ലെന്നും ഒന്നും കഴിക്കുന്നില്ല എന്നും എപ്പോഴും ഡാൻസ് ഡാൻസ് എന്ന് പറഞ്ഞു നടന്ന പെണ്ണ് കുറച്ചു ദിവസം ആയിട്ട് ചിലങ്ക തൊട്ടിട്ടില്ല എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു അവള് വലിയ സങ്കടത്തിൽ ആണ്.
അമ്മ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ കേട്ട് എന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു, എല്ലാത്തിനും കാരണക്കാരൻ ഞാൻ ആണ്.
നീ എന്തിനാ അഭി കരയുന്നെ.
അത് അമ്മെ ഞാൻ എനിക്ക്,
അമ്മയോട് പറയാൻ എനിക്ക് വാക്കുകൾ ഇല്ലായിരുന്നു.
എന്താ മോനെ, നീയും സാറയും തമ്മിൽ എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം ഉണ്ടോ.
അത് അമ്മെ…
പറ മോനെ, ഞാൻ കുറച്ചു ദിവസം ആയിട്ട് നിന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട്, എന്താണെങ്കിലും നീ അമ്മയോട് പറയ്.
പിന്നെ ഒന്നും നോക്കിയില്ല എല്ലാം അമ്മയോട് ഏറ്റു പറഞ്ഞു. പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ കണ്ണനിൽ നിന്നും കിട്ടും എന്ന് കരുതിയത് അമ്മയിൽ നിന്നും കിട്ടി, ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായി അമ്മ എന്നെ തല്ലി. എന്റെ ഉള്ളിൽ ഒതുക്കി വച്ചിരുന്ന സങ്കടങ്ങൾ എല്ലാം കണ്ണിൽ കൂടി പുറത്തേക്ക് ഒഴുകി തുടങ്ങിയിരുന്നു. കരഞ്ഞു കൊണ്ട് തന്നെ ഞാൻ അമ്മയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.
തെറ്റ് പറ്റിപ്പോയി അമ്മെ, ജീവിതത്തിൽ ഇന്നേവരെ ഒരു പെണ്ണിനേയും തെറ്റായ ഒരു നോട്ടം പോലും ഞാൻ നോക്കിയിട്ടില്ല, ആരെയും പ്രമിച്ചിട്ടില്ല, പക്ഷേ അന്ന് എനിക്ക് എന്റെ നിയന്ത്രണം മുഴുവനും നഷ്ട്ടമായി, എന്റെ കൈ വിട്ടു പോയി അമ്മേ, അതിന്റെ കുറ്റബോധം മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്ന കൊണ്ട ഞാൻ നിങ്ങളിൽ നിന്നൊക്കെ ഒഴിഞ്ഞു മാറിയത്.
അത്രയും അമ്മയുടെ തോളിൽ തല വെച്ച് എങ്ങൽ അടിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു.
എന്റെ വിഷമം കണ്ട് അമ്മക്കും വിഷമം ആയിട്ടുണ്ട്. കുറച്ചു നേരം അങ്ങനെ നിന്ന് ഞാൻ ഒന്ന് ശാന്തൻ ആയപ്പോൾ അമ്മ കട്ടിലിലേക്ക് ഇരുന്നു, ഞാൻ നിലത്ത് ഇരുന്നിട്ട് അമ്മയുടെ മടിയിൽ തല വെച്ച് കിടന്നു. ഞങ്ങൾക്ക് ഇടയിൽ മൗനം മാത്രം ആയിരുന്നു. അവസാനം അമ്മ തന്നെ സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി.
അഭി……
എന്റെ മുടിയിഴകളിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് അമ്മ വിളിച്ചു.
എന്താ അമ്മാ…..
അവള് നിന്നെ വിളിച്ചിരുന്നോ?
ഇല്ല അമ്മ, എന്നെ വിളിക്കുകയോ പറയുകയോ ഒന്നും ചെയ്തില്ല, പിന്നെ എന്നോട് സംസാരിച്ച പോലും ഇല്ല, അന്നത്തെ ആ ദിവസം അവള് എന്നെ ഒന്ന് തടയുക പോലും ചെയ്തില്ല, അവളുടെ ഭാകത് നിന്ന് ഒരു എതിർപ്പ് ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ ചെലപ്പോ ഇങ്ങനെ ഒന്നും ആകില്ലായിരുന്നു. ഇപ്പൊ ഞാൻ ഒരു പെണ്ണിന്റെ ജീവിതം നശിപ്പിച്ച ദുഷ്ട്ടൻ ആയില്ലേ, എന്നെ വിശ്വസിച്ചിരുന്ന ആ വീട്ടുകാരെ മുഴുവൻ ഞാൻ ചതിച്ചില്ലെ.
ഇത്രയും പറഞ്ഞപ്പോൾ തന്നെ എന്റെ ശബ്ദം ഇടറയിരുന്നു.
അഭി…
മ്മ്‌…..
നീ ചെയ്ത തെറ്റിനെ ഒരിക്കലും ഞായീകരിക്കാൻ ഒരു പെണ്ണായ എനിക്ക് കഴിയില്ല, ഒരു സ്ത്രീ ഏറ്റവും വില കൽപ്പിക്കുന്ന ഒന്നാണ് അവളുടെ ചാരിത്ര്യം, അവളുടെ സമ്മതം ഇല്ലാതെ അത് നശിപ്പിക്കുന്നത് പൊറുക്കാൻ പറ്റാത്ത തെറ്റ് തന്നെ യാണ്.
അമ്മയുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് ദയനീയമായി ഞൻ മുഖം ഉയർത്തി നോക്കി. അമ്മ വീണ്ടും തുടർന്നു.
പക്ഷേ ഒരു അമ്മയുടെ സ്ഥാനത്ത് നിന്ന് ചിന്തിക്കുമ്പോൾ എന്റെ മകൻ ചെയ്ത തെറ്റ് ശെരി ആക്കാൻ എനിക്ക് കഴിയും, അതിന് ഞാൻ പറയുന്നത് നീ അനുസരിക്കണം.
ഞാൻ അമ്മയുടെ കൈ പിടിച്ച് വാക്ക് കൊടുത്തു.
അമ്മ എന്ത് പറഞ്ഞാലും ഞാൻ അനുസരിക്കും. വാക്ക്.
നീ സാറയെ വിവാഹം കഴിക്കണം…
അത് എന്നെ ഒന്ന് ഞെട്ടിച്ചു….
അമ്മെ ഞാൻ, അവൾക്ക്…..
പറയാൻ വാക്കുകൾ കിട്ടാതെ ഞാൻ വിക്കി…
അഭി, ഈ ഒരു ഒറ്റ പരിഹാരം മാത്രമേ നമ്മുടെ മുന്നിൽ ഉള്ളൂ. അവളുടെ ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥക്ക് കാരണം നീ അല്ലേ അപ്പോ നീ തന്നെ ആണ് അവൾക്ക് ഒരു ജീവിതം കൊടുക്കേണ്ടത്. ചിലപ്പോ നിന്നെ അംഗീകരിക്കാൻ ഒരിക്കലും അവൾക്ക് ആയില്ല എന്ന് വരും പക്ഷേ ഒരു പെണ്ണിന്റെ കണ്ണീരു വീഴ്ത്തിയിട്ട്‌ സുഖം ആയിട്ട് ജീവിക്കാൻ കഴിയുമോ എന്റെ മോന്.
ഇല്ലമ്മേ….. ഒരിക്കലും എനിക്ക് അതിനു കഴിയില്ല. ഇപ്പൊൾ തന്നെ കണ്ണടക്കുമ്പോൾ അവളുടെ കരയുന്ന മുഖം മാത്രമാണ് മനസ്സിൽ വരുന്നത്. ഞാൻ ഒന്ന് ഉറങ്ങിയിട്ട് ദിവസങ്ങൾ ആയി. ഒരു സമാധാനവും ഇല്ല, അമ്മ പറയുന്നത് എന്ത് തന്നെ ആയാലും ഞാൻ അനുസരിച്ചോളാം.

+6

0