അതോടെ ലാപ്പിന്റെ സ്ക്രീനൊന്നുകൂടി വൈഡാക്കി എനിയ്ക്കുകൂടി കാണത്തക്കരീതിയിൽ അതഡ്ജസ്റ്റുചെയ്തശേഷം ബാലൻഷീറ്റിന്റെപേജ് ഓപ്പണാക്കി എന്നെക്കാണിച്ചു…
ഓരോന്നോരോന്നായി ഫിക്സ്ചെയ്യുന്നതിനൊപ്പം മനസ്സിലാകുന്നുണ്ടോന്ന ചോദ്യവും പിന്നാലേയെത്തിയപ്പോൾ അതിനെല്ലാം ഞാൻമൂളിവിടുകയായ്രുന്നു…
എന്നാലവരെന്താ പറയുന്നതെന്നോ ചെയ്യുന്നതെന്നോ മൈൻഡുപോലുംചെയ്യാതെ നൂറാത്തയുടെ ഇളംറോസ്നിറത്തിലെ ടോപ്പിനുള്ളിൽ നിറഞ്ഞുനിന്ന മുലകളിലായ്രുന്നു എന്റെകണ്ണുകൾ…
ഹെലിക്യാമിൽ സീനൊപ്പിയെടുക്കുമ്പോലെ വെള്ളനിറത്തിലെ തട്ടത്തിനും ടോപ്പിനുമിടയിലെ ചെറിയഗ്യാപ്പിലൂടെ ഞാനവരുടെ മുലച്ചാലുകൾ കണ്ണുകൾകൊണ്ട് ഒപ്പിയെടുത്തു…
താലിമാല ആ വിടവിനുള്ളിലേയ്ക്ക് ഇറങ്ങിക്കിടക്കുവാണ്… മിക്കവാറും അതുചെന്നുനിൽക്കുന്നത് ബ്രായുടെ മേലേയ്ക്കാവും…
ഞാനൊന്നുകൂടി അങ്ങോട്ടേയ്ക്കൂളിയിട്ടുനോക്കി… പക്ഷെ ടോപ്പ് കയറിക്കിടക്കുന്നതുകൊണ്ട് ഞെരിങ്ങിയമർന്നിരിയ്ക്കുന്ന കൊഴുത്തമുലച്ചാലല്ലാതെ ഉള്ളിലേയ്ക്കൊന്നും കാണാൻകഴിയുന്നില്ല…
…ഒന്നൂതി വിടർത്തി നോക്കിയാലോ..?? വേണ്ട.! ചിലപ്പൊ ചെവിയ്ക്കല്ലുപൊട്ടും.!
അപ്പോഴാണ് പിൻചുവരിലെ ഫാൻ ഞാൻകണ്ടത്… അതിട്ടാലെന്തായാലും ടോപ്പുവിടരും… അതുമതി.!
അങ്ങനെ മനസ്സിലുറപ്പിച്ച് ഞാനാ ഫാനിട്ടു…
ഉടനെ തട്ടമൊന്നു പറന്നുപൊങ്ങുവേം കൂമ്പാരംകൂട്ടിയപോലുള്ള മുലകുംഭങ്ങൾ എന്റെകണ്ണിൽ നിറയുകയും ചെയ്തെങ്കിലും അതിനധികമായുസുണ്ടായില്ല…
ഫാനിന്റെ തണുപ്പടിച്ചതും തട്ടമായിട്ടിരുന്ന ഷോളെടുത്ത് മൂടിപ്പുതച്ചു…
ഊമ്പിക്കെടക്കണ്.!
ഏതുനേരത്താന്തോ ഈ പറിയൊക്കെയിടാൻ തോന്നിയെ..?? അല്ലായ്രുന്നേലാ മുലച്ചാലുംനോക്കി കുടിച്ചിറക്കി നിൽക്കായ്രുന്നു…
…മൈര്.! ഇനിപറഞ്ഞിട്ടെന്തു കാര്യം..??
അങ്ങനെ പിറുപിറുത്തു നിൽക്കുമ്പോഴാണ് ലാപ്പിലെ കീബോർഡിന്മേൽ ഇഴഞ്ഞുനീങ്ങുന്ന ഇത്തയുടെ നീളംകുറഞ്ഞ് തടിച്ച കൈവിരലുകൾ കണ്ടത്…
അതിലെ ഇളംറോസ്നിറത്തിലുള്ള നെയിൽപോളിഷിന്റെ ഭംഗിയും നോക്കിനിൽക്കുമ്പോഴാണ് ഇത്ത തലതിരിച്ചെന്നെ നോക്കുന്നത്…
“”…ഫിക്സഡ്അസ്സെറ്റ്സിന്റെ എമൌണ്ടെങ്ങനാ ഫൈനലൈസ്ചെയ്യുന്നതെന്നു കണ്ടോ..??”””_ നോട്ടത്തിനൊപ്പം ചോദ്യംകൂടിവന്നതും ഞാനവരെ പകച്ചുനോക്കി…
മുലച്ചാലുംനോക്കി മുലഞെട്ടുംകാത്തിരുന്ന നമ്മക്കേത് ഫിക്സഡസറ്റ്… എന്ത് എമൗണ്ട്..??
“”…അല്ലിത്താ… നിങ്ങടെവിരലിനൊക്കെന്താ നീളംകുറവ്..?? ബാക്കിയെല്ലാർക്കും നല്ല നീളൻ വിരലുകളാണല്ലോ..?? ഇവർക്കുകുറച്ചു ബോൺവിറ്റകലക്കി കൊടുത്തൂടായ്രുന്നോ..??”””_ എന്നുചോദിച്ചതും ഇത്തയെന്നെ രൂക്ഷമായൊന്നു നോക്കി…
“”…അപ്പൊ ഞാനീ വായിട്ടലച്ചനേരത്ത് നീയെന്റെ വിരലിന്റെവലിപ്പവും നോക്കിയിരിയ്ക്കുവായ്രുന്നോ..??”””
വിരലിന്റെ വലുപ്പമല്ല നോക്കിയിരുന്നതെന്നു പറയണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു… അപ്പോഴാണ് ചാന്ദ്നിമാഡവും സേറയും ഓഫീസിലേയ്ക്കുവന്നത്…
അവരുവന്നതോടെ നൂറാത്ത ലാപ്പുമായി ക്യാബിനിലേയ്ക്കു കേറിപ്പോയി…
ഞാൻ സേറയെ നോക്കുമ്പോൾ അവൾടെ മുഖമൊരുകൊട്ടയുണ്ട്… ഞാൻ ഇത്തയുടെയടുത്തു നിൽക്കുന്നതുകണ്ടതത്ര ഇഷ്ടപ്പെട്ടമട്ടില്ല… എന്റെനോട്ടംപോലും മൈൻഡാക്കാതെ ഇരിയ്ക്കുവാണ്…
…ഇതിപ്പോളെന്തുപറ്റി..?? ഞാനും നൂറാത്തയുംതമ്മിൽ കമ്പനിയാകുന്നതെന്തേ ഇവൾക്കുപിടിയ്ക്കുന്നില്ലേ..??
…മിക്കവാറും ആദ്യമിവളോടെ കൂട്ടായ്രുന്നിട്ട് ഇത്തയുമായി കമ്പനിയായപ്പോൾ പൊസെസീവായതാകും… ഇനിയതുമാത്രമാകുമോ..??
…ആഹ്.! ആർക്കറിയാം..??!!
ഞാനങ്ങനേം ചിന്തിച്ചിരിയ്ക്കുമ്പോഴാണ് ചാന്ദ്നിമാഡമെന്നെ ക്യാബിനിലേയ്ക്കു വിളിപ്പിയ്ക്കുന്നത്…
“”…എങ്ങനെയുണ്ട് വിഷ്ണൂ… പഠിയ്ക്കാനൊക്കെ പറ്റുന്നുണ്ടോ..??”””_ ഞാനകത്തേയ്ക്കുചെന്നതും ചാന്ദ്നിതിരക്കി…
“”…കുഴപ്പമില്ല മാം..!!”””_ കൊല്ലാനാണോ വളർത്താനാണോന്നറിയാതെയുള്ള ഒരങ്കലാപ്പ് മുഖത്തു പടർത്തിത്തന്നെയാണ് ഞാനതിനു മറുപടികൊടുത്തത്…
“”…കുഴപ്പമില്ലന്നേയുള്ളൂ… എന്നിട്ട് നൂറയങ്ങനല്ലല്ലോ പറഞ്ഞേ..!!”””_ പറയുമ്പോൾ അവളുടെമുഖത്തൊരു ചിരിയൊന്നുമില്ലെങ്കിലും നല്ല തെളിവുണ്ടായ്രുന്നു… വല്ലപ്പോഴുമാണ് അങ്ങനൊരുഭാവത്തിലൊക്കെ കാണുന്നതുതന്നെ…
അതുകേട്ടതും ഞാനുടനേ നൂറാത്തയെ നോക്കുമ്പോൾ കീഴ്ച്ചുണ്ടുകളെ കടിച്ചുപിടിച്ചൊരു കള്ളച്ചിരിയുമായി നിൽക്കുവാണ് കക്ഷി… കണ്ണുകളിലാകെ എന്തോ കുസൃതിയൊപ്പിച്ചഭാവവും…
“”…വിഷ്ണു നല്ലബ്രില്ല്യന്റാന്നാ നൂറപറഞ്ഞത്… നൂറയുടെ ഗുഡ്ബുക്കിലൊരു സ്ഥാനംകിട്ടുകയെന്നത് അത്രയെളുപ്പമൊന്നുമല്ല..!!”””_ കരിമഷിചാലിച്ച കണ്ണുകൾ ലാപ്പിലേയ്ക്കുനീളവേ ചാന്ദ്നി വാക്കുകളെ കൂട്ടിയോജിപ്പിച്ചപ്പോൾ ഞാൻനിന്നുപരുങ്ങി, ഇനിയിവരുപറയുന്ന വിഷ്ണു ഞാനല്ലേന്നമട്ടിൽ…
“”…നൂറാ..”””_ അപ്പോഴേയ്ക്കും മാഡംതുടർന്നു;
“”…സുരേഷ്കുമാറിന്റെ വൗച്ചിങ്ങല്ലേ വിഷ്ണുചെയ്തത്..?? എങ്കിലിനിയത് ഫിനാൻഷ്യലാക്കുന്നതുകൂടി കാണിച്ചുകൊടുക്ക്..!!”””
“”…ഓക്കേ മാഡം..!!”””_ ഇത്തയതിനു തലയാട്ടി സമ്മതിച്ചശേഷം എന്നേയുംവിളിച്ചു പുറത്തേയ്ക്കിറങ്ങി…
“”…നിങ്ങളെന്താത്താ അവരോടുപറഞ്ഞേ..??”””_ ക്യാബിനിൽനിന്നിറങ്ങി ചെയറിലേയ്ക്കു നടക്കുന്നതിനിടയിൽ ഞാൻ കണ്ണുതുറിപ്പിച്ചു…
“”…നീയെങ്ങനെയുണ്ട്.. ഓക്കേയാണോന്നുചോദിച്ചു… ആള് ബ്രില്ല്യന്റാന്ന് ഞാനുമ്പറഞ്ഞു..!!”””_ ഒരുചിരിയോടെ അവളതുപറയുമ്പോൾ ഞാൻ ചെയറിലേയ്ക്കിരുന്നിരുന്നു…
“”…ബ്രില്ല്യന്റല്ല… ദേ എന്നെക്കൊണ്ടൊന്നുമ്പറയിയ്ക്കരുത്… തള്ളിത്തള്ളിയൊടുക്കം മുഞ്ഞീങ്കുത്തിവീഴുമ്പൊ ഞാനൊറ്റയ്ക്കേയുണ്ടാവൂ..!!”””_ കൊതികുത്തിയപോലെ ഞാനിരുന്നുപറഞ്ഞപ്പോൾ,
“”…നീയൊന്നൊതുങ്ങിയേ… ഞാനകത്തേയ്ക്കുകേറട്ടേ..!!”””_ ന്നുമ്പറഞ്ഞ് ഇത്ത ടേബിളിനുപുറത്തുനിന്നു… ഞാനുടനേ കാലൊതുക്കിക്കൊടുത്തു…
എന്നാലവളുള്ളിലേയ്ക്കു കടക്കുമ്പോൾ മുഖംഞാൻ മാറ്റിയിരുന്നില്ല…
അപ്പോൾ ഇളംറോസ്നിറത്തിലെ ചുരിദാറിനുള്ളിൽ നിറഞ്ഞുകവിഞ്ഞ കുണ്ടിപ്പാളികൾ എന്റെ മുഖത്തുരഞ്ഞുനീങ്ങി… പഞ്ഞിക്കെട്ടുപോലുള്ള ആ മാംസക്കൂമ്പാരത്തിൽ മുഖംതറച്ചതും സുഖംമൂത്ത് ഞാനിരുന്നുവിങ്ങി…
പക്ഷേ അതു മനസ്സിലാക്കിയപോലെ എന്റെ തലയ്ക്കിട്ടൊരു കൊട്ടുകൂടിതന്നിട്ടാണ് ഇത്ത സീറ്റിൽക്കേറിയിരുന്നത്….
“”…നീയങ്ങനെ പേടിയ്ക്കുവൊന്നുമ്മേണ്ട… എന്തേലും സീനുണ്ടായാലും ഞാനുണ്ടല്ലോകൂടെ… അതുകൊണ്ടതുവിട്..!!”””_ ചെയറിലേയ്ക്കിരുന്നശേഷം ഇത്ത കൂട്ടിച്ചേർക്കുമ്പോഴും അവളുടെ കുണ്ടിസ്പർശനമറിയിച്ച സുഖഗോപുരത്തിന്റെമേലേ കിളിപറന്നു നിൽക്കുവായ്രുന്നു ഞാൻ…