ആ വിളിയുടെ ഇടയിലും അവൾ കടലിന്റെ ആഴങ്ങൾ ലക്ഷ്യമാക്കി കുതിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
അവിടെയും ഇവിടെയുമൊക്കെ ബീച്ചിൽ സമയം ചിലവഴിക്കാൻ വന്ന കുറച്ച് ആളുകൾ ഉണ്ടെങ്കിലും ആരും കണ്ടില്ല ദീപു തിരകളുടെ കൂടെ മുന്നോട്ട് പോയത്.
അവസാനം ഞാനും അവിടെ ഫാമിലിയുമായി വന്ന ഒരാളും കൂടി വെള്ളത്തിലേക്ക് കുതിച്ചു.
ഒരു പാട് ശ്രമിച്ചിട്ടാണ് ദീപുവിനെ പിടിക്കാൻ കിട്ടിയത്… ചാടി അവളെ പിടിച്ചു കരയ്ക്കെത്തിച്ചു…
പ്രത്യേകിച്ച് നീന്തൽ അത്രയൊന്നും വശമില്ലാത്ത ഞാൻ എല്ലാം മറന്ന് വെള്ളത്തിലോട്ട് എടുത്തു ചാടിയത് പോലും ദൈവാനുഗ്രഹം എന്ന് മാത്രമേ പറയാനൊക്കൂ.
എന്റെ കൈകളിൽ അവളെ കിട്ടുമ്പോൾ ബോധം മറന്നിരുന്നു ആകെ അവശയായിരുന്നു അവൾ.
ഉടനെ അവളെയുമെടുത്തു എന്റെ കാറിലിട്ട് കഴിയുന്നത്ര വേഗതയിൽ അടുത്തുള്ള ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് ഞാൻ വച്ചു പിടിച്ചു..
ദീപുവിനെ കരയ്ക്ക് എത്തിക്കാൻ സഹായിച്ച ആ അജ്ഞാതനായ ആ നല്ല മനുഷ്യനോട് ഒരു നന്ദി വാക്ക് പോലും പറയാൻ ഞാൻ മറന്നു.
ചില നേരങ്ങളിൽ ദൈവം മനുഷ്യന്റെ രൂപത്തിൽ വന്ന് സഹായിക്കുമെന്ന് പറയുന്നത് സത്യമായിരിക്കും.. അതായിരിക്കും ആ മനുഷ്യൻ.
ആരുമില്ലാത്തവന് ദൈവം തുണ… അതാണ് എന്റെ വിശ്വാസം.
നേഴ്‌സുമാരുടെയും, ഡോക്ടർ മാരുടെയും സന്ദർഭോചിതമായ ഇടപെടലിന്റെ ശ്രമത്തിന്റെയും ഫലമായി ദീപുവിന് കുറെ നേരം കൊണ്ട് ബോധം തെളിഞ്ഞു.
ഉപ്പുവെള്ളം ശർദിച്ച പത്തു മിനിറ്റിനു ശേഷം കണ്ണുകൾ തുറന്ന് അവൾ കുറെ നേരം അവൾ ചുറ്റും നോക്കി , അല്പം കരഞ്ഞു പിന്നെ നോർമലായി.
“”ദീപു… മോളേ.. നീ എന്തിനാ മോളേ ഈ കടുംകൈ ചെയ്യാൻ പോയത്… നീ ഈ ഏട്ടനെയെങ്കിലും ഓർത്തോ…?? നിനക്ക് വേണ്ടി ഞാൻ എത്ര കഷ്ട്ടപെടുന്നുണ്ട് എന്നറിയാമോ നിനക്ക്…!!??
“”മതിയായി ചേട്ടായി, മടുത്തു എനിക്കീ ജീവിതം… ഒന്ന് തീർന്നു കിട്ടിയാൽ മതി… എന്തിനാ എന്നെ രക്ഷിച്ചത്…?? ഈ ജീവിതം എനിക്കൊരു ഭാരമാണ് ശിക്ഷയാണ്… ആർക്കുമൊരു ഭാരമാവാൻ എനിക്ക് വയ്യ.””
അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ വിതുമ്പി വിറച്ചു.
ആ വാക്കുകൾ കേട്ട്, ഞാൻ അവളെ അണച്ചു പിടിച്ചു. സങ്കടം കൊണ്ട്
എന്റെ വിതുമ്പി വന്ന ചുണ്ടുകൾ ഞാൻ സ്വയം കടിച്ചു പിടിച്ചു.
“”ഈ ചേട്ടായി ഉള്ളിടത്തോളം കാലം എന്റെ മോള് ആരെയും ഭയപ്പെടേണ്ട… ഇത് നിന്റെ ചേട്ടായി തരുന്നത് വാക്കാ മോളേ…!!””
പെണ്ണായ അവൾക്ക് മനസ്സിലെ ദുഃഖം കരഞ്ഞു തീർക്കാം, എന്നാൽ ഇതൊക്കെ കണ്ട് സഹിക്കുന്ന ഏകപ്പെട്ടു പോയ ഒരു മനുഷ്യനാണ് ഞാൻ…
എന്റെ മനസ്സിനുള്ളിൽ അണപ്പൊട്ടി വന്ന ദുഃഖം കടിച്ചമർത്തി ഞാൻ നിന്നു.
ഒന്ന് പൊട്ടിക്കരയണമെന്ന് തോന്നിയെങ്കിലും മനസ്സിലെ ദുഃഖം മറ്റാരെയും കാണിക്കാനുള്ളതല്ല എന്ന് ഓർത്തപ്പോൾ നിശബ്ദനായി ഞാൻ…
ഒരു ഡ്രിപ്പ് കൊടുത്ത ശേഷം, രണ്ടു മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞ്, ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്നും ഡിസ്ചാർജ് വാങ്ങി ഞങ്ങൾ പുറത്തോട്ട് നീങ്ങി.
അവളെയും ചേർത്തു പിടിച്ചു ഞാൻ എന്റെ കാർ പാർക്ക്‌ ചെയ്ത സ്ഥലത്തേക്ക് പോയി.
ഹോസ്പിറ്റൽ കോമ്പൗണ്ടിൽ, സ്വയം മാന്യരെന്ന് ധരിച്ചു ചുറ്റി നടക്കുന്ന ചില ഫ്രീക്കൻമാരുടെ കഴുകൻ കണ്ണുകൾ എന്റെ പെങ്ങളുടെ നനഞൊട്ടിയ ശരീരത്തിലോട്ട് നോക്കി വെള്ളമിറക്കി..
മിക്ക ദിവസങ്ങളിലും അവൾ ധരിക്കുന്നത് വെളുത്ത ചൂരിദാർ ആണ്, ആ വെളുത്ത ദേഹത്ത് വെളുത്ത ചുരിദാറിന്റെ സുതാര്യത അവളുടെ ശരീരത്തിൽ പതിഞ്ഞു നിൽക്കുന്ന ഇരുണ്ട അടിവസ്ത്രങ്ങൾ പോലും വ്യക്തമായി…
പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഞാൻ എന്റെ ഷോൾഡർ ബാഗിൽ കരുതിയ ആ വലിയ ഷാൾ എടുത്ത് ദീപുവിനെ പൊത്തി പൊതിഞ്ഞു… പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഞാൻ കാറെടുത്ത് രംഗം വിട്ടു.
നനഞൊട്ടിയ വസ്ത്രങ്ങളും, ദുഃഖം ഘനീഭവിച്ച മുഖത്തോടെയുമാണ് അവൾ വീട്ടിൽ വന്നു കയറിയത്.
നേരം നന്നേ ഇരുട്ടിയിരുന്നുവെങ്കിലും, വീട്ടിൽ വന്നു കയറുമ്പോൾ അമ്മച്ചി ടീവി സീരിയലിന്റെ ഉള്ളിൽ നുഴഞ്ഞു കയറിയിരിക്കുന്ന സമയമായിരുന്നു…
കാരണം സീരിയലിന്റെ തുടർകഥയിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്ന അവർ നമ്മളെ രണ്ടുപേരെയും കാര്യമായി ശ്രദ്ധിച്ചില്ല.
വീട്ടിലെത്തിയ ദീപുവിന്റെ ഭാവമാറ്റം പെട്ടെന്നായിരുന്നു.
ഈറനണിഞ്ഞ ദീപു ഒട്ടും ശ്രദ്ധിക്കാതെ പരിസര ബോധം പോലുമില്ലാതെ ചുരിദാർന്റെ ബോട്ടം
ആ ഇടനാഴിയിൽ വച്ചു തന്നെ
അഴിച്ചുമാറ്റി ചുഴട്ടി വീശിയെറിഞ്ഞു.
ഹാളിൽ നിന്നും അടുക്കളയിലേക്ക് പോകുന്ന വഴിയിൽ കൂടി അവൾ കുളിമുറിയിലേക്ക് പോകുമ്പോൾ എന്റെ കൈ മുറുകെ പിടിച്ചാണ് നടന്നത്.
അത് കൊണ്ട് ഞാനും അവളെ അനുഗമിക്കേണ്ടി വന്നു…
ആ വെളുത്ത ശരീരത്തിലെ വെളുത്ത ചുരിദാറിന്റെ ടോപ്പിൽ കൂടി അവളുടെ അടിവസ്ത്രങ്ങൾക്ക് നേരത്തെ കണ്ടതിലും വ്യക്തത കൈവന്നിരിക്കുന്നു.
“”എയ്… ദീപു… എന്തായീ കാണിക്കുന്നേ… ഡ്രെസ്സ് ബാത്റൂമിൽ കേറിയ ശേഷം അഴിച്ചാ പോരേ മോളേ…?? “”
“”ഓ… അതിന് ഞാൻ കുളിക്കാൻ പോകുവല്ലേ..?? അപ്പൊ പിന്നെ ഈ ഡ്രെസ്സിന്റെ ആവശ്യമില്ലല്ലോ..!!?. അത്കൊണ്ടല്ലേ ഇതൊക്കെ അഴിച്ച് കളയുന്നത്.??
അവൾ കൊച്ചു കുട്ടികളെ പോലെ പെരുമാറി.
അതും പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൾ അവളുടെ ശരീരത്തിലെ ചുരിദാർ ടോപ്പും കൂടി അഴിച്ച് മാറ്റാൻ തുടങ്ങി…
“”ഹേയ്… ദീപു… എന്തായിത് കൊച്ചുകുട്ടികളെ പോലെ…!!””
“”അതിനെന്താ…ഞാൻ ഇപ്പോഴും കൊച്ചു കുട്ടി തന്നെയല്ലേ…. ഈ ചേട്ടായിയുടെ കുഞ്ഞി പെങ്ങള്….!!””
“”അല്ല മോളേ… നീ ഇപ്പൊ ആ കൊച്ചു കുട്ടിയല്ല… നീ ഒരു മുതിർന്ന പെണ്ണാണ്, അത്രയെങ്കിലും ഓർമ്മവേണം…!””
“”പിന്നേ… കോപ്പാണ്… ചേട്ടായി ഇങ്ങ് വന്നേ… എന്നെ ഒന്ന് കുളിപ്പിക്ക്… പണ്ടൊക്കെ എന്നെ എത്ര കുളിപ്പിച്ചതാണ് ഈ ചേട്ടായി.??””
“”ഓ… ഓ… സമ്മതിച്ചു പക്ഷെ… അതൊന്നും ഇപ്പോൾ ഇവിടെ വച്ച് വേണ്ടാ ബാത്റൂമിലോട്ട് ചെല്ല്…””
ഞാൻ നിർബന്ധം പൂർവ്വം പിടിച്ചു വച്ചതിനാൽ അനിഷ്ടങ്ങൾ ഒന്നും കാണേണ്ടി വന്നില്ല.
പൊതുവെ അൽപ്പം ശരീര പുഷ്ടിയും നിറവുമുള്ള ദീപുവിനെ അങ്ങനെ കാണേണ്ടി വന്നതിൽ എനിക്ക് മനഃപ്രയാസം ഉണ്ടായി.
പക്ഷെ ഒന്നും അവൾ അറിഞ്ഞു കൊണ്ട് ചെയ്യുന്നതല്ലെന്ന് എനിക്കുമറിയാം…
മനസ്സിന്റെ താളം തെറ്റിയ ഏതൊരാൾക്കും സംഭവിക്കാവുന്ന ഒരവസ്ഥയാണ് ഇപ്പോൾ ഞാനും കണ്ടു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.
അങ്ങനെ അവളെ കാണരുത്… അഥവാ നോക്കരുത് എന്ന് മനസ്സ് എന്നോട് ഒരു നൂറ് വട്ടം പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും, ഞാൻ അറിയാതെ എന്റെ കണ്ണുകൾ ഒന്നുകൂടി അവളുടെ ശരീരത്തിൽ ഉടനീളം സഞ്ചരിച്ചു.
വീണ്ടും അവളുടെ മാംസ പുഷ്ടിയുള്ള പുറകുവശം എന്റെ കാഴ്ചയിൽ പെട്ടു.
ഛെ… ഈ ഞാൻ… എന്തൊരു മനുഷ്യനാണ്…?!
എന്തോ ഒരു മനോഹാരിത അവളുടെ മാംസളമായ പിന്നഴകിനും, മറ്റ് ശരീരഭാഗങ്ങൾക്കും ഉണ്ട്… പക്ഷെ എന്റെ മനസ്സ് പറയുന്നു തെറ്റാണു നീ ചെയ്യുന്നത് എന്ന്.
