എന്ന് കരുതി ഞാൻ മുഘേനേ നടക്കേണ്ട കാര്യങ്ങൾക്കൊക്കെ ഞാൻ തന്നെ വേണം, അതിനൊന്നും വേറാരും ശരിയാവില്ല… സാബുച്ചേട്ടൻ പോലും…
അങ്ങനെ ഇടയ്ക്ക് ഒരു തവണ അമ്മച്ചിക്ക് സുഖമില്ലാതെയായപ്പോൾ രണ്ടുപേരെയും കൂടി ഒന്നിച്ചു പരിചരിക്കാൻ ഉള്ള ബുദ്ധിമുട്ട് കാരണം ചേട്ടത്തിയമ്മയുടെ സഹായം അഭ്യർത്ഥിച്ചു ഞാൻ സാബു ചേട്ടന് ഫോൺ ചെയ്തു.
അങ്ങനെ ഒരാഴ്ച കാലത്തേക്ക് ചേച്ചിയേ ഇവിടെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടുവന്ന് വിട്ടു. ഗെസ്സറ്റെഡ് ഓഫീസർ അന്ന് തന്നെ തിരുവനന്തപുരത്തേക്ക് പുറപ്പെട്ടു.
പുള്ളിക്ക് ഇവിടെ വീട്ടിൽ രണ്ടും ദിവസം നിൽക്കാൻ ഒക്കില്ലന്ന് പറഞ്ഞ് അന്ന് തന്നെ തിരികെ പോയി.
അതിന് പുള്ളിക്കാരന് അതിനൊന്നും തീരെ സമയമില്ല…. ഗവർമെന്റ് ഉദ്യോഗസ്ഥനാണല്ലോ…. ഒരു ദിവസം ജോലിക്ക് പോയില്ലെങ്കിൽ കൈക്കൂലി കിട്ടുന്നത് കുറഞ്ഞു പോകില്ലേ….
അങ്ങനെ ദീപുവിനെയും അമ്മച്ചിയേയും പരിചരിക്കുന്ന കാര്യത്തിൽ നിന്നും ഞാൻ താൽക്കാലികമായി പാതി രക്ഷപെട്ടു.
വലിയ മനസ്സുണ്ടായിട്ടൊന്നുമല്ല ചേച്ചി ഇവിടെ വന്ന് നിന്നത് എന്ന് എനിക്ക് നന്നായി അറിയാം…
എങ്കിലും സന്തോഷിപ്പിക്കാണെന്ന വണ്ണം എല്ലാം ദിവസവും ഞാൻ അവര്ക്കിഷ്ട്ടപെട്ട ഭക്ഷണവും, മറ്റും കൊണ്ടു കൊടുത്ത് അൽപ്പം സുഖിപ്പിച്ചു നിറുത്തും.
സുഖിപ്പിച്ചു നിരുത്തേണ്ടത് നമ്മടെ ആവശ്യമായ പോയില്ലേ.. എന്നിരുന്നാലും ദുഷ്ട മനസ്സൊന്നുമല്ല. വീട്ടിലെ എല്ലാവരോടും നല്ല സ്നേഹവും സഹകരണവും , ഒക്കെയുണ്ട്…
ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അമ്മച്ചി എന്നെ വിളിച്ച് ഉപദേശം തുടങ്ങി…
അവള് ഇവിടെ വന്നിട്ട് എത്ര ദിവസമായി, നീ ഇതുവരെ അവൾക്ക് വേണ്ടി എന്തെങ്കിലും ചെയ്തോ.??
അമ്മച്ചി…അതിന് ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യാനാ ഉള്ളത്..??
“”എത്ര ദിവസമായി പറയാണ് അവളെയും കൊണ്ട് ഒന്ന് ചുറ്റി കറങ്ങാൻ കൊണ്ട് പോന്ന്, എവിടെയെങ്കിലും ഒന്ന് ഷോപ്പിങ്ങിന് പോകാനോ, ബീച്ചിലോട്ടോ, പാർക്കിലൊട്ടൊ, എവിടെയാന്ന് വച്ചാ കൊണ്ടുപോകാൻ.””
“”എനിക്ക് ദീനം അധികമായപ്പോ എന്നെ നോക്കാനെന്നും പറഞ്ഞിട്ട് വിളിച്ചു കൊണ്ടു വന്നിട്ട് ഒത്തിരി ദിവസായില്ലേ ഇപ്പൊ…??””
“”എന്നിട്ട് അതിന് എന്തെങ്കിലും ഒരു നേരം പോക്ക് ഉണ്ടോ ഇവിടെ…?? ബോറടിച്ചു തുടങ്ങീട്ടുണ്ടാകും എന്റെ കുട്ടിക്ക്…””
“”അമ്മച്ചീ, ഒന്നും മനസ്സിലാകാത്തത് പോലെ സംസാരിക്കരുത്… ഇതൊന്നും അറിയാഞ്ഞിട്ടോ മനസ്സിലാവാഞ്ഞിട്ടോ അല്ല, ഞാൻ ഇത്തിരി തിരക്കിലായത് കൊണ്ടല്ലേ…??””
അല്ലേലും അമ്മച്ചി അങ്ങനെയാ മൂത്ത മോന്റെ ഭാര്യയോട് അങ്ങ് തേനൊലിക്കുന്ന സ്നേഹമാ… അതിന്റെ രഹസ്യം എന്താണെന്ന് എനിക്കറിയാൻ പാടില്ല.
“”നിനക്കതിനൊന്നും സമയമില്ലല്ലോ, ഈ ഭൂലോകത്ത് നീ എന്ന വ്യക്തിക്കേ ജോലിതിരക്കുള്ളൂ… ഈ നാട്ടിലെ കലക്ടർക്ക് പോലും ഉണ്ടാവില്ല നിനക്കുള്ളത്ര തെരക്ക്..””
“”അമ്മച്ചിക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലാവാഞ്ഞിട്ടാണോ അതോ അഭിനയിക്കുകയാണോ…?? ആഴ്ചയ്ക്ക് ഒരിക്കൽ വരാൻ പറ്റാത്തത് കൊണ്ടാ ഞാൻ രണ്ടാഴ്ച കൂടുമ്പോ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നത്…””
സമയക്കുറവ് നല്ലപോലെ ഉണ്ട് അത് കൊണ്ട് തന്നെയാ ഈ അവസ്ഥ.
ഏതോ പുതിയ പടം വന്നിട്ടുണ്ട് പോലും അവള് പറഞ്ഞു, എന്നാ ആ പടത്തിനെങ്കിലും ഒന്ന് കൊണ്ട് പോകാമായിരുന്നില്ലേ, നിനക്ക് ..??
ആ… എന്നോട് ചേച്ചി പറഞ്ഞാരുന്നു നോക്കാം… ഇന്ന് ഏതായാലും നടക്കില്ല… എനിക്കും സമയം കിട്ടണ്ടേ…?? ഇന്ന് അത്യാവശ്യം വേറെ ചില കാര്യങ്ങളുണ്ട്.. നാളെ നോക്കാം .
ആ… അമാന്തിക്കേണ്ട അവളെയുകൂട്ടി ആ സിനിമക്ക് പോ… ദേ… ആ വടക്കെതിലെ വസന്തയെയും മീരകൊച്ചിന്റെ മൂന്നു പിള്ളാരെയും കൂട്ടി കൊണ്ടു പോ… റൂബിക്കൊരു കൂട്ടവും.
അത്രയും കേട്ടപ്പോ തന്നെ എനിക്ക് എന്റെ കലി ഇരട്ടിച്ചു എങ്കിലും അത് ഞാൻ കടിച്ചമർത്തി.
അവസാനം ഗത്യന്തരമില്ലാതെ പിറ്റേന്ന് ഞങ്ങൾ സിനിമയ്ക്ക് പോകാനൊരുങ്ങി. അന്നത്തെ ഫസ്റ്റ് ഷോയ്ക്ക് ടിക്കറ്റ് ബുക്ക് ചെയ്തു.
എല്ലാവരെയും കൂട്ടി കാറിനകത്തു കുത്തി നിറച്ചു. ചേട്ടത്തിയെ ഫ്രണ്ട് സീറ്റിൽ ഇരുത്തി മറ്റുള്ളവർ പുറകിലും കയറി.
ചേട്ടത്തിയെ മാത്രം കൂട്ടി സിനിമയ്ക്ക് പോകാൻ പറഞ്ഞാരുന്നെങ്കിൽ ഞാൻ സന്തോഷവാനായിരുന്നേനെ…
ഒരു ഗെറ്റ് അപ്പ്‌ എന്ന നിലയ്ക്ക് കാറിന്റെ ഫ്രണ്ട് സീറ്റിൽ ചേച്ചിയെയും ഇരുത്തി ഒന്ന് ഞെളിഞ്ഞിരുന്ന് കാർ ഡ്രൈവ് ചെയ്യാൻ മനസ്സൊന്ന് കൊതിച്ചതായിരുന്നു… എല്ലാം തകിടം മറിഞ്ഞു… തകിടം മറിച്ചു എന്ന് പറയുന്നതാവും ശരി.
എന്റെ അമ്മച്ചീടെ മണ്ടയ്ക്കിട്ട് ഒന്ന് കൊട്ടാൻ തോന്നിയ നിമിഷം.
കാർ, പാർക്കിങ്ങിൽ ഇട്ട് ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും തിയേറ്ററിനുള്ളിലേക്ക് ചലിച്ചു.
ഏതായാലും നേരത്തേ ബുക്ക് ചെയ്ത ടിക്കറ്റായത് കൊണ്ട് ഇനി ടിക്കറ്റ് വാങ്ങിക്കാൻ ക്യു നിൽക്കണമെന്ന് ആരും പറയില്ലല്ലോ… ഓഹ്… ആശ്വാസം… ആ ഒരു ടെൻഷൻ ഉണ്ടായില്ല.
തീയേറ്ററിന്റെ ഉള്ളിലേക്കുള്ള വഴിയിൽ കടന്ന ശേഷം അടുത്തഷോയ്ക്കുള്ള ബെല്ലടിക്കുന്നത് വരെ ആ ലോബിയിൽ കുറച്ച് നേരം കാത്ത് നിൽക്കേണ്ടി വന്നു ഞങ്ങൾക്ക്.
ബോറടിച്ചു നിൽക്കുന്ന നിമിഷങ്ങൾ..
കൂടെ ഒരു കൂട്ടം ആളുകൾ ഉണ്ടായത് ചേച്ചിക്ക് ഇഷ്ട്ടായില്ലന്ന് തോന്നുന്നു… ആ മോന്തയുടെ വീർപ്പു കണ്ടപ്പോഴേ എനിക്ക് തോന്നി.
എന്ത് ചെയ്യാം… സഹിക്കുക അത്ര തന്നെ…. കൈയ്യിലെ കാശ് കൊടുത്ത് കടിക്കുന്ന പറ്റിയെ വാങ്ങിച്ചവന്റെ അവസ്ഥയായി എന്റേത്…
സമയത്തെ കൊന്നു കൊണ്ട് നിൽക്കുമ്പോഴാണ് ഒരു കൂട്ടം ആളുകൾക്കിടയിലെ ഒരു സുന്ദരി എന്റെ കണ്ണിൽ പെട്ടത്.
ആരും ഒന്ന് വെറുതെയെങ്കിലും നോക്കിപ്പോകുന്ന വിധം സൗന്ദര്യമുള്ള ആ പെൺ കൊടിയേ ഏറു കണ്ണിട്ട് ഒന്ന് നോക്കാൻ എന്നെയും പ്രേരിപ്പിച്ചു.
രണ്ടു മൂന്നു തവണ ഞങ്ങളുടെ കണ്ണുകൾ തമ്മിൽ ഉടക്കിയെങ്കിലും ആദ്യം ഒന്നും അവൾ തീരെ മൈൻഡ് ചെയ്തില്ല..
പക്ഷെ നേരം പോകുതോറും കറങ്ങി തിരിഞ്ഞ് വന്ന് ആ കണ്ണുകൾ എന്നിൽ തന്നെ ഉടക്കി.
തിയേറ്ററിന്റെ പാസ്സേജിൽ കൂടി നടക്കുമ്പോഴും ഞങ്ങൾക്ക് മുന്നിൽ തന്നെ നടക്കുന്ന ഒരു കൂട്ടം പെൺ പടയുടെ ഇടയിൽ ഞാൻ അവളെ കണ്ടു.
എന്റെ മുന്നില്‍ അലസമായി നടന്നുപോകുന്ന ആ ഒരു ഗാങ്ങിൽ പെട്ട ആ പെണ്ണിന്റെ കൊഴുത്ത പിന്നഴകും നോക്കി ഞാൻ മുന്നോട്ട് നടന്നു…
പണത്തിന്റെ കൊഴുപ്പും, ഫാഷനിന്റെ ആധിക്യവും മൂലം അവളുടെ ഉടുപ്പിന്റെ നീളം കുറഞ്ഞു കുറഞ്ഞു മുട്ടുകൾക്ക് മുകളിൽ മാത്രം ഇറക്കമുള്ള ഒരു ഫ്രോക്കിന്റെ ഉള്ളില്‍ ഉതുങ്ങി.
അത് മാത്രമല്ല, അവളുടെ നടത്തയ്ക്ക് അനുസരിച്ച് ഇളകി മറിയുന്ന അവളുടെ പിന്നഴക് ആരെയും കൊതിപ്പിക്കുന്നതായിരുന്നു…
ആ ഫ്രോക്കിനകത്തെ അവളുടെ തുടുത്ത അംഗലാവണ്യമുള്ള ശരീരം എന്നെ വല്ലാതെ അസ്വസ്ഥനാക്കി.
