“എന്റെ പൊന്നു സാമേ…”
ഞാന് ദയനീയമായ ഭാവത്തില് കൈകള് കൂപ്പി അവനെ നോക്കി.
“എത്ര നാളായി ഞാനിങ്ങനെ തീ തിന്നുന്നു എന്ന് നിനക്ക് വല്ല ധാരണയുമുണ്ടോ? ഇന്നേലും എനിക്ക് കിട്ടൂന്ന് ഞാന് വിചാരിച്ചു…നീ ചുമ്മാ സ്കൂള് പിള്ളേര് ആദ്യമായി വായില് കിട്ടുന്ന പോലെ എന്റെ….!”
“എനിക്ക് വേണം എന്നും പറഞ്ഞ് ഞാന് നിന്റെ അടുത്ത് വന്നോ? വന്നോന്ന്!”
അവന് ഒച്ചയിട്ടു.
“നീയല്ലേ നിര്ബന്ധിച്ചേ? പറ്റില്ല പറ്റില്ലന്ന് എത്ര പ്രാശം പറഞ്ഞതാ ഞാന്!”
“നിരബന്ധം എനിക്കല്ലേ സാമേ?”
എന്റെ കണ്ണുകള് നിറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് പിന്നെ നിന്നെ വേണ്ടേ? നിന്റെ ഭാര്യയല്ലേ ഞാന്? മുമ്പൊക്കെ നിനക്ക് എന്നെ എത്ര കിട്ടീട്ടും മതിയാവില്ലാരുന്നു, ഇപ്പം എനിക്ക് ആവശ്യം വന്നപ്പം…”
ഞാന് കണ്ണുകള് തുടച്ചു.
“എടീ പെണ്ണെ, എനിക്ക് ഇപ്പം…ശ്യെ! ഞാന് എങ്ങനെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കും നിന്നെ!”
“എന്നേത്തിനാ നീ എന്റെ മൊഖം പിടിച്ച് നിന്റെ മറ്റേത്തിലേക്ക് വെച്ച് അടിച്ചോണ്ടിരുന്നെ?”
കലിയടങ്ങാതെ ഞാന് ചോദിച്ചു.
“എന്നാ വിചാരിച്ചേ നീ? ഞാനൊരു വെടിയാന്നോ?”
“എടീ ഞാങ്കരുതിയെ നെനക്ക് അത് ഫയങ്കര ഇഷ്ടമാണെന്ന്!”
“അതിലും വലുത് കിട്ടുന്നേന് മുമ്പ് അതൊക്കെ ചെയ്യുന്നതല്ലേ? അല്ലാതെ അതാണോ മെയിന്?”
ഞാനവനെ ദഹിപ്പിക്കുന്നത് പോലെ നോക്കി.
“എനിക്ക് ഇന്നെങ്കിലും ഒന്ന് കളയണം എന്ന് കൊതിച്ച് ഇരിക്കുവല്ലാരുന്നോ ഞാന്? എന്നിട്ട് നീ…!”
“എന്നേലും ചെയ്യ്…”
സാമിന്റെ സ്വരത്തില് ദേഷ്യം കടന്നുവന്നു. എന്നിട്ടവന് തിരിഞ്ഞു കിടന്നു.
“ഇപ്പം അങ്ങനെയായോ?”
ഞാനും ശബ്ദമുയര്ത്തി.
“നെനക്ക് വേണ്ടത് കിട്ടീല്ലോ! എന്റെ വായിലേക്ക് അടിച്ച് ഒഴിച്ചിട്ട്!”
“നീ വല്ല വഴുതിനങ്ങയോ, ക്യാരറ്റോ എടുത്ത് ഇടാന് നോക്ക്. അല്ലേല് കയ്യിട്ട് കള!”
സത്യത്തില് അത് കേട്ടു ഞാന് ഞെട്ടിപ്പോയി. ഇത്രയ്ക്കും അവഗണയൊ? ഞാനറിയുന്ന സാം തന്നെയാണോ ഇത്? അവന്റെ വാക്കുകള് എത്രമാത്രം എന്നെ മുറിപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട് എന്ന് അവന് മനസ്സിലാക്കുന്നുണ്ടോ? എനിക്ക് അത് ചോദിക്കണം എന്ന് തോന്നി. പിന്നെ കരുതി, ചോദിച്ചത് കൊണ്ട് എന്ത് ഫലം? എന്റെ കണ്ണുകള് നിറഞ്ഞൊഴുകി. ഞാന് തിരിഞ്ഞു കിടന്നു. അവനില് നിന്ന് എത്രമാത്രം ദൂരെപ്പോകാമോ, അത്രയും അകന്ന്…
ഭര്ത്താവിന്റെ അടുത്ത് കിടക്കുമ്പോഴും, പണം കൊടുത്ത് വിളിച്ചുകൊണ്ട് വന്ന ഒരു വേശ്യയെപ്പോലെ എനിക്ക് സ്വയം തോന്നി. ചുവരില് തൂങ്ങുന്ന ഞങ്ങളുടെ കല്യാണഫോട്ടോയിലേക്ക് ഞാന് നോക്കി. മുറിയിലെ പ്രകാശം മുഴുവനും അതില് പതിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നുവെങ്കിലും ആ ഫോട്ടോ നിറയെ ഇരുട്ടാണ് എന്ന് ഞാന് കണ്ടു. ***************************
കിളയ്ക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ടാണ് ഞാന് പത്രത്തില് നിന്നും കണ്ണുകള് പിന്വലിച്ച് പറമ്പിലേക്ക് നോക്കിയത്. കസേരയിലേക്ക് ഒന്ന് ചാരിക്കിടന്ന് ഞാന് പതിയെ ജനല്പ്പാളി അകത്തി നോക്കി. പറമ്പിന്റെ അങ്ങേ കോണില് ചാമ്പ മരങ്ങളും റമ്പൂട്ടാനും വളര്ന്നു നില്ക്കുന്നിടത്ത് രഞ്ജിത്ത്!
സ്ലീവ് ഇല്ലാത്ത ഒരു വെളുത്ത ടീ ഷര്ട്ട്, തുടകളുടെ പാതി മറയുന്ന ഷോട്ട്സ്. ഇവയാണ് വേഷം. കരുത്ത് ഇരമ്പുന്ന മസിലുകള് പുറത്തേക്ക് ഇളവെയിലില് തിളങ്ങുന്നു. ഇളം കാറ്റിലും ചൂട് കുറഞ്ഞ വെയിലിലും ചെറുക്കന്റെ ലാവണ്യതാരുണ്യം നിന്ന് കത്തുകയാണ്…
എന്റെ കണ്ണുകള് അവന്റെ ചന്തികളില് പതിഞ്ഞു. എന്തൊരു ഉരുണ്ടു ഭംഗിയുള്ള ചന്തികള്! കണ്ണെടുക്കാന് തോന്നില്ല. കിളച്ച് കഴിഞ്ഞ് നിവരുമ്പോള് അതിന്റെ ചലനം കാണാന് എന്തൊരു ഭംഗി! എന്റെ കണ്ണുകള് പുരുഷ ഭംഗി എഴുതിവെച്ചിരിക്കുന്ന അവന്റെ കൈ മസിലുകളിലേക്കും ഒഴുകി. അവിടെ എന്തോ പച്ച കുത്തിയിട്ടുണ്ട്. പാമ്പിന്റെയോ ഡ്രാഗണ്ന്റെയോ ചിത്രം.
അവന്റെ കരുത്തുറ്റ കൈകള് എന്നെ ചുറ്റി വരിയുന്നത് ഞാന് സങ്കല്പ്പിച്ചു. എന്റെ തടിച്ച തുടകള് അവന്റെ അരക്കെട്ടിനെ വരിഞ്ഞു മുറുക്കുമ്പോള് നീണ്ട് തടിച്ച ചൂടുള്ള അവന്റെ സാധനം എന്റെ ചുട്ടുപൊള്ളുന്ന യോനിയിലേക്കിറങ്ങുന്നതും. അതാണ് ഞാന് കഴിഞ്ഞ രാത്രി സങ്കല്പ്പിച്ചത്. എന്റെ വിരലുകള് കുഴഞ്ഞ ചേറുപോലെ കിടന്ന മദജലത്തിലേക്ക് കുത്തിയിറങ്ങിയപ്പോള്. അത് കഴിഞ്ഞു മാത്രമേ എനിക്ക് ഉറങ്ങാന് കഴിഞ്ഞുള്ളു. ഇനി ഞാനായിട്ട് മുന്കൈ എടുത്ത് സാമുമായി സെക്സ് ചെയ്യില്ലയെന്ന് തീര്ച്ചപ്പെടുത്തിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു, ഞാന്. അതുകൊണ്ട് ഇനി എന്നെ സുഖിപ്പിക്കാന് എന്റെ വിരലുകള് മാത്രമേയുള്ളൂ. എന്റെ വിരലുകള് രഞ്ജിത്തിന്റെ കുണ്ണയും നാവുമായ് സങ്കല്പ്പിക്കുക. അവന്റെ പ്രായവും സ്ഥാനവും ഒന്നും എനിക്ക് പ്രശ്നമല്ല. മനോരാജ്യം കാണുമ്പോള് ആരെങ്കിലും മനസ്സിലുള്ള ആളുടെ ആധാര് കാര്ഡ് ചോദിക്കില്ലല്ലോ…
“ചെറുക്കന് ഈയിടെയായി ഭയങ്കര ഉത്സാഹമാണല്ലോ…”
അവന്റെ നേരെ നോക്കി ഞാന് പുഞ്ചിരിയോടെ ഓര്ത്തു.
“വൈകാതെ വരുന്നു, നിര്ദേശങ്ങള്ക്കൊന്നും കാത്ത് നില്ക്കാതെ പണി തുടങ്ങുന്നു…നല്ല ശുഷ്ക്കാന്തി…”
നീ ചെയ്യുന്നത് ശരിയാണോ സോഫിയാ? ഞാന് സ്വയം ചോദിച്ചു. കാര്യം നിന്റെ ഭര്ത്താവ് നിന്റെ ആവശ്യങ്ങളും ആഗ്രഹങ്ങളും ഒന്നും നിറവേറ്റിത്തരുന്നില്ല, നിനക്ക് ഒരു തരത്തിലുമുള്ള പരിഗണനയും അവന് തരുന്നില്ല, ശരിതന്നെ, പക്ഷെ സെക്സ് മാത്രമല്ലല്ലോ ജിവിതം! നീയിപ്പോഴും ഒരു ഭാര്യയാണ് എന്ന കാര്യം മറക്കരുത്!
എന്നാലും രഞ്ജിത്ത് എന്ത് മാത്രം ശ്രദ്ധയും പരിഗണനയുമാണ് എനിക്ക് തരുന്നത്! എന്നെപ്പോലെ പ്രായമുള്ള ഒരു സ്ത്രീയെ വളച്ചെടുത്ത് കളിക്കാന് ആണത് എന്നൊക്കെ കരുതുന്നത് വിഡ്ഢിത്തമാണ്. രഞ്ജിത്തിനെപ്പോലെ സുന്ദരനും ആരോഗ്യവാനുമായ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരന് സുന്ദരിയും ചെറുപ്പക്കാരിയുമായ എത്ര പെണ്ണുങ്ങളെ വേണമെങ്കിലും കിട്ടും. അവന്റെ ഒരു നോട്ടം കിട്ടിയാല് മതി. അതുകൊണ്ട് എന്നെ വളയ്ക്കാന് വേണ്ടിയാണ് പറമ്പൊക്കെ വൃത്തിയാക്കിത്തരുന്നത് എന്ന് കരുതേണ്ട കാര്യമില്ല. ഒരു സഹായം പോലെ ചെയ്യുന്നു.
രഞ്ജിത്ത് വാക്കത്തി കൊണ്ട് വളര്ന്നു പന്തലിച്ച കാടൊക്കെ വെട്ടിവൃത്തിയാക്കുന്നത് ഞാന് നോക്കി നിന്നു. ദേഹം വിയര്പ്പ് പുതഞ്ഞിരിക്കുന്നു. കരുത്തുറ്റ നെഞ്ചൊക്കെ തുളുമ്പിത്തെറിക്കുന്ന മാംസപേശികള് നിറഞ്ഞു തുടുത്തിരിക്കുന്നു. വിയര്പ്പ് നിറയുമ്പോള് അവന്റെ വയറെങ്ങിനെയായിരിക്കും? ടീ ഷര്ട്ടിന് പുറത്ത് കൂടി ഒതുങ്ങി ഭംഗിയായ വയറിലേക്ക് നോക്കി ഞാന് ചിന്തിച്ചു.
വിയര്ത്ത പുരുഷന്റെ ഗന്ധത്തിന് എന്തൊരു വശ്യതയാണ്! മൂക്ക് വിടര്ത്തി അവന്റെ മണം കിട്ടുമോ എന്ന് നോക്കവേ ഞാന് ഓര്ത്തു.