“സാം…”
ഞാന്‍ പതിയെ കണ്ണുകള്‍ തുറന്നിട്ട്‌ അവനെ വിളിച്ചു.
“നീ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് എന്നെ സ്വര്‍ഗ്ഗത്തില്‍ പോകുന്ന സുഖം തരുന്നുണ്ട്, പക്ഷെ…”
ഞാന്‍ അവന്‍റെ കണ്ണുകളിലേക്കു യാചാനാഭാവത്തില്‍ നോക്കി.
“പക്ഷെ, നീയെന്നെ വാക്കുകള്‍ കൊണ്ട് സ്നേഹിക്കുന്നത് പോലെ, ഒന്ന് ചെയ്തിരുന്നെങ്കില്‍…”
അത് പറഞ്ഞ് ഞാനെന്‍റെ അധരം കടിച്ചു.
ഞങ്ങള്‍ പ്രണയത്തിലായിരുന്നപ്പോള്‍ അവനെ ഏറ്റവും ഭ്രാന്ത് പിടിപ്പിക്കുന്നത് അതായിരുന്നു.
എന്‍റെ മൃദുലമായ, അല്‍പ്പം തടിച്ച ഇളം പിങ്ക് നിറത്തിലുള്ള അധരം, പതിയെ കടിച്ച് അവനെ നോക്കുമ്പോള്‍ അവന്‍ വന്യമായ കരുത്തോടെ എന്നിലേക്ക് പടര്‍ന്നു കയറുമായിരുന്നു. പത്ത് കാട്ടുപോത്തുകളുടെ കരുത്ത് ആവാഹിച്ച് അവന്‍ എന്നില്‍ കുത്തിത്തിമര്‍ക്കുമായിരുന്നു. ശരീരത്തിന്‍റെ ഏറ്റവും ഗഹനതയിലേക്ക് തുളഞ്ഞു കയറുമായിരുന്നു. ഏറ്റവും ക്രൂരനായ സൈനികന്‍ മുമ്പില്‍ കണ്ട ശത്രുനിരയെ ഒരു ദാക്ഷിണ്യവുമില്ലാതെ വാളിനരിഞ്ഞു തള്ളുന്നത് പോലെ അവന്‍റെ ആക്രമണത്തിന്‍റെ തീക്കരുത്ത് ഏറ്റവും തീക്ഷ്ണമായ ചൂടോടെ എന്നെ പൊള്ളിച്ചു ദഹിപ്പിക്കുമായിരുന്നു…
“സോഫീ…”
അവനെന്നെ വീണ്ടും വിളിച്ചു.
“കൊറച്ച് കാലമായി നമ്മള്‍ സെക്സ് ചെയ്യുന്നില്ല എന്ന് വെച്ച്, നീ ഇപ്പോഴും എനിക്ക്…”
അവന്‍ മുഴുമിക്കാതെ നിര്‍ത്തി.
“എന്താ ബാക്കി പറയാത്തെ?”
ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.
അവനൊന്നും മിണ്ടിയില്ല.
“ഞാന്‍ ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചാ നേര് പറയുമോ?”
ഞാന്‍ അവന്‍റെ കണ്ണുകളില്‍ നിന്ന് നോട്ടം മാറ്റാതെ ചോദിച്ചു.
“സോഫീ നീ കരുതുന്ന പോലെ, എനിക്ക് വേറെ ആരുമായും…”
“ഞാന്‍ അത് ചോദിക്കാനൊന്നുമല്ല വന്നത്…”
ഞാന്‍ പറഞ്ഞു. ശ്രീവിദ്യയുടെ വാക്കുകള്‍ അപകടമണി പോലെ എന്‍റെ ചെവികളില്‍ മുഴങ്ങി.
“നീ എന്തിനാ അങ്ങനെ ഒക്കെ കരുതുന്നെ?”
“സെക്സിന്റെ കാര്യത്തില്‍ മന്ദിപ്പ് കാണിക്കുമ്പോള്‍ സാധാരണ ഭാര്യയും ഭര്‍ത്താവും സാധാരണ അങ്ങനെയൊക്കെയാണ് ചിന്തിക്കാറ്…അതുകൊണ്ട് പറഞ്ഞതാ…”
സാം തന്നെ നേരിട്ട് അങ്ങനെയൊന്നുമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞത് എനിക്ക് കുറച്ചൊന്നുമല്ല ആശ്വാസമായത്. സാമിന് കള്ളം പറയാന്‍ അറിയില്ലന്നു മുന്‍കാല അനുഭവങ്ങളുടെ വെളിച്ചത്തില്‍ എനിക്ക് ഉറപ്പായിരുന്നു.
“എന്തേലും ഹെല്‍പ്പ് എന്‍റെ ഭാഗത്ത് നിന്ന് വേണോ എന്നാ ഞാന്‍ ചോദിക്കാന്‍ വന്നത്…”
ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.
“ഹെല്‍പ്പോ? എന്നാ ഹെല്‍പ്പ്?”
“അതേ…”
ഞാനൊന്ന് നിശ്വസിച്ചു.
“അതായത്…പില്‍സോ അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും..ടാബ്ലറ്റ്സ്..യൂ നോ…”
സാം അപ്പോള്‍ പുരികം ചുളിച്ച് എന്നെ നോക്കി.
“ഒന്ന് പോടീ…”
ഗൌരവത്തില്‍ അവന്‍ പറഞ്ഞു..
“നീ എന്നാ വിചാരിച്ചേ? പൊങ്ങാനുള്ള എന്‍റെ ശേഷി പോയെന്നോ? ഒന്ന് പോ മോളെ…എടീ ഇപ്പഴത്തെ വര്‍ക്കിന്റെ പ്രഷര്‍, ടെന്‍ഷന്‍…എന്‍റെ ദൈവമേ, എങ്ങനെയാ നിന്നെയൊന്ന് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കുന്നെ! കോപ്പിലെ വയാഗ്ര ഒണ്ടേലേ എന്‍റെ അണ്ടി പൊങ്ങുവുള്ളൂ? ച്ചേ!!”
അല്‍പ്പം ദേഷ്യത്തോടെ, നിരാശയോടെ ഞാനൊന്നു ദീര്‍ഘനിശ്വാസം ചെയ്തു.
“എന്‍റെ സാമേ എനിക്ക് നിന്നെ വേണം,”
അവസാനം സഹികെട്ട് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.
“ഞാന്‍ മടുത്തെടാ…എന്നെയൊന്ന് ചെയ്യ്‌ പ്ലീസ്…വല്ലാതെ വിങ്ങുവാ ശരീരം മാത്രമല്ല മനസ്സും…എനിക്കിനി വയ്യ…നിനക്കൊത്തിരി ഇഷ്ടമല്ലേ എന്‍റെ മൊല? അങ്ങനെയല്ലേ നീ മുമ്പൊക്കെ പറഞ്ഞിരുന്നെ? എന്നിട്ട് രണ്ടും മൊലേം കാണിച്ച് ഞാന്‍ ഇവിടെ കിടക്കുമ്പോള്‍, നീ ഒന്ന് നോക്കുന്നു പോലുമില്ലല്ലോ സാമേ!”
“എടീ, അതിപ്പം…”
വിഷണ്ണമായ ഭാവത്തോടെ അവന്‍ പറഞ്ഞു.
“അത് ഞാന്‍ വര്‍ഷങ്ങളായി കാണുന്നതല്ലേ?”
“ഐം സോറി…”
പല്ലുകള്‍ ഞെരിച്ചുകൊണ്ട് ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.
“എന്നാ ഞാന്‍ പുതിയ ഒരു ജോഡി മൊല മേടിച്ച് സെറ്റ് ചെയ്യാം…അപ്പം ഫ്രെഷ് ആകൂല്ലോ..അപ്പം നീ നോക്കൂല്ലോ…”
“എടീ സോഫി, ഞാന്‍ അതല്ല ഉദ്ദേശിച്ചേ…”
മുഖത്തെ വിഷണ്ണ ഭാവം മാറ്റാതെ അവന്‍ തുടര്‍ന്നു.
“നിന്‍റെ മൂഡ്‌ മൊത്തം ഖരാബ് ആയി. ഇനി ഞാന്‍ എന്നാ എക്സ്പ്ലൈന്‍ ചെയ്തിട്ടും ഒരു കാര്യവുമില്ല…”
അത് പറഞ്ഞിട്ട് അവന്‍ കിടക്കയിലേക്ക് കയറി. മലര്‍ന്നു കിടന്നു. കണ്ണുകള്‍ അടച്ചു.
“മൊല ആരേലും നോക്കണം എന്ന് അത്ര നിര്‍ബന്ധമാണെങ്കി നീയാ രഞ്ജിത്തിനെ കൊണ്ട കാണിക്ക്…അവനാണല്ലോ നിന്‍റെ ചക്കമൊലേലേക്ക് നോക്കി എപ്പഴും വെള്ളമിറക്കുന്നത്! അയലോക്കത്ത്‌ തന്നെ ഒണ്ടല്ലോ അവന്‍…ഏത് നേരോം മൊല നോട്ടം സര്‍വ്വീസുമായിട്ട്! അത്കൊണ്ട് മോള് വെഷമിക്കണ്ട!”
എന്നെ പച്ചയ്ക്ക് അരിഞ്ഞു മുറിക്കുന്നത് പോലെ എനിക്ക് തോന്നി. ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ കലിയുമായി ഞാന്‍ സാമിനെ നോക്കി.
“സാമേ, നീ ഇനി അവന്‍റെ പേര് പറഞ്ഞ് വൃത്തികേട് പറഞ്ഞാലുണ്ടല്ലോ! രഞ്ജിത്ത് എന്നാ ചെയ്തെന്നാ നീ പറയുന്നേ? എനിക്ക് ഒരു മോനുണ്ടാരുന്നേല്‍ അവന്‍റെ പ്രായം കാണും…”
“മോനുണ്ടാകാത്തെ എന്‍റെ കൊഴപ്പം അല്ലല്ലോ! വാചകമടിക്കണ്ട മോളെ വെറുതെ! നീ പിരിഞ്ഞുപോകും!”
എന്‍റെ സമ്പൂര്‍ണ്ണപരാജയമാണ് ആ വാക്യത്തിലൂടെ സാം സാധിച്ചെടുത്തത്.
“മതിലിന് വെളീലെ കാട് അത്രേം വളന്നു പൊങ്ങീത് കൊണ്ടല്ലേ ഞാന്‍ രഞ്ജിത്തിനോട് പറഞ്ഞെ? ആ കൊച്ച് വന്ന് ഹെല്‍പ്പ് ചെയ്തില്ലാരുന്നേല്‍…എത്ര മൂര്‍ഖന്‍ പാമ്പാ അതീന്ന് പോയേന്ന് സാമിനറിയില്ലേ?”
എന്‍റെ സ്വരം ദയനീയമായിരുന്നു.
“ഞാന്‍ വീട്ടി ഇല്ലാത്ത നേരം നോക്കി അവന്‍ നിന്‍റെ കാടൊക്കെ ചെത്തുന്നത് എന്നേത്തിനാ എന്നൊക്കെ എനിക്കറിയാം സോഫി…”
ദയാരഹിതമായ വാക്കുകള്‍ സാമില്‍ നിന്നും ഒഴുകി.
“ശരിക്കൊള്ള മൂര്‍ഖന്‍ പൊറത്തേക്ക് ചാടുമ്പോഴേ നെനക്ക് അത് മനസ്സിലാകൂ..”
കലികൊണ്ട് എന്‍റെ ദേഹം വിറച്ചു. പക്ഷെ മിണ്ടാതിരിക്കുന്നതാണ് നല്ലത് എന്ന് എന്‍റെ മനസ്സ് പറഞ്ഞു.
ചിലപ്പോഴൊക്കെ എനിക്കും തോന്നിയിട്ടുണ്ട് രഞ്ജിത്തിന്‍റെ നോട്ടത്തില്‍ അരുതായ്കയില്ലേയെന്ന്‍. അവന്‍റെ ആപ്രായത്തിലുള്ള കുട്ടികള്‍ പെണ്ണുങ്ങളെ കാണുമ്പോള്‍ അങ്ങനെയാണല്ലോ നോക്കുന്നത് എന്നോര്‍ത്ത് ഞാന്‍ ആ വിഷയം പിന്നീട് ഗൌരവമായി എടുത്തില്ല.
അയല്‍വക്കത്തുള്ള സോമന്‍ ചേട്ടന്‍റെ അനിയനാണ് രഞ്ജിത്ത്. അവന്‍റെ വീടങ്ങ്‌ പാലക്കാടാണ്. വെക്കെഷനോക്കെ ആകുമ്പോള്‍ അവന്‍ അവന്‍റെ ചേട്ടനെയും ചേട്ടത്തിയമ്മയേയും കാണാന്‍ വരും. അവനെ വലിയ കാര്യമാണ് സോമന്‍ ചേട്ടനും ഭാര്യ ഭാര്യ ശ്രീലതയ്ക്കും. അവിടെ വരുമ്പോള്‍ രഞ്ജിത്ത് ഇവിടെയും വരും. എന്നോട് വര്‍ത്തമാനം പറഞ്ഞിരിക്കും. ഒരു മകനുണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍ അവനെപ്പോലെയായിരിക്കുമല്ലോ എന്നൊക്കെ പലപ്പോഴും അവനോട് സംസാരിക്കുമ്പോള്‍ ഓര്‍ക്കും.
ഇരുപത് വയസ്സാകുന്നതെയുള്ളൂ. എന്നാലും ഇരുത്തം വന്ന പ്രകൃതമാണ്. അറിഞ്ഞുകൂടാത്ത പണികളില്ല. പറയാതെ തന്നെ വീട്ടിലെ പണികളൊക്കെ ചെയ്യാറുണ്ട് അവനെന്നാണ് ശ്രീലത പറയാറ്. പറമ്പ് കിളയ്ക്കുന്നത് മുതല്‍ തല്ലിപ്പൊളിഞ്ഞ് ഉപയോഗിക്കാനാവാത്തത് എന്ന് കരുതിയ കമ്പ്യൂട്ടര്‍ പോലും അവന്‍ നന്നാക്കും.
