💫Evil on earth✨ – 6അടിപൊളി  

കണ്ണുകൾ തുടച്ചു കൊണ്ടവൻ പറഞ്ഞു…

—–but ദേവ് —–

“നിന്നോട് ചെയ്യണമെന്നാണ് പറഞ്ഞത്….നീലുവിനെ എന്റെയൊപ്പം ഇല്ലന്നുള്ള ചിന്ത എനിക്കിനി ഉണ്ടാവാൻ പാടില്ല…അവളുടെ ഓർമ്മകൾ മാത്രം മതി എനിക്കിനി…..പ്ലീസ്….അല്ലാതെ…അല്ലാതെ എന്നെകൊണ്ട് പറ്റുന്നില്ല….”

നിസ്സഹായനായവൻ പറഞ്ഞതും തലയുടെ ഒരു സൈഡിലൂടെ മിന്നൽ പിണർപ്പ് പോലൊരു വേദന കടന്നു പോയതും ഒരുമിച്ചായിരുന്നു

“”“”അആഹ്ഹ…“”“”

തലയിൽ അള്ളിപ്പിടിച്ചു കൊണ്ടവൻ കുനിഞ്ഞിരുന്നു…അടുത്ത നിമിഷം തന്നെ മഞ്ഞു വീഴുന്നൊരു തണുപ്പവന്റെ തലയിൽ പടർന്നു….

വേദന മാറിയതും കണ്ണാടിയിൽ മുഖം നോക്കിയവൻ ചിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു…അവന് മനസ്സു തുറന്നു ചിരിക്കാൻ സാധിക്കുന്നെണ്ടെന്ന് മനസിലായതും നീലിമയുടെ ആത്മാവിന് വേണ്ടി ഒരുനിമിഷം കണ്ണടച്ചവൻ പ്രാർത്ഥിച്ചു…പിന്നീട് കണ്ണു തുറന്നയാവന്റെ മനസ്സ് നിറയെ പകയുടെ എരിനാളം കത്തിയമാരുകയായിരുന്നു..ഒരിക്കൽ കൂടി മുഖം കഴികിയവൻ തിരിച്ചിറങ്ങി

മ്ലാനത നിറഞ്ഞ മുഖവുമായി പോയ ദേവിന്റെ മുഖത്തു പഴയ കുസൃതിയും തെളിച്ചവും വന്നു നിറഞ്ഞത് കണ്ട അമാൻഡ അവനെ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി

“നീയെന്താ എന്നെയിങ്ങനെ നോക്കുന്നെ..?

അവൾക്കരികിൽ വന്നിരുന്നു കൊണ്ടവൻ ചോദിച്ചു

”ഏയ്യ് ഒന്നുമില്ല…“

”ഒറപ്പാണോ…?

വീണ്ടും സംശയത്തോടെ അവനവളോട് ചോദിച്ചു

“യാഹ്…”

“മമ് ഒക്കെ…നിനക്ക് കൊറച്ചു സംശയങ്ങൾ ഉണ്ടെന്നു എന്റെ മനസ്സ് പറയുന്നുണ്ട്….സാരമില്ല…ചോദിക്കാൻ സമയമായെന്ന് നിനക്ക് തോന്നുമ്പോ നിനക്ക് ചോദിക്കാം കെട്ടോ…!

അവളുടെ വലതു കൈയിൽ തന്റെ കരങ്ങൾ ചേർത്തു പിടിച്ചു കൊണ്ടവൻ പറഞ്ഞു

അവന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ടതും ഒരു ചെറു ചിരിയോടെ അവളവന്റെ തോളിലേക്ക് ചാരി കിടന്നു

”അവർ അവിടെ ഉണ്ടാവും ദേവ്…നമ്മളെയും കാത്ത്…“

തന്റെ പഴയ ടീമിനെ ഒരിക്കൽ കൂടി കാണാൻ സാധിക്കുമെന്ന് ഓർത്ത അമാൻഡ അവനോട് പറഞ്ഞു…അതിനൊന്നും മറുപടി പറയാതെ അവൻ കണ്ണുകളടച്ചു…..

——————————-

അവർ എത്താൻ ഒരുപാട് വൈകിയിരുന്നു….പതുങ്ങിയിരുന്ന മറ്റൊരു ശത്രു ഇസാനയുടെ ജീവനുമായി കടന്നു കളഞ്ഞു…..പോലീസിന്റെ വരവ് പ്രതീക്ഷിച്ച ദേവ് അമാൻഡയേ പുറത്തേക്ക് പറഞ്ഞു വിട്ടു

ഇസാനയുടെ അന്ത്യാത്താഴമായയൊരു ജപ്പാൻ സുന്ദരിയുടെ ശരീരത്തിൽ തന്നെ നോക്കി ഇരുന്ന ദേവ് നിലത്തു കിടന്ന പൊട്ടിയ പാക്കറ്റ് എടുത്തു….

”ഇവിടെ cctv ഒന്നുമില്ലേ ലെനസ്…?

——-അകത്തേക്കില്ല…പക്ഷെ പിറകിലായുള്ള മതിലുകളിൽ ഓരോന്ന് വീതമുണ്ട്….അതിലേ പാക്കേറ്റുമായി കയറി വന്നവന്റെ ചിത്രവുമുണ്ട്—–

അടുത്ത നിമിഷം തന്നെ അവന്റെ ഫോൺ വൈബ്രേറ്റ് ചെയ്തു..മെയിൽ ഓപ്പൺ ചെയ്തു നോക്കിയ അവന്റെ കണ്ണുകൾ ഒരു നിമിഷം വിടർന്നു…ചുണ്ടുകളിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു….

“ഇവൻ…ഇവനോ…ഈ ചെറിയ പയ്യൻ എന്തിന് വേണ്ടിയാ ഇവനെ..ഏഹ്….”

ഒരുത്തരം പോലും കിട്ടാതെ സ്വയം ചോദിച്ചു പൊട്ടി ചിരിച്ചു കൊണ്ടവൻ കയ്യിലെ പാക്കറ്റും അപ്പുറത്തു മാറി ചത്തു മലച്ചു കിടക്കുന്ന ഇസാനയുടെ ശവവും മാറി മാറി നോക്കി

അവന്റെ ഫോണിലെ കയ്യിൽ പിടിച്ചൊരു ബാഗും അതിൽ വെളിയിലേക്ക് അല്പം ചാടി നിൽക്കുന്ന വെള്ള പാക്കേറ്റുമായി വേലി ചാടുന്നൊരു കുട്ടിയുടെ ചിത്രമായിരുന്നു…ഏറിപ്പോയാൽ പതിനാറു വയസ്സ് മാത്രം തോന്നിക്കുന്നൊരു പയ്യൻ

“എനിക്ക് മുൻപേ നീ ഗോളടിച്ചല്ലോ മോനെ…”

പല്ലുകൾ ഞെരിച്ചു ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ദേവ് പറഞ്ഞു….

——ദേവ് പോലീസ്——

ലെനസ് വീണ്ടും മുന്നറിയിപ്പ് നൽകി

“ആഹ്….”

ഫോൺ തിരിച്ചു വച്ചു കൊണ്ടവൻ പുറത്തേക്ക് നടന്നു…സ്റ്റെപ്പുകൾ ഇറങ്ങുന്നതിനിടയിലവൻ ഇസാനയെ അവസാനമായൊന്ന് നോക്കാനും മറന്നില്ല….

അവന്റെ കാർ പൊടി പഠലങ്ങൾ പറത്തി റോഡിലേക്ക് ഇറങ്ങി ചാട്ടുളി പോലെ പാഞ്ഞതും മൂന്ന് നാലു പോലീസ് വണ്ടികൾ റിസ്സോർട്ടിനുള്ളിലേക്ക് കടന്നു

“ലെനസ്…അവന്റെ കാൾ ഹിസ്റ്ററി മെയിൽസ് അങ്ങനെ ഉള്ള വിവരങ്ങൾ എല്ലാം എടുക്കണം..എനിക്ക് വേണ്ടത് ഒന്ന്..അത് എവിടെ എങ്കിലും കാണാതിരിക്കില്ല..”

അവൻ തനിക്ക് മുൻപേ പാഞ്ഞു പോയ BMW കാറുകളെ ഓവർടേക്ക് ചെയ്തുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു………………

തുടരും …

+4

0