💫Evil on earth✨ – 6അടിപൊളി  

“ഇതിന്റെ അമ്മയാവുമത്…!

പേടിയോടെ തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുന്ന ദേവികയെ നോക്കിയവൻ പറഞ്ഞു….പക്ഷെ ഈ പെരുംമഴയിലേക്ക് അതിനെ ഇറക്കി വിടാൻ അവളുടെ മനസ്സനുവദിച്ചില്ല…

താൻ വന്നിട്ടും കുഞ്ഞിനെ വിട്ടു തരാതിരിക്കുന്ന മനുഷ്യരെ നോക്കിയാ തള്ള പൂച്ച ചീറ്റി….അതവളുടെ ഭയം ഒന്നുകൂടെ ഇരട്ടിയാക്കി…..വെറുമൊരു പൂച്ചയെ പോലും കണ്ട് ഭയന്നിരിക്കുന്ന ദേവികയെ അർഥർ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി……തനിക് എങ്ങനെ ആണിവളോട് ഒരു നിമിഷം കൊണ്ടു പ്രണയം തോന്നിയതെന്നവന് മനസിലായി…മനുഷ്യരുടേതായ ഒരു തരി കളങ്കം പോലും തൊട്ടുതീണ്ടാത്ത ഒരു സുന്ദരി ആണവളെന്ന് അവന്റെ മനസ്സു മന്ത്രിച്ചു

ഒരിക്കലുമവളെ വിട്ടു കളയരുതെന്ന് അവനു തോന്നി….

“ആ കുഞ്ഞിനെ അതിനു തിരിച്ചു കൊടുത്തേക്ക്….!

പൂച്ചകുഞ്ഞിനെ ചുറ്റി പിടിച്ചിരുന്ന അവളുടെ കൈകളിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ടവൻ പറഞ്ഞു…പെട്ടെന്നുള്ള അവന്റെ സ്പർശനത്തിൽ അവളൊന്നു ഞെട്ടിപിടഞ്ഞു…

”അത്….എനിക്ക് പേടിയാ….പിന്നെ ഇത് എങ്ങനാ ഈ മഴയിലൂടെ പോവുക…!

മനസ്സിൽ തോന്നിയ ആശങ്ങ അവളവനുമായി പങ്കുവെച്ചു. ..അവളുടെയാ സംസാരം കണ്ടു ചിരി തോന്നിയ അവൻ ആ പൂച്ച കുഞ്ഞിനെ എടുത്തു….

“ഇത് വെറുമൊരു മൃഗമാണ്….അവർക്കറിയാം എങ്ങനെ ഇതൊക്കെ അതിജീവിക്കണമെന്ന്..നമ്മളായി ഇതിനെ പിടിച്ചു വെച്ചാൽ സ്വയമേ പഠിച്ചെടുക്കാനുള്ള കഴിവ് ഇതുങ്ങൾക്ക് നഷ്ടമാവും…!

മനസ്സിൽ തോന്നിയ കാര്യങ്ങൾ അവളോട് പറഞ്ഞു കൊണ്ടവൻ പൂച്ചകുഞ്ഞിനെയുമെടുത്തു മഴയിലേക്ക് ഇറങ്ങി…തനിക്ക് നേരെ നടന്നു വരുന്ന മനുഷ്യനെ കണ്ടയാ പൂച്ചതള്ള ഒന്ന് ഭയന്നുവെങ്കിലും അയാളുടെ കയ്യിൽ പിടിച്ചിരിക്കുന്ന തന്റെ കുഞ്ഞിനെ കിട്ടിയേ തീരുവെന്ന അതിയായ മോഹം കാരണം അത് പിറകിലേക്ക് പോവാതെ എന്തും നേരിടാനുള്ള ശക്തിയാർജിച്ചു കൊണ്ടവിടെ നിന്നു…ഏത് നിമിഷവും ഒരാക്രമണം ഉണ്ടാവുമെന്ന ചിന്തയിൽ ഒരു തയ്യാറെടുപ്പ് എന്നവണ്ണമാ പൂച്ച തന്റെ കയ്യിലെ കൂർത്തു വളഞ്ഞ നഖം പുറത്തേക്ക് നീട്ടി

അത് കണ്ട അർഥർ ഒരു ചിരിയോടെ തന്റെ ഒരു കൈ അതിനു നേരെ നീട്ടി ഒന്നുമില്ല എന്നഭാവത്തിൽ പൂച്ചക്ക് മുൻപിൽ മുട്ടുകുത്തിയിരുന്നു….പിന്നീട് തന്റെ കയ്യിൽ തൂക്കി പിടിച്ചിരുന്ന കുഞ്ഞിനെ അതിനു നേരെ നീട്ടി….തന്റെ കുഞ്ഞിനെ മുൻപിൽ കണ്ടതോടെ വളരെ സ്നേഹത്തോടെ ആ തള്ള കുഞ്ഞിന്റെ തലയിലൊന്ന് നക്കി…മാതാവിന്റെ സാനിധ്യം തിരിച്ചറിഞ്ഞതും ആ കുഞ്ഞാ തള്ളയുടെ കൈകൾക്കിടയിലേക്ക് മഴയിൽ നിന്നു രക്ഷനേടാനായി ഓടി കയറി….

ഇതെല്ലാം കണ്ടു അന്തം വിട്ടുനിൽക്കുകയായിരുന്നു ദേവിക…ഓരോ നിമിഷം കടന്നു പോകുന്തോറും പേരുപോലുമറിയാത്ത ഒരു വെക്തി അവളെ അത്രയധികം ആകർഷിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു….

തള്ള പൂച്ച കുഞ്ഞിനെ എടുത്തു കൊണ്ടു പോയതും അർഥർ തിരിച്ചു ബസ് സ്റ്റോപ്പിനുള്ളിലേക്ക് കയറി….

“തനിക്ക് അതിനെ കണ്ടിട്ട് പേടിയൊന്നും തോന്നിയില്ലേ…?

അവൾ ഉള്ളിൽ തോന്നിയ കൗതുകത്തോടെ അവനോട് ചോദിച്ചു…ദേവികയുടെയാ ചോദ്യം കേട്ടയവൻ ഒരു ചിരിയോടെ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി…ആരെയും മയക്കാൻ പോന്ന അവന്റെ പുഞ്ചിരിയിൽ അവൾ ലയിച്ചു നിന്നു

”എന്തിന്…നമ്മൾ അങ്ങോട്ട് ചെന്നു ഉപദ്രവിക്കാത്തിടത്തോളം കാലം അവർ നന്മളെയൊന്നും ചെയ്യില്ല…പ്രായത്തേകിച്ച് അതിന്റെ കുഞ് നമ്മുടെ കയ്യിൽ ഉള്ളിടത്തോളം കാലം…അവരുടെ ബലഹീനത ആണ് നമ്മുടെ കയ്യിൽ ഉണ്ടായിരുന്നത്…!

“ഓഹോ…ഇയാൾടെ പേരെന്താ…?

അറിയാനുള്ള ആഗ്രഹം കൊണ്ടവൾ ചോദിച്ചു…ഇത്രയൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടും അവൾക്ക് ചോദിക്കാൻ ഉള്ളത് ഇതായിരുന്നോ എന്ന ഭാവത്തിൽ അവനവളെ നോക്കി…അർഥറിന്റെ നോട്ടത്തിന്റെ അർഥം മനസിലായതും ഒരു ചിരിയോടെ അവളവന് നേരെ തന്റെ വലം കൈ നീട്ടി…

”ഞാൻ ദേവിക….!

ഒരുനിമിഷം അവളുടെ പേര് മനസ്സിൽ ഉരുവിട്ടുകൊണ്ടവൻ തനിക്ക് നേരെ നീട്ടിയ കരങ്ങളിൽ കൈ കോർത്തു…ഒരു ഹസ്തധാനം ആയിരുന്നവൾ ഉദ്ദേശിച്ചതെങ്കിലും തന്റെ വിരലുകളിൽ വിരൽ കോർത്തു പിടിച്ച അവനെ അവൾ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കി

“ആർഥർ…!

അവൻ പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ തന്റെ പേരു പറഞ്ഞു…അധികമാർക്കും ഇട്ടു കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത അവന്റെ പേരു കേട്ടവൾ ഒന്ന് അത്ഭുതപെട്ടു…പിന്നെ അതൊരു ചിരിയായി മാറി…അവന്നപ്പോഴും അവളുടെ കൈ വെള്ളയിലെ മൃദുത്യം ആസ്വദിച്ചു നിൽക്കുകയായിരുന്നു…..

അവൻ അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നത് അറിഞ്ഞിട്ടും താൻ എന്തുകൊണ്ടാണ് കൈ പിൻ വലിക്കാത്തത് എന്ന് മനസിലാവാതെ അവൾ നിന്നു….അവളും അവന്റെ കരങ്ങളുടെ ചൂടറിയാൻ ആഗ്രഹിച്ചത് പോലെ…..ദേവികയുടെ ചിന്തകളെ മാറ്റികൊണ്ട് അർഥർ അവളുടെ കൈ പിടിച്ചു തന്നിലേക്ക് വലിച്ചു…കോട നിറഞ്ഞു കോരിച്ചൊരിയുന്ന ആ മഴയെ സാക്ഷിയാക്കി ആ നീല കണ്ണുകളുള്ള ദേവത അവന്റെ ദേഹത്തു വന്നു തട്ടി നിന്ന

പെട്ടെന്നെന്താണ് ഇങ്ങനൊരു മാറ്റമെന്ന് മനസില്ലാതെ അവളുടെ പതറിയ കണ്ണുകൾ അവന്റെ മുഖം നോക്കി……

അവന്റെ കാപ്പി കണ്ണുകളിൽ മുൻപെപ്പോഴോ കണ്ട പ്രണയം കൂടുതൽ തീഷ്ണമായി കത്തി നില്കുന്നതായി അവൾക്ക് തോന്നി….

“ദേവിക…..!

കാറ്റിനു മാത്രം കേൾക്കാൻ പോന്ന സ്വരത്തിൽ അവൻ വിളിച്ചു….അവന്റെ കണ്ണുകളുടെ കാന്തിക വലയത്തിൽ എപ്പോളോ മനസ്സും വികാരങ്ങളും വഴുതി വീണയവൾ ഉറക്കത്തിലെന്നപോലെ വിളി കേട്ടു….അത് അവന്റെ ചുണ്ടിലൊരു ചിരി വിടർത്തി….തന്നെ നോക്കി അവനോരോ നിമിഷം ചിരിക്കുമ്പോഴും തന്നെ തന്നെ ആണ് നഷ്ടമാവുന്നതെന്ന് അവൾക് മനസിലായി….അവനെ ആരാണെന്നും എന്താണെന്നുമറിയാൻ അവളുടെ ഹൃദയം മുറവിളി കൂട്ടി….അടിച്ചു കയറിയ കാറ്റിൽ കുളിരുപൂണ്ട അവൾ സ്വയമേദാ അവനോട് അല്പം കൂടി ചേർന്നു നിന്നു

“എനിക്ക് എങ്ങനെ പറയണമെന്ന് അറിയില്ല..മിനിറ്റുകൾ മാത്രം പരിചയമുള്ള നിന്നെ കണ്ട നിമിഷം മുതൽ ഇതുവരെ അനുഭവിക്കാത്ത ഒരു അവസ്ഥയിലൂടെയ ഞാൻ കടന്നു പോയത്….ഇപ്പൊ ഈ നിമിഷം പോലും നിന്നെ വിട്ട് പോകരുതെന്ന എന്റെ മനസ്സ് പറയണേ….തെറ്റാണോ ശെരിയാണോ എന്നൊന്നും അറിയില്ല….ആദ്യം നിന്റെയീ നീല കണ്ണുകളോട് തോന്നിയ ഇഷ്ടം നിന്നോടും തോന്നി തുടങ്ങി…പ്രണയമാണോ എന്നൊന്നും അറിയില്ല….എങ്കിലും വിട്ടു കളയാൻ തോന്നുന്നില്ല നിന്നെ….Really…I love you…..ഒരുപാട് ഇഷ്ടം തോന്നുവാ നിന്നോട്….!

അവൻ വളരെ പ്രണയതുരമായി പറഞ്ഞു തീർന്നതും ദേവിക അവനെ ഇറുക്കെ പുണർന്നു…..മഴയിൽ നനഞൊട്ടിയ ഇരു ശരീരങ്ങളും ഒന്നായി മാറി പരസ്പരം ചൂടുനൽകാൻ തുടങ്ങി…..അവളുടെയാ കെട്ടിപിടുത്തം തന്നെ മതിയായിരുന്നു അവന്റെയാ ചോദ്യത്തിനുള്ള ഉത്തരം നൽകാൻ….അവൻ മനസ്സു തുറന്നു തന്റെ പ്രണയം പറഞ്ഞപ്പോൾ അവളൊന്നും തന്നെ പറയാതെ തന്റെ ഇഷ്ടം പങ്കുവെച്ചു…

+4

0