“ആആആആആആആആആആആആആആആആആആആആ….”
അയാളുടെ ഗര്‍ജ്ജനം അവളുടെ സീല്‍ക്കാരത്ത്തില്‍ കുതിരുന്നു.
അവള്‍ വസ്ത്രങ്ങള്‍ ഒക്കെ നേരെയിട്ട് വരുമ്പോള്‍ കൊച്ചുകുട്ടന്‍ കണ്‍സല്‍ട്ടേഷന്‍ റൂമിന് വെളിയിലെ വെയിറ്റിംഗ് സീറ്റില്‍ ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു.
അവള്‍ പുഞ്ചിരിയോടെ അവനെ സമീപിച്ചു.
അപ്പോഴേക്കും റൂമിന്‍റെ കതക് തുറന്ന് ഡോക്റ്റര്‍ പുറത്തേക്ക് നോക്കി.
“വാ, രണ്ടാളും അകത്തേക്ക്…”
അയാള്‍ പറഞ്ഞു.
അവന്‍ ഗ്രേസിയോടൊപ്പം അകത്തേക്ക് കയറി.
ഡോക്റ്റര്‍ അവരെ നോക്കിയപ്പോള്‍ ഗ്രേസി ലജ്ജയോടെ മുഖം കുനിച്ചിരുന്നു.
“പേടിക്കാനൊന്നുമില്ല…”
അയാള്‍ ഗ്രേസിയെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
“ഞാന്‍ തന്ന മരുന്ന് കഴിക്കുക…എപ്പോഴും ഹാപ്പിയായി ഇരിക്കുക…ഞാന്‍ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങള്‍ എപ്പോഴും ഓര്‍മ്മ വെക്കുക…”
ഗ്രേസി തലകുലുക്കി.
കളി കഴിഞ്ഞ് ഡോക്റ്റര്‍ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങള്‍ ഓര്‍ത്തപ്പോള്‍ ഗ്രേസിക്ക് അറിയാതെ ചിരി വന്നു.
അത്തരം കാര്യങ്ങള്‍ എന്‍റെ അസുഖം മാറ്റുമെങ്കില്‍ എനിക്ക് ഡോക്റ്ററെ കാണാന്‍ വരേണ്ട കാര്യമില്ല. ഡോക്റ്റര്‍ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങള്‍ അതിനേക്കാള്‍ വൃത്തിയോടെ എന്‍റെ മകന്‍ എനിക്ക് പറഞ്ഞു തരാറുണ്ട്, അവള്‍ ഉള്ളില്‍ പറഞ്ഞു.
“ഇനി, ഗ്രേസി ഒന്ന് പുറത്തേക്ക് നിന്നെ…”
അയാള്‍ പറഞ്ഞു.
അവള്‍ പുറത്തേക്കിറങ്ങി.
“ലിനോ…”
ഡോക്റ്റര്‍ അവനെ വിളിച്ചു.
“ഞാന്‍ ഇന്നാള് പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങള്‍ ഒക്കെ നടക്കുന്നില്ലേ?”
“സാര്‍ പറഞ്ഞപോലെ ഒക്കെ ചെയ്യുന്നുണ്ട്…”
അവന്‍ പറഞ്ഞു.
“അമ്മ അതില്‍ ഒത്തിരി ഇന്‍റ്ററെസ്റ്റ് എടുക്കുന്നുമുണ്ട്..പക്ഷെ…”
“പക്ഷെ, എന്താ?”
അയാള്‍ അവന്‍റെ കണ്ണുകളിലേക്കു നോക്കി ചോദിച്ചു.
“എന്‍റെ അമ്മയല്ലേ സാര്‍…ഞാന്‍ …ഒരു ലിമിറ്റില്‍ കൂടുതല്‍ അതൊക്കെ ചെയ്യാന്‍..ഇപ്പോള്‍ തന്നെ എനിക്ക് അത്ര ഓപ്പണ്‍ ആകുന്നതില്‍ …”
“താന്‍ പേടിക്കാതിരിക്കെടോ…”
ഡോക്റ്റര്‍ ചിരിച്ചു.
“എനിക്ക് ഇഷ്ടമുണ്ടായിട്ടാണോ സ്വന്തം അമ്മയുടെ അടുത്ത് അതൊക്കെ ചെയ്യാന്‍ ഞാന്‍ തന്നോട് പറയുന്നേ?”
അയാള്‍ ചോദിച്ചു.
“ഡോക്റ്റര്‍ ആണ് ഞാന്‍..ന്യൂറോളജിസ്റ്റ്..സൈക്യാട്രിസ്റ്റ്…സാധാരണ മാര്‍ഗങ്ങള്‍ പരാജയപ്പെടുമ്പോള്‍ രോഗം മാറ്റാന്‍ ഒരു ഡോക്റ്റര്‍ക്ക് വിചിത്രമെന്ന് മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് തോന്നുന്ന മാര്‍ഗ്ഗം സ്വീകരിക്കേണ്ടിവരും…മാധവിക്കുട്ടിയെ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ? ഓഷോയെ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ? ഗബ്രിയേലാ സബാറ്റീനിയേ കണ്ടിട്ടുണ്ടോ? അറുപത് കഴിഞ്ഞ നമ്മുടെ സിനിമാനടി രേഖയെക്കണ്ടിട്ടുണ്ടോ?”
“ചിത്രങ്ങളില്‍…”
അവന്‍ പറഞ്ഞു.
“ഇവരില്‍ പലരെയും ഞാന്‍ നേരിട്ടു കണ്ടിട്ടുണ്ട്…”
ഡോക്റ്റര്‍ തുടര്‍ന്നു.
“മുഖത്ത് ഒരു ചുളിവ് പോലുമില്ല, ഒരു മുടി പോലും നരച്ചിട്ടില്ല, കാല്‍മുട്ട് വേദനയില്ല, വാതമോ സന്ധിവേദനയോ വന്നിട്ടില്ല..കാരണം എന്താണ് എന്നറിയോ? സെക്സ്….”
കൊച്ചുകുട്ടന്‍ അയാളെ നോക്കി.
“എന്നുകരുതി ഇവരാരും ഇമ്മോറല്‍ ആയി ജീവിക്കുന്നവര്‍ അല്ല…സബാറ്റീനിക്ക് എത്രയോ പുരുഷന്മാരുമായി ബന്ധമുണ്ടായിരുന്നു…മറ്റുള്ളവരില്‍ ചിലരെയൊക്കെ ഞാന്‍ ഇന്‍റെര്‍വ്യൂ ചെയ്തിട്ടുണ്ട്….അവരൊക്കെ സെക്സ് കെടാവിളക്ക് പോലെ മനസ്സില്‍ സൂക്ഷിക്കുന്നവര്‍ ആണെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്..പല പല ഇന്‍റെര്‍വ്യൂകളിലും…”
അവന്‍ അയാളുടെ വാക്കുകള്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു.
“ജര്‍മ്മനും സ്പാനീഷും ജാപ്പനീസും അടക്കമുള്ള ഭാഷകളിലെ പല റിസേര്‍ച്ച് തിയറികളില്‍ കാണുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു നിന്‍റെ കൊച്ചു ബുദ്ധിയെ ഞാന്‍ കൂടുതല്‍ കണ്ഫ്യൂഷനാക്കുന്നില്ല…നീയെന്നെ വിശ്വസിക്ക്.. ഞാന്‍ ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന രീതി ശരിയാകും..നിന്‍റെ അമ്മ ..ഓള്‍റൈറ്റ് ആകും..ചെല്ല്…”
കൊച്ചുകുട്ടന്‍ അയാളുടെ വാക്കുകള്‍ ശ്രദ്ധയോടെ കേട്ടു.
“പിന്നെ സ്വന്തം അമ്മേടെ അടുത്ത് അങ്ങനെ പറയുന്ന ചമ്മലോക്കെ എനിക്കറിയാം…അതും ലിനോടെ അമ്മയെപ്പോലെ ഒരു അസ്സല്‍ സുന്ദരീടെ അടുത്ത്…ഡോക്റ്റര്‍ ആയ ഞാന്‍ പോലും കണ്ട്രോള്‍ തെറ്റാതിരിക്കാന്‍ എന്ത് മാത്രം കഷ്ട്ടപ്പെടുന്നുണ്ട് എന്നറിയാവോ?”
“അതിനു ഡോക്റ്ററുടെ കണ്ട്രോള്‍ തെറ്റാതിരുന്നില്ലല്ലോ…”
അത് ചോദിക്കാന്‍ അവന്‍ ആഗ്രഹിച്ചതല്ലായിരുന്നു. അവനറിയാതെ ആ വാക്കുകള്‍ അവനില്‍ നിന്നും പുറത്തേക്ക് വരികയായിരുന്നു.
ഡോക്റ്റര്‍ വിന്‍സെന്റ് അത് കേട്ട് ഒന്നമ്പരന്നു. പിന്നെ പുഞ്ചിരിച്ചു.
“ലിനോ അതൊക്കെ കണ്ടു, അല്ലെ?”
അയാള്‍ കൈ മേശക്കടിയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുന്നത് അവന്‍ കണ്ടു.
“എല്ലാം കണ്ടോ?”
അയാളുടെ കൈ മേശക്കടിയില്‍ അനങ്ങുന്നത് അവന്‍ കണ്ടു.
അവന്‍ തലകുലുക്കി.
“അമ്മ വഴങ്ങൂം എന്ന് കരുതീതല്ല. കഴിഞ്ഞ പ്രാവശ്യം വന്നപ്പോ ഒന്ന് മൊലയ്ക്ക് പിടിച്ചു നോക്കി…എന്നെ ദഹിപ്പിക്കുന്ന ഒരു നോട്ടവാ നോക്കീത് അന്നേരം…”
“ലിനോടെ അമ്മേടെ അസുഖം മാറ്റാന്‍ മാത്രം ഒന്നുവല്ല…കണ്ട ദിവസം തന്നെ ഒന്ന് നോക്കി വെച്ചതാ വളക്കാന്‍…എന്നാ ചരക്കാ…ആ മൊലേം കുണ്ടീം തൊടേം…അതും ഈ പ്രായത്തില്‍…”
അവന്‍ പുഞ്ചിരിച്ചു.
“ലിനോ, എന്തായാലും കളിച്ചു..എനിക്ക് ഒന്നുംകൂടെ വേണം…”
“അതിപ്പം…”
അവന്‍ പുറത്തേക്ക് നോക്കി.
“അതിപ്പം ഞാന്‍ അല്ലല്ലോ അതിനു ആന്‍സര്‍ തരേണ്ടത്! അമ്മയല്ലേ?”
“നീ ചെന്നു അവളോട്‌ ഇങ്ങോട്ട് വരാന്‍ പറ..അല്ലേല്‍ വേണ്ട..റെസ്റ്റ് റൂമിലേക്ക് പോകാന്‍ പറ..ഒന്നൂടെ ചെക്കപ്പ് ഉണ്ടെന്ന് പറ…”
കൊച്ചുകുട്ടന്‍ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.
അവന്‍ പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോള്‍ അവള്‍ സമീപമിരുന്ന മറ്റൊരു സ്ത്രീയുമായി സംസാരിക്കുകയായിരുന്നു. അവര്‍ മറ്റൊരു ഡോക്റ്ററെ കാണാന്‍ കാത്തിരിക്കുകയാണ്. ഡോക്റ്റര്‍ വിന്‍സെന്‍റ്റിന് ഇനി പെഷ്യന്‍സ് ആരുമില്ല.
“പോകാം കുട്ടാ?”
അവള്‍ ചോദിച്ചു.
“പോകാന്‍ പറ്റില്ല…”
അവന്‍ ചിരിച്ചു.
“ഡോക്റ്റര്‍ക്ക് അമ്മേനെ ചെക്കപ്പ് ചെയ്തിട്ട് മതിയായില്ല…റസ്റ്റ് റൂമിലേക്ക് പോകാന്‍ പറഞ്ഞു…”
അതിന്‍റെ അര്‍ഥം തിരിച്ചറിഞ്ഞ ഗ്രേസി പുളകം കൊണ്ട് കോരിത്തരിച്ച ദേഹത്തോടെ അവനെ നോക്കി. അപ്പോള്‍ സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന സ്ത്രീ ഗ്രേസിയെ അര്‍ത്ഥഗര്‍ഭമായ ഭാവത്തോടെ നോക്കി.
“റെസ്റ്റ് റൂമില്‍ വെച്ച് ചെക്കപ്പ് ചെയ്യാന്‍ വിന്‍സെന്റ് ഡോക്റ്റര്‍ പറഞ്ഞോ?”
ആ സ്ത്രീ ചോദിച്ചു.
ഗ്രേസിയും കൊച്ചുകുട്ടനും ഒരുമിച്ച് തലകുലുക്കി.
“എന്നാ അതൊരു സൂപ്പര്‍ ചെക്കപ്പ് ആരിക്കം…എഴുന്നേറ്റു നടന്നു വീട്ടി പോണേല്‍ പരസഹായം വേണ്ടി വരും..അമ്മാതിരി ചെക്കപ്പ് ആരിക്കും…!”
“ഗീതേനെ ഡോക്റ്റര്‍ റെസ്റ്റ് റൂമില്‍ വെച്ച് ചെക്കപ്പ് ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ?”
ഗ്രേസി നാണത്തോടെ അവളോട്‌ ചോദിച്ചു.
“ഉണ്ട്…”
അവള്‍ നാണത്തോടെ പറഞ്ഞു.
