അൽപ്പസമയമൊരു മൗനം ഞങ്ങളെ വരിഞ്ഞു നിന്നു…. ഒരിളം തെന്നലിൻ്റെ വേഗതയിൽ ഞങ്ങളിൽ തളം കെട്ടിയ മൗനവും പടിയിറങ്ങി…. . പതിയെ ഞാനാ മാറിൽ നിന്നും വിട്ടകന്നശേഷം വീണ്ടും കഞ്ഞികോരി അമ്മയുടെ നേർക്ക് നീട്ടി…… . . ….മതി മോനേ…. വയറ് നിറഞ്ഞു….. മിഴികൾ നിറച്ചു കൊണ്ട് അമ്മ പറഞ്ഞതും…… . . പറ്റില്ല. “ഇത് മുഴുവൻ കഴിക്കാതെ ഞാൻ വിടില്ല”. ദേ കുറച്ച് മുമ്പ് പറഞ്ഞത് മറന്നുപോയോ? എനിക്ക് കല്യാണിയമ്മയുടെ സ്വഭാവവും അത്പോലെ കിട്ടീട്ടുണ്ടെന്ന് , അപ്പോ മര്യാദക്ക് കഴിച്ചോ ഇല്ലേൽ അമ്മയെപ്പോലെ നല്ല പെട ഞാൻ വെച്ചുതരും……. സ്നേഹത്തോടെയും എന്നാൽ അൽപ്പം ഗൗരവത്തോടെയും ഞാൻ ശാസിച്ചതിനാൽ കൊടുത്ത കഞ്ഞി മുഴുവനും അനുഅമ്മ കുടിച്ചു. മരുന്ന് കൂടി നൽകിയ ശേഷം അമ്മയോട് കിടന്നോളാൻ പറഞ്ഞ് ഞാൻ പാത്രവുമായ് കിച്ചണിലേക്ക് നടന്നു. ഭക്ഷണവും കഴിച്ച് പാത്രവും മോറി വെച്ച് ഞാൻ റൂമിലെത്തുമ്പോഴും അമ്മ ഉറങ്ങിയിരുന്നില്ല…. . . …..ഉറക്കമൊന്നുമില്ലേ അമ്മക്കുട്ടി???….. ചെറു ചിരിയോടെ ഞാൻ തിരക്കി….. . . ഇല്ല…. അമലൂട്ടൻ വരാനായ് കാത്തിരിക്കുവായിരുന്നു….. ആ മിഴികളിൽ വാത്സല്യം നിറഞ്ഞു…. . . മ്മ് .. ഞാനെന്നാൽ ലൈറ്റണക്കട്ടെ….. . . വേണ്ട മോനെ ലൈറ്റണക്കണ്ട. എനിക്കിന്നെൻ്റെ കുഞ്ഞിൻ്റെ മുഖം കണ്ടോണ്ടുറങ്ങണം. കുട്ടികളെപ്പോലെ ചിണുങ്ങിക്കൊണ്ട് അമ്മ പറഞ്ഞതും ഞാനൊരു പുഞ്ചിരി നൽകിയ ശേഷം അമ്മയുടെ അരികിലായ് കിടന്നു. പനിയുടെ ക്ഷീണം അമ്മയുടെ കണ്ണുകളെയാകെ പിടിമുറുക്കിയിരിക്കുന്നു. ചിരിയും കുസൃതിയും നിറഞ്ഞിരുന്ന മുഖമിപ്പോൾ കലങ്ങി ഒഴുകുന്ന പുഴപോലായ്…. ആ മിഴികളിൽ ശ്രദ്ധയൂന്നി ഞാനമ്മയുടെ മുടിയിഴകളെ പതിയെ കോരിയൊതുക്കി…..
…..” എന്ത് പറ്റി എൻ്റെ അമ്മക്കുട്ടിക്ക്, പതിവില്ലാത്തൊരു പരിഭവവും ചിണുങ്ങലുമൊക്കെ”…. സങ്കടമെല്ലാം ഉള്ളിലൊതുക്കി സ്നേഹത്തോടെ കവിളിലൊന്ന് തഴുകിക്കൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിക്കുമ്പോൾ ഒരു നേർത്ത ചിരി മാതമായിരുന്നു അമ്മയുടെ മറുപടി. നിമിഷങ്ങൾ മിനിട്ടുകളായ് കടന്നുപോകുമ്പോൾ ശ്വാസനിശ്വാസത്തിൻ്റെ ശബ്ദമൊഴിച്ചാൽ മുറിയാകെ ഒരു നിശബ്ദത ഇടംപിടിച്ചു….. . . ……അമ്മേ…. അൽപ്പനേരം പടർന്ന മൗനത്തെ ഭേദിച്ചുകൊണ്ടുള്ള എൻ്റെ വിളി….. . . മ്മ്…. . . “ഉറങ്ങുന്നില്ലേ???”……. ചോദ്യഭാവത്തിൽ ഞാനമ്മയെ നോക്കി… . . “…..ഉറക്കം വരുന്നില്ല മോനെ….” . . അതെന്താ എൻ്റെ അമ്മയ്ക്ക് ഉറക്കം വരാത്തേ??? . . “…..അറിയില്ല. എന്തോ???….” അമ്മ ഓരാഗ്രഹം പറഞ്ഞാൽ മോനത് അനുസരിക്കുവോ??….. ആ മുഖമാകെ ഒരു പ്രതീക്ഷ നിഴലിട്ടു…. . . അതെന്താ അമ്മേ അങ്ങനെ ചോദിച്ചത്? അമ്മ പറഞ്ഞതെല്ലാം ഇന്നുവരെ ഞാനനുസരിച്ചട്ടല്ലേയുള്ളു. അമ്മ പറഞ്ഞോളു എന്താ എൻ്റെ അമ്മക്കുട്ടിയുടെ ആഗ്രഹം??.. ആകാംക്ഷയോടെ എൻ്റെ കണ്ണുകൾ അമ്മയെ തഴുകുമ്പോഴാ കണ്ണുകളിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വെട്ടം തെളിഞ്ഞു……. . . എനിക്ക്… എനിക്കൊരു പാട്ട് പാട്ടി തരുവോ??? കുറുമ്പ്പോലെ അമ്മയുടെ ശബ്ദം വാക്കുകളായ് എൻ്റെ കാതുകളിൽ വീണു…. . . അയ്യേ……. ഇത് പറയാനാണോ ഇങ്ങനെ മുഖവുരയിട്ടത് ??? ശ്ശെ… മോശം,മോശം…. അതിൻ്റെയൊക്കെ വല്ല കാര്യോണ്ടോ?? “…..അമലൂട്ടാ അമ്മയ്‌ക്കൊരു പാട്ടുപാടിത്തന്നേന്നങ്ങ് പറഞ്ഞാപ്പോരെ ഒന്നല്ല ഒരായിരം പാട്ട് ഞാൻ പാടിത്തരില്ലെ എൻ്മ്മയ്ക്ക് വേണ്ടി…..” എനിക്കെന്നും ഈ അനു അമ്മയെ അനുസരിക്കാനാ ഇഷ്ടം……. സ്നേഹം നിറഞ്ഞ വാക്കുകളോടൊപ്പം എൻ്റെ കൈവിരലുകൾ ആ മൂക്കിൻ തുമ്പത്ത് അമരുമ്പോൾ അമ്മയിലൊരു ചിരിയുണർന്നു…..
“……എന്നോ തിരിച്ചുകിട്ടിയ മാതൃസ്നേഹം എൻ്റെ ഉള്ളിൽ നുരഞ്ഞു പതയുമ്പോൾ ഞാൻപോലുമറിയാതെ എൻ്റെ ഇടതുകരം അമ്മയുടെ ശിരസ്സിനെ ‘ തഴുകിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു,ഒപ്പം യാന്തികമെന്നോണം ഒരു ഗാനം എൻ്റെ ഹൃദയ തന്ത്രികളിൽ നിന്നുമുണർന്ന് നാവിൻതുമ്പിലൂടെ പുറത്തേക്കൊഴുകി…..”
.
“……അകതാരിലീ ചെറുതേങ്ങൽ മാഞ്ഞിടും തിരിനീട്ടുമീ കുളിരോർമ്മകൾ തിരികേ വരും
ഇരവാകവേ പകലാകവേ കവിളത്തു നിന്റെയീ ചിരി കാത്തിടാൻ
ഇതുവഴി ഞാൻ തുണയായ് വരാമിനിയെന്നുമേ കുട നീർത്തിടാം തണലേകിടാം ഒരു നല്ലനേരം വരവേറ്റിടാം
കുഞ്ഞോമൽ കണ്ണോരം കണ്ണീരും മായേണം നെഞ്ചോരം പൊന്നോളം ചേലേറും കനവുകളുമൊരു പിടി കാവലായ് വഴി തേടണം ഒരു മാരിവിൽ ചിറകേറണം ആശതൻ തേരിതിൽ പറന്നു വാനിൽ നീ ഉയരണം ഇടനെഞ്ചിലെ മുറിവാറണം ഇരുകണ്ണിലും മിഴിവേറണം നന്മകൾ പൂക്കുമീ പുലരി തേടി നീ ഒഴുകണം…….” . . ഒരു താരാട്ട് പോലെ അനുഅമ്മ പാട്ട്കേട്ട് ഉറങ്ങുമ്പോൾ എൻ്റെ ശ്രദ്ധ തളർന്നുറങ്ങുന്ന അമ്മയുടെ കണ്ണുകളിലായിരുന്നു…. രാത്രിയുടെ യാമങ്ങൾ ഒരുപാട് പിന്നിടുമ്പോഴും ഉറക്കം എന്നെ തഴുകിയതേയില്ല…. അന്തരീക്ഷമാകെ തണുപ്പ് പടരുമ്പോൾ അമ്മയിലത് വിറവലായ് മാറിയിരുന്നു ഉടനെ ബെഡ്ഷീറ്റുകൊണ്ട് അമ്മയെ പുതപ്പിച്ച ശേഷം ലൈറ്റും ഓഫാക്കി എപ്പഴോ ഞാനും ഉറക്കത്തെ പുൽകി…… —————————————————–
അടുത്ത ദിവസം ഞാനുറക്കമുണരുമ്പോഴും അനുഅമ്മ എഴുന്നേറ്റിരുന്നില്ല. വിലാസിനിയമ്മയുടെ വാക്കുകേട്ട് മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെ ഞാൻ കോളേജിൽ പോകാനൊരുങ്ങി. അതേ സമയം മുറിയിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങിയ അനുഅമ്മ പെട്ടെന്ന് വാതിലിനു സൈഡിലായ് തലചുറ്റി വീണു. വേഗം തന്നെ ഞാനും വിലാസിനിയമ്മയും കുടി അമ്മയെ എഴുന്നേൽപ്പിച്ച് കട്ടിലിലേക്കിരുത്തി…… . . മോനേ…. നീയാ ജംഗ്ഷനിൽ നിന്നൊരോട്ടോ പിടിച്ചു വാ…. ഞാനിവളെ ആശൂത്രി കൊണ്ടോയ് വരാം…… വിലാസിനിയമ്മയുടെ സ്വരമാകെ ഭയചകിതമായ്…… . . വേണ്ടമ്മേ…. അമ്മ വരണ്ട. ഞാൻ കൊണ്ടോയ്ക്കോളാം അമ്മയെ ആശൂത്രിയിൽ. അമ്മ വേഗം അനുഅമ്മയെ സാരി ഉടുപ്പിക്ക്….. ആദിയോടെ പറഞ്ഞ് മറുപടിക്ക് കാത്ത് നിക്കാതെ ഞാൻ ജംഗ്ഷനിലേക്കോടി….
. …..അമലൂട്ടാ, എന്താ എന്ത് പറ്റി? എന്തിനാ ഇങ്ങനെ ഓടുന്നേ???…. എന്നെക്കണ്ടതും അൻസു ചോദ്യമിട്ടു… . . “അനു….അനുഅമ്മയ്ക്ക് പനികൂടി.ആശൂത്രീക്കൊണ്ടോവാൻ ഓട്ടോ വിളിക്കാൻ പോകുവാ… നിന്ന് കിതച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു…. . . അയ്യോ. എന്നാൽ അമലൂട്ടനൊറ്റയ്ക്ക് പോവണ്ട. ഞാനും കൂടി വരാം. ചിലപ്പോ ഇഞ്ചെക്ഷൻ കാണും. വേഗം ഓട്ടോ പിടിച്ചു വാ ഞാൻ ചേച്ചീടടുത്തേക്ക് ചെല്ലട്ടെ….. . . ശരി അൻസു…. മറുപടിയും നൽകി ഞാൻ ഓട്ടോസ്റ്റാൻഡിൽ എത്തി. ആദ്യം കിടന്ന ഓട്ടോയും വിളിച്ച് വീട്ടിലെത്തുമ്പോൾ അൻസു അമ്മയേം കൂട്ടി വന്ന് വണ്ടിയിൽ കയറി….. ഓട്ടോ താലൂക്കാശുപത്രിയിൽ എത്തിച്ചേർന്നതും ഞാൻ വേഗം ഓപി ചീട്ടെടുത്തു…. തിരക്കുകൾക്കിടയിൽ ഡോക്ടറെ കാണാൻ നിക്കുമ്പോഴും എൻ്റെ മനസ്സാകെ അസ്വസ്ഥനായിരുന്നു….. തളർന്നിരിക്കുന്ന അമ്മയെ കാണുമ്പോൾ ഹൃദയം വിങ്ങുന്നത് പോലെ…. . . “…….പേടിക്കണ്ടാട്ടോ! അമ്മയ്ക്ക് കുഴപ്പോന്നുമില്ല……” ഇപ്പോഴത്തെ പനിയുടെ തളർച്ചകൊണ്ടാ തല കറങ്ങിയത്. ഒരു ഇഞ്ചെക്ഷൻ എഴുതീട്ടുണ്ട്. പിന്നെ ഒരു ഡ്രിപ്പ് കൂടി കഴിഞ്ഞാൽ പോവാം…. ചെറുപ്പക്കാരിയായ ഡോക്ടർ എൻ്റെ പരിഭ്രമം കണ്ട് ചെറുചിരിയോടെ പറയുമ്പോൾ അമ്മയുടെ ശ്രദ്ധ എന്നിലേക്കെത്തി. ഡോക്ടറുടെ വാക്കിന് ഒരു ചിരി വരുത്തിക്കൊണ്ട് ഞാനവരെയും കൂട്ടി റൂമിൽ നിന്നുമിറങ്ങി…. . . അമലൂട്ടനെന്നാൽ ഇവിടെ നിന്നോ , ഞാൻ ചേച്ചിയെ ഇഞ്ചെക്ഷനെടുപ്പിച്ച് വരാം… നഴ്സിംഗ് റൂമിലേക്ക് കയറുന്നതിനു മുന്നം അൻസു എന്നോട് പറഞ്ഞു. അതിന് സമ്മദത്തോടെ ഞാൻ തലയാട്ടി.
ഇഞ്ചെക്ഷൻ കഴിഞ്ഞ് ഡ്രിപ്പ് ഇടുനതിനായ് അമ്മയെ ബെഡ്ഡിലേക്ക് കിടത്തി. ഗ്ലൂക്കോസ് കയറിത്തുടങ്ങുമ്പോൾ പനിയുടെ ക്ഷീണത്താൽ അമ്മ വീണ്ടും നിദ്രയിലാഴ്ന്നു….. . . . അൻസൂ…. തനിക്ക് വീട്ടീപോണോ?…. ഇത് കയറിത്തീരാൻ ഒരുപാട് സമയമാവും, കുഞ്ഞവിടെ ഒറ്റയ്ക്കല്ലെ???ഒരോർമ്മപ്പെടുത്തൽ പോലെ ഞാനൻസൂനെ നോക്കി….. . . ഏയ്…. അത് കുഴപ്പമില്ലമലേ. അവന് ഞാൻ വേണോന്ന് നിർബന്ധമില്ല. ഉമ്മയുടെ കൂടെ ഇരുന്നോളും….. അമ്മയുടെ അരികിലേക്കിരുന്നുകൊണ്ട് അൻസു മറുപടി തന്നു….. . . ഞാനൊരു ചിരി നൽകി…. . . “…..ചേച്ചിക്കൊരു പനി വന്നതിന് അമലൂട്ടനെന്തിനാ ഇങ്ങനെ പേടിക്കുന്നേ?? ആ ഡോക്ടർ വരെ പേടിച്ചുപോയ് ഇയാളുടെ മുഖഭാവം കണ്ടിട്ട്!…..” അൻസൂൻ്റെ മുഖത്തൊരാശ്ചര്യം നിറഞ്ഞു…. . . എനിക്കെന്തോ…. ഇത്രയും ദിവസം എന്നോടൊപ്പം കളിച്ച് ചിരിച്ചു നടന്ന അമ്മ പെട്ടെന്ന് വയ്യാതായപ്പോൾ ആകെ സങ്കടമായ്…. അതാ അങ്ങനെ….. . . മ്മ്….. ഒരു മൂളലോടെ ചിരിച്ചുകൊണ്ടവൾ ഫോണിൽ മുഴുകി. . സമയം പതിയെ കടന്നു പോകുമ്പോൾ ഇന്നലത്തെ ഉറക്കം എന്നെ പിടിമുറുക്കി. അമ്മയുടെ ബഡ്ഡിലേക്ക് തല ചായ്ച്ച് കൊണ്ട് ഞാനും ഉറങ്ങി……….
