കട്ടു തിന്നാൻ തോന്നും… പൂച്ചയെ പേടിച്ചിറങ്ങാത്തവരും കടി കൊണ്ടു മരിച്ചവരും അതിൽ പെടും …
ആദ്യമവൾ സങ്കടങ്ങളടക്കും….
നിശബ്ദം കരഞ്ഞു കൊണ്ട് അവഗണനകളേയും മറികടക്കും….
പിന്നീടത് ശീലമാകുമ്പോൾ വിധിയെ പഴിക്കും ….
അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ടതും അടക്കിവെക്കപ്പെട്ടതുമായ മോഹങ്ങളും സ്വപ്നങ്ങളും ഉള്ളിലിരുന്നിങ്ങനെ വിങ്ങിയാലും പരാതിയും പരിഭവവുമില്ലാതെ അവളെന്ന പുഴ ഒഴുകിക്കൊണ്ടേയിരിക്കും … ചില സമയങ്ങളിലതു കലങ്ങിമറിഞ്ഞാലും തെളിയും…. അപ്പോഴും ഒരു ആശ്വാസവും ആശ്രയത്വവും അവൾ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നുണ്ടാവാം …
അത് മതി അപ്പോഴവൾക്ക് ….
ചാരിക്കിടന്ന് കരയാൻ ഒരു നെഞ്ചും അവളെ കേൾക്കുന്ന കാതുകളുമുണ്ടെങ്കിൽ ….
അതിലൊരു പ്രണയം കൂടി മൊട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ ……!
അതിൽ തീവ്രതയേറിയ നിഷിദ്ധമാ ണാ പ്രണയമെങ്കിൽ ….!
ഷാനു ഒന്ന് അടുക്കളയിൽ വന്ന് എത്തിനോക്കിപ്പോയത് അവളറിഞ്ഞിരുന്നു … അവൾക്കും അവന്റെ “ടെക്ക്നിക്ക് ” പിടികിട്ടിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു …
ഏഴു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മുതൽ മഴ ചാറിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു … ഡോറയും ഗെയിമും പൂർണ്ണമായി ഒഴിവാക്കി പാവകളിലായിരുന്നു മോളി … ഷാനു ഒരു തവണ നോക്കിയപ്പോൾ ബൊമ്മയുടെ ഒരു കൈയ്യുടെ സ്റ്റിച്ച് വലിച്ചിളക്കിയിരിക്കുന്നത് കണ്ടു. രണ്ടു ദിവസം കൊണ്ട് വീണ്ടും ഡോറയും മോളിയും ഒന്നിക്കുമെന്ന് അവന് മനസ്സിലായി ….
മിഥുനെ വിളിച്ച് സംസാരിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ജാസ്മിൻ ഭക്ഷണമെടുത്തു വെച്ചിരുന്നു … അവർ കഴിക്കാനിരുന്നു … ജാസ്മിന്റെ പതറിപ്പതറിയുള്ള ചില നോട്ടങ്ങൾ ഷാനുവിലേക്ക് എത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു …
“ജാച്ചുമ്മാന്റെ ന്നത്തെ കറി കൊള്ളൂലാ….” അഭിപ്രായം മോളി വകയായിരുന്നു. അത് സത്യമാണെന്ന് ജാസ്മിനും അറിയാമായിരുന്നു … അതിന്റെ ചേരുവകളൊന്നും യഥാവിധി ചേർക്കാൻ തന്റെ മനസ്സ് അടുക്കളയിൽ ഇല്ലായിരുന്നു എന്ന് അവൾക്കു തന്നെ അറിയാമായിരുന്നു …
ഷാനു പക്ഷേ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല, രുചിയോടെ വാരിക്കഴിക്കുന്നതാണവൾ കണ്ടത് … ഉണ്ടാക്കിയ താൻ തന്നെ ബുദ്ധിമുട്ടി കഴിക്കുമ്പോൾ അവനതെങ്ങനെ കഴിക്കുന്നു എന്നോർത്ത് അവൾ അത്ഭുതപ്പെട്ടു…
അവനോട് അത് ചോദിച്ചാൽ അവൻ പറയുന്ന മറുപടി ഓർത്ത് അവൾ ഉള്ളിൽ ചിരിച്ചു … പക്ഷേ ചിരിയുടെ ചെറിയൊരല പുറത്തു വന്നു പോയി ..
” ന്താമ്മാ ….” അവൻ ചോദിച്ചു …
ജാള്യതയോടെ ഒന്നുമില്ലെന്നവൾ ചുമൽ കൂച്ചി …
ഭക്ഷണശേഷം ജാസ്മിൻ മാഷിനെ വിളിച്ചു. സംസാരത്തിനു ശേഷം അവൾ മുറിയിലേക്ക് പോയി .. മോളി ബൊമ്മയുമായി ഉറക്കം തുടങ്ങിയിരുന്നു …
ഷാനു മൊബെലിൽ തോണ്ടി സെറ്റിയിൽ വെറുതെയിരുന്നു … എവിടെ കിടക്കണം എന്ന ചിന്തയാണ് അവനെ ഭരിച്ചിരുന്നത് … ഉമ്മായുടെ മനസ്സുമാറിയെന്നറിയാം … പക്ഷേ പകൽ മുഴുവൻ ഉള്ള മുഖഭാവം കൊണ്ട് ഒരനിഷ്ടം അവനൂഹിച്ചിരുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് ശരീര സ്പർശനമില്ലാതെ അവൻ കഴിഞ്ഞു കൂടിയതും അടുക്കളയിൽ സഹായിച്ചതും …
ഇനിയൊരു പിണക്കം പാടില്ലെന്നും ഉമ്മയുടെ മനസ്സുമാറുന്ന ഒരു പ്രവർത്തിയും ഇനി ചെയ്യരുതെന്നും ഷാനു കണക്കുകൂട്ടിയിരുന്നു … ഏതായാലും അധികനേരം ആ ചിന്തയുമായി അവനിരിക്കേണ്ടി വന്നില്ല … ജാസ്മിൻ വന്ന് വാതിലടച്ചു ബോൾട്ടിട്ടു പോയത് അവൻ കേട്ടു …
നിരാശയോടെ ഷാനു എഴുന്നേറ്റു .. മെയിൻഡോറടച്ച് ലൈറ്റുകൾ ഓഫാക്കി അവൻ തന്റെ മുറിയിലേക്ക് കയറി …
ഉമ്മയുടെ പെരുമാറ്റത്തിൽ വന്ന മാറ്റം അവനെ അത്‌ഭുതപ്പെടുത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു .. പെട്ടെന്നൊന്നും അങ്ങനെ സംഭവിക്കില്ലായെന്ന് അവന്റെ പക്വമനസ്സ് പറഞ്ഞു. കാറിൽ വെച്ച് സംഭവിച്ചതൊക്കെ ശരി തന്നെ .. പക്ഷേ അവിടെ ഉമ്മ നിസ്സഹായയായിരുന്നു … മറ്റാരെങ്കിലുമറിഞ്ഞാലുള്ള ഭവിഷ്യത്താകാം എല്ലാം അടക്കിപ്പിടിച്ചു കിടന്നതും … അതിനു ശേഷം നേരാംവണ്ണം തന്നെ നോക്കിയിട്ടു കൂടിയിട്ടില്ല … എന്തെങ്കിലും ഒരകൽച്ചയുണ്ടെങ്കിൽ അത് മാറാനാണ് ഇന്ന് ശരീരസ്പർശനം പോലുമില്ലാതെയും അടുക്കളയിൽ സഹായിച്ചും കഴിച്ചു കൂട്ടിയത് …
തനിക്കുള്ള പോലെ ഒരു വികാരം ഉമ്മയ്ക്കുണ്ടെങ്കിൽ അതാളിക്കത്തിക്കണം … ഇല്ലെങ്കിൽ അതുണ്ടാക്കിയെടുക്കണം …
ഉമ്മയ്ക്ക് അതില്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല .. സാഹചര്യങ്ങളും ബന്ധങ്ങളുമാണ് അതിൽ നിന്നും പിന്തിരിപ്പിക്കുന്നതെന്ന് ഷാനുവിനും അറിയാമായിരുന്നു … ഇനി ഈ കാര്യത്തിൽ ഉമ്മയെ നിർബന്ധിപ്പിക്കുന്നില്ല എന്ന് അവൻ തീർച്ചപ്പെടുത്തി. താൻ എല്ലാം പറയുകയും ചെയ്തു, പ്രവർത്തിച്ചു കാണിക്കുകയും ചെയ്തു … ഇനി ആവേശത്താൽ വല്ലതും ചെയ്താൽ ഒന്നുകിൽ ബലം പ്രയോഗിച്ച് കാര്യം നടത്തേണ്ടി വരും … പക്ഷേ താനങ്ങനെ ചിന്തിച്ചിട്ടുമില്ല, പ്രവർത്തിക്കുകയുമില്ല … മറ്റൊരു കാര്യം അങ്ങനെ വല്ലതും സംഭവിച്ചാൽ ഉമ്മ വല്ല കടുംകൈയും ചെയ്യുമോ എന്നുള്ളതാണ് …
ദേഷ്യം വന്നാൽ പിടിച്ചാൽ കിട്ടാത്ത ആളാണുമ്മ … വാശിയും അക്കാര്യത്തിലുണ്ട് … താനതിന് ദൃക്സാക്ഷിയുമാണ് … ഇനിയുള്ള തന്റെ ചുവടുകൾ സശ്രദ്ധം വേണമെന്ന് അവന്റെ മനസ്സു പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു ….
ഇനിയൊരു പിണക്കം തനിക്കു താങ്ങാൻ വയ്യ … പിണക്കവും അവഗണനയും എത്രമാത്രം ഭീകരമാണെന്ന് കുറച്ചു ദിവസം കൊണ്ട് അനുഭവിച്ചതാണ് … മുംതാസുമ്മയുടെ ആ യാത്രയില്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ ഇന്നും വീട്ടിൽ മൗനം തന്നെയായിരിക്കുമെന്ന് ഷാനു ഓർത്തു …
ഇതു മതി … ഇങ്ങനെ പോകട്ടെ … ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും മിണ്ടാം , സംസാരിക്കാം … ചില സമയങ്ങളിൽ ഒന്ന് തൊടുകയെങ്കിലും ആകാമല്ലോ … ഉമ്മയും ഒന്ന് ഉലഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്ന് അവനുറപ്പായിരുന്നു … അത് കാറിൽ വെച്ച് ആ മുഖം വിളിച്ചോതിയതാണ് …
എന്നാലും ചില സമയങ്ങളിൽ തന്റെ പിടിവിട്ടു പോകാറുള്ളതും അവനോർത്തു.
അതെ ….!
തന്റെ മനസ്സും പിടിവിട്ടു തുടങ്ങിയിട്ടുണ്ട് …. കിടക്കയിൽ ഉറക്കം വരാതെ ഉഴലുമ്പോൾ അവളും ഓർത്തു.
ഭയം എന്ന ഒറ്റ വികാരം കൊണ്ടാണ് വാതിലടച്ചു തഴുതിട്ടത് … കാരണം മറ്റൊന്നുമല്ല, ഇന്നവൻ ഒരു സ്പർശനം പോലുമില്ലാതെ തന്നെ നനയിച്ചു കളഞ്ഞു … ഇരുട്ടിൽ, ഒരേ കിടക്കയിൽ അടുത്തു കിടന്നാൽ എത്ര നിയന്ത്രിച്ചാലും ചിലപ്പോൾ അത് സംഭവിച്ചു പോകുമെന്ന് അവൾക്കറിയാമായിരുന്നു …
സാഹചര്യം അനുകൂലം..
അവന്റെ പ്രായം …. തന്റെയും ….
കൗമാരത്തിന്റെ കരുത്തും തിളയ്ക്കുന്ന യൗവ്വനവും കൂടെ ചേർന്നാൽ എന്ത് സംഭവിക്കുമെന്ന് പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ …
പോരാത്തതിന് നിഷിദ്ധത്തിന്റെ ലഹരിയും …
വിയർക്കും ….
വിയർത്തൊട്ടി ശരീരം പിണയും … പിന്നെ ….. പിന്നെ ……
എത്രയൊക്കെ വേണ്ടായെന്നു വെച്ചാലും അവൻ തന്നിലേക്ക് കോർക്കും ….
യാ …. റബ്ബേ… !
ഉള്ളുലഞ്ഞവൾ വിളിച്ചു പോയി …
കൈെ കൊണ്ട് ഒന്നു തടഞ്ഞേക്കാം …
