പിറ്റേന്നു ഞായറായിരുന്നു,….
രാവിലെ സന്ധ്യയെ അടുക്കളയിലെ സ്ടൂളിൽ പ്രതിഷ്ഠിച്ചു ചടുലതയോടെ അടുക്കളയിൽ ഒഴുകി നടക്കുകയായിരുന്നു അനഘ.
“എടി പെണ്ണെ എനിക്ക് വയറ്റിലായെന്നു കരുതി ഇങ്ങനെ അനങ്ങാതിരിക്കുവൊന്നും വേണ്ട അത്യവശ്യം പണി ഒക്കെ എടുക്കാം….”
“ദേ അവിടെ അടങ്ങി ഇരുന്നാൽ മതി….അമ്മയെ കൊണ്ടുപോയി ഏൽപ്പിക്കുന്നത് വരെ എന്റെ ഉത്തരവാദിത്വ…..”
ചട്ടുകം ചൂണ്ടി അനഘ ഓർഡർ ഇടത്തും ചിറി കോട്ടി പുച്ഛം ആയിരുന്നു സന്ധ്യയുടെ മറുപടി.
“എന്താണ് രണ്ടൂടെ ഇവിടെ രാവിലെ തന്നെ തല്ലും പിടി….”
നിഷ ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്ന് വന്നു കയറി നേരെ അടുക്കളയിൽ എത്തി നോക്കി ചോദിച്ചു.
“ഓഹ്…ഇവിടെ തറവാട്ടമ്മ ഭരണം നടത്തുവാടി…”
സന്ധ്യ കളിയാക്കി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
പാലൊഴിച്ചു ആവി പൊന്തുന്ന സ്റ്യു ഒരു തവിയിൽ കോരി കൈയിലാക്കി രുചിച്ചു കൊണ്ട് നിഷ ചിരിച്ചു,
“ഹ്മ്മ്…തറവാട്ടമ്മ സ്റ്യു ഒരു വഴി ആക്കിയിട്ടുണ്ട്….”
ടപ്പേ!!!!
നിഷ പറഞ്ഞു തീർന്നതും ചന്തി പൊള്ളിച്ചു അനഘ ഒരടി കൊടുത്തു.
“ഔ…..ഇതിനെകൊണ്ടു ഞാൻ തോറ്റല്ലോ….”
ചന്തി തടവി കെറുവിച്ചുകൊണ്ട് നിഷ അനഖയെ നോക്കി ചുണ്ട് കൂർപ്പിച്ചു.
“കഷ്ടപ്പെട്ട് ഉണ്ടാക്കുന്നതും പോരാ….രണ്ടിനും കുറ്റം പറയെം വേണം…”
പുട്ട് കുത്തി പ്ലേറ്റിലാക്കി ബൗളിൽ സ്റ്യു വും എടുത്തുകൊണ്ട് കുറുമ്പ് കുത്തി ചന്തിയാട്ടി നടന്നു പോവുന്ന അനഖയെ രണ്ടു പേരും നോക്കി ആക്കി ചിരിച്ചു.
“ഡി നിഷേ….ഇന്നലെ കൊണ്ട് വന്ന ചെക്കന് എങ്ങനെ ഉണ്ട്….”
“കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ല….ഇന്നലെ നിങ്ങൾ ഇറങ്ങിയ പാടെ അതിന്റെ ചേട്ടനും ചേട്ടത്തിയും കൂടെ വന്നു,….
ഏതോ ഉള്ളേടത്തെയ…
മിക്കവാറും ഇവളുടെ കാർ പുതിയത് തന്നെ കിട്ടും മോളെ…”
നിഷ കണ്ണിറുക്കി പറഞ്ഞപ്പോൾ അനഘ ഇളിഞ്ഞു ഒരു ചിരി കാട്ടി പുട്ടിലേക്ക് സ്റ്യു ഒഴിച്ചു.
“ചേച്ചി ഞാൻ ഡ്രസ്സ് ഒക്കെ ടെറസ്സിൽ ഇടാൻ പോവാട്ടോ…ചേച്ചിയുടെ കൂടെ എടുത്തിട്ടുണ്ട്…..”
മുറിയിൽ നിഷയോടൊപ്പം ഇരുന്ന സന്ധ്യയോട് പറഞ്ഞു അനഘ നടന്നു.
“അതെന്താടി ഞാനും നിന്റെ ചേച്ചി അല്ലെ എന്റെ കൂടെ കൊണ്ടുപോടി….”
നിഷ കള്ളകുറുമ്പ് കുത്തി അനഖയെ വാട്ടി.
“അയ്യട…ഒരു പീക്കിരിയെ വയറ്റിലാക്കി ഇരി…അപ്പോൾ എന്താ ചെയ്യേണ്ടെന്നു വെച്ചാൽ ഞാൻ ചെയ്ത് തരാം…”
ഒച്ചയിട്ടു കൊണ്ട് അനഘ പറഞ്ഞത് കേട്ട നിഷ വെറുതെ ചിരിച്ചു.
ഡ്രസ്സ് എടുത്തു ടെറസിൽ എത്തിയ ശേഷമാണ് നിഷയുടെ കൂടി എടുക്കാൻ അനഘ താഴേക്ക് വന്നത്.
മുറിയിലെ ബാത്‌റൂമിൽ നനച്ചിട്ടിരുന്നത് കൂടി എടുക്കാൻ എത്തിയപ്പോഴാണ് നിഷയും സന്ധ്യയും തമ്മിൽ ഉള്ള സംസാരം അവളുടെ ശ്രെദ്ധയിൽ പെട്ടത്.
“നീ എന്തായാലും അവൾ ഉണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ പറയാതിരുന്നത് നന്നായി….എനിക്ക് നേരത്തെ സംശയം തോന്നിയിരുന്നു….ഞാൻ അതറിയാതെ അവളോട് ഇന്നലെ രാത്രി പറയേം ചെയ്തു ആഹ് ചെക്കനെ എങ്ങനെയോ പരിചയമുണ്ടെന്നു….പക്ഷെ അതിങ്ങനായിരിക്കുമെന്നു ഞാൻ വിചാരിച്ചില്ല….”
“എനിക്കും അങ്ങനെ ഇവനെ കണ്ടു പരിചയമൊന്നുമില്ലല്ലോ…..ഇത് കേസ് കുറച്ചു ഹൈ പ്രൊഫൈൽ ആയതുകൊണ്ട് എന്നെയാ ഡ്യൂട്ടി ഏൽപ്പിച്ചത്,…ഇന്നലെ രാത്രി അവന്റെ ഏട്ടനും ഏട്ടത്തിയും വന്നെന്നു പറഞ്ഞില്ലേ…അവരോടു ഞാൻ കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞതിനിടയ്ക്കാ അവർ എന്നോട് ഇത് പറയുന്നത്.
അവന്റെ കാര്യം അനുനേക്കാൾ കഷ്ടാ….”
“അവർക്ക് അനുവിനെ കുറിച്ച് അറിയുവോ….”
“ഏയ് ഞാൻ പറഞ്ഞില്ല കാർ ന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞു…പക്ഷെ അവർക്ക് കണ്ടു പിടിക്കാവുന്നതെ ഉള്ളൂ….
ആഹ് ചെക്കൻ പെണ്ണ് വിട്ടു പോയെപിന്നെയാ ഇങ്ങനെ ആയെന്നു… കുടിച്ചു ബോധം കെട്ടുള്ള നടപ്പ്….ആഹ് കിടപ്പ് കണ്ടു കരഞ്ഞു പിഴിഞ്ഞ് അതിന്റെ ഏട്ടത്തിയും അടുത് തന്നെ ഇരിപ്പുണ്ട്,….ഞാൻ പോരും നേരം വരെ അങ്ങനെ തന്നെ….”
“നീ ഇതൊന്നും അവളോട് പറയാൻ നിക്കണ്ട….”
“ഇല്ലെടി…..ഞാൻ പറയാനൊന്നും പോണില്ല…”
“ഉം….നീ എന്നാൽ ഉറങ്ങിക്കോ….”
വാതിലിനിപ്പുറം ഇതെല്ലാം കേട്ട് നിന്ന അനഘ ഉടനെ കണ്ണ് തുടച്ചു മുകളിലേക്ക് പോയി.
അവൾക്ക് ഉള്ളിലാകെ അസ്വസ്ഥത നിറയാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു ഇടയ്ക്കിടെ സജലങ്ങളായ മിഴികൾ അവൾ ഒപ്പിക്കൊണ്ടിരുന്നു.
————————————-
“ഡി എന്താ പറ്റിയെ നിനക്ക്….കേറിയപ്പോൾ മുതൽ ഞാൻ ശ്രെദ്ധിക്കുവാണല്ലോ ആകെ മൂഡിയായി…”
കാറിൽ ഓഫീസിലേക്ക് ഡ്രൈവ് ചെയ്യും വഴി മുഴുവൻ ഒന്നും മിണ്ടാതെ എന്തൊക്കെയോ ചിന്തിച്ചു കൂട്ടി മുഴുകിയിരുന്ന അനഖയെ കുറെ നേരം നോക്കിയിരുന്ന സന്ധ്യ ചോദിച്ചു.
“ഒന്നുല്ലേച്ചി….ഞാൻ ചുമ്മാ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചു ഇരുന്നതാ…..”
“ഉം….”
സന്ധ്യ തിരിച്ചൊന്നു മൂളിയതല്ലാതെ മറ്റൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.
“..അയാൾക്ക്,…. അയാൾക്ക് കാര്യമായി എന്തേലും പറ്റിക്കാണുമോ ചേച്ചി….”
“ആർക്ക്…..???”
“ഇന്നലെ…നമ്മുടെ വണ്ടി ഇടിച്ച ആൾക്ക്….”
“നമ്മുടെ വണ്ടി ഇടിച്ചതല്ലല്ലോ…നമ്മുടെ വണ്ടിയിലേക്ക് അയാള് വന്നിടിച്ചതല്ലേ….”
“ഓഹ്….അത് തന്നെ അയാൾക്ക്….”
“രാവിലെ വന്നപ്പോൾ പ്രേത്യേകിച്ചു പ്രശ്നമൊന്നും ഇല്ലെന്ന നിഷ പറഞ്ഞത്….
നിനക്കിപ്പോൾ എന്താ അയാളെക്കുറിച്ചൊക്കെ ആലോചിക്കാൻ….”
“ഒന്നൂല്ല….വെറുതെ ചോദിച്ചതാ….”
വീണ്ടും ആലോചനയിൽ മുഴുകി ഇരുന്നു ഡ്രൈവ് ചെയ്യുന്ന അനഖയെ നോക്കി സന്ധ്യയും ഇരുന്നു.
ഉച്ച വരെ എന്തൊക്കെയോ ഓഫിസിൽ ചെയ്തെന്നു വരുത്തി ഇരിക്കാൻ മാത്രമേ അവൾക്ക് കഴിഞ്ഞുള്ളു, മനസ്സ് എവിടെയൊക്കെയോ ആയിരുന്നു…ഒന്നിലും കൃത്യമായി ശ്രെദ്ധിക്കാൻ കഴിയാതെ വന്നപ്പോൾ അവൾ ക്യാബിനിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി, കോഫി വെന്റിങ് മെഷീനിലേക്ക് നടന്നു.
കപ്പിലേക്ക് കോഫി പകർന്നു ഗ്ലാസ് ഇട്ട ഓഫിസിന്റെ റെക്രീയേഷൻ ഏരിയയിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി അവൾ തന്നെ കുഴക്കുന്ന ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരം കണ്ടെത്താൻ ശ്രെമിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.
എന്താ തനിക്ക് പറ്റിയത്…..
എപ്പോഴോ വിട്ടു പോയെന്നു അവൾ കരുതിയിരുന്ന ആഹ് നശിച്ച ദിവസത്തെ തന്നെ വീണ്ടും ഓർമിപ്പിക്കുന്ന ഒരു മാനസികാവസ്ഥ തന്നെ പൊതിയുന്നത് അനഘ വീണ്ടും അറിഞ്ഞു എന്നാൽ അതന്നത്തെ പോലെ കുത്തിനോവിക്കുന്ന ഒന്നല്ല വല്ലാതെ അസ്വസ്ഥമാക്കുന്ന ഒരു മരവിപ്പ് ആണ് എന്ന് അവൾ തിരിച്ചറിയുകയായിരുന്നു.
“അനു…..”
സ്വപ്നാടനത്തിലെന്ന പോലെ നിന്ന അനഖയെ അവിടേക്കെത്തിയ സന്ധ്യ വിളിച്ചു.
“അനു….എന്താ പറ്റിയെ,….നീ ആകെ വല്ലാതെ ആയിട്ടുണ്ടല്ലോ….”
“ഒന്നൂല്ല ചേച്ചി….എനിക്ക് ഇന്ന് ഒന്നിനും ഒരു മൂഡ് തോന്നുന്നില്ല അതാവും….”
“ഹ്മ്മ്…..ആഹ് ഹോസ്പിറ്റലിൽ നിന്ന് അയാളുടെ ചേട്ടൻ വിളിച്ചിരുന്നു….നിഷ എന്റെ നമ്പർ ആഹ് കൊടുത്തിരുന്നെ…”
എന്താണ് എന്നുള്ള ഭാവത്തിൽ അനഘ സന്ധ്യയെ നോക്കി.
“കാർ എടുക്കാൻ ഷോറൂമിൽ നിന്ന് ഇന്ന് ആള് വരും…
പുതിയ കാർ ഡെലിവർ ചെയ്യുന്നത് വരെ നിനക്ക് യൂസ് ചെയ്യാൻ ഒരു കാർ കൊടുത്തയക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞു….”
