“വെയിറ്റ്!!! ശ്യാമേട്ടന് ഋതു ചേച്ചി YES പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, പക്ഷെ ആരും അറിഞ്ഞിട്ടില്ല. ഞാൻ പറഞ്ഞെ പറയണ്ട ട്ടോ….”
“ഓഹോ! ഇതിനിടയിൽ അതും നടന്നോ…”
“അപ്പൊ നിന്റെ കാര്യം ശ്യാമിന് അറിയാമോ…?!”
“ഹേയ്! ഇല്ലില്ല, പറയാൻ ഞാൻ സമ്മതിച്ചിട്ടില്ല, ഇനി എന്നേം ചതിച്ചു പറഞ്ഞോന്നറീല്ല….ഹിഹി”
“ഋതു ചേച്ചി വല്ലാത്ത സാധനമാണ് അല്ലെ മാത്യു..?!”
“എടി.. നീ….”
“ഹലോ, കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ടു മതി എടി പോടീ എന്നൊക്കെയുള്ള വിളി…ഹിഹി”
“ഓ ആയിക്കോട്ടെ!!”
“അതെ നിക്ക് നിക്ക് ഞാനെന്തോ നോവിച്ചു പറഞ്ഞുലോ…”
“പ്രണയം കൊണ്ടാണോ..”
“ഉം..”
“ശെരിക്കും നെഞ്ചിൽ ആ നോവ് ഫീൽ ആവുന്നുണ്ടോ ”
“ഉം…”
“എനിക്ക് മാത്യുനെ കണ്ട നാൾ മുതൽ അങ്ങനെയാണ്…എന്നെ അന്ന് തൊട്ടില്ലേ ….ആ നിമിഷം മുതൽ…..”
“ധ്രുവികാ…..❤️”
“ഉം …..”
“ശെരിക്കും ഈ മാജിക്കൽ സംഭവത്തെ ആണ് ലവ് ന്നു പറയുന്നേ ല്ലെ…”
“ആയിരിക്കുമെന്നു വിശ്വസിക്കാൻ ആണിഷ്ടം….”
“നാളെ നീയൊരു പണി ചെയ്യ്, രാവിലെ 5:30 ആവുമ്പോ ഹോസ്റ്റലിൽ നിന്നും ചാടണം, ഋതു അറിയാനും പാടില്ല!”
“അയ്യോ എങ്ങോട്ടേക്കാ ചാടിയിട്ട്…”
“ഒന്നുല്ലെടി നമ്മൾ രണ്ടാളും കൂടെ ബീച്ചിൽ പോയിട്ട് അവിടെന്നു ഒരു കട്ടൻ ചായ കുടിച്ചിട്ട് തിരികെ വരാം…”
“ഉം… OK! എനിക്കത്ര ഇഷ്ടമാണെന്നോ…”
“എന്തിനാ…?! ധ്രുവികാ…”
“മാത്യു ബൈക്കിൽ പറപ്പിച്ചു പോകുന്നത് കാണുമ്പോ, പിറകിൽ ഇരുന്നു മാത്യൂനെ ഇറുക്കി കെട്ടിപിടിച്ചു കൊണ്ട്….തണുത്ത നനവാർന്ന കാറ്റ് മുഖത്തേക്കടിക്കുമ്പോ ഉള്ള സുഖമില്ലേ…..”
“ഉം…കൂട്ടിയിട്ട് പോകാം ട്ടോ…”
“ഞാൻ ഉറങ്ങട്ടെ… 11 ആയി, നേരത്തെ എണീക്കണ്ടെ…സത്യം പറഞ്ഞാൽ എനിക്ക് ഉറങ്ങാൻ പറ്റുമോ അറീല്ല…”
“ഞാനുറങ്ങീട്ട് എത്ര നാളായീ അറിയുമോ പെണ്ണെ…”
“ഞാൻ കാരണമാണോ….”
“പിന്നല്ലാതെ….”
“മാത്യു….”
“എന്തോ സങ്കടം വരുന്നുണ്ട് ധ്രുവികാ….”
“എന്തിനാ… ഞാൻ കൂടെയില്ലേ….”
“എനിക്കിപ്പോ അങ്ങോട്ടേക്ക് വരണമെന്നുണ്ട് പെണ്ണെ..”
“എങ്കിൽ വായോ… ഞാനിപ്പോ നേർത്ത ഒരു ഫെറി വൈറ്റ് പുതപ്പ് പുതച്ചിരിക്കുവാണ്. ഫാൻ കാറ്റിന്റെ ചെറിയ കിരി കിരിപ്പ് കേൾക്കാമോ… അതും കേട്ടുകൊണ്ട് എന്റെ കട്ടിലിൽ എന്റെ നേരെ ഇരുന്നുകൊണ്ട് പരസ്പരം കണ്ണിൽ നോക്കി കൊണ്ട്… നമ്മുടെ കാലിന്റെ വിരലുകളെ പരസ്പരം തൊട്ടുകൊണ്ട് പുലരുവോളം സംസാരിച്ചിരിക്കാം വാ…..”
“I Love You….”
“I Love You 2”
“ഉറങ്ങിക്കോ….”
“അത്രേയുള്ളു….”
“വേറെന്താ…..”
“ഒന്നൂല്ലേ….”
“ഇങ്ങനെയൊരു കാമുകൻ! ഉറങ്ങിക്കോ…മ്മുആ….”
ഹിഹി, എനിക്ക് ചിരി വന്നിട്ട് പാടില്ല, നിങ്ങളും ഇപ്പൊ ആലോചിക്കുന്നത് ഞാനെങ്ങനെ കണ്ടുപിടിച്ചു എന്നാകും ല്ലേ, അത് നിങ്ങളോടു പറയുമ്പോ ഉള്ള ഫീലിലും കൂടുതൽ ധ്രുവികയോട് നാളെ പറയുമ്പോ കിട്ടുന്നതല്ലേ….. അതല്ലേ അതിന്റെ സുഖം. സൊ പ്ലീസ് നിങ്ങലുമീ രാത്രി ധ്രുവിക ആലോചിക്കുന്നപോലെ ആലോചിച്ചിരിക്ക്…. തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നിട്ടും ഉറക്കം വരാതെ ഞാൻകിടക്കുമ്പോ വീണ്ടും ഫോണിലേക്ക് SMS വന്നു. സൈഡ് ടേബിളിൽ ഇരുന്ന ഫോൺ ഞാൻ കൈകൊണ്ട് എത്തിയെടുത്തു നോക്കി.
“ഉറങ്ങിയോ….?!!”
“ഉഹും….”
ഒരു MMS എന്റെ ഫോണിലേക്ക് വന്നപ്പോൾ ഞാൻ വീണ്ടും എന്റെ ഫോൺ എടുത്തു….
“🎵 ഏതൊരുഗ്ര തപസ്സ്വിക്കും പ്രാണങ്ങളിലാകെ കുളിരേകുന്നൊരഗ്നിയായ്‌ നീ പടരൂ ..ആ. പൂവല്ല പൂനിലാവിൻ കിരണമല്ലോ നിസരിമരിസ നിസരിമ രിസരി രിമപനിപമ രിമപനി പമപ മപനിസനിപ മപനിസനിരി സനിസ പൂവല്ല പൂനിലാവിൻ കിരണമല്ലോ നിൻ തൂമിഴികളിൽ അനംഗന്റെ പ്രിയ ബാണങ്ങൾ……🎵”
പുതപ്പിന്റെ ഉള്ളിൽ എന്റെ ചെക്കന് വേണ്ടി മാത്രം പാടിയതാണ്… ഇതും കേട്ട് ഉറങ്ങിക്കോ…”
ഹെഡ്സെറ്റും കുത്തി ഞാൻ എന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെ താളത്തിൽ കേൾക്കുന്ന പെണ്ണിന്റെ മധുര സ്വരത്തിൽ അലിഞ്ഞുകൊണ്ട് ഞാൻ കുറെ തവണ അതും കേട്ടുകൊണ്ട് കിടന്നു. ധ്രുവിക കൂടെയുണ്ടെന്ന സുഖത്തിൽ ഞാൻ പതിയെ മയങ്ങിയും പോയി.
രാവിലെ 5 മണിക്ക് അലാറം അടിച്ചപ്പോൾ, ഞാൻ പതിയെ ഉണർന്നു. കുളിച്ചില്ലെങ്കിൽ ശെരിയാകില്ല, ഒന്നാമതെ നേരെമവണ്ണം ഉറങ്ങീട്ടില്ല. ഞാൻ വേഗം ഷവറിൽ കുളി കഴിഞ്ഞു. അപ്പൻ എണീക്കണ്ട സമയമായി. ആളിപ്പോഴും ഓടാൻ പോകാറുണ്ട് ഇപ്പോഴും ഈ പ്രായത്തിലും.
ഞാൻ ബ്ലാക്ക് ടീഷർട്ടും നീല ജീൻസും ഇട്ടു. ഫോൺ നോക്കിയപ്പോൾ ധ്രുവികയുടെ മെസ്സേജ് – ഉണർന്നു. കുളിക്കാൻ വയ്യ!
ഞാനമ്മയെ വിളിച്ചു പറയാമെന്നു വിചാരിച്ചു കൊണ്ട് വാതിലിൽ മുട്ടി.
“എന്താടാ നീ വീണ്ടും ജിമ്മിലേക്ക് പോകാൻ ആണോ…?!!”
ഉറക്കച്ചടവോടെ അമ്മ എണീറ്റപ്പോൾ ഞാനെന്റെ ഫോണിൽ ധ്രുവിക പാടിയ പാട്ടു കേൾപ്പിച്ചു. അമ്മയുടെ മുഖത്തെ അത്ഭുതം ആ നിമിഷം ഒന്ന് കാണണമായിരുന്നു!
“മാത്തൂ ……ആ കുട്ടി പാടിയതാണോ…?!! നീ ഇന്നലെ വരുമ്പോ പറഞ്ഞില്ല. മാത്തു ഇത് എന്തൊക്കെയാണ് ഒരു രാത്രി സംഭവിച്ചത്…..” ഞാനപ്പോഴും അമ്മയോട് പാട്ടു മര്യാദക്ക് കേൾക്കെന്നും പറഞ്ഞിട്ട് കാതിൽ തന്നെ വെച്ച് പിടിച്ചു.
“ഇത്രേം നന്നായി പാടുമെങ്കിൽ എനിക്കീ കുട്ടിയെ ഉടനെ കാണണം….മാത്തു.!”
“ഞാനെ അവളേം കൊണ്ട് ബീച്ചിലേക്ക് ഒന്ന് പോയിട്ട് വരാം…”
“ഡാ ചെക്കാ നീയിത്രേം ഫാസ്റ്റ് ആവല്ലേ!”
“അതിനെന്താ. പണ്ടത്തെ കാലം പോലെയൊന്നുമല്ല….”
“എന്റെ മോളെ സേഫ് ആയിട്ട് തിരിച്ചിത്തേക്കണേ…!” അമ്മ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ കൈപിടിച്ച് പറഞ്ഞു.
ഞാൻ അമ്മയുടെ കവിളിലൊരു മുത്തം കൊടുത്തുകൊണ്ട് ശെരിയെന്നു മൂളി. അപ്പൻ ഓടാൻ പോയിട്ട് ന്യൂസ് പേപ്പറും കൊണ്ട് തിരിച്ചു വന്നു. നേരം ഇപ്പോഴും വെളുത്തു തുടങ്ങിയിട്ടില്ല.
“നീയെങ്ങോട്ടേക്കാ..”
“ഞാനിപ്പോ വരാം..”
അപ്പൻ അമ്മയോട് എന്താ സംഭവം ചോദിച്ചപ്പോൾ പിന്നെ പറയാമെന്നു ആംഗ്യം കാണിക്കുകയും ചെയ്തു. ഞാൻ ബൈക്കും എടുത്തു പാഞ്ഞു, 15 മിനിറ്റ് കൊണ്ട് ധ്രുവികയുടെ ഹോസ്റ്റൽ ന്റെ മുന്നിലെത്തി. നേരിയ മഞ്ഞുണ്ട്. തണുപ്പ് കൊണ്ട് എന്റെ പെണ്ണിന് ജലദോഷം വല്ലോം വരുമോ എന്ന് ഞാൻ പേടിച്ചുകൊണ്ട് ഗേറ്റിനു മുന്നിൽ നിപ്പായിരുന്നു. എനിക്കും ശ്വാസം എടുക്കുമ്പോ ഉള്ളിൽ ചെറിയ പക്ഷെ കാമുകിയെയും കൊണ്ടുള്ള ഫസ്റ്റ്‌ റൈഡ് അത് സ്‌പെഷ്യൽ അല്ലെ?!
ദൂരെ നിന്ന് നോക്കുമ്പോ ധ്രുവിക ആ മഞ്ഞിനെ രണ്ടാക്കി നടന്നു വരുന്ന കാഴ്ച. അവൾ സ്‌കിന്നി പാച്ച് ബ്ലൂ ജീൻസും ലോങ്ങ് സ്ലീവ് ബ്ലാക്ക് ടീഷർട്ടും ഇട്ടിട്ടുണ്ട്. കാലിൽ വൈറ്റ് ഷൂസ് ആണ്. കഴുത്തിൽ ഒരു ചെറിയ ഷാൾ ഉണ്ട്. ഡാർക്ക് ഗ്രേ ഷെയ്ഡ് ഉള്ള മുടി പോണി ടൈൽ പോലെ കെട്ടിവെച്ചിട്ടുണ്ട്. ദൂരെ നിന്നും മഞ്ഞിൽ കൂടെ അവളിങ്ങനെ നടന്നു വരുമ്പോ, ദൂരെ ആകാശത്തൂടെ കിളികളുടെ ശബ്ദം കേൾക്കാൻ കഴിയുന്നുണ്ട്. കുളിരിൽ കുണുങ്ങുന്ന എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ആണ്. ധ്രുവിക പയ്യെ നടന്നു വരുന്നത്.
ഞാൻ ഇളം ചിരി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എന്റെ ബൈക്കിൽ തന്നെ ഇരുന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
