“ഐശ്വര്യം വിളങ്ങുന്ന ആ മുഖത്തേക്ക് എൻ്റെ മിഴികൾ പതിക്കുന്ന നിമിഷമെല്ലാം ഏതോ കാന്തിക വലയത്തിൽ പെട്ടത്പോലെ, ഞാൻ മതിമറന്ന് പോവുന്നു!”…..
പഠിപ്പിക്കൽ തുടർന്നതും പതിവിലും ഭംഗിയുള്ളൊരു ചിരി എനിക്കായ് മിസ്സ് സമ്മാനിച്ചു……
ആ പുഞ്ചിരിയുടെ മാധുര്യത്തിൽ മണിക്കൂറുകൾ നിമിഷങ്ങളായ് കടന്നുപോയ്.
ഉച്ചയ്ക്ക് ശേഷം ക്ലാസ്സില്ലെന്നുള്ള വേണു സാറിൻ്റെ ഔദ്യോഗീക അറിയിപ്പും വന്നണഞ്ഞു……
അതോടെ ഭക്ഷണം കഴിച്ചശേഷം CID നിജുവിനെയും അഞ്ചുവിനെയും നൈസായ് ഒഴിവാക്കി ഞാൻ ബാഗും തൂക്കി ലാബിലേക്ക് നടന്നു….
ഓരോ ചുവടുകളും എന്നിൽ അതിരില്ലാത്ത സന്തോഷം നിറച്ചു അതിൻ്റെ പ്രതിഫലനമെന്നോണം കാലുകളുടെ വേഗത അനുനിമിഷം വർദ്ധിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു…….
മിസ്സേ………..
വാതിലിൽ എത്തിയ ഞാൻ പ്രതീക്ഷയോടെ ഉറക്കെ വിളിച്ചു….
ആ… എത്തിയോ കയറി വാ അമലേ… ഇനി എന്താ ഞാൻ ചെയ്യണ്ടത്???
അരികിലെത്തിയ എന്നോട് ഔപചാരികതപോലെ മിസ്സ് തിരക്കി…..
പ്രത്യേകിച്ചൊന്നും ചെയ്യണ്ട ആവശ്യമില്ല, മിസ്സവിടിരുന്ന് പുസ്തകോ വല്ലോം വായ്ച്ചോ, ഞാൻ ദാ ഇവിടിരുന്ന് വരച്ചോളാം….
മുന്നിലുള്ള ടേബിളിലേക്ക് ബാഗ് വെച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ കസേരയിലേക്കിരുന്നു…….
ആണോ…. എന്നാൽ ഞാനീ റെക്കോഡെല്ലാം വെരിഫൈ ചെയ്യട്ടെ അമലെന്നാൽ വരച്ചോളു….
“മിസ്സ് തൻ്റെ മുടിയിഴകൾ ഇടത് വശം ചേർത്ത് മുന്നിലേക്കായ് വിടർത്തിയിട്ട ശേഷം” റെക്കോർഡ് നോക്കുവാനാരംഭിച്ചതും ,ഞാൻ പതിയെ ബാഗിൽ നിന്നും “മിസ്സ് സമ്മാനിച്ച ഡ്രോയിംഗ് കിറ്റും ” വരക്കുവാനുള്ള ഡ്രോയിംഗ് പാഡുമെടുത്ത് ടേബിളിലേക്ക് വെച്ചശേഷം അനുമിസ്സിലേക്ക് ശ്രദ്ധ തിരിച്ചു, ലാബിലെ സീലിംഗ് ലൈറ്റുകളിൽ നിന്നും വരുന്ന പ്രകാശത്തിൽ മിസ്സിൻ്റെ “മൂക്കുത്തി”നക്ഷത്രങ്ങളെപ്പോലെ തിളങ്ങുകയാണ്!….
കൊച്ചു കുട്ടികളുടേത് പോൽ നിഷ്ക്കളങ്കമായ ആ മുഖം എൻ്റെ കണ്ണിൽ പതിയെ നിറയുവാൻ തുടങ്ങി , എന്തിനാ വന്നതെന്ന്പോലും മറന്ന ഞാൻ സുന്ദരമായാ കാഴ്ചയിൽ മുഴുകി നിശ്ചലമായിരുന്നു…
ഹലോ….. ഇതുവരെ തുടങ്ങിയില്ലേ വരക്കാൻ…..
സ്വപ്നലോകത്തെത്തിയ എന്നെ വിളിച്ചുണർത്തുന്ന പോലെ മിസ്സിൻ്റെ ശബ്ദം എൻ്റെ കാതുകളിൽ വന്ന് പതിച്ചതും ഞെട്ടിത്തരിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ മിസ്സിനെ നോക്കി…
ആ…. വര… വരക്കുവാനാരംഭിച്ചു മിസ്സേ….
ഞാനാ മുഖമൊന്ന് നോക്കുവായിരുന്നു…..
മ്മ്……ശരി..
ഒന്ന് മൂളിയ ശേഷം മിസ്സ് തൻ്റെ ജോലി തുടർന്നതും ഞാൻ വേഗം തന്നെ മിസ്സിനെ വരക്കുവാൻ തുടങ്ങി…
**”fine Point” പെൻസിൽ ഡ്രോയിംഗ് കിറ്റിൽ നിന്നും എടുത്ത ശേഷം എൻ്റെ മനസ്സിൽ അഗാതമായ് പതിഞ്ഞ മിസ്സിൻ്റെ അഞ്ജനമെഴുതിയ മിഴികളും, മയിൽപ്പീലിപോലെ വിടർന്ന കൺപോളകളും, മഴവില്ലിൻ ചേലുള്ള പുരികങ്ങളും ആദ്യമായ് വരച്ചു…..
സുന്ദരമായ ആ മിഴിയിണകളുടെ കാന്തിക ശക്തിയിലകപ്പെട്ട ഞാൻ കുറച്ച്നേരം എല്ലാം മറന്ന് അതിലേക്ക് തന്നെ നോക്കിയിരുന്നശേഷം
മുക്കുത്തിയാൽ മനോഹരമായ നാസികയും ഭംഗി ചോരാതെ വരച്ചു ചേർത്തു……
മുല്ലമൊട്ട് പോലുള്ള പല്ലുകൾ കാട്ടി പുഞ്ചിരിക്കുന്ന മിസ്സിൻ്റെ മുഖം മനസ്സിൽ കണ്ട്കൊണ്ട് ആ കുഞ്ഞിളം ചുണ്ടുകൾ വരച്ചശേഷം ചിരിയുടെ ഭംഗി കൂട്ടുവാൻ കവിളുകളിൽ മിന്നി മായുന്ന നുണക്കുഴിക്ക് അൽപ്പം ബ്ലാക്ക് ഷേഡ് നൽകി…
വലത്തെ ചെവിയും അതിലെ കമ്മലും , ചന്ദനക്കുറിയാൽ ഭംഗി കൂട്ടുന്ന മിസ്സിൻ്റെ നെറ്റിയും ഉരുണ്ടതാടിയും വരച്ചു തീർത്ത് ഞാൻ
ഇടത്ത് സൈഡിലേക്കായ് വിടർത്തിയിട്ടിരിക്കുന്ന കാർകൂന്തലും അതിന് ഭംഗി കൂട്ടുന്നപോലെ ഇടയിലായ് താഴേക്ക് കിടക്കുന്ന കമ്മലും വരച്ചശേഷം മിസ്സിൻ്റെ മുഖത്തിന് ചന്തംകൂട്ടുവാൻ വലത്തെ സൈഡിൽ താടിവരെ ചുരുണ്ടു കിടക്കുന്ന മുടിയിഴകളും ചിത്രത്തിലേക്കായ് കൂട്ടിച്ചേർത്തു……
ഗ്രാഫൈറ്റ് പെൻസിലും ബ്ലാക്ക് ചാർക്കോൾ പെൻസിലാലും വരച്ച ചിത്രത്തിന് അൽപ്പം കൂടി ഭംഗി ചേർത്തു….
മാന്ത്രികമായൊരു വിരൽ സ്‌പർശം പോലെ വിസ്മയം തീർത്തുകൊണ്ട് എൻ്റെ ഉള്ളിൽ പതിഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയോട് കൂടിയ അനുമിസ്സിൻ്റെ മുഖം പൂർണ്ണമായും ഞാൻ വരച്ചു തീർത്തു.**
ജീവിതത്തിലാദ്യമായാണ് ഒരുചിത്രം വരച്ചശേഷം ഞാനിത്രയും സന്തോഷിക്കുന്നത്….
ഒരുപക്ഷെ അനുമിസ്സിനോട് എനിക്ക് തോന്നുന്ന സ്നേഹം എല്ലാ അധ്യാപകരോടും തോന്നുന്നപോലൊരു
ബഹുമാനമല്ല എന്നത് എന്നിൽ അനുഭവപ്പെടുന്ന സന്തോഷത്തിൽ നിന്നും ഞാൻ തിരിച്ചറിയുകയാണ്,
പക്ഷെ ഇപ്പോഴും എൻ്റെ ചോദ്യങ്ങൾക്കൊന്നും വ്യക്തമായൊരുത്തരം കണ്ടെത്തുവാൻ എനിക്ക് സാധിക്കുന്നുമില്ല….. എന്തൊക്കെയോ അവ്യക്തതകൾ ഒരു മറപോലെ എന്നിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നതിനാൽ ആ ചിന്തകൾക്ക് വിരാമമിട്ടുകൊണ്ട്
വരച്ച ചിത്രം മിസ്സിനെ കാണിക്കുവാനായ് ഉയർത്തിയതും സൈഡിലിരുന്ന ഗ്രാഫൈറ്റ് പെൻസിൽ ഉരുണ്ട് താഴേക്ക് പതിച്ചു…
“വേഗം തന്നെ പെൻസിലെടുക്കുന്നതിനു വേണ്ടി മേശയുടെ താഴേക്കിറങ്ങിയ ഞാൻ കൺമുന്നിൽ കണ്ട കാഴ്ചയിൽ മുഴുകി ഏതോ സ്വപ്നലോകത്തിലെന്ന പോൽ നിശ്ചലമായിരുന്നു!…….
“പനിനീർപ്പൂവ് പോലെ മൃദുലമായ മിസ്സിൻ്റെ കാൽപ്പാദത്തിൽ സ്വർണ്ണ നാഗങ്ങളെപ്പോലെ പാദസരങ്ങൾ ചുറ്റി വളഞ്ഞ് കിടക്കുകയാണ്”.
കാലുകൾ അനങ്ങുന്നതിനൊപ്പം അവ രണ്ടും പാദത്തിൽ മുത്തമിടുന്നത് പോലെ! പാദസരത്തിൻ്റെ ചേലിൽ മുഴുകിയിരുന്ന ഞാൻ പതിയെ മുഖമുയർത്തി നോക്കുമ്പോൾ അവിശ്വസനീയമാം വിധം മിസ്സിൻ്റെ ആലിലവയറും നാഭിക്കുഴിയും എൻ്റെ മിഴികളിൽ നിറഞ്ഞു……
“ശ്വാസോച്ഛ്വാസത്തിനനുസരിച്ച് ഉയരുകയും താഴുകയും ചെയുന്ന മിസ്സിൻ്റെ അണിവയറിനു താഴെ നിരനിരയായ് കാണപ്പെട്ട സ്വർണ്ണ നാരുകൾ പോലുള്ള രോമവും ,ഒന്ന് തൊട്ടാൽ ചുവന്ന് തുടുക്കുന്ന പോലുള്ള ആ മേനിയും ഇത്രയും നാൾ ഞാൻ ചങ്ങലക്കിട്ടിരുന്ന എന്നിലെ വികാരങ്ങളെ ഭ്രാന്തിളക്കുവാൻ തുടങ്ങി!”…….
ഏതോ ഒരു നിമിഷം എന്നിലുണർന്ന ചിന്തകൾ നാടിയിലൂടെ പ്രവഹിച്ച് വൈദ്യുത പ്രവേഗം പോലെൻ വലതുകരത്തിൽ എത്തിയതും, ഒരു വിറയോടെ യാന്ത്രികമായ് എൻ്റെ കൈ മിസ്സിൻ്റെ വയറിനെ ലക്ഷ്യമായ് ചലിക്കുവാൻ തുടങ്ങി……..
വികാരവദനനായ് ഞാൻ എന്നെത്തന്നെ മറന്ന നിമിഷം, കൈ പിൻവലിക്കണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ചിട്ട് പോലും എന്നിൽ ഉണരുന്ന ചിന്തകൾക്ക് കടിഞ്ഞാണിടാൻ എനിക്ക് കഴിയുന്നേയില്ല!…..
“മോനേ അരുത്”!!!!
‘കൊടുങ്കാറ്റിൻ്റെ വേഗതയിൽ കല്യാണിയമ്മയുടെ ശബ്ദം ഓർമ്മകളിൽ നിന്നും എൻ്റെ കാതുകളിലേക്ക് വീശിയതും, ഞെട്ടിത്തരിച്ച ഞാൻ മേശയിൽ തലയിടിച്ച് വീണു’………
അമലേ…. എന്താ… എന്തുപറ്റി????
മേശ അനങ്ങിയ ശബ്ദമുയർന്നതും ജോലിയിൽ മുഴുകിയിരുന്ന മിസ്സ് എന്നിലേക്ക് ശ്രദ്ധ തിരിച്ചു…..
