അഡ്മിഷൻ എടുക്കുന്നതിനായ് St:മേരീസിൽ എത്തിയ ദിവസം ഗൗരവത്തോടെ പ്രദീപേട്ടനെന്നോട് പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ ഒരു നിമിഷം എന്നിലൊരു ചിരിയുണർത്തി!……
മ്മ്…. അതൊക്കെ എൻ്റെ മോൻ നോക്കിക്കോളൂ…. എനിക്ക് നല്ല ഉറപ്പുണ്ട് ””സെൻ്റ് മേരീസിൽ 3 കൊല്ലം തികയ്ക്കുന്നതിന് മുമ്പ് അമൽ എന്നെ വിളിച്ചിരിക്കും””….. “”പ്രദീപേട്ടാ എനിക്ക് ഒരു കുട്ടിയെ ഇഷ്ടമാന്നും പറഞ്ഞ്”” ആ വാർത്തയ്ക്കായാണ് ഞാൻ കാത്തിരിക്കുന്നത്!….
അതെ….”St മേരീസിൽ നിന്നും ഞാനെൻ്റെ ജീവിത സഖിയെ കണ്ടെത്തിയിരിക്കുന്നു” അതിന് 3 കൊല്ലം പോയിട്ട്, 3 മാസം പോലും തികയ്ക്കേണ്ടി വന്നില്ല എന്നതാണ് സത്യം!……
ഓർമ്മകളിൽ മുഴുകിയങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പോഴാണ് *”മഴമേഘങ്ങൾ തൻ്റെ പ്രിയതമനായ ഭൂമിയെ ചുംബിക്കുന്നതിനുവേണ്ടി പ്രണയാർദ്രമായ് താഴേക്ക് പതിച്ചത്”……*
സൈഡ് ഗ്ലാസ്സിലൂടെ പുറത്തേക്ക് നോക്കി മഴയുടെ ഭംഗി ആസ്വദിക്കുമ്പോൾ ഹൃദയത്തെ തഴുകിയുണർത്തിക്കൊണ്ട് ബസ്സിനുള്ളിൽ നിന്നും മനോഹരമായ, ആ പ്രണയഗാനം എൻ്റെ കാതുകളിലേക്ക് ഒഴുകിയെത്തി……..
_”കാർത്തികയിൽ നെയ്ത്തിരിയായ്
പൂത്തുനിൽക്കും കൽവിളക്കിൽ
നിന്നെ തൊഴുതു നിന്നൂ….
നെഞ്ചിൽ കിളി പിടഞ്ഞു
കണ്ണിറുക്കിയ താരകൾ ചൊല്ലണ്
പൊന്നിനൊത്തൊരു പെണ്ണാണ്…..
കൊന്നമലരാൽ കോടിയുടുത്തൊരു മേട നിലാവാണ്…..
താമരപ്പൂവിൻ്റെ ഇതളാണ്…..
ഇവളെൻ കളിത്തോഴി….ഓ ഒ ഓ..
അഴകാം കളിത്തോഴി….. ഓ…ഓ..ഓ….
മുറ്റത്തെത്തും തെന്നലെ മൊട്ടിട്ടെന്നോ ചെമ്പകം
അവളെൻ കളിത്തോഴി ഓ.. ഒ… ഓ….
അഴകാം കളിത്തോഴി…
തൊട്ടാൽപ്പൂക്കും ചില്ലമേൽ…….
പൊന്നായ് മിന്നും പൂവുകൾ
കാറ്റിൻ പ്രിയതോഴി ഓ… ഒ… ഓ….
കുളിരിൽ പ്രിയതോഴി….ആ…അ… ആ…
അവളെൻ കളിത്തോഴി”….._
കണ്ണുകളടച്ച് അനുക്കുട്ടിയുടെ പുഞ്ചിരിയിൽ, അലിഞ്ഞിരിക്കുമ്പോൾ ബസ്സ് പതിയെ കൊയിലാണ്ടി സ്റ്റാൻഡിലേക്ക് കയറി……
“കോരിച്ചൊരിയുന്ന മഴയിൽ കുടപോലും ചൂടാതെ പതിയെ ഞാൻ വീട്ടിലേക്കായ് നടന്നു , പ്രണയസാഗരമായ് ഭുമിയിലേക്ക് പതിക്കുന്ന മഴത്തുള്ളികളുടെ നേർത്ത സ്പർശം മരുഭൂമിയായ് കിടന്ന എൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ പ്രണയമന്ദാരത്തിൻ്റെ വിത്ത് വിതയ്ക്കുവാൻ തുടങ്ങി”……
ഓരോ മഴത്തുള്ളിയും എന്നിൽ അനുക്കുട്ടിയായ് വന്നു പുണരുന്നത് പോലെ!
“കള കള നാദം തീർത്തുകൊണ്ട് മുന്നിലൂടെ ഒഴുകുന്ന കോരപ്പുഴയിൽപ്പോലും ഞാൻ അനുക്കുട്ടിയെ കണ്ടു”…
മഴയോടൊപ്പം വീശുന്ന നേർത്ത കാറ്റ് എൻ്റെ മനസ്സിനെ കുളിരണിയിപ്പിച്ച ശേഷം , തൻ്റെ പ്രിയതമയായ ഇലകളെ തഴുകി കടന്നുപോയതും അവരുടെ പ്രണയസാക്ഷാത്ക്കാരമെന്നോണം ഇലകളിൽ പതിഞ്ഞ മഴത്തുള്ളികൾ ആനന്ദാശ്രുക്കളായ് ഭൂമിയിലേക്ക് പതിച്ചു!……
ഹലോ….. അമലൂട്ടാ… എന്തിനാ, ഇങ്ങനെ മഴ നനയുന്നേ????….
വീടിൻ്റെ ബാൽക്കണിയിലിരുന്ന് മഴയുടെ ഭംഗി ആസ്വദിക്കുകയായിരുന്ന അൻസു എന്നെ കണ്ടതും ഉച്ചത്തിൽ വിളിച്ച് ചോദിച്ചു, അതിന് മറുപടി ഒന്നും പറയാതെ മനസ്സറിഞ്ഞൊരു പുഞ്ചിരി അൻസൂന് നൽകിയശേഷം ഞാൻ മുന്നോട്ട് നടന്നു…..
എന്നെ നോക്കി ഉമ്മറത്തായ് ഇരുന്നിരുന്ന അനുഅമ്മ ,ഞാൻ മഴ നനഞ്ഞു വരുന്നത് കണ്ട് വേഗന്നോടി എൻ്റരികിലായ് വന്നശേഷം സാരിത്തുമ്പ്കൊണ്ട് എന്നെ മറച്ച് എറയത്തേക്ക് നടന്നു……
അമലൂട്ടാ….. എന്ത് പണിയാ മോനീ കാണിച്ചേ??? മഴ നനഞ്ഞ് വല്ല പനിയും പിടിച്ചാലെന്ത് ചെയ്യും?…….
എത്ര നേരായെന്നറിയ്വോ ഞാനിവിടെ നോക്കിയിരിക്കുന്നു, എവിടായിരുന്നിതു വരെ? “ഫോണും കൊണ്ടോയില്ല സമയോം വൈകി ആകെ പേടിച്ചു പോയ് ഞാൻ”……..
സാരിത്തുമ്പിനാൽ എൻ്റെ തല തോർത്തുന്നതിനിടയിൽ അമ്മ തൻ്റെ പരിഭവവും മഴ നനഞ്ഞതിലുള്ള സങ്കടവും എന്നോട് പങ്കുവെച്ചതും, ഒരുചിരി മാത്രമായിരുന്നു എൻ്റെ മറുപടി!……
എന്ത് പറഞ്ഞാലും ഇങ്ങനെ ചിരിച്ചോണം കേട്ടോ!!!
ചെക്കൻ ഇത്തിരി വഷളാവുന്നുണ്ട്…
അല്ല എന്നെ പറഞ്ഞാൽ മതി!
“നല്ല അടി തരാതെ ഇങ്ങനെപ്പോഴും കൊഞ്ചിക്കുന്നതിൻ്റെ കൊഴപ്പാ!”…….
അമ്മേ………
സ്നേഹത്തോടെ ഞാനമ്മയെ വാരിപ്പുണർന്ന് കവിളിലായ് ഒരുമ്മ നൽകിയശേഷം ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കിനിന്നു………
എന്താ ൻ്റെ അമലൂട്ടന് പറ്റിയേ??? എന്തോ “നിധി “കിട്ടിയ പൊലെ ഭയങ്കര സന്തോഷത്തിലാണല്ലോ!!! അമ്മ വാത്സല്യത്തോടെ എൻ്റെ കവിളിൽ തഴുകി…..
നിധി കിട്ടിയില്ലമ്മേ!…. പക്ഷെ ഞാൻ…. ഞാൻ കണ്ടെത്തി…..
“എനിക്ക് മാത്രം അവകാശപ്പെട്ടയാ നിധി!”…….
തഴുകിയ കയ്യിൽ മുത്തമിട്ടുകൊണ്ട് ഞാനമ്മയുടെ തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞതും ആകാംക്ഷയോടെ അമ്മ എന്നെ തോളിൽ നിന്നും ഉയർത്തി എൻ്റെ മിഴികളിലേക്ക് നോക്കി….
അതെന്താ മോനേ??? “അമ്മയോട് കൂടി പറ എൻ്റെ മോൻ കണ്ടെത്തിയാ നിധിയേപ്പറ്റി! ” ഞാനും കൂടി അറിയട്ടെ!………
“പറയാം അമ്മേ “….. ഞാനെല്ലാം പറയാം!…
“എനിക്ക് കുറച്ച് സമയം വേണം” , ഇപ്പോൾ പറഞ്ഞാൽ എൻ്റെ അമ്മയ്ക്കൊന്നും മനസ്സിലാവില്ല അതാ……
മ്മ്….മ്മ്….. എന്നാലങ്ങനാവട്ടെ.
മോനെന്നാൽ പോയ് ഡ്രസ്സ് മാറ് നനഞ്ഞതിട്ടോണ്ട് നിന്നാൽ പനി പിടിക്കും.
അമ്മ ചായ ഇട്ടോണ്ട് വരാം……
അക്കിയൊരു ചിരിയോടെ സംസാരിച്ച അമ്മയുടെ മുന്നിൽ നാണത്തോടെ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു…..
ബാഗ് പതിയെ കസേരയിലേക്ക് വെച്ചശേഷം “കല്യാണിയമ്മയുടെ ഫോട്ടോ കയ്യിലെടുത്ത് ഞാൻ ,അമ്മയോടായ് സംസാരിക്കുവാൻ തുടങ്ങി”…….
അമ്മേ……. അമ്മയുടെ അമലൂട്ടൻ ഇന്നൊത്തിരി സന്തോഷത്തിലാണ്!….
അമ്മ കാണുന്നില്ലേ ഈ നാട് എനിക്കൊരുപാട് സ്നേഹബന്ധങ്ങൾ തന്നത്!……
“എന്നെ ജീവനായ് സ്നേഹിക്കുന്ന ഒരമ്മയെ തന്നത്!”…
*ഇപ്പോഴിതാ “എൻ്റെ ജീവൻ്റെ പാതിയെ കൂടി എനിക്ക് തന്നിരിക്കുന്നു!”…….*
_”എൻ്റെ അനുക്കുട്ടിയെ!”_
‘മിസ്സൊരു പാവമാ അമ്മേ!’ എന്നെ വല്യ കാര്യാ!….
“എനിക്കും അനുക്കുട്ടിയെ ഒത്തിരി ഇഷ്ടാ”….
” അമ്മേ…അമ്മയ്ക്ക് ഞാൻ വാക്കു തരുന്നു ഒരിക്കലും എൻ്റനുക്കുട്ടിയെ ഞാൻ കൈവിടില്ല!”…….
എന്നും ഞാൻ…………
ഹലോ…. നനഞ്ഞത് മാറാതെ അമ്മയോട് കിന്നാരം പറഞ്ഞിരിക്കുവാണോ…..
ചായയുമായ് എൻ്റെ പുറകിലെത്തിയ അനുഅമ്മ കല്യാണിയമ്മയോട് സംസാരിക്കുന്ന എന്നെ കണ്ടതും ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ എൻ്റെ കാതിൽ പതിയെ നുള്ളിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു….
ഞാൻ… അമ്മയെക്കണ്ടപ്പോൾ…. പെട്ടെന്ന് എന്തോ!……
പറഞ്ഞു വന്നത് മുഴുവിക്കാതെ ചമ്മലോടെ ഞാൻ മുഖം കുനിച്ചു….
മ്മ്…. ആയ്ക്കോട്ടെ, എന്നാലാദ്യം ഈ ഡ്രസ്സ് മാറിക്കേ.
ദൈവമേ….ഇത്കണ്ടോ ബാഗ് മൊത്തം നനഞ്ഞില്ലേ ഇനി നാളെ കോളേജിൽ പോകാൻ എന്തു ചെയ്യും???
ഒരു ചിണുങ്ങലോടെ അമ്മ പറയുമ്പോഴാണ് ഞാൻ ബാഗിൻ്റെ കാര്യം ഓർക്കുന്ന തന്നെ.
ഹയ്യോ!…
ഫോൺ എടുക്കാതിരുന്നത് ഭാഗ്യം. അല്ലേൽ അതിൻ്റെ കാര്യത്തിൽ ഒരു തീരുമാനമായേനെ.
മനസ്സിലങ്ങനെ ചിന്തിച്ച് നിൽക്കുമ്പോൾ അനുഅമ്മ ബാഗ് തുറന്ന് ബുക്കുകളെല്ലാം കട്ടിലിലേക്ക് നിരത്തി…
