അത്…. അത് മിസ്സേ….പെൻ.. പെൻസിൽ താഴെപ്പോയ് അതെടുക്കാനിറങ്ങിയപ്പോൾ തലയിടിച്ചതാ….
താഴെപ്പോയ പെൻസിൽ ഉയർത്തിക്കാട്ടിക്കൊണ്ട് വിറയാർന്ന ശബ്ദത്താൽ ഞാൻ പറഞ്ഞു……
ഹൊ! അതായിരുന്നോ ഞാൻ പേടിച്ചു പോയ്.
ആട്ടെ വല്ലതും പറ്റിയോ തനിക്ക്???…..
ഇല്ല മിസ്സേ…….
സഹതാപത്തോടെയുള്ള അനുമിസ്സിൻ്റെ ചോദ്യത്തിന് ഞാൻ മറുപടി നൽകുമ്പോൾ കുറ്റബോധംകൊണ്ട് എൻ്റെ ശിരസ്സ് കുനിഞ്ഞിരുന്നു…..
ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായ് എനിക്ക് എന്നോട് തന്നെ വെറുപ്പ് തോന്നിയിരിക്കുന്നു……
എൻ്റെ ഉള്ളിൽ ഇങ്ങനൊരു നീച ചിന്തയോ?? …. ഞാൻ…. ഞാൻ മിസ്സിനെ?…… ‘ഛെ ‘……..
“എനിക്ക് ഇത്രയും നാൾ അനുമിസ്സിനോട് തോന്നിയത് കേവലമൊരു ശരീരമോഹമായിരുന്നോ”????
ഞാനിപ്പോൾ എത്ര വലിയ പാപമാണ് ചെയ്യാൻ പോയത്??? ഒരു സ്ത്രീകളെയും മോശമായ് കാണാത്ത ഞാൻ,മിസ്സിനെ????……
എൻ്റെ അമ്മയെപ്പോലും മറന്ന്!……….
അമലേ…. എന്താ ഇങ്ങനെ നിക്കുന്നേ വരച്ചുകഴിഞ്ഞോ?…..
ചിന്തകളിൽ മുഴുകി നിന്ന എന്നെ ആകാംക്ഷയോടെ അനുമിസ്സ് നോക്കുവാൻ തുടങ്ങി……
വരച്ചു കഴിഞ്ഞു മിസ്സേ…
തളർന്ന മനസ്സോടെ ഞാനതിന് മറുപടി നൽകിയ ശേഷം വരച്ച ചിത്രം അനുമിസ്സിൻ്റെ കൈകളിലേക്ക് നൽകി……
അമലേ…ഇത്… ഇത് ഞാൻ…. എനിക്ക്.. എനിക്കിത്ര ഭംഗിയുണ്ടോ!….
“ആശ്ചര്യം കൊണ്ട് നിറഞ്ഞ മിസ്സിൻ്റെ വാക്കുകൾ ചാട്ടവാറ് പോലെയാണ് എന്നിലേക്ക് വന്നു പതിച്ചത്”……
സന്തോഷത്താൽ വിടർന്ന മിഴികളുമായ് മിസ്സ് ചിത്രത്തിലേക്കും എന്നിലേക്കും മാറി മാറി നോക്കുന്ന സമയം ആ മുഖമാകെ ചുവന്ന്, ചുണ്ടുകളിൽ താമരപ്പൂ വിരിഞ്ഞ പോലൊരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു, പക്ഷെ കുറ്റബോധത്താൽ നീറിയിരുന്ന എൻ്റെ മനസ്സിനെ മിസ്സിൻ്റെയാ പുഞ്ചിരി ആഴത്തിൽ മുറിവേൽപ്പിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു….
അമലേ… ഒരുപാട്… ഒരുപാട്… “ഒരുപാട് ഇഷ്ടമായെടോ”…. എന്താ ഞാൻ പറയുക…
വെറുമൊരു നന്ദി വാക്ക് പറഞ്ഞാൽ അത് ശരിയാവില്ല….
അത്രയേറെ ഇഷ്ടായ് എനിക്ക്!…….
വരച്ച ചിത്രം തൻ്റെ മാറോട് ചേർത്തശേഷം ചിരിയോടെ മിസ്സ് വാക്കുകൾ മുറിച്ചതും അശാന്തമായ മനസ്സോടെ ഞാൻ ബാഗ് കയ്യിലെടുത്തു….
മിസ്സേ….ഞാൻ….. ഞാനെന്നാൽ പൊക്കോട്ടെ…….
ഹാ…. താൻ പോകുവാണോ?… നിക്കെടോ… എന്താ ഇത്ര ദൃതി !
നമുക്കൊരു കോഫി കുടിച്ച് പിരിയാം…
“ഇത്രയും മനോഹരമായ് എന്നെ വരച്ചു തന്നതിന് ഒരു കോഫിയെങ്കിലും ഞാൻ വാങ്ങിത്തരണ്ടേ!” ഫയലിലേക്ക് ചിത്രം വെക്കുന്നതിനിടയിൽ മിസ്സെന്നെ പ്രതീക്ഷയോടെ നോക്കി…..
വേണ്ട മിസ്സേ…. പിന്നൊരിക്കലാവാം , സമയം ഒരുപാടായ്.. “അമ്മ എന്നെ കാത്തിരിക്കുകയാവും”….
ഇനിയും അവിടെ നിന്നാൽ ഞാൻ പഴയ അവസ്ഥയിലേക്ക് പോകുമെന്നതിനാൽ മിസ്സിൻ്റെ ക്ഷണം വന്നപാടെ ഞാൻ നിരസിച്ചു…..
ആണോ…. എന്നാൽ ശരി അമലേ…. താനെന്നാൽ പൊക്കോളു…..
“അമ്മ കാത്തിരിക്കുവല്ലെ”…. നിരാശയോടെ മിസ്സ് മറുപടി തന്നതും ഒന്നും തന്നെ പറയാതെ ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നടന്നു ……
എന്താണെനിക്ക് സംഭവിച്ചത്???….
സ്ത്രീ ശരീരത്തോടുള്ള മോഹം എന്നിലും ഉടലെടുത്തിരിക്കുന്നുവോ??
ഒരിക്കലും… ഒരിക്കലും അങ്ങനൊരു ചിന്ത വളരുവാൻ പാടില്ല.
മനസ്സ് തുറന്ന് എല്ലാക്കാര്യവും ആരോടെങ്കിലും സംസാരിക്കണം, ഇല്ലെങ്കിൽ…. ഇല്ലെങ്കിലെൻ്റെ ഹൃദയം നിലച്ചുപോകും……..
പക്ഷെ ആരോട് പറയും???….
വീട്ടിലെത്തി അനുഅമ്മയോട് പറഞ്ഞാലോ???
വേണ്ട അമ്മയ്ക്കൊരിക്കലുമത് താങ്ങാനാവില്ല….
നിജാസും കൂടെയില്ല, പ്രദീപേട്ടനെ വിളിക്കാന്ന് വെച്ചാൽ ഫോണുമെടുത്തില്ല….
“ഓരോ നിമിഷവും അനുമിസ്സിൻ്റെയാ പുഞ്ചിരി എന്നെ വേട്ടയാടുന്നത് പോലെ”…….
ലക്ഷ്യബോധമില്ലാതെ ഒരു ഭ്രാന്തനെപ്പോലെ സ്വയം പരിതപിച്ച് കോഴിക്കോടിൻ്റെ തെരുവീഥിയിലൂടെ നടക്കുമ്പോഴാണ് “ഉസ്താദ് ഹോട്ടലിൻ്റെ വാൻ ” എൻ്റെ മുന്നിലൂടെ കടന്നു പോയത്…….
“ഫൈസി”………
ഒരു നിമിഷം നിശ്ചലമായ് നിന്ന എൻ്റെ ചിന്തയിലേക്ക് പ്രദീപേട്ടൻ്റെയും ശ്രീയേട്ടൻ്റെയും വാക്കുകൾ കടന്നു വന്നു……
അതെ….. ഫൈസി തന്നെ , ഇക്കാര്യങ്ങൾ തുറന്നു പറയാനും എൻ്റെ ചോദ്യങ്ങൾക്കെല്ലാം ഉത്തരം തരാനും ഒരുപക്ഷെ ഫൈസിക്ക് കഴിയും…..
അതിനാൽത്തന്നെ
“എത്രയും വേഗം ഫൈസിയെ കാണുക എന്ന ചിന്തയാൽ ഉസ്താദ് ഹോട്ടൽ ലക്ഷ്യമാക്കി ഞാൻ പാഞ്ഞു “……….
അല്ല ഇതാരാ വരണേ അമൽ മോനോ?? ഇയ്യെന്താ പതിവില്ലാതീ നേരത്ത്???
ഹോട്ടലിലെത്തിയ എന്നെക്കണ്ടതും ചിരിയോടെ ഉമറിക്ക കാര്യം തിരക്കി……
ഫൈസി…. ഫൈസി ഇല്ലേ…….
നിറഞ്ഞ മിഴികളാൽ വിറയാർന്ന ശബ്ദത്തോടെ ഞാനിക്കയോട് ചോദിച്ചു….
ഓനകത്തുണ്ട്. എന്താടോ എന്താ അനക്ക് പറ്റിയെ ?
അൻ്റെ കണ്ണെന്താ നിറഞ്ഞിരിക്കണെ???
സംശയഭാവത്തിൽ ഉമറിക്ക എന്നെ നോക്കിയതും ഒന്നുമില്ലെന്നർത്ഥത്തിൽ തോള്കുലുക്കിക്കൊണ്ട് ഞാനകത്തേക്കോടി…..
“ഫൈസീക്കാ”……..
പിന്നിൽ നിന്നുള്ള എൻ്റെ വിളി കേട്ട് ഫൈസി തിരിഞ്ഞതും ഞാൻ ഇക്കയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കരയുവാൻ തുടങ്ങി…..
ജോണിയേട്ടനും ബാബുവും ഇസ്മയിലുമെല്ലാം എന്നെത്തന്നെ ഉറ്റു നോക്കുകയാണ്…….
അമലേ… എന്ത് പറ്റി അനക്ക് ? ഇയ്യെന്തിനാ കരയണേ???
ദേഹത്ത് നിന്നും എന്നെ അടർത്തിയശേഷം ഫൈസി ചോദ്യഭാവത്തിൽ നോക്കിയതും ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കാനാവാതെ സങ്കടത്താൽ ഞാൻ തല കുനിച്ചു……
ഇക്കാ…. ഞാൻ …. ഞാനൊരപരാധം ചെയ്യാൻ തുനിഞ്ഞു…
ഒരിക്കലും…. ഒരിക്കലും ചെയ്യാൻ പടില്ലാത്തൊരപരാധം!..
….
എന്താടോ ഇയ്യാദ്യം കാര്യം പറ എന്നിട്ട് ആലോയ്ക്കാം അപരാധമാണോന്നൊക്കെ…..
ഞാൻ….”ഞാനെൻ്റെ മിസ്സിനോട് വലിയൊരു തെറ്റ് ചെയ്തു”….
എനിക്കറിയില്ല ഇക്കാ എന്ത് കൊണ്ടാ അങ്ങനെ സംഭവിച്ചതെന്ന്?
എൻ്റെ ചിന്തകളിലാകെ ഇരുൾ പടർന്നിരിക്കുകയാണ്.
ഒരുത്തരം കണ്ടെത്തുവാൻ എനിക്ക് കഴിയുന്നില്ല.
അനുമിസ്സ് എൻ്റെ അരികിൽ വരുമ്പോഴും എന്നോട് സംസാരിക്കുമ്പോഴുമെല്ലാം എന്നിൽ എന്തൊക്കെയോ സംഭവിക്കുന്ന പോലെ! ഇത് വരെ എനിക്കാരോടും തോന്നാത്തൊരു മോഹം ,മിസ്സിനോട് തോന്നുന്നു. അത് പ്രണയമാണോ? അതോ ശരീര……….
പറഞ്ഞു വന്നത് മുഴുവിക്കാതെ ഞാൻ വാക്കുകൾ മുറിച്ചതും ഫൈസി അതിശയത്തോടെ എന്നെ നോക്കിയശേഷം പതിയെ എൻ്റെ തോളിൽ തട്ടി……
അമലേ…. മ്മക്കത് സംസാരിക്കാം. ഇയ്യൊരു കാര്യം ചെയ് ആ കടൽപ്പാലത്തിലേക്ക് നിന്നോ ഞാൻ ഉടനെ വന്നേക്കാം.
ശരി ഇക്കാ……. മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെ ഫൈസിയോട് മറുപടി പറഞ്ഞശേഷം ഞാൻ കടൽപ്പാലത്തിലേക്ക് നടന്നു……
എൻ്റെ ഹൃദയം കാർമേഘങ്ങളാൽ മൂടപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന പോലെ പ്രകൃതിയും കാർമേഘങ്ങൾക്കൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു…..
ചെയ്യാൻപോയ തെറ്റിനെ ഓർത്ത് പശ്ചാത്തപിച്ചു കൊണ്ട് കടൽത്തിരയെ നോക്കി നിക്കുമ്പോൾ കയ്യിൽ ഒരു ഗ്ലാസ്സ് “സുലൈമാനിയുമായ് ഫൈസി എൻ്റരികിലേക്കായ് വന്നു”……….
