അതേ… ഒരു നിമിഷം ഒന്ന് നിന്നേ….. കാലുകൾക്ക് വിലങ്ങ് തീർത്തത്പോലെ മിസ്സിൻ്റെ സ്വരം എൻ്റെ കാതുകളിൽ പതിച്ചതും എന്താ വിളിച്ചേന്നുള്ള ഭാവത്തിൽ ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നിന്ന് അനുമിസ്സിനെ നോക്കി പുരികമുയർത്തി…..
ഒരു കാര്യം പറയാൻ മറന്നു….
“ആ Drawing Kit കൊണ്ട് ആദ്യം എൻ്റെ ചിത്രം വരച്ചു തരണം കേട്ടോ”!!! കുസൃതി നിറഞ്ഞൊരു ചിരിയോടെ പറഞ്ഞശേഷം പ്രതീക്ഷയിൽ അനുമിസ്സ് എന്നെ നോക്കി!…
അയ്യോ മിസ്സേ…. എനിക്ക്…. എനിക്ക് മിസ്സിനെ കാണാതെ വരക്കുവാനൊന്നും സാധിക്കില്ല…. മിസ്സിനോടൊപ്പം ചിലവഴിക്കാൻ കിട്ടുന്ന നമിഷങ്ങളെയോർത്ത് തലയിൽ ഉദിച്ചൊരു നുണ ഞാൻ വേഗംതന്നെ ഉരുവിട്ടു…..
അപ്പോ താനന്ന് അമ്മയുടെ ചിത്രം വരച്ചതോ??? സംശയംപോലെ മിസ്സ് തൻ്റെ പ്രതീക്ഷ എന്നോടായ് പങ്കുവെച്ചു…
അത് “അമ്മയെ ഞാൻ ജനിച്ച അന്ന് മുതൽ കാണുന്നതല്ലെ ” …
ആ രൂപം എൻ്റെ മനസ്സിൽ അത്രയേറെ പതിഞ്ഞതാണ്…. അതുകൊണ്ട് അമ്മയുടെ ചിത്രം എപ്പോവേണേലും എനിക്ക് വരക്കുവാൻ സാധിക്കും….. അതുപോലല്ലല്ലോ മിസ്സ്?? “രാജനുണയനെപ്പോലും തോൽപ്പിക്കുംവിധം നുണകൾകൊണ്ടൊരു കോട്ടവാതിൽ തന്നെ ഞാൻ തീർത്തു”…..
എന്നാലൊരു കാര്യം ചെയ്യാം ഞാനെൻ്റെ ഒരു ഫോട്ടോ തരാം അത് നോക്കി വരക്കാല്ലോ?? അൽപ്പനേരത്തെ ആലോചനയ്ക്ക് ശേഷം ഒരുപായമെന്നോളം അനുമിസ്സ് തൻ്റെ അഭിപ്രായം മുന്നോട്ട് വച്ചു….
“കളം പാളി”… ഇതിനെന്ത് മറുപടി നൽകും ??? കുഴഞ്ഞല്ലോ! മനസ്സിലങ്ങനെ ചിന്തിച്ചതും…..
എടാ മണ്ടാ “ഫോട്ടോ നോക്കി വരച്ചാൽ ലൈവ് വരക്കുന്നത്രേം പെർഫെക്ടാവില്ലെന്ന് പറയെടാ “…… ഇതുപോലൊരു സുവർണ്ണാവസരം കൈവിട്ട് കളയരുതമലേ!….. മനസ്സെനോടായ് മൊഴിഞ്ഞ വാക്കുകൾ ശരവേഗത്തിൽ കുതിച്ച് എൻ്റെ ശിരസ്സിലേക്കെത്തിയതും മറുത്തൊന്നും ചിന്തിക്കാതെ ആ വാക്കുകൾ ഞാൻ മിസ്സിൻ്റെ കാതുകളിലേക്കെത്തിച്ചു…….
അത് മിസ്സേ … ഫോട്ടോ നോക്കി വരച്ചാൽ ഒരു പെർഫെക്ഷനുണ്ടാവില്ല. ലൈവ് ഫോട്ടോ പോലെ തോന്നണമെങ്കിൽ മിസ്സിൻ്റെ മുന്നിലിരുന്ന് തന്നെ വരയ്ക്കണം “എന്നാലേ ചിത്രത്തിന് ജീവനുള്ളതായ് ഫീൽ ചെയ്യു”…….
ഹോ ! എത്ര മനോഹരമായാണ് മുഖത്ത് നോക്കി കള്ളം പറയുന്നത്…… എന്തായാലും മിസ്സിൻ്റെ മുഖഭാവം കണ്ടിട്ട് സംഗതി ഏറ്റെന്ന് തോന്നുന്നു…..
എത്ര സമയം വേണ്ടിവരും അമലേ വരച്ചു തീരാൻ??? ചോദ്യത്തിനകമ്പടിയോടെ മിസ്സ് പുരികമുയർത്തി…..
ഏറിയാലൊരു രണ്ട് മണിക്കൂർ അതിനുള്ളിൽ വരച്ചു തീർക്കാം…. ഒരുറപ്പ് പോലെ ഞാൻ മറുപടി നൽകി….
മ്മ്…. അത്രയും സമയം ഇപ്പോ!………..
ആ…. അടുത്ത തിങ്കളാഴ്ച ഉച്ചകഴിഞ്ഞ് നിങ്ങടെ സീനിയേഴ്സിൻ്റെ പേരൻസ് മീറ്റിംഗ് ആണ് അതുകൊണ്ട് After noon നിങ്ങൾക്ക് ക്ലാസ്സുണ്ടാവില്ല അന്ന് വരച്ചാലോ???
ആവേശത്തോടെ മിസ്സ് സംസാരിച്ചു നിർത്തിയതും സമ്മതമെന്നോണം ഞാനതിനു മറുപടിയും നൽകി…
അത് മതി ….. ” അതാവുമ്പോൾ വൈകുന്നേരം വരെ നമുക്ക് സമയമുണ്ട് നന്നായ് വരക്കുവാനും
സാധിക്കും”……
എൻ്റെ നുണകൾ വിജയം വരിച്ച സന്തോഷത്താൽ ചിരിയോടെ ഞാൻ മിസ്സിനെ നോക്കി…..
എങ്കിൽ ശരി അമലേ നമുക്ക് തിങ്കളാഴ്ച വരക്കാം…..
മിസ്സൊരിക്കൽ കൂടി കാര്യം ഓർമ്മപ്പെടുത്തിയതും
ഉറപ്പ് നൽകിക്കൊണ്ട്
അനുമിസ്സിനോട് യാത്ര പറഞ്ഞശേഷം , മുഖവും കഴുകി ഞാൻ ക്ലാസ്സിലേക്ക് നടന്നു….
എൻ്റമ്മേ ! “എന്ത് നുണയാ ഞാൻ പറഞ്ഞ് കൂട്ടിയത്
ഏത് ഉറക്കത്തിൽ നിന്നുണർത്തി മിസ്സിനെ വരക്കാൻ പറഞ്ഞാലും ആ മുഖം അതേപോലെ ഞാൻ വരക്കും”….
അങ്ങനുള്ള ഞാനാണ് ഇത്രയും നുണ പറഞ്ഞ് പിടിപ്പിച്ചത്…….
ഹൊ! “എന്തായിരുന്നെൻ്റെ പെർഫോമൻസ്”….. സ്വയം എന്നെത്തന്നെ വിലയിരുത്തി ഞാൻ ക്ലാസ്സിലെത്തിയതും പെൺകുട്ടികളോട് കത്തിവെച്ചിരുന്ന നിജു ഒരിളിഞ്ഞ ചിരിയോടെ എന്നരികിലേക്കെത്തി….
എന്തിനാടാ അമലേ നിന്നെ അനുപമ മിസ്സ് വിളിച്ചത്??? അറിയുവാനുള്ള ആകാംക്ഷയോടെ നിജാസെന്നോടായ് തിരക്കി…
ദാ …. ഈ “Drawing Kit ” നൽകുവാനായ് വിളിച്ചതാ… കയ്യിലിരുന്ന Drawing Kit അവനെ കാണിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞതും നിജു അതിലേക്ക് ആശ്ചര്യത്തോടെ നോക്കി….
ഇത് …ഇത് മിസ്സ് തന്നതാണോ നിനക്ക്???
അതേടാ മിസ്സിന് ഞാൻ അമ്മയുടെ ചിത്രം വരച്ചത് ഭയങ്കര ഇഷ്ടമായെന്ന്!…. അതിൻ്റെ സന്തോഷത്തിൽ വാങ്ങിത്തന്നതാ……
എടാ ഇതിന്…ഇതിനെത്ര രൂപ വരുമെടാ???? എൻ്റെ മറുപടി കേട്ട് അമ്പരപ്പോടവനെന്നെ നോക്കിയശേഷം അടുത്ത ചോദ്യവുമവൻ മുന്നോട്ട് വച്ചു….
എടാ ഇത് “SKY G0LD”ൻ്റെയാണ് എങ്ങനെ പോയാലും *”ഒരു അയ്യായിരം രൂപയുടെ അടുത്ത് വരും”* ഒരു നിമിഷം Drawing Kit ലേക്ക് ഇരു കണ്ണുകളും ഓടിച്ചശേഷം ഞാൻ നിജൂനോടായ് പറഞ്ഞു…..
_”അയ്യായിരം രൂപയോ”!! ൻ്റള്ളോ!!…._ ഞാൻ പറഞ്ഞ മറുപടികേട്ട നിജാസ്, അന്തംവിട്ട് ഡ്രോയിംഗ് കിറ്റിലേക്ക് നോക്കിയശേഷം വീണ്ടും പഴയ ടോപ്പിക്കിലേക്ക് വന്നു……
എടാ അമലേ … ഞാൻ നിന്നോട് പറഞ്ഞില്ലേ “അനുമിസ്സിന് നിന്നോടൊരു പ്രത്യേക സ്നേഹമുണ്ടെന്ന്”!! ….ഇപ്പോ മനസ്സിലായോ നിനക്ക്….
ഏയ്…. അങ്ങനൊന്നുമില്ലെടാ “മിസ്സിന് ഞാൻ വരച്ചതിഷ്ടായോണ്ടാ” അല്ലാതെ നീ പറയുംപോലൊന്നുമല്ല നിജാസിൻ്റെ വാദത്തെ അത്പോലെ തള്ളിക്കളഞ്ഞ ശേഷം, ഞാനവൻ്റെ കൂടെ ബഞ്ചിലായിരുന്നു, പക്ഷെ എൻ്റെ മറുപടി അവനത്ര തൃപ്തകരമായില്ലെന്നത് നിജാസിൻ്റെ മുഖഭാവങ്ങളിൽ നിന്നും എനിക്ക് വായിച്ചെടുക്കുവാൻ സാധിച്ചു….. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഞാനാ സംസാരത്തിന് ഫുൾസ്റ്റോപ്പിടുകയും ചെയ്തു…..
പിന്നീടുള്ള നിമിഷങ്ങൾ കടന്ന് പോയത് , ഉത്തരമില്ലാത്ത ഓരോ ചിന്തകൾ എന്നിൽ നിറച്ചുകൊണ്ടായിരുന്നു…
ക്ലാസ്സ് കഴിഞ്ഞ് തിരികെ വീട്ടിൽ വന്ന് കയറുമ്പോഴും ഞാൻ വളരെയധികം സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു .എൻ്റെ മുഖഭാവം അനുഅമ്മയിലും ഒത്തിരി സന്തോഷം നിറച്ചു.
പിന്നീടുള്ള സമയം നോട്സെഴുതിയും റെക്കോഡ് വരച്ചും അമ്മയോടൊപ്പം ചിലവഴിച്ചും കടന്നുപോയ്…
—– *——–*———-
അടുത്ത ദിവസവും പതിവുപോലെ കോളേജിലെത്തിയ ഞാൻ ഉച്ചവരെയുള്ള ക്ലാസ്സിനുശേഷം നിജാസുമായ് വരാന്തയിലങ്ങനെ കത്തിയടിച്ച് നിൽക്കുമ്പോൾ ഞങ്ങടെ കൂടെ പഠിക്കുന്ന “അഞ്ചു”എന്ന കുട്ടി അരികിലേക്കായ് നടന്നടുത്തു ,വന്നപാടെ ഞങ്ങളെ വിഷ് ചെയ്യുന്ന പോലൊരു ചിരിയും സമ്മാനിച്ചുകൊണ്ട്….
എന്നോടായവൾ സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി….
അമലേ “ഞാനും തൻ്റെ ക്ലാസ്സിലാട്ടോ പഠിക്കുന്നത്”
ഇടക്ക് ഞങ്ങളോടൊക്കെ ഒന്ന് സംസാരിക്കാം… എപ്പോഴും നിജാസിൻ്റെ കൂടിങ്ങനെ നടന്നാൽ പോര……
അഞ്ചു ഒരു പരിഭവത്തോടെ എന്നോടായ് പറഞ്ഞതും മറുപടിയെന്നോണം ഞാൻ തുടർന്നു…
അയ്യോ … അങ്ങനൊന്നുമില്ല അഞ്ചു …. ഞാൻ പിന്നെ അങ്ങനെ….
എടാ നിജാസേ …. എന്താ ഇവൻ്റെ പ്രശ്നം????
ഇവനെന്താ ഞങ്ങളോടൊന്നും സംസാരിക്കാത്തെ??? എൻ്റെ ഉരുണ്ടു കളി മനസ്സിലാക്കിയ അഞ്ചു പെട്ടെന്ന് തന്നെ നിജാസിലേക്ക് ചോദ്യമെറിഞ്ഞു…..
