“കണ്ണാ …ഞാന്‍..!”
ക്ഷമാപണം പോലൊരു ഒരു വിളിയോടെ മെല്ലെ അവരെന്റെ കൈ പിടിച്ചു.
എനിക്കെന്തോ അപ്പൊ ആ കൈ കുടഞ്ഞു മാറ്റാനാണ് തോന്നിയത്. അങ്ങനെ ചെയ്യുകയും ചെയ്തു.
അവര്‍ അത് പ്രതീക്ഷിച്ചിരിക്കില്ല. ഒരു ആന്തല്‍ പോലൊരു ശബ്ദമുയര്‍ന്നു.
ഞാന്‍ വാതിലിനു നേരെ കൈ കാണിച്ചു. ഒന്ന് പോയിത്തരാമോ എന്നൊരു ധ്വനി അതില്‍ മുഴച്ചു നിന്നിരുന്നു.
“കണ്ണാ…സോറിയെടാ..എനിക്ക്…ഞാന്‍ ..!”
വാക്കുകള്‍ കിട്ടാതെ അവര്‍ നിന്നുഴറി.
അവരായിട്ടു മുറിയില്‍ നിന്നു പോകില്ലെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി. ചെയ്തു പോയതിന്‍റെ ന്യായീകരണം കേള്‍ക്കാനോ മാപ്പ് പറയുന്നത് കേള്‍ക്കാനോ എനിക്കൊട്ടും താല്പര്യമില്ലായിരുന്നു.
അടുത്ത വാക്കുകള്‍ ഉയരുന്നതിന് മുന്നേ ഞാന്‍ തന്നെ മുറി വിട്ടിറങ്ങി.
“കണ്ണാ..പ്ലീസ്..!”
പിന്നില്‍ നിന്നുമുള്ള ആ നനഞ്ഞസ്വരം ഞാന്‍ അവഗണിച്ചു.
താഴെയെത്തിയ ശേഷം നേരെ തൊഴുത്തിനടുത്തേക്ക് നടന്നു. കലുഷിതമായ മനസ്സ് നേരെയാക്കാന്‍ എനിക്കപ്പോ മറ്റെന്തിലെങ്കിലും ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കേണ്ടിയിരുന്നു.
തൂമ്പയുമെടുത്ത് തൊഴുത്തിലേക്ക്‌ കയറി. ചാണകമെല്ലാം മാറ്റിക്കഴിഞ്ഞപ്പോഴേക്കും മനസ്സൊന്നു തണുത്തു. പട്ടിപ്രയോഗം ഒഴികെ മറ്റെല്ലാം മനസ്സില്‍ നിന്നു മനപ്പൂര്‍വം ഒഴിവാക്കി.
എന്നാലും എനിക്കൊരു സംശയം ബാക്കിയായിരുന്നു. ഞാനവരെ മറ്റൊരു അര്‍ത്ഥത്തില്‍ തന്നെയാണ് നോക്കിയത് എന്ന് സമ്മതിച്ചിട്ടും അവരെന്താ റിയാക്റ്റ്‌ ചെയ്യാഞ്ഞത്? തൊഴുത്ത് വെള്ളമടിച്ച് കഴുകുമ്പോഴൊക്കെ എന്റെ മനസ്സില്‍ ആ ചിന്തയായിരുന്നു.
പറയാന്‍ പറ്റില്ല..സൂചിയില്‍ നൂല്‍ കോര്‍ത്തു വച്ച പോലെ ചിലപ്പോ അതവിടെ കോര്‍ത്തു വച്ചു കാണും. അടുത്ത അവസരം വരുമ്പോള്‍ അതും കൂടെ ചേര്‍ത്താവും ആക്രമണം.!
അവസരം..കോപ്പ്…ഇനി എന്റെ പട്ടി നോക്കും അവരെ.! അവരീ മുറ്റത്തു കൂടെ തുണിയില്ലാതെ നടന്നാലും ശരി, ആ ഭാഗത്തേക്ക് പോലും നോക്കരുത്. അഭിമാനത്തേക്കാള്‍ വലുത് മറ്റൊന്നുമില്ല. ലോകത്തില്‍ വേറെ എത്ര പെണ്ണുങ്ങളുണ്ട്..പിന്നെന്തിനാ ഇത് പോലൊരു മരഭൂതത്തിനെ എനിക്ക്..!
ഞാന്‍ മനസ്സില്‍ പല കടുത്ത തീരുമാനങ്ങളും എടുത്തു.
പണിയൊക്കെ കഴിഞ്ഞ് ക്ലോക്കില്‍ നോക്കിമ്പോ മൂന്നു മണി കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. അപ്പൊ ആ തേപ്പുകാരി വരാന്‍ സമയമായിരിക്കുന്നു..! അത് വേറൊരു മൈര്… കുണ്ണ ബാഹുബലി പ്രതിമ പോലെ പൊക്കിപ്പൊക്കി ആകാശത്തെത്തിച്ചിട്ടു വലിച്ചു താഴെയിട്ട മൈര്..!
മേമയെ മാത്രമല്ല…അവളേം ഒഴിവാക്കിയേക്കെടാ ആദീ..! മനസ്സ് കലിപൂണ്ട് ആക്രോശിക്കുകയാണ്.
അല്പം മുമ്പ് ചെയ്ത ശപഥം ഞാനൊന്ന് റീസൈക്കിള്‍ ചെയ്തെടുത്തു. മേമയുടെ കൂടെ ലിസിച്ചേച്ചിയെയും ഉള്‍പ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് അതൊന്നുകൂടെ സ്ട്രോങ്ങാക്കി. ഇനി ഒരു കാരണവശാലും ഈ രണ്ടു താടകമാരേയും കാമിക്കുകയോ കമ്പി നോട്ടം നോക്കുകയോ ചെയ്യില്ല. അവര്‍ രണ്ടുപേരും നൂല്‍ബന്ധമില്ലാതെ മുന്നില്‍ വന്നു ‘കളിച്ചു താ..കളിച്ചു താ’ എന്ന് കെഞ്ചിയാല്‍ പോലും മൈന്‍ഡ് ചെയ്യില്ല…സത്യം സത്യം സത്യം..!
ഓര്‍ത്തപ്പോ എനിക്ക് തന്നെ ചിരി വരുന്നു. എന്തിനു ഇങ്ങനൊക്കെ സത്യം ചെയ്യണം..! വേണ്ട എന്ന് തീരുമാനിച്ചാല്‍ അത് വേണ്ട എന്ന് തന്നെയാണ്. കാരണം…..ആവശ്യമുള്ള സമയത്ത് ഞാനെടുക്കുന്ന തീരുമാനങ്ങള്‍ എന്നും പാറ പോലെ ഉറച്ചതായിരുന്നു..!!
അടുക്കളപ്പുറത്തു ചെന്ന് സോപ്പും തോര്‍ത്തുമെടുക്കുമ്പോള്‍ അകത്തു മേമയുടെ ഒരു മിന്നലാട്ടം കണ്ടു. അവര്‍ വാതിലിനു നേരെ വരുന്നു എന്ന് കണ്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞു നടന്നു.
കുളം സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന പറമ്പിലേക്ക് ഇറങ്ങാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോള്‍ മുകളിലെ ഇഞ്ചിക്കാടിനു നടുവിലൂടെ ലിസിച്ചേച്ചി വരുന്നത് കണ്ടു. എന്നെ കണ്ടതും അവര്‍ കയ്യൊന്നുയര്‍ത്തിക്കാണിച്ചു. എന്നാല്‍ അത് കണ്ടില്ലെന്ന മട്ടില്‍ ഞാന്‍
താഴേയ്ക്കിറങ്ങി.
രണ്ടുപേരെയും അവര്‍ കാണെത്തന്നെ അവഗണിച്ചതിന്റെ സന്തോഷത്തില്‍ ഞാന്‍ അര്‍മാദിച്ചു തന്നെ കുളിച്ചു. മേമയുമായുണ്ടായ പ്രശ്നങ്ങളുടെ ക്ഷീണമൊക്കെ പമ്പ കടന്നു.
കുളിയും കഴിഞ്ഞു ചെല്ലുമ്പോഴേക്കും ലിസിച്ചേച്ചി കറവയൊക്കെ കഴിഞ്ഞു നില്‍പ്പാണ്. തൊട്ടരികില്‍ മേമയുമുണ്ട്.
“ആഹാ..നേരത്തെയാണല്ലോ കുളിയൊക്കെ…!”
ലിസിച്ചേച്ചിയുടെ മുഖത്ത് മനോഹരമായൊരു ചിരി വിടര്‍ന്നു.
ആഹാ..നല്ല ചിരി..! ‘നോ….പാടില്ല തിരിച്ച് ചിരിക്കരുത്..ശപഥം ചെയ്തതാണ്. മൈന്‍ഡ് ചെയ്യാതെ പോ..!’മനസ്സ് കിടന്ന് ആക്രോശിക്കുകയാണ്.
പക്ഷെ, ചിരിക്കുന്നത് കൊണ്ട് കുഴപ്പമുണ്ടോ…കാമിക്കില്ലെന്നല്ലേ ശപഥം.. ആ ശപഥം തെറ്റിക്കാതിരുന്നാപ്പോരെ…! എനിക്ക് പരിചയമില്ലാത്ത വേറെ ഒരു മനസ്സ് എവിടുന്നോ വിളിച്ചു ചോദിച്ചു….ശരിയാണല്ലോ.. ചിരിക്കില്ലാന്നു അതില്‍ പറഞ്ഞിട്ടില്ലല്ലോ..എന്നാ ഒന്ന് ചിരിച്ചോ…ബട്ട്‌ വെറും സാദാ ചിരി മാത്രം..! ഒറിജിനല്‍ മനസ്സ് പച്ചക്കൊടി കാണിച്ചു.
“തണുപ്പ് വീഴുന്നേന് മുമ്പ് ആ പണിയങ്ങു തീര്‍ത്തേക്കാമെന്നു കരുതി..!”
ഞാനും മനോഹരമായൊന്നു ചിരിച്ചു. എന്നാല്‍ അടുത്തു നില്‍ക്കുന്ന മേമയെ ഗൗനിച്ചതേയില്ല.
“എന്നാ പെട്ടെന്ന് ഡ്രസ്സ്‌ മാറ്റിയേച്ചും വാ…സൊസൈറ്റിക്കാര് പൂട്ടിപ്പോയാ പാല്‍ മൊത്തം നിന്നെക്കൊണ്ട് കുടിപ്പിക്കുവേ…!”
തമാശ നിറഞ്ഞ ഭാവത്തില്‍ പറയുമ്പോള്‍ അവരുടെ കണ്ണുകള്‍ എന്റെ ശരീരം കൊത്തിത്തിന്നുണ്ടായിരുന്നു.
ആ നോട്ടം എന്നിലൊരു തരിപ്പ് പടര്‍ത്തുന്നുണ്ടോ എന്ന് ഡൌട്ട് വന്നപ്പോഴേക്കും മനസ്സ് ഒന്ന് ചുമച്ചു സിഗ്നല്‍ തന്നു. ശപഥം..അത് മറന്നുള്ള കളി വേണ്ട. ഞാന്‍ പെട്ടെന്ന് ജാഗരൂകനായി.
“ഇത് മുറ്റത്തേക്കെടുക്കാന്‍ ഡ്രെസ്സും മാറ്റണോ…!”
ഞാനൊരു ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു കൊണ്ട് ഒരു പാല്‍ പാത്രം താങ്ങിയെടുത്തു.
“മുറ്റത്തേക്കല്ല..,സൊസൈറ്റിയില്‍ കൊണ്ട് പോണ കാര്യവാ പറഞ്ഞെ..!”
“സോസൈറ്റീലോ..! ഞാനൊ..!”
അമ്പരപ്പോടെ ഞാന്‍ പാത്രം താഴെ വച്ചു.
“പിന്നല്ലാതെ…ഈ തലവേദനയും വച്ച് ഇവക്ക് വണ്ടിയോടിക്കാന്‍ പറ്റുവോ..!”
ചേച്ചി മേമയുടെ നേരെ നോക്കിക്കൊണ്ടാണ് പറഞ്ഞത്.
അറിയാതെ എന്റെ നോട്ടം മേമയുടെ നേരെ പാളിപ്പോയി. നൈസായിട്ട് ഞാനൊന്ന് ഞെട്ടി. ആ കണ്ണുകളൊക്കെ ചുവന്നിരിക്കുന്നു. കണ്ണുകള്‍ക്ക് ചുറ്റും ഉറങ്ങിയെണീറ്റപോലൊരു വീക്കവുമുണ്ട്.!
ഏഹ്…ഇതെപ്പോ..? എന്നോട് കുരച്ചു ചാടുമ്പോ ഇങ്ങനൊരു തലവേദനയൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നല്ലോ..!
“അല്ലാ…എനിക്ക് സ്ഥലമൊന്നുമറിയില്ല…പിന്നെങ്ങനാ..!”
“അതൊക്കെ ഞാന്‍ പറഞ്ഞ് തരാം..നീ ആദ്യം പോയി ഡ്രസ്സ്‌ മാറി വാ..അപ്പോഴേക്കും ഞങ്ങളിത് മുറ്റത്തെത്തിക്കാം..!”
